นี้เป็นกระทู้แรกของเราและอาจจะพูดสับสนบ้างนะ และไม่รู้ว่ามาถูกห้องใหม่ ถ้าไม่ถูกต้องขอโทษด้วยนะจ๊ะ
เริ่มเรื่องเลยละกัน เราคบกันแฟนมา 5 ปี ตั้งแต่เรียนมหาลัย จนถึงสงกรานต์ปีที่แล้ว 2014 มีเหตุให้เขาบอกเลิกเราโดยเรื่องไม่เป็นเรื่อง คือเรื่องเราไม่กลับบ้าน เพราะว่าที่เราไม่กลับสงรานต์เพราะที่ทำงานเรามีการเข้าเวร และเพราะหลังสงกราน์ยังไงเราก็ต้องกลับบ้าน ด้วยเหตุนี้เขาจึงบอกเลิกเรา ซึ่งก่อนหน้านี้เราก็ทะเลาะกันมาตลอด เราเคยบอกให้เขามาหา แต่เขาบอกว่าไม่มีตังค์ไปไม่ได้ จนถึงวันที่เขาบอกเลิกเรา เราก็ด้วยความโมโหว่าเลิกก็เลิก แต่เรายังรักเขาอยู่นะ แต่ที่เราเลิกกันอาจเป็นปัญหาสะสมที่เราทะเลาะกันมาตลอด แต่ระหว่างที่เราเลิกกันนั้น เราก็ยังคุยกันตลอด คุยกันดีบ้างทะเลาะกันบ้าง เพราะว่าเขาคิดว่าเรามีคนอื่น ที่จริงแล้วเราไม่เคยมีคนอื่นเลย(จนถึงตอนนี้) มีพี่ที่ทำงานเราเขาเป็นผู้ชาย เรายอมรับนะว่าเขามาจีบเรา แต่เรายังบอกเขาเลยว่าเรามีแฟนแล้ว ทั้งๆที่เราเลิกกันเราก็ยังบอกคนอื่นว่า เขาคือแฟนเรามาตลอด และพี่ที่ทำงานเขาก็มีครอบครัวแล้ว เราไม่เคยบอกว่าเขาเป็นแฟนเก่าเลย เราบอกพี่เขาว่าเรามีแฟนแต่เราทะเลาะกัน แต่เรากับพี่ที่ทำงานสนิทกันนะ เขาไปเที่ยวห้องเราคือไปกินข้าวไปเล่นตลอดแต่เราไม่ได้คิดอะไรเพราะห้องเราพักหลายคน และทุกครั้งที่ เขาไป เขาจะมีพี่ในที่ทำงานที่เป็นทอมไปด้วยทุกครั้ง และในห้องเราก็จะมีเพื่อนอยู่ด้วยทุกครั้ง มีวันหนึ่งที่พี่ที่ทำงานเรามาเล่นมากับพี่ทอมคนเดิมและก็มีเพื่อนเราอยู่ด้วย วันนั้นเราอาจผิดที่เราถ่ายรูปกับพี่เขาเหมือนสนิทกัน และเราได้ส่งไปให้เพื่อดูและเพื่อนเราส่งไปให้แฟนเราดู(ุถ้าเราคบกันจริงเราจะส่งไปให้เพื่อดูทำไม เพราะเพื่อนคนที่เราส่งไปนั้น เขาเป็นเพื่อนสนิทแฟนเรา) หลังจากนั้นมันก็มีเรื่องเข้าใจผิดกันมาตลอดเขาด่าเราเสียๆหายๆ มาตลอด เขาได้เอารูปนั้นมาถามพี่คนที่ถ่ายรูปกับเราทางเฟรสว่าเป็นแฟนกันหรอ ซึ่งเราเสียใจนะ พี่ที่ทำงานของเราทั้งสองคน เขาจะรู้ตลอดว่าแฟนเราพูดอะไรใส่เราบ้างทำอะไรกับเราบ้าง แต่เขารู้ว่าเรารักแฟนเรามาก แต่ช่วงนั้นเราร้องไห้ตลอด พี่คนนั้นจึงตอบไปว่าใช่ครับ ซึ่งเราก็รู้ว่าพี่เขาตอบ แบบนั้นเพราะว่าเขาสงสารเราและเขาก็บอกเรานะว่าเขาตอบไปแบบนั้นเราก็ตกใจอยู่นะ (พี่เขาจีบเราแต่เขารู้ว่าเรามีแฟนแล้วเขาจึงไม่ได้คิดอะไร ) หลังจากนั้นแฟนเราเขาก็เข้าใจแบบนั้นมาตลอด จะพูดยังไงเขาก็ไม่เชื่อ แต่เราก็ยังคุยกันนะ เขาจะพูดเรื่องนี้ทุกครั้งที่เขาโมโหและเขาเป็นคนเอาแต่ใจและบางครั้งเราก็อารมร้อน บางครั้งเราทนไม่ได้ที่เขาด่าเราเสียๆ หายๆ คิดว่าเรามีอะไรกับพี่คนนั้นบ้าง อยู่กับพี่เขานอนกับเขาบ้างซึ่งเราเสียใจทำไมคนที่เรารักเขาถึงพูดแบบนี้(เขาขี้หึงด้วย) ช่วงนั้นเราจึงบล๊อคเฟรส บล๊อค ไล บล๊อคเบอร์ เขา แต่เราบล๊อคได้ไม่นาน พอใจเย็นเราก็เลิกบล๊อค พอทะเลาะกันใหม่เราก็บล็อคอีก ทุกครั้งที่เราทำเราก็เสียใจนะ แต่เราก็โมโหว่าทำไม่ถึงพูดแบบนี้ เป็นแบบนั้น ตลอดระยะเวลา 2-3 เดือน แต่หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ทำ เราก็ไปหาเขาตลอด ทั้งๆที่สถานะของเรานั้น บอกว่าเลิกกัน เขาเคยมาขอเราคืนดี แต่เราไม่ได้กลับไป เราบอกว่า ให้ระยะเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์เปลี่ยนแปลงนิสัยของเขา ไปแแต่เราก็ยังไปหากันตลอด เจอกันตลอด เดือนละครั้ง เขาก็พูดคำว่ารอมาตลอด เราทำทุกอย่างเป็นแฟนกันทุกอย่างเหมือนเดิม(ทั้งๆที่สถานะว่าเลิกกัน) มาวันหนึ่งเขาย้ายที่อยู่ เข้ามาทำงานที่ๆใกล้กรุงเทพมากขึ้น เราก็ไปหาเขา แต่เราไปแค่วันเดียวเพราะเราต้องกลับมาทำงาน เรามาถึงกุงเทพไม่ค่ำมากหลังจากที่ไปหาเขามาเรามาถึงกรุงเทพ ประมาณ 1 ทุ่ม พอดี พี่ที่ทำงานเรา ทั้งสองคนเขาจะไปกินข้าวที่ทะเล เพราะชลบุรีอยู่ใกล้ เราก็เลยบอกว่าเราเพิ่งมาจากต่างจังหวัด แต่พวกพี่เขาก็ชวนไป แต่วันนั้นเราไปกลับนะ เพราะกรุงเทพชลบุรีก็ไม่ไกล และไม่ได้ไปสองคน แล้วก็เป็นเรื่องใหญ่ที่เราทะเลาะกันอีก แต่เราไม่ได้บอกแฟนเราว่าเราไป เพราะเรารู้ว่าเขาก็คงไม่เชื่อทุกวันนี้ พูดไปยังไงก็ไม่เชื่อ เขายังคงคิดว่าเรากับพี่คนนั้นคบกัน ทั้งที่เราบอกเขาไปแล้วว่าไม่ได้คบและไม่เคยมีอะไรกัน เขาก็ไม่เชื่อ
