สวัสดีครับผม โอเล่ เมดูซ่า ผมเป็นนักดนตรีทุกวันนี้ทำงานเบื้องหลังเป็นนักแต่งเพลงครับ สิ่งที่จะพูดในวันนี้เกี่ยวกับเรื่อง"ความฝัน"น่ะครับ
ตอนเด็กๆคุณเคยมีความฝันไหม? จะว่าผมโชคดีกว่าคนอื่นก็อาจจะใช่คือตอนเด็กๆผมฝันอยากเป็นนักดนตรี อยากทำงานในห้องอัด มีอัลบั้มเป็นของตัวเอง แล้วอยากทำงานแบบนี้ไปทั้งชีวิต แล้วไปๆมาๆ วันนี้ผมก็ได้ทำมันเป็นอาชีพที่หาเลี้ยงชีพอยู่ทุกวันนี้ แต่ทุกๆอาชีพย่อมมีอุปสรรคทั้งนั้น ต้องเจอเรื่องอื่นๆเหมือนๆกับอาชีพอื่น เจอคนขี้โกง เจอการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น เจออะไรต่ออะไรสารพัด บางคนอาจคิดว่าการได้ทำงานในอาชีพที่ฝันไว้ตอนเด็กจะสบายเหมือนไม่ต้องทำงาน ผมว่าไม่จริงเสมอไปนะครับ บางทีผมก็ท้อเหมือนกันเวลาเจองานยากมากๆ ต้องทำตามโจทย์ที่เค้าให้มาให้ได้ เจอเจ้านายด่าหนักๆ เจอเพื่อนร่วมงานเลวๆที่ชอบเอาเปรียบ เจอเรื่องการเมืองสารพัด บางครั้งอยากไปทำอย่างอื่นอยู่เหมือนกัน แต่สิ่งที่ทำให้ผมยังอยู่กับมันได้ก็คือ....
เวลาที่ผมเจอเรื่องร้ายๆ ที่ทำให้เราท้อแท้ อยากเลิก อยากหยุด อยากออก ผมจะมีวิธีคิดว่า...."ตอนเด็กๆอยู่ชั้น ป.6กว่าผมจะตื้อแม่ให้ซื้อ กีต้าร์ตัวแรกได้แทบตายแน่ะ" พอแม่ซื้อให้เราดีใจมากๆ กีต้าร์ราคา600บาทในวันนั้นมันทำให้เรามีความสุขที่สุดในชีวิตเลย ผมไม่เคยลืมความรู้สึกในวันนั้นเลยยังจำได้แม่นว่าดีใจแค่ไหน นั่นคือจุดเริ่มต้น"ความฝัน"ของผม แต่ระหว่างทางจนมาถึงวันนี้มันมีเรื่องต่างๆมากมายทำให้เราหลงลืมมันไป ทุกครั้งที่ผมท้อผมจะนึกถึงมันว่า"ผมไม่ได้เริ่มจากการคิดถึงเงินหรือคิดถึงอะไรอย่างอื่นก่อนเลย แค่ผมอยากเล่นกีต้าร์ผมชอบมันและผมก็อยากอยู่กับมันไปตลอด"แค่นั้น
มีเพื่อนรุ่นพี่ผมคนนึงพูดในFBไว้ว่า....
