ไม่มั่นใจในความสัมพันธ์ 18+

กระทู้คำถาม
ดิฉันขอเล่าคราวๆก่อนนะคะ
ดิฉันย้ายมาอาศัยที่ กทม ได้เพียง6เดือน หลังจากเป็นเด็ก ตจว.มานาน เพิ่งมาเลยไม่มีเพื่อนจะมีก็แต่เพื่อนร่วมงานเท่านั้น ดิฉันเริ่มทำงานไปได้3เดือน ก็ถูกแฟนที่คบหากันมา 7ปี นอกใจไปมีคนใหม่ ทำให้ดิฉันโสดอยุ่สักพัก แต่ด้วยความที่เป็นคนขี้เหงาจึงสรรหาโหลดแอพหาคู่ต่างๆ ซึ่งเรื่องราวมันเริ่มตรงนี้ ตั้งแต่ที่ดิฉันโหลด บีทอร์ก

หลังจากโหลดมาก้นัดเจอผู้ชายเป็นว่าเล่น ตอนนั้นไม่รุ้คิดอะไร ไม่กลัว ไม่คิด หรือเสียใจจนอยากจะเอาใครก้ได้ชั่งมันไรงี้มั้งคะ อันนี้ยัง งงๆตัวเองอยุ่ ผู้ชายที่นัดเจอก้อยุ่ระแวกเดียวกัน เจอทั้งคนดี ที่ดีเกินไป หรือคนไม่ดี ที่ทำดิฉันเกือบเอา (โดนลวนลามเล็กน้อย) เหมือนตอนนั้นต้องการใครสักคนที่มาเปลี่ยนให้ชีวิตไม่เหงาแบบนี้ แต่วิธีการที่ทำค่อนข้างผิดและเสี่ยงอันนี้รุ้ตัวดีค่ะ

เล่นไปได้ระยะหนึ่ง อยุ่ๆก้อยากมีเพื่อนเที่ยววันอาทิตย์ วันหยุดนั้นขึ้นมา ก็ทำเหมือนเดิม เขย่า หาคนใกล้ๆ
จนไปเจอ ผู้ชายคนหนึ่ง เค้าอายุน้อยกว่าดิฉัน 2ปี ยังเรียนอยุ่ เราคุยกันในคืนวันเสาร์และชวนเค้าไปเที่ยวด้วยกันในวันอาทิตย์

ด้วยความที่เค้ายังเรียน ไม่ได้หาเงินใช้เอง เค้าจึงตอบกลับมาว่าเค้าไม่มีเงิน ซึ่งตอนนั้นดิฉันทำงานพอจะมีเงินเที่ยวจึงบิกกับเค้าว่า ไม่เปนไรเราเลี้ยง แต่ช่วยมากับเราที ตามที่คาดไว้เค้าไม่ยอมค่ะ แต่...เค้าชวนดิฉันไปเที่ยวห้องเค้า น่ากลัวใช่ไหมคะ แต่ถามว่าไปไหม ก็ลังเล สุดท้ายกลัวก็กลัว แต่ก็ไป เค้าบอกที่อยุ่เค้า ให้เรานั่งแท็กซี่ไป เราก็จัดการไปหาถึงหน้าตึก พอถึงก็ให้ลงมารับ แต่เค้าบอกให้เราขึ้นมาเลย อ่ะเราก้ไป มาถึงนี่หล่ะกลับก็เสียเที่ยว

พอถึงหน้าบันได เงยหน้าขึ้น ดิฉันก็ได้เห็นหน้าเค้าเป็นครั้งแรกค่ะ


เดี๋ยวมาต่อนะคะ ออฟฟิศเข้า 8.00 สายแน่ๆ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 13
เค้ายืนสูบบุหรี่อยู่บนนั้น  มองมาที่เรา เค้าเป็นผู้ชายตัวใหญ่ สูง ผิวคล้ำ หน้าตาน่ากัวมากๆ พอเค้ามองมาที่เรา เราก็แบบทำใจดีสู้เสือ รีบทำหน้าตาร่าเริง กลบเกลื่อนความกลัวในใจทันที แล้วเราก็วิ่งขึ้นมาหาเค้าที่ชั้น2 เค้ายังคงสูบบุหรี่ที่ริมระเบียง ไม่แม้แต่มองเราสักนิด ส่วนเราหรอ "หวัดดีๆ รอนานไหม โทดทีน๊า ไม่เคยไปไหนอ่ะเลยบอกทางไม่ถูก อิอิ"  แล้วไงรู้ไหมคะ .... เค้าเงียบค่ะ ค่อยๆหันมามองที่เรา แล้วก้พูดว่า "ไม่นานนะ " แล้วเค้าก้โยนบุหรี่ทิ้ง เดินนำเราไปที่ห้อง พอถึงเราก้ด้วยความที่ไม่เคยบุกไวแบบนี้ก้เกิดไม่กล้าเข้า เราก้ยืนยิ่งงั้นสัก2-3นาที นายคนนั้นก้เงียบไปเลย เราชะโงกเข้าไปดูในห้องเค้า ปรากฏว่า...เค้านั่งเล่นเกมค่ะ เค้าอยุ่คนเดียว เราก็ค่อยโล่งใจไปนิดว่าอย่างน้อยรุมฆ่า ข่มขื่นไรงี้ คงจะไม่มี (นี่ยังมีหน้ามาโล่งใจอีก) เราก็ขออนุญาตเข้าไปนะคะแล้วก้เดินเข้ามา

ในห้องเค้ามี ตู้เย็น ราวผ้า อีกฝั่งเป็นเตียงปิกนิกที่เค้านั่งอยู่ติดกันเป็นโต๊ะญี่ปุ่นที่เค้าใช้วางคอม ดูจากรอบๆเค้าคงนอนตรงนี้ด้วย เราก็เข้ามานั่งข้างๆเค้าค่ะ นั่งชนิดที่ว่านั่งจ้องเลยดีกว่า เค้ายังคงนั่งหันข้างให้เรา เพราะเค้าเล่นเกมอยุ่นั่นเอง เราก็ลองเชิงค่ะ เริ่มจากจ้องค่ะ จ้องจนกว่าเค้าจะรุ้ตัวเลยหล่ะค่ะ จนผ่านมา10นาที เค้าก้หันมาถามเราว่า มองไร (บอกเลยว่า น่ากลัว หน้าเค้าโหดมาก ไม่มีรอยยิ้ม เค้าสูงกว่าเรา1ฟุตได้ ตัวโตใหญ่ยักษ์ ผมยาวถึงบ่า มัดได้ ดีนะไม่มีหนวดเครา -.-)

เดะมาเล่าต่อ กินข้าวเที่ยงกันก่อนนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่