ทำยังไงถึงจะกินผักได้ค่ะ ?

คือว่าเราเป็นคนที่ไม่กินผักตั้งแต่เด็กๆเลยค่ะ กินแล้วก็คล้ายๆจะอ้วก55555555  กินได้แค่ กะหล่ำค่ะที่แถมมากับลูกชิ้น  ต้องกินใส่น้ำจิ้มลูกชิ้นถึงจะกินได้  แต่ก็กินได้ไม่เยอะหรอกค่ะ กินนิดเดียว  แล้วก็นานๆจะกินที  แตงกวาก็กินไม่ได้ค่ะ   คือตั้งแต่เกิดมากินผักแค่ 1% (ผักที่แถมกับลูกชิ้นนั้นแหละคะ) ผักอย่างอื่นกินไม่ได้ค่ะ คือพยายามลองแล้ว ก็กลืนไม่ลงค่ะ จะอ้วกเหมือนมันจะพุ่งออกโดยอัตโนมัติเลยย  TT (อย่าหาว่าเราเวอร์เลยนะค่ะ คือกลืนไม่ลงจิงๆค่ะ พะอืดพะอม น้ำตาแตก จนต้องคายทิ้ง) ทำยังไงดีค่ะ กลัวโรคภัยถามหา ใครมีวิธีก็มาแชร์กันหน่อยนะค่ะ ?
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 7
เราไม่รู้ว่าตอนเด็กๆ คุณมีประสบการณ์อะไรที่แย่ๆเกี่ยวกับการกินผักหรือเปล่า เช่น เคยกินผักเขียวขมๆ เลยทำให้ฝังใจ ไม่ชอบกินผัก ไปๆ มาๆ กลายเป็น ต่อต้านผักทุกอย่างเลย แม้บางอย่างจะไม่เคยกินก็ตาม
(จากบรรทัดนี้ไป เรามโนล้วนๆ นะคะ ไม่ต้องเชื่อเราก็ได้)
พอใจมันต่อต้านแล้ว ใจก็สั่งกายอะไรที่เป็นผักเข้าปากคุณไปปุ๊บ แหวะเลยทันที
ฉะนั้นถ้าคุณถามว่า ทำยังไงจะกินผักได้ เราคงต้องบอกว่า เริ่มจากใจก่อนเลย ใจต้องไม่ต่อต้าน
ต่อมา ค่อยหาวิธีกิน อาจจะเริ่มจากผักที่ไม่ค่อยมีสีเขียว (ผักเขียวส่วนใหญ่จะมีรสเข้มกว่า ... คือไม่อยากใช้คำว่าขม เดี๋ยวจะรู้สึกไม่ดี จริงๆ มันไม่ได้ขมแบบมะระอะไรแบบนั้นหรอกนะคะ)
เช่น ผักกาดขาว แครอท กะหล่ำดอก เป็นต้น จากนั้นเอามาหั่นชิ้นเล็กๆ แล้วปรุงแบบเละๆ ไม่ให้เหลือรสหรือสภาพเดิม
เราเคยทำกับข้าวให้เด็กกิน ซึ่งปกติเด็กเค้าไม่กินผักเลยยย ขนาดเศษผักชีในข้าวต้ม ยังเขี่ยออกทุกใบ
เมนูวันนั้นคือ สปาเก็ตตี้ทูน่า เราหั่นแครอทกับหอมใหญ่แบบเล็กมากๆ เท่าที่จะหั่นได้ จากนั้นก็เอาผักไปผัดจนนิ่ม หอมใหญ่นี่ใสกิ๊กเลยอ่ะ แล้วก็ค่อยใส่ทูน่า ปรุงรสเสร็จ ใส่ซอสมะเขือเทศ มองตัวซอสเผินๆ นี่แทบไม่เห็นเลยว่าเป็นแครอท ตอนแรกก็กลัวเด็กๆ ไม่กิน ไปๆ มาๆ คนละ 2 จานเลยจ้าาา
หรืออย่างข้าวผัด เราก็เคยทำข้าวผัดทูน่า ข้าวผัดปลากระป๋อง ก็ใส่แครอทหั่นเล็กๆ คะน้าอ่อนต้นเล็กหันแบบเล็กๆ ถั่วลันเตาหั่นเล็กมากๆ เช่นกัน สรุปคือผักหั่นเล็กๆ
เวลาผัดข้าวก็ให้ผัดผักก่อนจนผักนิ่มแล้วค่อยใส่ข้าว แล้วก็ผัดให้แห้ง ประมาณนี้อะค่ะ
ลองไปประยุกต์ดูนะคะ
เอาใจช่วยค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่