(Spoil) Oregairu Zoku ตอนที่ 8 -------- คำสอนของอาจารย์

สำหรับตอนนี้ คะแนนมีให้เท่าไรให้เท่านั้นเลยครับ !!
ทั้งเนื้อหา ทั้งอารมณ์ร่วม ได้หมดจริงๆ

ก่อนเริ่ม อิโรฮะ บุกมาอยู่ท้าย OP ด้วยแล้วจ้า !!



ตอนนี้ถ้าใครอ่านเนื้อหาแล้วงงๆ ต้องขอโทษด้วยนะครับ คือมันสื่อออกมาไม่ถูกจริงๆ และบางจุดผมอาจจะเข้าใจผิดไปก็ได้นะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
หลังจากแยกกับยูกิโนะ ก็เจอกับ อ.ฮิราสึกะ พาไปนั่งรถเล่น


แล้วก็ไปจอด ลงมาคุยกันที่สะพานแห่งหนึ่ง
อ. ก็ถามว่าเป็นยังไงมั่ง ฮิกกี้ก็ตอบเรื่องงานคริสต์มาสที่ต้องเตรียมการกัน
แต่ที่ อ. พูดถึงคือเรื่องของในชมรมฮิกกี้ต่างหาก
อ. : "เธอน่ะ เก่งเรื่องคาดเดาความคิดของผู้คน แต่ว่าไม่ได้เข้าใจ 'ความรู้สึก' ของพวกเขาเลย"
      "ความคิดน่ะไม่ได้สะท้อนถึงความรู้สึกของคนออกมาเสมอไป เพราะงั้นในบางครั้งพวกเขาถึงได้ตัดสินใจไปอย่างหาเหตุผลไม่ได้ไงล่ะ"

อ. : "ไม่เข้าใจงั้นเหรอ งั้นก็คิดให้มากขึ้นไปอีกสิ คิดหาความเป็นไปได้ทั้งหมด แล้วตัดตัวเลือกทิ้ง ที่เหลืออยู่สุดท้ายก็คือคำตอบของเธอไงล่ะ"
ฮิกกี้ : "ผมไม่คิดว่านั่นจะช่วยให้ผมเข้าใจได้เลย"
อ. : "งั้นก็แปลว่าคิดอะไรพลาดไปไงล่ะ ก็ต้องย้อนกลับไปคิดใหม่นั่นแหละ"
      "ถ้าหากความรู้สึกของคนมันคิดคำนวณออกมาได้ละก็ ป่านนี้คงมีการคิดคำนวณออกมากันได้แล้วล่ะ"
      "คำตอบสุดท้ายที่เหลืออยู่ที่ไม่สามารถคิดคำนวณออกมาได้ ก็คืออารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์นั่นแหละ"


อ. : "ก็นะ ชั้นพูดก็ยังไงอยู่ เพราะชั้นเองก็คงคำนวณพลาดไปหลายครั้งก็เลยยังไม่ได้แต่งงานซะทีนี่ไงล่ะ"
ฮิกกี้ : "ไม่ใช่หรอก นั่นเพราะมีแต่พวกตาถั่วต่างหากล่ะ"



พอสำรวมท่าทีได้ อ. ก็ให้คำแนะนำอย่างต่อเนื่อง บอกให้คิดให้ตรงจุด ยกตัวอย่างเช่น ที่ฮิกกี้ไปช่วยอิชชิกิน่ะ ด้วยเหตุผลอะไร ระหว่างเพื่อชมรม หรือ เพื่อยูกิโนะ (เข้าใจว่าหมายถึง ถ้ายูกิโนะมายุ่งเรื่องงานนี้ด้วย จะทำให้ตัวยูกิโนะรู้สึกแย่ที่ไม่ได้ลงสมัครเป็นประธาน แล้วเป็นประธานซะเองล่ะมั้งครับ)


