คือ เรื่องเครือญาติเป็นอะไรที้ละเอียดอ่อนมากๆสำหรับแม่เรา แม่เป็นลูกคนที่ 8 ลองสุดท้าย เป็นคนที่อยู่ดูและตาและยายมาตลอด แต่ญาติๆทุกคนเมื่อถึงเวลาเดือดร้อนก็จะมายาย เช่นเรื่องเงิน ให้ยายช่วยหาเงิน ยายท่านก็อยู่บ้านเฉยๆ ไม่มีรายได้ ด้วยความที่รักลูกๆก็ให้แม่เราไปยืมหาเงินมาให้ บางทีหาไม่ได้ก็ได้ขายทองให้ แม่เราต้องไปเป็นคนใช้ เงินเดือน 800 สมัย 20 กว่าปีที่แล้ว เงินไม่ค่อยได้ใช้ หามาใช้หนี้หมด น้องชายก็หาเงินแต่งสาวให้ ส่งลูกของญาติเรียนจบปริญญา แต่เมื่อตาและยายเสีย ทุกอย่างกลับเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้า ยายเสียวันแรกญาติทุกคนบอกแม่ เงินที่ยืมไป ไม่คืนนะ!!! ค่าทำศพยาย ออกคนละ 100 บาท เพราะบอกแม่ว่าได้เงินค่าฌาปณกิจศพอยู่แล้ว เอ้า!! เงิบอีกรอบ ไหนมีแต่คนคุยอวดกัน ลูกได้เงินเดือนเยอะ แบบนั้นแบบนี้ แม้กระทั่งค่าทำศพยายออกคนละ 100 บาท แม่เราก็ไม่ว่าอะไรเพราะไม่อยากพูดอะไรมาก เพราะแม่กำลังเสียใจ ลืมบอกไปว่าช่วงยายป่วยที่ รพ. แม่ไปเฝ้าคนเดียวกับหลานอีก 2 คน ไม่มีใครไปสลับกัน บอกแค่ว่ายุ่งๆ ทั้งที่ไม่มีใครทำงานประจำเลยสักคน เวลาพายายไป รพ. ก็ให้แม่เราออกค่าน้ำมันให้ คือ แม่ตัวเองป่ะ !! แต่ก่อนเราไม่คิดอะไร พอเจอเข้าทุกๆวันเริ่มเบื่อหน่าย
พอถึงเวลาทำบุญบังสกุล ก็รวมกะนที่บ้านพี่สาวคนโต จัดเตรียมข้าวของทำบุญเสร็จไปวัดไม่เรียกแม่เราเลย ทุกๆวันนี้มีงานอะไรก็ไม่เคยบอกแม่เรา แม่เราได้แต่นั่งน้อยใจ เสียใจ คือแม่ทำดีเพื่อทุกคน ช่วยเหลือเสมอ แต่ทำไมสิ่งที่แม่ได้รับถึงทำกันขนาดนี้ มรดกแม่ได้บ้าน สวน 2 ที่ นา 8 ไร่ ซึงทุกๆได้เยอะกว่าแม่ คนละ 20-30 ไร่ แต่พวกดขาไม่เหลือ เพราะเอาไปจำหมด บางคนถึงขั้นขายให้แม่ เพราะแม่ไม่อยากให้ของที่ยายให้ไปตกอยู่ที่ใคร ตอนนี้แม่มีนา87 ไร่ มี รถ 3 คัน บ้านใหม่ให้เรา 1 หลัง (ไม่มีเจตณาโอ้อวดใดๆ) แต่พวกเขากลับหมดไร่หมดนา เขามาขอข้าว แม่ก็ให้ทีละกระสอบ ขอพันธุ์ข้าว แม่ก็ให้ แต่ทำไม สิ่งที้แม่ได้รับเป็นแบบนี้!!
