จขกท ได้มีโอกาส เปิดดูภาพเก่าๆและ FB รร ได้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงอะไรมากมาย จขกทก็คิดนะ.. ว่าตอน มัธยม นอกจากเพื่อนและสังคม จขกท ไม่ได้ทำx่าไรเลยนี่หว่า นอกจากเรียนเล่นแบบโง่ๆไปวันๆ แถมเอาเวลาไปลงเรียนพิเศษมากมายอีกแหนะ และก็มัวแต่เครียดเรื่องเอ็นท์ จนมารู้ตัวก็คือ จะจบแล้ว
เห้ยย เกือบ12ปี ใน รร เราแทบไม่ได้ทำไรเลยอ่ะ นอกจากเรียนเล่น เครียดและเกรียนไปวันๆ ซึ่งมันก็ชีวิตเด้ก ม ปลายธรรมดาๆที่โคดจะน่าเบื่อเลยนี่หว่า 55555 ไม่ได้ทำอะไรที่ดูจะมีผล มีเอฟเฟค หรือเป็นประโยชน์เลย เรียนวิชาการเยอะๆไปทำไม เราก็แทบไม่ใช้ เครียดกับวิชาลูกเสือเนตรนารีผูกเงื่อนทำไม แล้วทำไมไม่หัดเรียนภาษาเยอะๆ เรียนหลายๆภาษา นี่คือก็นั่งคิดว่าถ้าเราย้อนไปได้ (เอาแบบสมองจิตใจเป็นแบบปัจจุบันนะ) คงไปทำอะไรได้มากกว่านี้ .. คงรีบพัฒนาทักษะแต่ยังน้อย คว้าโอกาสที่เราในตอนนั้นยังโง่ๆไม่รู้ว่ามีโอกาสนี้ด้วยซ้ำ ไปแข่งขันเยอะๆ ไปเรียนต่อ ไปใช้ชีวิตต่างประเทศตั้งแต่เด็ก เรียนรู้ที่จะคบเพื่อนเจ๋งๆดีๆ กล้าที่จะต่อกรกับคนนิสัยแย่ๆ กล้าช่วยเพื่อนที่โดนแกล้งในตอนนั้นได้ กล้ายกมือตอบคำถามและถามคำถามอาจารย์ กล้าแสดงออก กล้าคุยกับคนอีกมากมายที่เคยกลัวในอดีต...
และไปบอกชอบ .. กับคนที่เราเคย เสียเขาไป... เพราะความกลัว ที่ทำให้ไม่เคยได้แสดงอะไรออกมาเลย....
แค่เสียดายน่ะค่ะ... อยากกลับไปช่วยเหลือตัวเองในอดีตเหลือเกิน...
ถ้าเราย้อนเวลากลับไปสมัยเรียนมัธยม แต่สมองและจิตใจเราอายุเท่าปัจจุบัน เราจะไปเปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง
เห้ยย เกือบ12ปี ใน รร เราแทบไม่ได้ทำไรเลยอ่ะ นอกจากเรียนเล่น เครียดและเกรียนไปวันๆ ซึ่งมันก็ชีวิตเด้ก ม ปลายธรรมดาๆที่โคดจะน่าเบื่อเลยนี่หว่า 55555 ไม่ได้ทำอะไรที่ดูจะมีผล มีเอฟเฟค หรือเป็นประโยชน์เลย เรียนวิชาการเยอะๆไปทำไม เราก็แทบไม่ใช้ เครียดกับวิชาลูกเสือเนตรนารีผูกเงื่อนทำไม แล้วทำไมไม่หัดเรียนภาษาเยอะๆ เรียนหลายๆภาษา นี่คือก็นั่งคิดว่าถ้าเราย้อนไปได้ (เอาแบบสมองจิตใจเป็นแบบปัจจุบันนะ) คงไปทำอะไรได้มากกว่านี้ .. คงรีบพัฒนาทักษะแต่ยังน้อย คว้าโอกาสที่เราในตอนนั้นยังโง่ๆไม่รู้ว่ามีโอกาสนี้ด้วยซ้ำ ไปแข่งขันเยอะๆ ไปเรียนต่อ ไปใช้ชีวิตต่างประเทศตั้งแต่เด็ก เรียนรู้ที่จะคบเพื่อนเจ๋งๆดีๆ กล้าที่จะต่อกรกับคนนิสัยแย่ๆ กล้าช่วยเพื่อนที่โดนแกล้งในตอนนั้นได้ กล้ายกมือตอบคำถามและถามคำถามอาจารย์ กล้าแสดงออก กล้าคุยกับคนอีกมากมายที่เคยกลัวในอดีต...
และไปบอกชอบ .. กับคนที่เราเคย เสียเขาไป... เพราะความกลัว ที่ทำให้ไม่เคยได้แสดงอะไรออกมาเลย....
แค่เสียดายน่ะค่ะ... อยากกลับไปช่วยเหลือตัวเองในอดีตเหลือเกิน...