ประสบการณ์ผี ๆ วิญญาณไม่ยอมตาย

วิญญาณไม่ยอมตาย
เรื่องที่เกิดขึ้นนี้มิได้เกิดขึ้นกับผมแม้แต่อย่างใดแต่เกิดขึ้นกับรุ่นพี่ของผมซึ่งเป็นรุ่นพี่ปีหนึ่งซึ่งตอนนี้รุ่นพี่ผมได้เรียนต่อที่มหาวิทยาลัยปี 1 ซึ่งได้เล่าเรื่องที่เหลือเชื่อให้แก่ผมฟัง
ในสมัยที่เรียนอยู่โรงเรียนมัธยมเดียวกันเมื่อ 2 ปีที่แล้วได้เกิดเหตุการณ์น่าสลดใจเกิดขึ้นมีกลุ่มนักเรียนกลุ่มหนึ่ง
ได้จัดทำบอร์ดโครงงาน คณิตศาสตร์เมื่ออาจารย์ได้มอบหมายงานไปแล้วรุ่นพี่จึงได้นัดกันมาทำโครงงานในวันเสาร์มีจำนวน 4 คน รุ่นพี่ได้เล่าให้ผมฟังว่าเมื่อพากันทำโครงงานเสร็จจึงได้พากันไปเล่นที่ริมน้ำโขงเพื่อที่จะเล่นน้ำกันก่อนเพราะยังเลหือเวลาอีกมากตามประสาที่เด็กออกมาจากนอกบ้านแล้วก็ไม่อยากให้เสียเที่ยวจึงได้พากันลงไปเล่นน้ำจนเพลินเมื่อเล่นน้ำได้สักพักใหญ่ ๆ รุ่นพี่ที่เป็นคนเล่าเรื่องให้ผมฟังได้ขอตัวกลับก่อนแต่ว่า
เพื่อนอีก 3 คน ยังเล่นไม่พอจึงยังไม่พากันกลับซึ่งเป็นผู้หญิง 2 คน และผู้ชายที่ไม่ค่อยเต็มร้อยซักเท่าไหรหรือ
เป็นกะเทยนั้นเองเมื่อรุ่นพี่ผมกลับถึงบ้านก็ใกล้จะ 6 โมงเย็นแล้วด้วยความเหน็ดเหนื่อยของรุ่นพี่เขาก็รีบกินข้าวแล้วอาบน้ำนอนแต่หัวค่ำเลยแล้วรุ่นพี่ของผมก็หลับฝันเห็นเพื่อนอีก 3 คนมาชวนไปเล่นน้ำแต่ด้วยความรู้สึกว่ายังเหนื่อยอยู่จึงปฏิเสธไปแต่เพื่อน ๆ อีก 3 คน ไม่ยอมจึงพากันดึงพี่เขาลงน้ำแล้วสักพักพวกเขาก็จับรุ่นพี่ผมกดน้ำลงไปในตอนนั้นเองเขารู้สึกอึดอัดแล้วหายใจไม่ออกจริง ๆ เหมือนไม่ใช่ฝันแล้วเขาก็ใช้แรงเท่าที่มีดันตัวพุ้งขึ้นมาแล้วรุ่นพี่ก็สดุ้งตื่นขึ้นเมื่อตื่นขึ้นมาแล้วเขาก็ได้ยินเสียงร้องชื่อเขาเขาจึงส่องดูที่หน้าต่างเห็นเพื่อนอีก 3 คน
กำลังมองจ่องหน้าเขาอยู่จึงรีบวิ่งลงไปเปิดประตูด้วยความสงสัยว่าทำไมมืด ๆ ค่ำ ๆ แล้วยังมาหาอีกทำไมพอ
เปิดประตูหน้าบ้านก็ไม่เห็นมีใครมีแต่พื้นที่เปียกน้ำเต็มไปหมดเขาก้แปลกใจเล็กน้อยแล้วก็ปิดประตูสักพักหนึ่ง
ก็มีคนมาเคาะประตูอีกเขาเดินไปเปิดประตูไม่ใช่เพื่อนของเขาแต่ว่าเป็นพ่อแม่ของเพื่อนพี่เขามาตามหาลูก
พี่เขาจึงเล่าให้ฟังว่า “เมื่อทำโครงงานเสร็จก็ได้พากันไปเล่นน้ำที่ริมน้ำโขงซึ่งไม่ค่อยมีคนเล่นกันแต่ผมกลับก่อน
เลยไม่รู้ว่าไปไหนกันต่อแต่สักพักก็เห็นมาเรียกผมอยู่แต่พอมาเปิดประตูให้ก็ไม่รู้ไปไหนแล้ว” พ่อและแม่ของเพื่อนพี่ผมจึงพากันไปตามที่อื่นรุ่นพี่ของผมจึงเข้าไปนอนต่อ เมื่อถึงรุ่งเช้าพี่เขาก็พักผ่อนดูการ์ตูนอยู่ก็มี
พ่อแม่ของเพื่อนพี่เขามาบอกว่า 3 คนนั้นยังไม่พากันกลับมาเลยไม่รู้ว่าพากันไปนอนที่ไหนก็ไม่รู้แล้วไม่ได้มาหาที่นี้อีกหรอรุ่นพี่ผมก็บอกว่าไม่เห็นอีกเลยพอวันต่อมาคือวันจันทร์ เป็นวันที่เปิดโรงเรียนและแล้วก็เป็นเรื่องใหญ่
เมื่อพี่เขาเรียนอยู่คาบวิชา คณิตศาสตร์พ่อแม่ของ 3 คนนั้นก็พากันมาหาอาจารย์ที่มอบหมายให้ทำงานวิชานั้น
อาจารย์ก็ได้เล่าให้ฟังว่า เมื่อประมาณเกือบจะเที่ยงคืนได้เด็ก 3 คนนั้นมาเคาะประตูส่งงานอยู่เลยยังสงสัยอยู่เลยทำไมต้องต้องมาส่งตอนค่ำ ๆ มืด ๆ ด้วยพอเขาไปหยิบสมุดลงคะแนนมาว่าจะให้บอกเลขที่แล้วก็ต่อว่าสักหน่อยเดินออกมาอีกทีก็ไม่รู้ไปไหนแล้ว เมื่อมาถึงวันที่ 3 พ่อแม่ของเด็กทั้ง 3 คนนั้นก็ใจไม่ดีจึงได้แจ้งตำรวจ
และได้ให้คนมางมหาที่ริมน้ำโขงตรงจุดที่พากันไปเล่นแต่ก็ไม่เจอพอมาถึงวันที่ 4 ก็เห็นภารโรงเล่าว่าเห็นเด็ก
3 คน แต่งชุดธรรมดาเดินเล่นอยู่พอจะเดินเข้าไปถามก็ไม่รู้ว่าไปไหนแล้ว และในคืนนั้นเองเพื่อนที่สนิทกับ
3 คนนั้นก็เห็นมาเรียกว่าจะชวนไปเล่นน้ำพอลงไปหาว่าจะถามว่าทำไมยังไม่กลับบ้านก็หายไปไหนแล้วแต่ที่สำคัญคนที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ต่างแต่พบพื้นที่เปียกโชกเต็มไปด้วยน้ำด้วยกันทั้งนั้น

ขออภัยที่เล่ายังไปไม่จบเพราะมีธรุรนิดหน่อยต้องขอพักไว้ก่องเดียวค่อยติดตามกันต่อถ้าว่า