ตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่เลวมากคนหนึ่ง ที่ทำให้ผู้หญิงสองคน คนแรกเป็นแฟนคบกันมาได้ปีกว่าๆ กับอีกคนที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่เท่าไหร่

ช่วงก่อนหน้านี้ผมกับแฟนรักกันดีครับ ด้วยปัญหาที่เราอยู่ไกลกัน(คนละจังหวัด) อาจจะมีทะเลาะอะไรกันบ้างแต่ก็ยังรักกันดี ผมกับแฟนเจอกันครั้งสุดท้ายเมื่อตอนปีใหม่ครับ เรื่องราวมันเริ่มขึ้นเพราะความห่างไกล และความอ่อนแอของตัวผมเอง ย้อนกลับไปราว 1 เดือน (น่าจะราวๆกลางถึงปลายเดือน มกราคม) ผมได้รู้จักกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งเธอมีอะไรหลายๆอย่างคล้ายกับแฟนผมครับ คล้ายกันซะจนผมแอบเผลอใจให้ตอนไหนก็ไม่รู้ คงเป็นเพราะความใกล้ชิดด้วยส่วนหนึ่ง(บ้านผมกับเธออยู่ห่างกันไม่มาก) แต่ผมก็ไม่ได้ปิดบังอะไรเธอเรื่องที่ผมมีแฟนแล้ว

ตั้งแต่เริ่มรู้จักเธอคนนี้ ระยะห่างระหว่างผมกับแฟนมันก็เริ่มห่างกันออกไป ผมให้เวลากับเธอคนใหม่มากขึ้นเรื่อยๆ กินข้าว ดูหนัง เดินเล่นด้วยกัน จนแฟนผมเริ่มสงสัยกับพฤติกรรมของผมที่เปลี่ยนไป เมื่อประมาณอาทิตย์ก่อนผมได้สารภาพเรื่องราวทั้งหมดให้แฟนฟังครับ ผมยอมรับกับแฟนว่าผมแอบมีใจให้กับเธอคนที่มาใหม่ไปแล้ว แน่นอนแฟนผมก็ร้องไห้หนักมากด้วย ผมสงสารแฟนครับ ในใจเลยคิดจะตัดขาดจากคนที่เข้ามาใหม่

แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้น เมื่อเธออีกคนกลับมาบอกว่า เธอเองก็มาบอกกับผมว่ามีใจให้ผมเหมือนกัน เธอบอกว่ามันผิดที่เรานั้นได้เจอกันช้าไป ผมเริ่มใจอ่อนอีกครั้งเพราะคำพูดของเธอ

ทำให้เรื่องมันคาราคาซังจนมาถึงตอนนี้...

- คนหนึ่งก็เป็นแฟนที่เราผูกพันธุ์ คนที่บอกว่าจะ "รอ" วันที่ผมจะกลับไปรักเขาคนเดียวเหมือนเดิม

- คนหนึ่งเป็นคนมาใหม่ที่เราเผลอมอบหัวใจให้ คนที่บอกว่าจะ "รอ" วันที่ผมและเขาได้อยู่คู่กัน

คำถามมากมายเต็มหัวครับ ไม่อยากทำให้ใครเสียใจ ทั้งแฟนและเธอคนที่มาใหม่ แต่ผมก็คงต้องเลือกใครสักคน หรือถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป สุดท้ายแล้วอาขเป็นผมเองที่จะไม่เหลือใครเลย... ถ้าเป็นแบบนั้นกคงจะโทษใครไม่ได้ นอกจากโทษตัวขอผมเองที่มันหลายใจ