เงาวาบฉาบผ่านวูบกาลล่วง

. . 0 แววตาค่อยค่อยกวาด, อีกวาดหวัง ค่อยค่อยหยั่งลงทรวงพร้อมห่วงหา แล้วร่องรอยรูปสอางค์ก็ค้างคา เช้าจนตราบสนธยาไม่ล้าเลือน 0 อักษรรำร่ายบทหวังจดจ่อ แล้วตามต่อสืบสาวเรื่องราวเสมือน มือที่มองไม่เห็นบีบเ

O ตั้งแต่สบตากันเมื่อวันก่อน ก็เห็นแววสั่นสะท้อนแสนอ่อนไหว จากบัดนั้นงดงามแห่งความนัย เหมือนแกว่งไกวแรงคะนึงทุกกึ่งยาม O สืบผ่านความมุ่งหมายคลี่คลายออก หลั่งระลอกกระฉอกซ้ำปวงคำถาม ไฟแห่งความ

0 แล้วรูปรอยเจ็บปวดแสนรวดร้าว ค่อยโน้มน้าวกำสรดจรดสมัย เพื่อรับรองรับช่วงจู่ห้วงใจ มรรคาใด .. จะเหลือวางให้ย่างเดิน ? 0 กรรมบทเคยมีกระวีกระวาด ย่อมมิอาจร่วมชั้นด้วยสรรเสริญ ไร้สิ้นการณ์จะบรรเจิดให้เพล

สวัสดีค่ะ วันนี้อยากจะมาเล่าประสบการณ์เห็นอะไรแปลกๆ ในตาหลายรูปแบบ แต่ก็ทนมาตั้งนาน จนกระทั่งเห็นอะไรที่คิดว่าผิดปกติจนทนไม่ไหวแล้ว ก็เลยตัดสินใจไปตรวจตาที่โรงพยาบาลมาค่ะ ❓ จริงๆ เราสงสัยมานานแล้วว่า

เช้าตรู่รีบฝ่าฟ้าไกล ฝันยังไม่จางไปจากตา รถติดใจติดตามเวลา ค่าข้าวค่าชาแพงเกินใจ มือจับเมาส์ใจเราจับงาน ความหวานไม่มีให้ได้ บอสเรียกบ่อยเหมือนใจจะตาย น้ำลายแทบกลืนไม่ลง เดือนชนเดือนเงินเดือนยังขาด เ