แต่ในระยะเวลา 1 ปี ที่เราบอกว่าเลิกกัน เราไปเจอกันตลอด โทไล ทุกวัน เจอหน้ากันทุกวัน วันที่ 5 เมษาเรายังเจอกัน แต่เราก็มีความรู้สึกว่าเขาแปลกๆไป จนกระทั่งวันที่ 11 เมษา เราสงสัย เราจึงเข้าไปดูในเฟรสเขา เราก็เห็นเขาคุยกับผู้หญิงหลายคน เราจึงไปพูดกับเขาว่าทำแบบนี้ทำไม ถ้ามีคนอื่นคุยกับคนอื่นทำไมไม่บอกเรา ทำไมต้องทำแบบนี้ เขาก็บอกว่าเขาคุยกับทุกคน เขาเปิดโอกาสให้กับตัวเอง(เราบอกเขาเองแหละ) แต่การเปิดโอกาสของเขา เราอยากให้เขาบอกเราบ้าง เราจะได้ถอยออกมา ซึ่งเขาคุยกับคนอื่นมาได้ประมาณ 5 เดือน
แต่สิ่งที่เราเจ็บมากที่สุดคือระหว่างนี้เขาพูดคำว่ารอ ระหว่างนี้เราเจอกันตลอด ระหว่างนี้เราคุยกันตลอด ทำไมไม่บอกเราว่าได้คุยกับคนอื่นไปแล้วเห็นเราเป็นอะไร คำที่ทำให้เราเจ็บมากจากปากเขาคือ เขาแก้แค้น เราที่เรามีคนอื่น เราก็พยายามอธิบายให้เขาฟังเขาก็ไม่ฟังเราไม่เคยมีคนอื่น เราไม่ตัวอะไรที่ จะไปมีอะไรกับคนนั้นทีกับคนนี้ที เรามีแค่กับเขาคนเดียว เขาบอกยังไงเขาก็ไม่กลับมา ทั้งๆที่คำว่ารอเขาเป็นคนพูด ถ้าคิดว่าตัวเองไม่เหมือนเดิมแล้วทำไมไม่บอกเรา เราจะได้ถอยออกมา (แต่ถ้าเราไม่ค้นหาความจริง เราก็จะไม่รุ้เลยว่าเขาจะไม่กลับมาและเขาก็คงจะยังต้องคุยกับเราเหมือนเดิม บางครั้งเราก็โทษตัวเองนะว่าไปหาความจริงทำไมถ้ารู้แล้วจะไม่มีเขาอีก)
นี้คือสิ่งที่เราเสียใจที่สุด คือถ้าไม่รักเราแล้วทำไมถึงทำเหมือนยังไม่กันอยู่ตลอดเวลา (เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเราทน 1 ปีที่บอกว่าเลิกกัน เราทะเลาะกันทุกวันเขาด่า เขาดูกเราทุกวัน แต่เราก็ทนให้เขาด่าว่าต่างๆนาๆ) ความผิดเรามันใหญ่มาก ที่พี่เขามาคุยเรา และเราถ่ายรูปกับเขา แต่เราไม่เคยมีอะไรกับเขาไม่ได้คบกัน แต่มันใหญ่มาก ทำเหมือนเราเป็นของเล่นเป็นที่ระบาย เราเสียใจมาก จนถึงตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไง
คือเรารักเขามากนะ ทุกวันนี้ เราก็ยังคุยกันแต่มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว เขามีคนคุยด้วยเยอะ แต่เราไม่มีเลย เราคุยกับเขาคนเดียวมาตลอด เขาบอกว่าคุยกับทุกคน แต่ทุกคนจริงๆ ยกเว้นเรา ให้โอกาสทุกคนยกเว้นเรา เราทำผิดมากใช่ไหม มันใหญ่มากใช่ไหม เราอธิบาย พูดไปยังไงเขาก็ไม่เชื่อเรา
