สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 14
คงไม่แปลกมั้งคะ อย่างเราชอบยังพูดกับสิ่งไม่มีชิวิตเลย
แบบพูดกับคอมพิวเตอร์ "จะช้าไปไหนลูก" "ทำไมไม่โหลดห๊ะ อยากโดนเรอะ" (พอโหลดแล้ว) "แค่เนี้ย ต้องให้มีอารมณ์"
พูดกับแก้วน้ำ "วันนี้ก็ขาวเนียนสวยเหมือนเดิมเลยนะคะ" "ไหนๆ หมุนตัวให้ดูหน่อย" (จับแก้วหมุนหาตำหนิตอนล้างแก้ว)
พูดกับที่ตักน้ำแข็ง "น้ำแข็งมันลืนนักหรือไง ทำไมตักที่ไรหล่นลงพื้นทุกที"
บางทีก็ตะโกนเรียกหาของที่กำลังหาอยู่ก็มีค่ะ แบบ "กรรไกรๆ กรรไกรอยุ่ไหน อยุ่หน่ายยย" แบบส่งเสียงดังเลยนะ
"มือถือๆ เอาไปวางไว้ไหนเนี้ย"
แบบพูดกับคอมพิวเตอร์ "จะช้าไปไหนลูก" "ทำไมไม่โหลดห๊ะ อยากโดนเรอะ" (พอโหลดแล้ว) "แค่เนี้ย ต้องให้มีอารมณ์"
พูดกับแก้วน้ำ "วันนี้ก็ขาวเนียนสวยเหมือนเดิมเลยนะคะ" "ไหนๆ หมุนตัวให้ดูหน่อย" (จับแก้วหมุนหาตำหนิตอนล้างแก้ว)
พูดกับที่ตักน้ำแข็ง "น้ำแข็งมันลืนนักหรือไง ทำไมตักที่ไรหล่นลงพื้นทุกที"
บางทีก็ตะโกนเรียกหาของที่กำลังหาอยู่ก็มีค่ะ แบบ "กรรไกรๆ กรรไกรอยุ่ไหน อยุ่หน่ายยย" แบบส่งเสียงดังเลยนะ
"มือถือๆ เอาไปวางไว้ไหนเนี้ย"
ความคิดเห็นที่ 10
แปลก แต่ไม่ผิดปกติครับ เคยถามหมอ เกิดจากสมาธิต่ำครับ การคิดในใจไม่พอสื่อสารกับสมอง ทำให้ต้องคิดดัง ๆ ดังจนออกปาก อีกเหตุคือการถกกันระหว่างสองความคิด ก็เหมือนปาก เป็นฝ่ายหนึ่ง กับสมองเป็นฝ่ายหนึ่ง คุยกัน คนฟังบางคนก็สงสัย บางคนถึงขั้นกลัว แต่ไม่มีอะไรครับแค่คิดดัง ถ้าคนรอบข้างไม่เดือดร้อนก็ไม่ต้องแก้ แต่ถ้ากลัวภาพพจน์ไม่ดีก็แก้ เริ่มด้วยการไม่พูดออกมาเป็นคำ ใช้การฮัมในคอแทน ค่อย ๆ ลดไป
แสดงความคิดเห็น
แปลกมากมั๊ย? ถ้าชอบพูดกับตัวเองคนเดียว
จนเพื่อทักว่า แกนี่ชอบพูดคนเดียวบ่อยๆ เป็นไรมากป่าว
เพราะเวลาเราพูดคนเดียว เพื่อนก็จะคิดว่าเราคุยด้วย
แต่เวลาเราพูดคนเดียวจะออกแนว บ่นๆ กับตัวเองมากกว่า
แบบตัดสินใจอะไรสักอย่าง หรือทำอะไรโก๊ะกังลงไปแบบนี้
คือ แบบมันแปลกมากเลยเหรอคะ