สวัสดีครับชาวพันทิปทุกคน
ช่วยแนะนำทีครับ ผมไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี
เรื่องราวของผมมันเป็นเรื่องที่ผมทำไม่เคยได้ ผมมีแฟนครับ แฟนกับผมเราห่างกันหลายปีครับ ผมคิดว่าเรามีอะไรหลายๆอย่างที่ชอบเหมือนๆกัน แต่มันติดอยู่ที่ว่า ความคิดของเรามันต่างกันเกินไป ผมอยากจะโตขึ้นและมีความคิดเป็นของตัวเองบ้าง เหมือนกับแฟนของผม ผมมีแฟนเป็นตัวอย่างที่ดี และเธอเป็นแฟนที่ดีมาก เธอดีกับผม มีคนเข้ามาหาเธอตั้งมากมาย ผมไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นผม แต่ผมก็ทำให้เธอเสียใจมาตลอด เพราะการไม่คิดของผม ผมเป็นแบบนี้มาตลอดแต่ผมก็พยายามแล้วนะ ที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ไปในทางที่ดีขึ้น คิดให้มากขึ้น ทำให้เห็นมากกว่าพูด เพราะผมคงเปลี่ยนใครไม่ได้บอกจากตัวผมเอง กลายเป็นความรู้สึกสะสมครับ เธอเริ่มเบื่อ รำคาน เธอเริ่มมีอารมณ์ที่ฉุนเฉียวมากขึ้น ทุกครั้งที่ได้ยินคำพวกนี้ เสียใจครับ มันทำให้รู้สึกหมดกำลังใจทันที ระยะห่างระหว่างผมกับแฟนมันห่างไกลออกไปทุกที ผมรู้ตัวครับว่านี้จะเป็นโอกาสครั้งสุดท้ายของผม เพราะมันคงไม่มีครั้งต่อไปอีกแล้ว ผมควรจะทำยังไงดีครับ ใจหนึ่งผมก็ไม่อยากเสียเธอไป อีกใจหนึ่งผมไม่อยากทำให้เธอเสียใจอีก ถ้าวันนึงผมหายไปเธอคงจะมีความสุขมากกว่านี้ หรือผมเห็นแกตัวมากเกินไปถึงไม่ยอมปล่อยเธอไปสักที ผมรักเธอมากนะครับ ผมถึงอยากเห็นเธอมีความสุข แต่คนอย่างผมไม่สามารถให้ความสุขใครได้จริงๆ เพียงแค่คิดก่อนทำผมยังทำไม่ได้เลย ผมมันห่วยแตกที่สุด ผมเป็นแฟนที่ไม่เคยดีเลยจริงๆ ทำให้คนที่ผมรักมีความสุขยังทำไม่ได้เลย บ้าชะมัด
ผมคนห่วยแตก
ขอบคุณนะครับที่รับฟัง
ผมคนห่วยแตก
ช่วยแนะนำทีครับ ผมไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี
เรื่องราวของผมมันเป็นเรื่องที่ผมทำไม่เคยได้ ผมมีแฟนครับ แฟนกับผมเราห่างกันหลายปีครับ ผมคิดว่าเรามีอะไรหลายๆอย่างที่ชอบเหมือนๆกัน แต่มันติดอยู่ที่ว่า ความคิดของเรามันต่างกันเกินไป ผมอยากจะโตขึ้นและมีความคิดเป็นของตัวเองบ้าง เหมือนกับแฟนของผม ผมมีแฟนเป็นตัวอย่างที่ดี และเธอเป็นแฟนที่ดีมาก เธอดีกับผม มีคนเข้ามาหาเธอตั้งมากมาย ผมไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นผม แต่ผมก็ทำให้เธอเสียใจมาตลอด เพราะการไม่คิดของผม ผมเป็นแบบนี้มาตลอดแต่ผมก็พยายามแล้วนะ ที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ไปในทางที่ดีขึ้น คิดให้มากขึ้น ทำให้เห็นมากกว่าพูด เพราะผมคงเปลี่ยนใครไม่ได้บอกจากตัวผมเอง กลายเป็นความรู้สึกสะสมครับ เธอเริ่มเบื่อ รำคาน เธอเริ่มมีอารมณ์ที่ฉุนเฉียวมากขึ้น ทุกครั้งที่ได้ยินคำพวกนี้ เสียใจครับ มันทำให้รู้สึกหมดกำลังใจทันที ระยะห่างระหว่างผมกับแฟนมันห่างไกลออกไปทุกที ผมรู้ตัวครับว่านี้จะเป็นโอกาสครั้งสุดท้ายของผม เพราะมันคงไม่มีครั้งต่อไปอีกแล้ว ผมควรจะทำยังไงดีครับ ใจหนึ่งผมก็ไม่อยากเสียเธอไป อีกใจหนึ่งผมไม่อยากทำให้เธอเสียใจอีก ถ้าวันนึงผมหายไปเธอคงจะมีความสุขมากกว่านี้ หรือผมเห็นแกตัวมากเกินไปถึงไม่ยอมปล่อยเธอไปสักที ผมรักเธอมากนะครับ ผมถึงอยากเห็นเธอมีความสุข แต่คนอย่างผมไม่สามารถให้ความสุขใครได้จริงๆ เพียงแค่คิดก่อนทำผมยังทำไม่ได้เลย ผมมันห่วยแตกที่สุด ผมเป็นแฟนที่ไม่เคยดีเลยจริงๆ ทำให้คนที่ผมรักมีความสุขยังทำไม่ได้เลย บ้าชะมัด
ผมคนห่วยแตก
ขอบคุณนะครับที่รับฟัง