*****ไม่เสียใจที่เขาไม่รักแล้ว แต่เสียใจที่เขาพูดคำว่ารอแต่เขาไม่ได้รอ และเสียใจที่เขาพูดคำว่าแก้แค้น ทั้งๆที่เรายังเจอกันตลอด เขาเห็นเราเป็นของเล่นหรอ ******
เราอยากรู้ว่าเราควรทำยังไง เราถึงจะผ่านมันไปได้ ****เขาบอกเราว่า เขายังผ่านมันมาได้ช่วงที่เราบล๊อคเขา แต่เราบล๊อคเราก็เลิกบล๊อคตอนใจเย็น และช่วงที่เขาผ่านมาได้เขามีเราตลอด แล้วเราละเราจะผ่านมันไปได้ยังไง เมื่อไม่มีเขาอยู่ข้างเรา เหมือนตอนที่เราอยู่กับเขาบ้าง****
เพราะเขาไม่พูดกับเราเลย ถ้าพูดกับเขาถามเขาเขาก็จะย้อนกลับมา ว่าเราเคยเป็นแบบนั้นแบบนี้ทำอะไรบ้าง เราทำอะไรบ้างเรายังไม่รุ้เลย เราอธิบายไปเขาก็ไม่ฟัง
*** ตอนนี้เราต้องการเขามาก อยากให้เขาคุยกับเราบ้าง เราไม่ต้องการให้เขากลับมา(แม้ใจลึกๆอยากให้กลับมาก็ตาม) เพราะยังไงใจเขาก็ไม่กลับมาอยู่แล้ว แต่เราของแค่อยากให้เขาคุยกับเราบ้าง รับโทรสัพท์เราบ้า งเหมือนที่เราอยู่ข้างเขา ตลอดเวลาเพราะจะให้เราตัดเขาไปเลยเราทำไม่ได้แน่
******สุดท้ายเราอยากบอกว่าเรารักเขานะ เราอยากให้เขามองย้อนกลับไปถึงสิ่งที่เราเคยเจ็บแต่เราให้โอกาสเขาหลายครั้ง กลับไปคบกันก็หลายครั้ง เราก็อยากให้มองย้อนกลับไปดูบ้าง ว่าความผิดเรามันมากจนไม่สามารถให้อภัยได้เลยหรอ
**** สุดท้ายขอบคุณทุกคนที่อ่านมันจนจบแต่มันอาจจะสับสนบ้างเพราะร้องไห้ไปด้วยพิมไปด้วย ขอบคุณมากๆนะค่ะ
เลิกกันมา 1 ปีแต่ระหว่างนี้คุยกันและเจอกันตลอด เพิ่งจะรู้ว่าเขาทำเพื่ออะไร
เริ่มเรื่องเลยละกัน เราคบกันแฟนมา 5 ปี ตั้งแต่เรียนมหาลัย จนถึงสงกรานต์ปีที่แล้ว 2014 มีเหตุให้เขาบอกเลิกเราโดยเรื่องไม่เป็นเรื่อง คือเรื่องเราไม่กลับบ้าน เพราะว่าที่เราไม่กลับสงรานต์เพราะที่ทำงานเรามีการเข้าเวร และเพราะหลังสงกราน์ยังไงเราก็ต้องกลับบ้าน ด้วยเหตุนี้เขาจึงบอกเลิกเรา ซึ่งก่อนหน้านี้เราก็ทะเลาะกันมาตลอด เราเคยบอกให้เขามาหา แต่เขาบอกว่าไม่มีตังค์ไปไม่ได้ จนถึงวันที่เขาบอกเลิกเรา เราก็ด้วยความโมโหว่าเลิกก็เลิก แต่เรายังรักเขาอยู่นะ แต่ที่เราเลิกกันอาจเป็นปัญหาสะสมที่เราทะเลาะกันมาตลอด แต่ระหว่างที่เราเลิกกันนั้น เราก็ยังคุยกันตลอด คุยกันดีบ้างทะเลาะกันบ้าง เพราะว่าเขาคิดว่าเรามีคนอื่น ที่จริงแล้วเราไม่เคยมีคนอื่นเลย(จนถึงตอนนี้) มีพี่ที่ทำงานเราเขาเป็นผู้ชาย เรายอมรับนะว่าเขามาจีบเรา แต่เรายังบอกเขาเลยว่าเรามีแฟนแล้ว ทั้งๆที่เราเลิกกันเราก็ยังบอกคนอื่นว่า เขาคือแฟนเรามาตลอด