"สำหรับผมในวัยเด็ก ขนมปังทาแยมสัปปะรด best food นี่คือสุดยอดของกินขนมปังไม่ต้องปิ้งก็กินได้สี่ห้าแผ่นยิ่งถ้าปิ้งมาร้อนร้อนกำลังดี กรอบปานกลาง ทาแยมแล้วใส่ปาก ก้ฟินเลย
ผมพึ่งไปซื้อแยมสัปปะรดแบบเดิมมาอาทิตย์ที่แล้วทาขนมปังวันนี้ ยังอร่อยนะแต่ไม่เท่าวัยเด็กแฮะ
ขนมปังก็อย่างดีหรือเพราะแยมผลิตห่วยลง หรือเพราะความรู้มากเกินไป ผ่านประสบการณ์มากเกินไป ทำให้เรามีความสุขได้ยากขึ้น
กลับไปเป็นเด็กกันดีกว่า" (เครดิต:George Sevendogs)
มันทำให้ผมรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องเดียวกันกับสิ่งที่ผมกำลังพยายามจะบอกคุณว่า"ความฝัน"เป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยจะมี เพราะฉนั้นถ้าคุณมีมัน คุณจงกอดมันไว้ให้แน่นๆ อย่าให้อะไรหรือใคร หรือคำพูดของใครมาทำให้"ความฝัน" ที่คุณอุตส่าห์หามันเจอตั้งแต่เด็กๆมันหายไปได้
ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง"เงิน" เรื่อง"คน" สิ่งต่างๆเหล่านี้จะบั่นทอนความฝันของคุณ เพราะฉนั้นเวลาที่คุณท้อกับงาน ท้อกับคำพูดเลวๆของคนบางคน ผมอยากให้คุณลองนึกดีๆว่า คุณมาทำงานนี้เพราะอะไร คุณรักมันหรือป่าว มันคือความฝันของคุณหรือเปล่า ลองย้อนความคิดไปในวัยเด็กว่ามีจุดไหนมั้ยที่ชัดเจนที่สุดที่มันคือ"ความฝัน"ของคุณ แล้วเอามันกลับมาใช้
ขอให้คุณๆทุกคนมีความสุขในชีวิตนะครับ ตอนนี้ผมทำวงชื่อ"เมดูซ่า" ผมแต่งเพลงๆนึง อยากให้คนที่กำลังท้อแท้กับชีวิตได้ฟังมัน ถ้าเพลงนี้สามารถให้กำลังใจใครได้ซักคนนึง ผมถือว่าเพลงนี้ประสบความสำเร็จในตัวมันแล้ว(ฟังฟรีครับ ไม่คิดเงิน555) ถ้าคุณฟังแล้วอยากบอกอะไรผม คอมเม้นท์มาได้เลย แม้กระทั่งคำด่าก็ได้ครับ ยินดีรับฟังครับ ขอบคุณครับ / โอเล่ เมดูซ่า
ลิงค์เพลงนะครับ ชื่อเพลง"กอดความฝัน"
https://youtu.be/_YATs8-c25k
อันนี้เพจวงนะครับ
https://www.facebook.com/Meduza2014
อันนี้เฟสผมครับ เข้าไปทักทาย ระบาย หรืออะไรก็ได้ครับ555เชิญ....
https://www.facebook.com/olemeduza
ใครหมดไฟในงานที่ทำอยู่บ้าง มาเติมไฟ เติมพลังกันเถอะ
ตอนเด็กๆคุณเคยมีความฝันไหม? จะว่าผมโชคดีกว่าคนอื่นก็อาจจะใช่คือตอนเด็กๆผมฝันอยากเป็นนักดนตรี อยากทำงานในห้องอัด มีอัลบั้มเป็นของตัวเอง แล้วอยากทำงานแบบนี้ไปทั้งชีวิต แล้วไปๆมาๆ วันนี้ผมก็ได้ทำมันเป็นอาชีพที่หาเลี้ยงชีพอยู่ทุกวันนี้ แต่ทุกๆอาชีพย่อมมีอุปสรรคทั้งนั้น ต้องเจอเรื่องอื่นๆเหมือนๆกับอาชีพอื่น เจอคนขี้โกง เจอการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น เจออะไรต่ออะไรสารพัด บางคนอาจคิดว่าการได้ทำงานในอาชีพที่ฝันไว้ตอนเด็กจะสบายเหมือนไม่ต้องทำงาน ผมว่าไม่จริงเสมอไปนะครับ บางทีผมก็ท้อเหมือนกันเวลาเจองานยากมากๆ ต้องทำตามโจทย์ที่เค้าให้มาให้ได้ เจอเจ้านายด่าหนักๆ เจอเพื่อนร่วมงานเลวๆที่ชอบเอาเปรียบ เจอเรื่องการเมืองสารพัด บางครั้งอยากไปทำอย่างอื่นอยู่เหมือนกัน แต่สิ่งที่ทำให้ผมยังอยู่กับมันได้ก็คือ....
