เคยคิดว่าคนนี้นี่แหละใช่ที่สุดหวังจริงจังอยากจะคบกันนานๆ พอเวลาผ่านไปๆเป็นธรรมดาที่ต้องมีฝ่ายหนึ่งที่เปลี่ยนไป เริ่มเบื่อหนายเริ่มอิ่มตัวอะไรก็น่ารำคาญไปหมดแล้วก็ต้องเลิกกัน สุดท้ายคนที่รักมากหวังมากที่สุดต้องเป็นคนที่เจ็บ ทรมาน ร้องไห้ฟูมฟายต่างๆนานา พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆก็เริ่มลืมกันไปบ้างก็มีคนใหม่เข้ามาคุย ตอนแรกก็ดีไปหมดจนเรามั่นใจว่าคนนี้เเหละใช่ที่สุดหวังจริงจังอยากจะคบกันนานๆ แต่มันก็เป็นเหมือนเดิมที่สุดท้ายก็ต้องเลิกกัน
แล้วก็เจอใหม่ แล้ววววววววววก็เป็นเหมือนเดิมเหมือนวัฏจักรวนเวียนแบบนี้ไปตลอด เราก็บอกกับตัวเองเเล้วว่าพอแล้วไม่คิดจะจริงจังกับใคร แต่ก็ทำไม่ได้ก็ต้องยอมเจ็บ เพราะเราไม่เข็ด ไม่จำ เอารักเก่าๆมาเป็นบทเรียนก็ยังไม่วายเลิก ใครมีประสบการณ์แบบนี้หรืออยากจะเเนะนำอะไร ช่วยมาแชร์มาเเนะนำกันหน่อยนะคะ อยากอ่านนนๆๆๆ
เคยไหม? เจ็บกับความรักกี่ครั้งก็ยังไม่เข็ด
แล้วก็เจอใหม่ แล้ววววววววววก็เป็นเหมือนเดิมเหมือนวัฏจักรวนเวียนแบบนี้ไปตลอด เราก็บอกกับตัวเองเเล้วว่าพอแล้วไม่คิดจะจริงจังกับใคร แต่ก็ทำไม่ได้ก็ต้องยอมเจ็บ เพราะเราไม่เข็ด ไม่จำ เอารักเก่าๆมาเป็นบทเรียนก็ยังไม่วายเลิก ใครมีประสบการณ์แบบนี้หรืออยากจะเเนะนำอะไร ช่วยมาแชร์มาเเนะนำกันหน่อยนะคะ อยากอ่านนนๆๆๆ