และพี่ที่ทำงานเขาก็มีครอบครัวแล้ว เราไม่เคยบอกว่าเขาเป็นแฟนเก่าเลย เราบอกพี่เขาว่าเรามีแฟนแต่เราทะเลาะกัน แต่เรากับพี่ที่ทำงานสนิทกันนะ เขาไปเที่ยวห้องเราคือไปกินข้าวไปเล่นตลอดแต่เราไม่ได้คิดอะไรเพราะห้องเราพักหลายคน และทุกครั้งที่ เขาไป เขาจะมีพี่ในที่ทำงานที่เป็นทอมไปด้วยทุกครั้ง และในห้องเราก็จะมีเพื่อนอยู่ด้วยทุกครั้ง มีวันหนึ่งที่พี่ที่ทำงานเรามาเล่นมากับพี่ทอมคนเดิมและก็มีเพื่อนเราอยู่ด้วย วันนั้นเราอาจผิดที่เราถ่ายรูปกับพี่เขาเหมือนสนิทกัน และเราได้ส่งไปให้เพื่อดูและเพื่อนเราส่งไปให้แฟนเราดู(ุถ้าเราคบกันจริงเราจะส่งไปให้เพื่อดูทำไม เพราะเพื่อนคนที่เราส่งไปนั้น เขาเป็นเพื่อนสนิทแฟนเรา) หลังจากนั้นมันก็มีเรื่องเข้าใจผิดกันมาตลอดเขาด่าเราเสียๆหายๆ มาตลอด เขาได้เอารูปนั้นมาถามพี่คนที่ถ่ายรูปกับเราทางเฟรสว่าเป็นแฟนกันหรอ ซึ่งเราเสียใจนะ พี่ที่ทำงานของเราทั้งสองคน เขาจะรู้ตลอดว่าแฟนเราพูดอะไรใส่เราบ้างทำอะไรกับเราบ้าง แต่เขารู้ว่าเรารักแฟนเรามาก แต่ช่วงนั้นเราร้องไห้ตลอด พี่คนนั้นจึงตอบไปว่าใช่ครับ ซึ่งเราก็รู้ว่าพี่เขาตอบ แบบนั้นเพราะว่าเขาสงสารเราและเขาก็บอกเรานะว่าเขาตอบไปแบบนั้นเราก็ตกใจอยู่นะ (พี่เขาจีบเราแต่เขารู้ว่าเรามีแฟนแล้วเขาจึงไม่ได้คิดอะไร ) หลังจากนั้นแฟนเราเขาก็เข้าใจแบบนั้นมาตลอด จะพูดยังไงเขาก็ไม่เชื่อ แต่เราก็ยังคุยกันนะ เขาจะพูดเรื่องนี้ทุกครั้งที่เขาโมโหและเขาเป็นคนเอาแต่ใจและบางครั้งเราก็อารมร้อน บางครั้งเราทนไม่ได้ที่เขาด่าเราเสียๆ หายๆ คิดว่าเรามีอะไรกับพี่คนนั้นบ้าง อยู่กับพี่เขานอนกับเขาบ้างซึ่งเราเสียใจทำไมคนที่เรารักเขาถึงพูดแบบนี้(เขาขี้หึงด้วย) ช่วงนั้นเราจึงบล๊อคเฟรส บล๊อค ไล บล๊อคเบอร์ เขา แต่เราบล๊อคได้ไม่นาน พอใจเย็นเราก็เลิกบล๊อค พอทะเลาะกันใหม่เราก็บล็อคอีก ทุกครั้งที่เราทำเราก็เสียใจนะ แต่เราก็โมโหว่าทำไม่ถึงพูดแบบนี้ เป็นแบบนั้น ตลอดระยะเวลา 2-3 เดือน แต่หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ทำ เราก็ไปหาเขาตลอด ทั้งๆที่สถานะของเรานั้น บอกว่าเลิกกัน เขาเคยมาขอเราคืนดี แต่เราไม่ได้กลับไป เราบอกว่า ให้ระยะเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์เปลี่ยนแปลงนิสัยของเขา