พรุ่งนี้จะเป็นงานแต่งน้องสาวลูกลุง แม่ไม่กล้าไปเพราะเขาไม่บอก ไม่เชิญ ให้ญาติคนอื่นมาบอกแทน แม่เลยตัดสินใจให้เราไปแทนเพราะแม่ไม่อยากเสียใจ เอาตรงๆแกก็อายด้วย เพราะไม่รู้จะไปอยู่ยังไง ทำอะไรบ้าง ญาติหลายๆคนก็โทรนัดแนะกัน พอดีวันนี้เราจะเข้าเมืองไปงานแต่งน้อง ลุงเดินมาบอกให้ไปรับป้าอีก 3 คนไปด้วย พวกเขาจะไปกันตอนเย็น เราคิดใจใน ทำไมงานเราไม่มีใครมาช่วยงาน ไม่มีใครมาอยู่ถือไม้ถือแขนเรา เราก็คิดน้อยใจนะ แต่ใจเราความร้ายกาจเริ่มครอบงำ คือ ดีแค่ไหนที้ไม่ใส่ซองแล้วฝากไป!! เฮ่อ จะจัดการยังไงดีกับญาติแบบนี้ เบื่อมากกก
เจอญาติแบบนี้ จะทำยังไงดี เป็นคนดีมานาน มีแต่โดนทำร้าย
พอถึงเวลาทำบุญบังสกุล ก็รวมกะนที่บ้านพี่สาวคนโต จัดเตรียมข้าวของทำบุญเสร็จไปวัดไม่เรียกแม่เราเลย ทุกๆวันนี้มีงานอะไรก็ไม่เคยบอกแม่เรา แม่เราได้แต่นั่งน้อยใจ เสียใจ คือแม่ทำดีเพื่อทุกคน ช่วยเหลือเสมอ แต่ทำไมสิ่งที่แม่ได้รับถึงทำกันขนาดนี้ มรดกแม่ได้บ้าน สวน 2 ที่ นา 8 ไร่ ซึงทุกๆได้เยอะกว่าแม่ คนละ 20-30 ไร่ แต่พวกดขาไม่เหลือ เพราะเอาไปจำหมด บางคนถึงขั้นขายให้แม่ เพราะแม่ไม่อยากให้ของที่ยายให้ไปตกอยู่ที่ใคร ตอนนี้แม่มีนา87 ไร่ มี รถ 3 คัน บ้านใหม่ให้เรา 1 หลัง (ไม่มีเจตณาโอ้อวดใดๆ) แต่พวกเขากลับหมดไร่หมดนา เขามาขอข้าว แม่ก็ให้ทีละกระสอบ ขอพันธุ์ข้าว แม่ก็ให้ แต่ทำไม สิ่งที้แม่ได้รับเป็นแบบนี้!!
พรุ่งนี้จะเป็นงานแต่งน้องสาวลูกลุง แม่ไม่กล้าไปเพราะเขาไม่บอก ไม่เชิญ ให้ญาติคนอื่นมาบอกแทน แม่เลยตัดสินใจให้เราไปแทนเพราะแม่ไม่อยากเสียใจ เอาตรงๆแกก็อายด้วย เพราะไม่รู้จะไปอยู่ยังไง ทำอะไรบ้าง ญาติหลายๆคนก็โทรนัดแนะกัน พอดีวันนี้เราจะเข้าเมืองไปงานแต่งน้อง ลุงเดินมาบอกให้ไปรับป้าอีก 3 คนไปด้วย พวกเขาจะไปกันตอนเย็น เราคิดใจใน ทำไมงานเราไม่มีใครมาช่วยงาน ไม่มีใครมาอยู่ถือไม้ถือแขนเรา เราก็คิดน้อยใจนะ แต่ใจเราความร้ายกาจเริ่มครอบงำ คือ ดีแค่ไหนที้ไม่ใส่ซองแล้วฝากไป!! เฮ่อ จะจัดการยังไงดีกับญาติแบบนี้ เบื่อมากกก