รปภ ที่แสนดี ดีมากๆๆ น้ำตาจะไหล
เหตุการนี้ตั้งแต่วันที่ 14 / 05 / 58 แต่ผมพึ่งสมัครพันทิปได้ เลยมาลงวันนี้
กระทู้นี้ก็เป็นกระทู้แรกนะครับ ที่ผมได้มาเขียนเว็บบอร์ดที่พันทิปนี้ถ้าผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยนะครับ
สวัสดีครับวันนี้ผมก็จะมีเรื่องที่จะมาเล่าให้พี่น้องชาวพันทิปฟังนะครับคือว่าวันนี้ผมไปเซ็นทรัลพลาซาอุดรธานีมาผมไปกับเพื่อน 2 คน ซึ่งไปหลังจากเลิกเรียนถึงเวลา 13:50 น. ด้วยความที่ผมกับเพื่อนรีบมากหิวข้าวด้วยแล้วก็จอดรถไว้ที่ลานจอดรถใต้ดินชั้นบีของเซ็นทรัลนะครับที่นี้ก็ลืมกุญแจไว้ที่รถมอเตอร์ไซค์แล้วก็เดินขึ้นไปที่ชั้น 1 เพื่อไปหาอะไรกินและเราก็กินเคเอฟซีกัน 2 คนซึ่งเราก็กินไปคุยไปสนุกสนานกันมากเลยนะครับต่อมาแล้วก็ไปเรียนพิเศษแห่งหนึ่ง ใน Central เลิกเวลา 19:30 น. จึงได้เดินลงมาข้างล่างเพื่อที่จะกลับบ้านพร้อมกับเพื่อนนะครับแต่แล้วเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นผมลืมกุญแจรถอยู่ที่รถครับผมค้นหาในกระเป๋ายังไงก็ไม่เจอในใจผมก็คิดว่าซวยละวันนี้จะกลับบ้านยังไงดีล่ะแล้วเพื่อนผมก็เดินไปดูที่ช่องรถตรงสกูปี้ของผมเอง มันจะมีช่องรถใช่ไหมครับเพื่อนผมก็รีบไปค้นดูแล้วก็เจอกระดาษแผ่นนึงเค้าเขียนว่าให้ไปติดต่อที่แผนกแอลพี และทิ้งท้ายข้อความว่าขอบคุณครับซึ่งผมก็ยังงงว่าเอ๊ะเราทำกุญแจหายแต่เขาเขียนลงท้ายว่าขอบคุณครับ มันทำให้เรารู้สึกโล่งอกมากตอนนั้น รู้สึกดีใจ และทำให้เราคิดว่าพนักงานที่นี่มีความตั้งใจในการทำงานมากๆอีกทั้งเอาใจใส่ในการทำงานคือเค้าจะเดินตรวจดูรถทุกคันว่ามีกุญแจเสียบอยู่ที่รถหรือเปล่าถ้าไม่มีเค้าก็จะเก็บไว้ให้แล้วให้เราไปติดต่อรับเอาละครับจากนั้นผมก็เดินไปที่จุดต่างๆที่มี รปภ ซึ่งผมไปถามคนที่เขียนใบกำกับเลขทะเบียนเราเพื่อเข้าลานจอดรถแล้วถามว่าแผนกแอลพี่อยู่ที่ไหนครับเค้าก็ตอบว่าเดินไปอีกฝั่งหนึ่งของ Central นะครับมันจะอยู่ตรงแถวแถวที่ขึ้นโรงจอดรถของรถกระบะนะเขาก็ยิ้มแล้วเค้าก็ถามว่ามีอะไรรึเปล่าครับ อ๋อผมทำกุญแจรถหายหนะครับผมบอกเขาแล้วก็ทำท่ายิ้มผมขอบคุณเขาแล้วเขาก็บอกว่าไม่เป็นไรครับคืออัธยาศัยดีมากและดูเป็นกันเองครับและผมเดินไปเรื่อยๆเจอคนน้าผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็น