ทำไมทำดีแล้วมันเจ็บจุกๆ

ขอเล่าเลยแล้วกันนะคะ
เราแอบชอบผู้ชายคนนึง. แล้วเค้าก้ดูมีใจละ จริงๆเรื่องมันก่อต่อจากกระทู้ที่เราเคยเขียนไว้ล่าสุด
แล้วมองกันไปมองกันมา เราก้เริ่มรู้ว่าเค้ามีแฟนละ
เราทำใจอยู่นาน แต่มันก้ทำไม่ได้สักที เพาะเราต้องผ่านร้านเค้าบ่อยๆ(บ้านเค้าขายข้าว แล้วเราส่งของที่ปณ.ทุกวันร้านเค้าอยู่หน้าปณ.)
เราเป็นผู้หญิงแบบอายๆทำตัวไม่ถูกเวลาเจอคนที่ชอบ เลยได้แต่ทำหน้านิ่งๆใส่เสมอ แต่เรารู้ว่าพี่เค้าก้รู้ว่าเราคิดอะไรกับเค้านะ
แล้วช่วง1-2เดือนที่แล้วแฟนเค้าหายไป หายไปไหนไม่รู้เลย เราก้แอบคิดว่าเค้าคงเลิกกัน แต่เราก้เหมือนเดิมทำได้แค่หน้านิ่งๆก้คือจริงๆมันเขินจนทำตัวไม่ถูก
ทุกๆครั้งที่เราไปส่งพัสดุแม่เราจะไปด้วยและ เราจะแวะกินข้าวร้านพี่เค้า (จะเรียกว่าอ่อยก้ได้แต่เราทำงานแต่เช้าจะพอได้กินข้าวก้หลังเงลาส่งพัสดุเสร็จแล้ว. บางทีหิวมือสั่นเลยนะ--")เป็นแบบนี้มาตลอด. โดยที่เราไม่เคยคุยหรือถามอะไรที่เค้าเลย เราก้ได้แต่ทำหน้านิ่งๆอะกินเสร็จจ่ายตังละก้ไป แค่นั้น
พอมาอาทิตย์นี้ แฟนเค้ากลับมา แต่พี่ผู้ชายเค้าหลบหน้าเรา กับข้าวที่เราชอบกินก้ไม่ทำขายทั้งๆที่เป็นเมนูประจำร้าน
หลบหน้าแบบหลบจริงๆขายของอยู่ก้หลบเดินหายไปเลย
พอมานั่งคิดๆว่าถ้าเราคุยกับเค้า หรือแม้ยิ้มให้เค้าบ้างเราก้คงไม่อกหัก แต่มันก้มีผญ.อีกคนนึงที่ต้องอกหักอาจจะเจ็บกว่าเรา
ไม่รู้ดิ รู้สึกมันเจ็บๆยังไงไม่รู้ อกหักละ  ทำอะไรไม่ได้ ถึงทำได้ก้ไม่กล้าทำสงสานเค้า หรืออาจจะเป็นเพาะเราเคยโดนคนแย่งแฟนไปเลยไม่กล้าทำกับคนอื่น
แต่เรากลับรู้สึกเหมือนโดนสมน้ำหน้าจากแฟนของเค้า  ทั้งๆที่เรายังไม่ทำอะไรเลย.

เจ็บสัสโดนคนที่ชอบหลบหน้า. เค้าจะหลบทำไมในเมื่อเค้าเลือกแฟนของเค้า ถ้าอยากจะบอกให้เรารู้ทำไมไม่หวานกันต่อหน้าเราไปเลย
มีใครเป็นแบบเราบ้าง? หรือเราเป็นอีงั่งอยู่คนเดียวบนโลก ที่แบบสงสานแฟนเค้าเพาะโดนแย่งแฟนฮ่าฮ่าฮืฮอออ