เกิดอารมณ์

อยากระบายค่ะ คิดถึงมาก เหงามาก ไม่ใช่ว่าไม่มีแฟน มีเเฟนเเต่อยู่ไกลกันมากคนละประเทศ คิดถึงเค้ามาก แอบร้องไห้หาเค้าเเต่ก็ไม่กล้าบอก กลัวว่าเค้าจะไม่สบายใจ ยิ่งกว่าการไม่เคยมีก็คือการเคยมีเเล้วอยู่วันหนึ

ทั้งที่เลิกกันไปนานแล้ว แต่ความรู้สึกไม่เคยเปลี่ยน ยังจมอยู่ในอดีต ลืมเธอไม่ได้ บ้างครั้งร้องไห้เพราะคิดถึงเธอ พยายามมีคนใหม่ จับมือ กอด และ มองตา กลับไม่รู้สึกอะไร เหมือนมีอะไรกันกลาง สุดท้ายไปกับใคร

เราเป็นคนต่างจังหวัดมาเรียนไกลบ้าน รู้สึกคิดถึงแม่มากๆร้องไห้ทุกวัน ท้อกับการเรียน อยู่เงียบๆก็ร้อง จะกลับบ้านท่าเดียวโทรไปคุยก็ต้องสะกดอารมณ์ไว้ เราท้อมากเลย ใครมีวิธีแก้บ้างคะ

เคยปะเเบบคิดถึงเรื่องในอดีตคิดไปคิดมาก็รีบวิ่งไปนั่งร้องไห้ในห้องนอนคนเดียว เเบบคือความรู้สึกตอนนั้นมันเชี้ยมากพูดเลยเเบบรู้สึกว่ามีเเค่เราที่จำมันได้เเบบ อยากพูดออกมาดังๆว่า เหงานะเว้ยคิดถึงนะเว้ยยัง

พอดีช่วงนี้เราร้องไห้บ่อยมาก เราทำอะไรก็ไม่มีความสุขเลย เราเบื่อไปหมดทุกอย่าง ช่วงนี้แม่เราเครียดเรื่องเงินจนทำให้เราเครียดตามและทำให้แม่เราวีนอยู่ตลอดบางทีเราก็ไม่อยากฟังเพราะเราเป็นคนที่ชอบเก็บมาคิด

คือเราพิมพ์ไม่เก่ง เพื่อนก็น้อยเพราะพอเขารู้ว่าเป็นซึมเศร้า ทุกคนรังเกียจ บอกตรงๆว่าไม่ทราบจะปรึกษาใครน่ะค่ะ พ่อเราป่วยเป็นโรคสมองเสื่อมส่วนแม่เป็นซึมเศร้าเหมือนเรา พ่อไม่ช่วยซัพพอร์ตอะไรแกมีกิ๊กเป็

ใครเคยเหงาแบบอธิบายไม่ถูกบ้างคะ อยู่ๆก็เหงาขึ้นมาเฉยๆ บางทีก็เหงาจนร้องไห้ออกมา มันหวาเว้ หรือเพราะเรากำลังคิดถึงสิ่งที่เราเคยชินกับมัน .....

ตาเราเสียเมื่อวันเสาร์ที่27กันยายนปีพ.ศ2568ค่ะ แกเป็นมะเร็งต่อมลูกหมากปวดมากแม่กับป้าเราเป็นพยาบาลเลยเอายามาฉีดที่บ้านได้ แต่ฉีดเท่าไรตาก็ไม่หายปวด ร้องโอดโอยอยู่หลายวัน จนต้องใช้ยาที่เยอะมากๆ ตาจะไม่

คือพอดึกๆทีไรเราจะรู้สึกเหงาๆโหวงๆในใจอะคะแล้วก็ชอบนึกถึงแฟนเก่าคนนึงซึ่งตอนนี้เค้ามีแฟนใหม่แล้ว ชอบเปิดเพลงเศร้าอกหักอะไรประมาณนี้แล้วยิ่งพอยิ่งคิดถึงบวกกับเพลงมันคลอตามไปอยู่ๆก็ร้องไห้เฉยเลยคะพยายาม