เมกะโปรเจ็คพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานคมนาคมสามล้านล้าน ผมไม่ห่วง "เงิน" หรอกครับ แต่ผมห่วง "ง่อย" มากกว่า

ขอว่าเฉพาะเรื่องรถไฟนะครับ
ทั้งรางคู่   ทั้งความเร็วสูง

ผมห่วงว่ามันจะง่อย

เพราะ

เหมือนสโมสรฟตุบอลนั่นแหละครับ   แค่ค่าตั๋ว  สโมสรอยู่ไม่รอดครับ  ต้องอาศัยรายได้อย่างอื่นด้วย
(อย่างบาร์ซ่า หรือรีล มาดริด  ที่เก็บค่าตั๋วนัดเหย้าได้แม็ทช์ละร้อยสองร้อยล้านบาท  ยังไม่พอ
ก็แค่แรงเมสซี หรือโรนัลโด้  ก็ตกคนละสิบล้านบาทต่อสัปดาห์แล้ว)

รถไฟนี่  รางคู่คงพออยู่ได้ด้วยราคาค่าตั๋ว   แต่ความเร็วสูง  ไม่พอแน่ครับ
ก็ต้องมีรายได้จากพื้นที่ข้างทางรถไฟเข้ามาด้วย

ไอ้ตรงนี้แหละที่น่าห่วง

อย่างใน กทม.  รถไฟฟ้าสายสุขุมวิท  จากหมอชิตจนถึงแบริ่ง
สิ่งที่ตามมาคือ  ที่อยู่อาศัยและร้านค้า  ผุดขึ้นมาหนาแน่นตามเส้นทางรถไฟฟ้า

สองฟากฝั่งเส้นทางรถไฟความเร็วสูงก็เช่นเดียวกัน

ตรงนี้แหละครับ   น่าห่วง

ผลประโยชน์จะไปตกอยู่กับใคร
ใครจะบริหารจัดการ

ให้การรถไฟบริหารเองน่ะ  เตะหมูเข้าปากหมาครับ   รับรองเจ๊ง  แต่คนมีอำนาจบริหารจัดการรวยเละแน่

ผมกลัวมันจะง่อยตรงนี้แหละครับ

คือแทนที่จะสร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจ  กระจายรายได้   ทำรายได้ให้รัฐ
มันกลับจะเป็นการรุมกันหม่ำของใครไม่กี่คนกี่พวก

แล้วก็เหลือแต่ภาระไว้ให้บ้านเมือง

เป็นโครงการง่อยไปอีกโครงการ




เห็นข่าวแต่ว่า  จะสร้าง ๆ ๆ ๆ   เหมืนอจะรีบไปตาย
แต่ไม่เห็นอะไรเลย   ที่บ่งบอกว่า  จะบริหารจัดการอย่างไร  จัดสรรพื้นที่ยังไง  ผลประโยชน์ของใคร

นี่ยังไม่นับผลกระทบทางสิ่งแวดล้อม  และความเป็นอยู่ของประชาชนที่จะต้องโดนเวรคืนนะครับ

ดีไม่ดี   มีเวรคืนเพื่อเอาพื้นที่ไปถวายนายทุนซะอีก


น่าห่วงจริง ๆ ครับ




ถึงวันนี้   ผ่านมาครึ่งปี   ที่กระทรวงคมนาคมตลุยเรื่องนี้เหลือเกิน
แถลงให้ประชาชนรู้ได้ไหมครับ  ว่าอะไรเป็นอะไร






งานนี้   คนชื่อ  สุพจน์  ไข่มุกด์   ไม่เกี่ยวนะครับ
เพราะตอนนี้  แกคงมุดอยู่ในกะลา  โผล่แค่ตาปริบ ๆ ออกมาเท่านั้น