ไปแแต่เราก็ยังไปหากันตลอด เจอกันตลอด เดือนละครั้ง เขาก็พูดคำว่ารอมาตลอด เราทำทุกอย่างเป็นแฟนกันทุกอย่างเหมือนเดิม(ทั้งๆที่สถานะว่าเลิกกัน) มาวันหนึ่งเขาย้ายที่อยู่ เข้ามาทำงานที่ๆใกล้กรุงเทพมากขึ้น เราก็ไปหาเขา แต่เราไปแค่วันเดียวเพราะเราต้องกลับมาทำงาน เรามาถึงกุงเทพไม่ค่ำมากหลังจากที่ไปหาเขามาเรามาถึงกรุงเทพ ประมาณ 1 ทุ่ม พอดี พี่ที่ทำงานเรา ทั้งสองคนเขาจะไปกินข้าวที่ทะเล เพราะชลบุรีอยู่ใกล้ เราก็เลยบอกว่าเราเพิ่งมาจากต่างจังหวัด แต่พวกพี่เขาก็ชวนไป แต่วันนั้นเราไปกลับนะ เพราะกรุงเทพชลบุรีก็ไม่ไกล และไม่ได้ไปสองคน แล้วก็เป็นเรื่องใหญ่ที่เราทะเลาะกันอีก แต่เราไม่ได้บอกแฟนเราว่าเราไป เพราะเรารู้ว่าเขาก็คงไม่เชื่อทุกวันนี้ พูดไปยังไงก็ไม่เชื่อ เขายังคงคิดว่าเรากับพี่คนนั้นคบกัน ทั้งที่เราบอกเขาไปแล้วว่าไม่ได้คบและไม่เคยมีอะไรกัน เขาก็ไม่เชื่อ
แต่ในระยะเวลา 1 ปี ที่เราบอกว่าเลิกกัน เราไปเจอกันตลอด โทไล ทุกวัน เจอหน้ากันทุกวัน วันที่ 5 เมษาเรายังเจอกัน แต่เราก็มีความรู้สึกว่าเขาแปลกๆไป จนกระทั่งวันที่ 11 เมษา เราสงสัย เราจึงเข้าไปดูในเฟรสเขา เราก็เห็นเขาคุยกับผู้หญิงหลายคน เราจึงไปพูดกับเขาว่าทำแบบนี้ทำไม ถ้ามีคนอื่นคุยกับคนอื่นทำไมไม่บอกเรา ทำไมต้องทำแบบนี้ เขาก็บอกว่าเขาคุยกับทุกคน เขาเปิดโอกาสให้กับตัวเอง(เราบอกเขาเองแหละ) แต่การเปิดโอกาสของเขา เราอยากให้เขาบอกเราบ้าง เราจะได้ถอยออกมา ซึ่งเขาคุยกับคนอื่นมาได้ประมาณ 5 เดือน
แต่สิ่งที่เราเจ็บมากที่สุดคือระหว่างนี้เขาพูดคำว่ารอ ระหว่างนี้เราเจอกันตลอด ระหว่างนี้เราคุยกันตลอด ทำไมไม่บอกเราว่าได้คุยกับคนอื่นไปแล้วเห็นเราเป็นอะไร คำที่ทำให้เราเจ็บมากจากปากเขาคือ เขาแก้แค้น เราที่เรามีคนอื่น เราก็พยายามอธิบายให้เขาฟังเขาก็ไม่ฟังเราไม่เคยมีคนอื่น เราไม่ตัวอะไรที่ จะไปมีอะไรกับคนนั้นทีกับคนนี้ที เรามีแค่กับเขาคนเดียว เขาบอกยังไงเขาก็ไม่กลับมา ทั้งๆที่คำว่ารอเขาเป็นคนพูด ถ้าคิดว่าตัวเองไม่เหมือนเดิมแล้วทำไมไม่บอกเรา เราจะได้ถอยออกมา (แต่ถ้าเราไม่ค้นหาความจริง เราก็จะไม่รุ้เลยว่าเขาจะไม่กลับมาและเขาก็คงจะยังต้องคุยกับเราเหมือนเดิม บางครั้งเราก็โทษตัวเองนะว่าไปหาความจริงทำไมถ้ารู้แล้วจะไม่มีเขาอีก)