รปภ นั่งอยู่ซึ่งกำลังกินไอศครีมผมก็เดินเข้าไปหา น้าก็ลุกรีบลุกขึ้นมาทันทีแล้วยิ้มใส่แล้วก็ถามว่ามีอะไรให้ช่วยหรือป่าวค่ะผมก็ตอบเขาไปว่าพอดีผมลืมกุญแจให้ที่รถนะครับและก็เค้าเขียนข้อความบอกว่าให้มาติดต่อที่แผนก แอลพี ทีนี้คุณน้าคนนั้นเลยตอบว่าอ๋ออีกไม่ไกลค่ะซักประมาณ 50เมตรนะคะ ตรงไปเลยแล้วก็ยิ้มผมก็ยกมือขอไหว้ขอบคุณเขาเขาก็ยกมือไหว้ตอบซึ่งทำให้ผมรู้สึกว่า รปภ ที่นี่ถูกอบรมมาดีมากๆเลยและทำให้ผมรู้สึกว่าทุกๆคนเหมือนจะเป็นห่วงเรามากกว่าเพราะฟังจากน้ำเสียงและหน้าตาของแต่ล่ะบุคคลที่แสดงออกมามันทำให้เรามีความสุขอย่างบอกไม่ถูกคือในตอนนั้นหายซีเรียสไปมากๆ พอก่อนถึงแผนก แอลพี จะมีพนักงานอีกคนอีกคนนั่งเฝ้าหน้าประตูทางเข้า Central อยู่คือแผนกแอลพีจะอยู่ข้างข้างกับห้องน้ำซึ่งห้องน้ำจะอยู่ทางเข้าพอดี (ทางเข้าข้างหลังนะครับ) ซึ่งน้าคนนี้ก็เดินมาพร้อมกับยิ้มและถามว่ามีอะไรเหรอคะมีอะไรให้ช่วยไหมคะผมก็เลยตอบว่าอ๋อคือผมทำกุญแจหายนะครับก็เลยมาหาห้องแอลพีนะครับน้าเลยตอบว่าอ๋อเดินไปอีกไม่ไกลแล้วก็เลี้ยวซ้ายนะคะแล้วก็จะเจอเลยผมก็เลยขอบคุณและยกมือไหว้และน้ายกมือไหว้ตอบอย่างน่ารักมากๆๆ และแล้วก็ถึงห้อง แอลพี ซึ่งมีผู้ชายอยู่ในห้อง 3 คนและผมบอกเขาว่าสวัสดีครับผมมาเอากุญแจครับผมลืมกุญแจไว้ที่รถเค้าถามซักถามต่อว่าทะเบียนรถน้องอะไรครับบอกไปว่า.... เค้าก็ตอบว่าอ๋อแป๊บ 1 เดี๋ยวพี่หาให้นะแต่ผมก็บอกไปว่าอันนั้นอ่ะครับ ทีนี้เค้าให้บัตรประชาชนมาถ่ายเอกสารด้วยนะครับซึ่งระหว่างรอนั้นผมก็ได้คุยกับพี่อีกคน 1 ซึ่งเค้าก็ใจดีมากๆเขาก็ถามทำไมถึงลืมล่ะครับ ผมตอบ:ผมรีบมากับเพื่อนเพื่อนผมหิวข้าวมากเลย พี่เขาบอกทีหน้าทีหลังก็อย่าลืมนะเพราะว่ามันอันตรายถ้ารถหายนี่ก็ตามยากน่ะยิ่งถ้าเอาใบที่เขาเขียนให้ไว้ในรถยิ่งอันตรายเพราเขาจะสามารถขโมยออกไปได้เลย และไม่ถึงนาทีพี่เขาก็ถ่ายเอกสารเสร็จคุยกันไปอย่างสนุกเลยและเขาไม่มีทีท่าว่าจะด่าเราซักคำว่าทำหายทำไมมีแต่ถามและบอกให้เราสบายใจพร้อมกับยิ้มและพูดอย่างเป็นกันเอง
เหตุการณ์วันนี้มันทำให้ผมได้บทเรียนและได้พบเจอผู้คนในหน้าที่การงานใหม่ๆที่เป็นคนดีมากเลยครับ