อ. : "ที่ไม่อยากทำให้พวกเขาต้องเจ็บปวด ก็เลยต้องพยายามไม่ให้พวกเขามายุ่งเกี่ยวด้วย แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอควรจะต้องคิด ที่ควรจะคิดคือ 'ทำไม' ถึงไม่อยากให้พวกเขาเจ็บปวดต่างหาก ถ้าคิดแบบนั้นแล้วก็จะได้คำตอบทันที"
      "นั่นก็เพราะพวกเขาเป็นสิ่งที่ล้ำค่า ก็เลยไม่อยากทำให้เจ็บปวดไงล่ะ"
      "การที่จะไม่ทำให้ผู้อื่นเจ็บปวดน่ะเป็นไปไม่ได้หรอก แค่การคงอยู่ของคนเราน่ะก็ทำให้ผู้อื่นเจ็บปวดได้แล้ว ทั้งตอนยังมีชีวิต หรือหลังจากที่ตอนตายไปแล้ว จะเป็นเพราะพยายามไปยุ่งเกี่ยว หรือ ไม่ยุ่งเกี่ยวก็ตาม"
      "แต่เพราะสำหรับคนที่เราไม่สนใจ เราจะไม่รู้สึกว่าไปทำให้ใครเขาเจ็บปวด แต่ถ้าเป็นคนที่เราแคร์ ให้ความใส่ใจ เราก็จะรู้ตัวเมื่อเราไปทำให้คนคนนั้นต้องเจ็บปวดไงล่ะ"
      "การให้ความสำคัญกับคนอื่น ก็เท่ากับเตรียมใจที่จะทำให้คนอื่นเจ็บปวดไว้แล้วนั่นแหละ"


อ. : "ปัจจุบันไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ก็มีบางอย่างที่จำเป็นจะต้องทำ ณ ตอนนี้เท่านั้น สิ่งที่สามารถค้นพบได้ก็ตอนนี้เท่านั้น"
      "คิด ดิ้นรน ทุรนทุรายเข้าไป ถ้าไม่ได้รู้สึกแบบนั้น มันก็ไม่ใช่ 'ของแท้' หรอก"


แล้วก็จบการศึกษานอกเวลากับอ. ฮิราสึกะ


คืนนั้น ฮิกกี้ก็ไปคิดปัญหาที่ต้องแก้ตรงหน้า ซึ่งก็มี การจัดงานคริสต์มาส ที่รับมาจากอิโรฮะอีกที แถมพ่วงด้วยปัญหาของรุมิที่ยังค้างคาอยู่
รวมถึงคิดหาเหตุผลที่แท้จริงที่ตัวเองไม่อยากให้ยุยกับยูกิโนะเป็นประธาน เหตุผลแท้จริงที่ตัวเองลือกทำมาจนตอนนี้


ตกเย็นวันต่อมา ฮิกกี้ก็ไปห้องชมรมเพราะมีเรื่องอยากพูดกับ 2 สาว


ไปถึงก็ทำตัวไม่เหมือนปกติ ไปนั่งตรงหน้า 2 สาว เพราะอยากขอร้องให้ช่วยเรื่องอิโรฮะ รวมถึงเรื่องของรุมิที่ยังครึ่งๆ กลางๆ อยู่
โดยบอกว่าทั้งหมดเป็นความผิดของตัวเอง และตัวเองก็รู้ตัวดี แต่ก็อยากจะขอให้ช่วยหน่อย


ยูกิโนะ : "ถ้าคิดว่าทั้งหมดเป็นผลจากการกระทำของนายคนเดียวละก็ ไม่คิดว่าก็ต้องเป็นนายที่ต้องแก้ปัญหาด้วยตัวเองน่ะ"
โดนคำตอบแบบนั้น ฮิกกี้เลยจำใจ บอกให้ลืมเรื่องที่ตัวเองขอให้ช่วยไปซะ แต่ยุยก็แย้งว่าแบบนี้มันผิดปกติแล้ว บอกว่าไม่ใช่ความผิดของฮิกกี้ทั้งหมด ตัวเองก็มีส่วนด้วย ที่ไปผลักภาระให้ฮิกกี้ในหลายๆ ครั้ง


แล้วก็หันไปพูดกับยูกิโนะว่าพูดแบบนั้นไม่แฟร์เลย เลยโดนยูกิโนะสวนว่ายุยเองก็เล่นไม่ซื่อเหมือนกันแหละ



