งานศพเขาห้ามจัดวันคู่ไม่งั้นจะมีคนในเครือญาติตายเพิ่ม!

ประสบการณ์จริงจากเราค่ะเรื่องความเชื่อจากงานศพ คืองี้ค่ะ เมื่อปีที่แล้ว น้องของยายเราชื่อยายติ๋ม เสียชีวิตค่ะ ยายภาซึ่งเป็นน้องของยายติ๋มและยายของเรา เป็นคนจัดการงานศพ โดยกำหนดว่ามี 4 วัน จากนั้นก็มีแม่ชีที่เป็นพี่ของยายเรามาเตือนค่ะ ว่าห้ามจัดงานศพวันคู่ เพราะจะมีคนตายเพิ่มอีกคน แต่คือเขียนกำหนดการไปแล้วอ่าค่ะว่ามี 4 วัน ซึ่งแก้ไขไรไม่ได้แล้ว และไม่คิดกันค่ะว่าจะมีคนตายจริงๆ พอมาวันนึง เย็นวันนั้นแม่เราไม่ทำโอ กะว่าจะมางานศพยายติ๋ม แม่ขี่มอไซค์มาคนเดียวนะคะ เราอยู่บ้านไม่ได้ไป พอแม่มาถึงงาน แม่กลับไม่เข้าไปในงาน นั่งอยู่ตรงศาลา ญาติเราหลายๆคนก็เห็นแม่นะคะ ละก็ชวนแม่เข้ามาในงาน แต่แม่ไม่ยอมเข้าค่ะ ไม่ได้เอาด้ายแดงมาด้วย ละก็กลับบ้านมา พอมาถึงบ้านแม่ก็บอกแม่ไม่ได้เข้าไปในงานนะ เราก็ถามว่าทำไมไม่เข้าไปอ่า แม่บอกว่าไม่กล้าเข้าไป ตอนนั้นเราก็ไม่ได้เอะใจอะไร คืนนั้นเรากดโทรศัพท์หาข้อมูลไปเที่ยวเกาะสีชังค่ะ ช่วงนั้นปิดเทอมพอดี ละแม่ก็ถามอยากไปเล่นสงกรานต์ที่ไหนไหมเดี๋ยวแม่พาไป วันนั้นเราเปิดเพลง คิดฮอดของบอดี้แสลมและร้องเพลงให้แม่ฟัง แม่ชอบภาษาอีสานค่ะ ละก็นวดแขนนวดขาให้แม่ นอนตักแม่ ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เราทำแบบนั้นกับแม่ค่ะ พอดึกๆเราก็นอน ตื่นเช้ามาแม่ออกจากบ้านไปทำงานในขณะที่เรานอนอยู่บนเตียง แม่เราบอก "จะเช็ดบ้านวันนี้ใช่ไหม แม่จะได้เก็บของให้" ละแม่ก็รีบเก็บของออกจากบ้านไปทำงานค่ะ ก่อนไปเราบอกกับแม่ว่า แม่อย่าลืมวันอาทิตย์นี้นะพาหนูไปว่ายน้ำด้วย  เราก็ตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวตามปกติค่ะ ผ่านไปสักพัก ลุงมาเคาะประตูบอก หนูๆๆ ไปโรงพยาบาลเร็ว แม่ถูกรถหกล้อชน เราก็แบบตกใจมากเลยค่ะแบบงงๆเห้ยเมื่อกี้แม่พึ่งออกไปจากบ้านเองนะ เราคิดว่า แม่คงไม่เป็นไรหรอกอย่างมากก็แค่นอนโรงบาล ตอนนั้นเรารอแม่หน้าห้องฉุกเฉินค่ะ รอกับลุง ยายและตา สักพักมีรถตำรวจมา ตำรวจเดินมาหายายเรา คุยไรกันสักพัก คำนึงที่ทำให้เราช้อคสุดๆคือ เขาเสียชีวิตตั้งแต่ที่เกิดเหตุแล้วครับ วินาทีนั้นเราแบบ เห้ย คืองง ฝันไปรึเปล่า หรือยังไง เราร้องไห้แบบสะอึกถี่มากค่ะเคยเป็นไหมคะสะอึกถี่และสะอึกแรงที่สุดในชีวิต ตอนนั้นเรางงไปหมดค่ะ ทำไรไม่ถูก อาทิตย์นี้ที่เราบอกจะไปว่ายน้ำด้วยกัน หรือวันสงกรานต์หรือเที่ยวเกาะสีชัง ที่เราแพลนกันไว้ มันจะไม่มีแล้วใช่ไหม แล้ว แล้วหนูจะอยู่ยังไง ถ้าไม่มีแม่ เราเสียใจสุดๆค่ะแล้วคิดว่าทำไมต้องเป็นแม่เราด้วย ก่อนหน้านี้ที่แม่เสียชีวิตเราไปเดินตลาดนัดม.เกษตรศรีราชาและดูดวงกันค่ะ หมอดูบอกแม่เราระวังอุบัติเหตุ เขาแค่บอกว่าให้ระวังอ้าค่ะเราเลยไม่คิดอะไรมาก เลยอยากเตือนเพื่อนๆทุกๆคนนะคะชีวิตอะไรก็เกิดขึ้นได้ค่ะ ทุกๆวินาทีที่เราออกจากบ้าน เราไม่มีทางรู้ได้เลยว่า เราจะได้กลับมาบ้านอีกรึป่าว รักคนในครอบครัวให้มากๆนะคะ ส่วนเรื่องความเชื่อเรื่องวันงานจัดงานศพ คำทำนายของหมอดู ด้ายแดง เราไม่รู้ว่านี่คือเรื่องบังเอิญหรือป่าวนะคะ แต่ถ้าเราเชื่อและปฏิบัติตามไว้ถ้ามันไม่เสียหายก็ทำตามเขาเถอะค่ะ นี่ก็ผ่านมาปีกว่าแล้ว ครั้งใดที่คิดถึงแม่เราก็ร้องไห้ออกมาทุกทีเลยค่ะ เราเลยพยายามไม่ค่อยคิด อยากบอกแม่ว่าคิดถึงแม่มากๆเลย            ทุกอย่างที่เล่ามาคือเรื่องจริงนะคะ ปล.ถ้าแท้กห้องผิดขอโทษด้วยนะคะ