รปภ ที่แสนดี ดีมากๆๆ น้ำตาจะไหล
เหตุการนี้ตั้งแต่วันที่ 14 / 05 / 58 แต่ผมพึ่งสมัครพันทิปได้ เลยมาลงวันนี้
กระทู้นี้ก็เป็นกระทู้แรกนะครับ ที่ผมได้มาเขียนเว็บบอร์ดที่พันทิปนี้ถ้าผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยนะครับ
สวัสดีครับวันนี้ผมก็จะมีเรื่องที่จะมาเล่าให้พี่น้องชาวพันทิปฟังนะครับคือว่าวันนี้ผมไปเซ็นทรัลพลาซาอุดรธานีมาผมไปกับเพื่อน 2 คน ซึ่งไปหลังจากเลิกเรียนถึงเวลา 13:50 น. ด้วยความที่ผมกับเพื่อนรีบมากหิวข้าวด้วยแล้วก็จอดรถไว้ที่ลานจอดรถใต้ดินชั้นบีของเซ็นทรัลนะครับที่นี้ก็ลืมกุญแจไว้ที่รถมอเตอร์ไซค์แล้วก็เดินขึ้นไปที่ชั้น 1 เพื่อไปหาอะไรกินและเราก็กินเคเอฟซีกัน 2 คนซึ่งเราก็กินไปคุยไปสนุกสนานกันมากเลยนะครับต่อมาแล้วก็ไปเรียนพิเศษแห่งหนึ่ง ใน Central เลิกเวลา 19:30 น. จึงได้เดินลงมาข้างล่างเพื่อที่จะกลับบ้านพร้อมกับเพื่อนนะครับแต่แล้วเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นผมลืมกุญแจรถอยู่ที่รถครับผมค้นหาในกระเป๋ายังไงก็ไม่เจอในใจผมก็คิดว่าซวยละวันนี้จะกลับบ้านยังไงดีล่ะแล้วเพื่อนผมก็เดินไปดูที่ช่องรถตรงสกูปี้ของผมเอง มันจะมีช่องรถใช่ไหมครับเพื่อนผมก็รีบไปค้นดูแล้วก็เจอกระดาษแผ่นนึงเค้าเขียนว่าให้ไปติดต่อที่แผนกแอลพี และทิ้งท้ายข้อความว่าขอบคุณครับซึ่งผมก็ยังงงว่าเอ๊ะเราทำกุญแจหายแต่เขาเขียนลงท้ายว่าขอบคุณครับ มันทำให้เรารู้สึกโล่งอกมากตอนนั้น รู้สึกดีใจ และทำให้เราคิดว่าพนักงานที่นี่มีความตั้งใจในการทำงานมากๆอีกทั้งเอาใจใส่ในการทำงานคือเค้าจะเดินตรวจดูรถทุกคันว่ามีกุญแจเสียบอยู่ที่รถหรือเปล่าถ้าไม่มีเค้าก็จะเก็บไว้ให้แล้วให้เราไปติดต่อรับเอาละครับจากนั้นผมก็เดินไปที่จุดต่างๆที่มี รปภ ซึ่งผมไปถามคนที่เขียนใบกำกับเลขทะเบียนเราเพื่อเข้าลานจอดรถแล้วถามว่าแผนกแอลพี่อยู่ที่ไหนครับเค้าก็ตอบว่าเดินไปอีกฝั่งหนึ่งของ Central นะครับมันจะอยู่ตรงแถวแถวที่ขึ้นโรงจอดรถของรถกระบะนะเขาก็ยิ้มแล้วเค้าก็ถามว่ามีอะไรรึเปล่าครับ อ๋อผมทำกุญแจรถหายหนะครับผมบอกเขาแล้วก็ทำท่ายิ้มผมขอบคุณเขาแล้วเขาก็บอกว่าไม่เป็นไรครับคืออัธยาศัยดีมากและดูเป็นกันเองครับและผมเดินไปเรื่อยๆเจอคนน้าผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็น