ยุยก็หาว่ายูกิโนะไม่ยอมพูดอะไรเลย แล้วใครจะไปเข้าใจด้วยได้ ยูกิโนะก็สวนว่ายุยเองก็เหมือนกัน เอาแต่ทำเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ
เพราะแบบนั้นก็เลยทำให้ยูกิโนะคิดว่า นั่นคือสิ่งที่ทั้ง 2 คนต้องการ ตัวเองก็เลยตามน้ำไปด้วย
แล้วฮิกกี้ก็เริ่มพูดแทรก
ฮิกกี้ : "แต่บางครั้ง ถึงพูดออกไปก็อาจไม่เข้าใจกันอยู่ดีก็ได้"
       "เพราะงั้น คำพูดน่ะ ไม่ใช่สิ่งที่ชั้นต้องการหรอก"
       "การคาดหวังให้คนอื่นมาเข้าใจน่ะก็แค่ฝันเฟื่อง"


ฮิกกี้ : ".....แต่ว่า....."


ฮิกกี้ : สิ่งที่ชั้นต้องการไม่ใช่คำพูดคำจา สิ่งที่ชั้นต้องการอยู่ตลอดน่ะ
       ไม่ได้อยากให้มาเข้าอกเข้าใจกัน ไม่ได้อยากให้มาสนิทสนม ไม่ได้อยากให้ไปไหนมาไหนด้วยกัน ไม่ใช่อะไรพรรค์นั้นทั้งนั้น


ฮิกกี้ : ที่ชั้นต้องการคือ เป็นฝ่ายได้เข้าใจ ได้รู้จักในตัวตนผู้คน และรู้สึกสงบกับการได้รับรู้เรื่องพวกนั้น เพราะการไม่รู้อะไรพวกนั้นเลยมันน่ากลัว
       ซึ่งนั่น เป็นความต้องการที่น่าขยะแขยงสิ้นดี


ฮิกกี้ : แต่ถ้าหากมันมีความเป็นไปได้ ที่จะมีความสัมพันธ์ต่อกันด้วยความต้องการที่น่ารังเกียจแบบนั้นละก็
       ถึงจะรู้ว่าไม่มีทาง แต่ถึงยังงั้น.....


ฮิกกี้ : "ถึงยังงั้น......ชั้นก็ต้องการ 'ของแท้' อยู่ดี !!"


ยูกิโนะได้ยินแบบนั้น แต่ไม่เข้าใจความหมายของฮิกกี้ ก็เลยวิ่งหนีออกไปจากห้อง


ยุยเลยรีบชวนฮิกกี้ให้ตามยูกิโนะไป


แล้วก็ไปเจออิโรฮะที่หน้าห้อง โดยอิโรฮะบอกว่ายูกิโนะขึ้นไปดาดฟ้า


ยูกิโนะ : "ของแท้ ที่พูด มันคืออะไรกัน?"


ยุย : "ยูกิน่อน ไม่เป็นไรหรอก เพราะชั้นเองก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน"
       "แต่ถ้าเราได้พูดคุยกัน จะต้องเข้าใจมันมากขึ้นแน่ๆ"
       "แต่เพียงแค่น้น ก็อาจไม่พอก็ได้ อาจจะไม่เข้าใจไปตลอดก็ได้"


ยุย : "แต่ว่า ชั้นไม่ชอบสิ่งที่มันเป็นอยู่ในตอนนี้เลย"
ยูกิโนะ : "เธอนี่มันเล่นไม่ซื่อซะจริงๆ....."


แล้วยูกิโนะ กับ ยุย ก็รับคำขอ ยอมช่วยฮิกกี้
=จบตอน=



-อ.ฮิราสึกะนี่ สมเป็นอ. จริงๆ
-อ. นี่ ถือว่าเข้าวินตามสเป็คฮิกกี้ไปแล้วสินะ
-น้ำตาฮิกกี้นี่ ผิดคาดจริงๆ !
-ส่วนทางชมรม เรียกว่าเริ่มปรับความเข้าใจเข้าหากันแล้ว !!
-ส่วน "ของแท้", "ของจริง" ที่ฮิกกี้พูดถึง ผมก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกันแฮะ แต่คิดว่าทุกคนที่ดูก็คงเข้าใจกันใช่มั้ยครับ

แถม [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ส่วนอันนี้ ขอหลบตรีนกองอวยก่อนล่ะ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้