เงาวาบฉาบผ่านวูบกาลล่วง

เราเดินผ่านกาลเวลาที่ไหลเชี่ยว แบกความเปลี่ยว ความหวัง ยังไม่หาย โลกไม่ง่าย ไม่โหด จนเกินกาย แต่ก็ไม่ปรานีใคร…ง่ายดายนัก เคยเชื่อฝัน ว่าฟ้าคงเมตตา หากเราค่า ความดี ที่ประจักษ์ แต่เติบโต จึงรู้

กลอนกระซิบดาวนี้ มีที่มา จากศรัทธาในถ้อยคำยามค่ำฝัน เรียงร้อยศัพท์จับใจด้วยแรงบันดาล จากหัวใจที่ยังรักภาษาไทย ทุกบทกลอนกลั่นคิดด้วยมือเรา มิใช่เงาเลือนลางหรือพลั้งไหล แต่งด้วยใจ เคียงจังหวะของกวีไกล

0 หอมโกสุมกล่อมยาม .. เมื่อวามวับ ดวงวันทอลออระยับขึ้นรับช่วง ลมเช้าชื่นเฉื่อยโชย .. ก็โดยรวง ช่อมาลย์ปวงรับเช้าด้วยเคล้าคลอ 0 เสพความหอมรื่นล้ำ-แห่งธรรมชาติ บำบวงภาษกอปรกรอง .. พร่ำพร้องขอ หมายโสตเทพ

0 นบนิ้วเพ่งจากผล .. สู่ต้นเหตุ หรือจะเภทภัยนั้นคอยกั้นขวาง ? พร้อมเปลวเทียนควันธูป, เพียงรูปสอางค์ เผยรูปกลางนัยธรรมชี้นำประเด็น 0 นิ้วองค์พระ .. เรียวงอน .. ช่างอ่อนช้อย เช่นเรียวก้อยกระพุ่มรับ .. ไ

ยามลมเย็นเร้นผ่านวสันต์ค่ำ ชีวิตช้ำก็คลายไปในยามหม่น บางความหลังยังพัวพันอยู่กับคน บางคำล้นยังค้างอยู่ในสายลม หนทางไกลใช่ไร้เงาของความหวัง ทุกก้าวยังเก็บฝันอันเหมาะสม บางวันเศร้าก็ซ่อนยิ้มไว้พอช้ม ให

0 เผยออกมาสักทีจะดีไหม ซ่อนเร้นอยู่ทำไม .. หนอ-ใจนั่น เมื่อต่างก็ .. มีใจมอบให้กัน พร้อมใฝ่ฝันเฝ้าอยู่ .. อย่างรู้คอย 0 คิดถึง .. ละห้อยเห็นเมื่อเร้นหน้า ด้วยแววตาว่างเปล่า-คู่เหงาหงอย เพียงเพราะภาพจั

⋆｡˚ ☁︎ ˚｡⋆｡˚☽˚｡⋆  ⋅˚₊‧ ୨୧ ‧₊˚ ⋅ หวนลม ห่มล้อม ห้อมหลอมหวน หมุนรวน ม้วนเรื่อ เมื่อรอบหมุน จุนแสง แจ้งสร่าง จ่างส่องจุน นานอุ่น&

0 หรือ-ธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ? พาสุขโศกเร่งรุดเกินหยุดไหว หรือ-กำหนดยุดยื้อจากมือใด จัดการให้งามแรกได้แทรกตัว 0 ตั้งแต่พบ .. ถวิลอยู่ไม่รู้สร่าง เปิดเส้นทางคอยเคียงแต่เพียงชั่ว- ที่ตา-รูป