รปภ นั่งอยู่ซึ่งกำลังกินไอศครีมผมก็เดินเข้าไปหา น้าก็ลุกรีบลุกขึ้นมาทันทีแล้วยิ้มใส่แล้วก็ถามว่ามีอะไรให้ช่วยหรือป่าวค่ะผมก็ตอบเขาไปว่าพอดีผมลืมกุญแจให้ที่รถนะครับและก็เค้าเขียนข้อความบอกว่าให้มาติดต่อที่แผนก แอลพี ทีนี้คุณน้าคนนั้นเลยตอบว่าอ๋ออีกไม่ไกลค่ะซักประมาณ 50เมตรนะคะ ตรงไปเลยแล้วก็ยิ้มผมก็ยกมือขอไหว้ขอบคุณเขาเขาก็ยกมือไหว้ตอบซึ่งทำให้ผมรู้สึกว่า รปภ ที่นี่ถูกอบรมมาดีมากๆเลยและทำให้ผมรู้สึกว่าทุกๆคนเหมือนจะเป็นห่วงเรามากกว่าเพราะฟังจากน้ำเสียงและหน้าตาของแต่ล่ะบุคคลที่แสดงออกมามันทำให้เรามีความสุขอย่างบอกไม่ถูกคือในตอนนั้นหายซีเรียสไปมากๆ พอก่อนถึงแผนก แอลพี จะมีพนักงานอีกคนอีกคนนั่งเฝ้าหน้าประตูทางเข้า Central อยู่คือแผนกแอลพีจะอยู่ข้างข้างกับห้องน้ำซึ่งห้องน้ำจะอยู่ทางเข้าพอดี (ทางเข้าข้างหลังนะครับ) ซึ่งน้าคนนี้ก็เดินมาพร้อมกับยิ้มและถามว่ามีอะไรเหรอคะมีอะไรให้ช่วยไหมคะผมก็เลยตอบว่าอ๋อคือผมทำกุญแจหายนะครับก็เลยมาหาห้องแอลพีนะครับน้าเลยตอบว่าอ๋อเดินไปอีกไม่ไกลแล้วก็เลี้ยวซ้ายนะคะแล้วก็จะเจอเลยผมก็เลยขอบคุณและยกมือไหว้และน้ายกมือไหว้ตอบอย่างน่ารักมากๆๆ และแล้วก็ถึงห้อง แอลพี ซึ่งมีผู้ชายอยู่ในห้อง 3 คนและผมบอกเขาว่าสวัสดีครับผมมาเอากุญแจครับผมลืมกุญแจไว้ที่รถเค้าถามซักถามต่อว่าทะเบียนรถน้องอะไรครับบอกไปว่า.... เค้าก็ตอบว่าอ๋อแป๊บ 1 เดี๋ยวพี่หาให้นะแต่ผมก็บอกไปว่าอันนั้นอ่ะครับ ทีนี้เค้าให้บัตรประชาชนมาถ่ายเอกสารด้วยนะครับซึ่งระหว่างรอนั้นผมก็ได้คุยกับพี่อีกคน 1 ซึ่งเค้าก็ใจดีมากๆเขาก็ถามทำไมถึงลืมล่ะครับ ผมตอบ:ผมรีบมากับเพื่อนเพื่อนผมหิวข้าวมากเลย พี่เขาบอกทีหน้าทีหลังก็อย่าลืมนะเพราะว่ามันอันตรายถ้ารถหายนี่ก็ตามยากน่ะยิ่งถ้าเอาใบที่เขาเขียนให้ไว้ในรถยิ่งอันตรายเพราเขาจะสามารถขโมยออกไปได้เลย และไม่ถึงนาทีพี่เขาก็ถ่ายเอกสารเสร็จคุยกันไปอย่างสนุกเลยและเขาไม่มีทีท่าว่าจะด่าเราซักคำว่าทำหายทำไมมีแต่ถามและบอกให้เราสบายใจพร้อมกับยิ้มและพูดอย่างเป็นกันเอง
เหตุการณ์วันนี้มันทำให้ผมได้บทเรียนและได้พบเจอผู้คนในหน้าที่การงานใหม่ๆที่เป็นคนดีมากเลยครับ