ถึงแม้ที่บ้านจะปลูกผักขาย ก็ไม่เคยขายใครที่บ้านในยามวิกาล มีลูกค้าคนนึงมาซื้อผัก ตอนสองทุ่ม ก็เห็นอยู่ว่าบ้านปิดรั้วแล้ว คล้องกุญแจล็อคแล้ว ปิดไฟเงียบแล้ว นี่คือสัณญาณว่า เจ้าของบ้านไม่รับแขกแล้ว ก็ยังไม่วายจะขอช่วยคนข้างบ้านเราให้โทรมาบอกว่าจะเอาผัก ก็น่ะ ลูกค้า นี่มันเวลาเตรียมตัวอาบน้ำนอนแล้ว เราบอกว่าให้มาเอาพรุ่งนี้ตอนกลางวันได้ไหม? เพราะตอนนี้ไม่สะดวกจริงๆ (กำลังนุ่งผ้าขนหนูเตรียมจะอาบน้ำอยู่แล้ว) ลูกค้าก็เสียงแข็งใส่โทรศัพท์เพื่อนบ้านเราทันทีว่า จะเอาเลยตอนนี้ แม่เจ้า!!!! เอาแต่ใจ


ซะด้วย เราก็ อือๆ เด๋วลงไปชั่งให้ แต่รอหน่อย เพราะ แก้ผ้าอยู่ ค่ะ เราก็ กุลีกุจอใส่ผ้าก่อน ถึงลงไปชั่งให้คุณเทอได้ แต่คุณเทอคงใจร้อนหรือว่าไง คราวนี้โทรตรงเบอร์เราเลย (เบอร์เรามันติดอยู่หน้าบ้าน เพราะรับสอนพิเศษค่ะ แต่ขายผักเนี่ย ธุรกิจแม่ และตอนนี้แม่ก็ไม่อยู่บ้าน) โทรมาเสียงแข็งเลย "น้องคะ พี่จะเอาผัก รออยู่" เราก็เลยรีบเอาออกไปให้คุณเทอ เจอคุณเทอก็อยู่ในสภาพชุดนอนแล้วเหมือนกัน ที่มาพูดเนี่ยไม่ใช่อะไรหรอก เพียงแต่อยากระบาย เราอาจจะไม่เคยเจอลูกค้าแบบนี้ก็ได้ ที่บ้านก็ไม่ได้ติดป้ายว่าติดต่อได้ 24 ชม. คือคนเรามันควรจะรู้จักเวลาป่ะ ประเมิณสถานการณ์ว่า เออ บ้านเค้าปิดเงียบแล้วเนอะ อย่ารบกวนดีกว่า แต่นี้อะไรอ่า ไม่เคยเจอ หรือว่าเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูง หรือว่าเราเองที่งี่เง่า หรือว่าเราไม่เหมาะจะเป็นแม่ค้า บอกหน่อย แต่เรารู้สึกว่า ลูกค้าทำไม่ถูกต้อง ไม่รู้จักเวลา เราไม่ชอบ
ใครเคยหัวเสีย กับมนุษย์ลูกค้าบ้าง