เวลาที่ผมเจอเรื่องร้ายๆ ที่ทำให้เราท้อแท้ อยากเลิก อยากหยุด อยากออก ผมจะมีวิธีคิดว่า...."ตอนเด็กๆอยู่ชั้น ป.6กว่าผมจะตื้อแม่ให้ซื้อ กีต้าร์ตัวแรกได้แทบตายแน่ะ" พอแม่ซื้อให้เราดีใจมากๆ กีต้าร์ราคา600บาทในวันนั้นมันทำให้เรามีความสุขที่สุดในชีวิตเลย ผมไม่เคยลืมความรู้สึกในวันนั้นเลยยังจำได้แม่นว่าดีใจแค่ไหน นั่นคือจุดเริ่มต้น"ความฝัน"ของผม แต่ระหว่างทางจนมาถึงวันนี้มันมีเรื่องต่างๆมากมายทำให้เราหลงลืมมันไป ทุกครั้งที่ผมท้อผมจะนึกถึงมันว่า"ผมไม่ได้เริ่มจากการคิดถึงเงินหรือคิดถึงอะไรอย่างอื่นก่อนเลย แค่ผมอยากเล่นกีต้าร์ผมชอบมันและผมก็อยากอยู่กับมันไปตลอด"แค่นั้น
มีเพื่อนรุ่นพี่ผมคนนึงพูดในFBไว้ว่า....
"สำหรับผมในวัยเด็ก ขนมปังทาแยมสัปปะรด best food นี่คือสุดยอดของกินขนมปังไม่ต้องปิ้งก็กินได้สี่ห้าแผ่นยิ่งถ้าปิ้งมาร้อนร้อนกำลังดี กรอบปานกลาง ทาแยมแล้วใส่ปาก ก้ฟินเลย
ผมพึ่งไปซื้อแยมสัปปะรดแบบเดิมมาอาทิตย์ที่แล้วทาขนมปังวันนี้ ยังอร่อยนะแต่ไม่เท่าวัยเด็กแฮะ
ขนมปังก็อย่างดีหรือเพราะแยมผลิตห่วยลง หรือเพราะความรู้มากเกินไป ผ่านประสบการณ์มากเกินไป ทำให้เรามีความสุขได้ยากขึ้น
กลับไปเป็นเด็กกันดีกว่า" (เครดิต:George Sevendogs)
มันทำให้ผมรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องเดียวกันกับสิ่งที่ผมกำลังพยายามจะบอกคุณว่า"ความฝัน"เป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยจะมี เพราะฉนั้นถ้าคุณมีมัน คุณจงกอดมันไว้ให้แน่นๆ อย่าให้อะไรหรือใคร หรือคำพูดของใครมาทำให้"ความฝัน" ที่คุณอุตส่าห์หามันเจอตั้งแต่เด็กๆมันหายไปได้
ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง"เงิน" เรื่อง"คน" สิ่งต่างๆเหล่านี้จะบั่นทอนความฝันของคุณ เพราะฉนั้นเวลาที่คุณท้อกับงาน ท้อกับคำพูดเลวๆของคนบางคน ผมอยากให้คุณลองนึกดีๆว่า คุณมาทำงานนี้เพราะอะไร คุณรักมันหรือป่าว มันคือความฝันของคุณหรือเปล่า ลองย้อนความคิดไปในวัยเด็กว่ามีจุดไหนมั้ยที่ชัดเจนที่สุดที่มันคือ"ความฝัน"ของคุณ แล้วเอามันกลับมาใช้
ขอให้คุณๆทุกคนมีความสุขในชีวิตนะครับ ตอนนี้ผมทำวงชื่อ"เมดูซ่า" ผมแต่งเพลงๆนึง อยากให้คนที่กำลังท้อแท้กับชีวิตได้ฟังมัน ถ้าเพลงนี้สามารถให้กำลังใจใครได้ซักคนนึง ผมถือว่าเพลงนี้ประสบความสำเร็จในตัวมันแล้ว(ฟังฟรีครับ ไม่คิดเงิน555) ถ้าคุณฟังแล้วอยากบอกอะไรผม คอมเม้นท์มาได้เลย แม้กระทั่งคำด่าก็ได้ครับ ยินดีรับฟังครับ ขอบคุณครับ / โอเล่ เมดูซ่า
ลิงค์เพลงนะครับ ชื่อเพลง"กอดความฝัน"
https://youtu.be/_YATs8-c25k
อันนี้เพจวงนะครับ
https://www.facebook.com/Meduza2014
อันนี้เฟสผมครับ เข้าไปทักทาย ระบาย หรืออะไรก็ได้ครับ555เชิญ....
https://www.facebook.com/olemeduza