นี้คือสิ่งที่เราเสียใจที่สุด คือถ้าไม่รักเราแล้วทำไมถึงทำเหมือนยังไม่กันอยู่ตลอดเวลา (เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเราทน 1 ปีที่บอกว่าเลิกกัน เราทะเลาะกันทุกวันเขาด่า เขาดูกเราทุกวัน แต่เราก็ทนให้เขาด่าว่าต่างๆนาๆ) ความผิดเรามันใหญ่มาก ที่พี่เขามาคุยเรา และเราถ่ายรูปกับเขา แต่เราไม่เคยมีอะไรกับเขาไม่ได้คบกัน แต่มันใหญ่มาก ทำเหมือนเราเป็นของเล่นเป็นที่ระบาย เราเสียใจมาก จนถึงตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไง
คือเรารักเขามากนะ ทุกวันนี้ เราก็ยังคุยกันแต่มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว เขามีคนคุยด้วยเยอะ แต่เราไม่มีเลย เราคุยกับเขาคนเดียวมาตลอด เขาบอกว่าคุยกับทุกคน แต่ทุกคนจริงๆ ยกเว้นเรา ให้โอกาสทุกคนยกเว้นเรา เราทำผิดมากใช่ไหม มันใหญ่มากใช่ไหม เราอธิบาย พูดไปยังไงเขาก็ไม่เชื่อเรา
*****ไม่เสียใจที่เขาไม่รักแล้ว แต่เสียใจที่เขาพูดคำว่ารอแต่เขาไม่ได้รอ และเสียใจที่เขาพูดคำว่าแก้แค้น ทั้งๆที่เรายังเจอกันตลอด เขาเห็นเราเป็นของเล่นหรอ ******
เราอยากรู้ว่าเราควรทำยังไง เราถึงจะผ่านมันไปได้ ****เขาบอกเราว่า เขายังผ่านมันมาได้ช่วงที่เราบล๊อคเขา แต่เราบล๊อคเราก็เลิกบล๊อคตอนใจเย็น และช่วงที่เขาผ่านมาได้เขามีเราตลอด แล้วเราละเราจะผ่านมันไปได้ยังไง เมื่อไม่มีเขาอยู่ข้างเรา เหมือนตอนที่เราอยู่กับเขาบ้าง****
เพราะเขาไม่พูดกับเราเลย ถ้าพูดกับเขาถามเขาเขาก็จะย้อนกลับมา ว่าเราเคยเป็นแบบนั้นแบบนี้ทำอะไรบ้าง เราทำอะไรบ้างเรายังไม่รุ้เลย เราอธิบายไปเขาก็ไม่ฟัง
*** ตอนนี้เราต้องการเขามาก อยากให้เขาคุยกับเราบ้าง เราไม่ต้องการให้เขากลับมา(แม้ใจลึกๆอยากให้กลับมาก็ตาม) เพราะยังไงใจเขาก็ไม่กลับมาอยู่แล้ว แต่เราของแค่อยากให้เขาคุยกับเราบ้าง รับโทรสัพท์เราบ้า งเหมือนที่เราอยู่ข้างเขา ตลอดเวลาเพราะจะให้เราตัดเขาไปเลยเราทำไม่ได้แน่
******สุดท้ายเราอยากบอกว่าเรารักเขานะ เราอยากให้เขามองย้อนกลับไปถึงสิ่งที่เราเคยเจ็บแต่เราให้โอกาสเขาหลายครั้ง กลับไปคบกันก็หลายครั้ง เราก็อยากให้มองย้อนกลับไปดูบ้าง ว่าความผิดเรามันมากจนไม่สามารถให้อภัยได้เลยหรอ
**** สุดท้ายขอบคุณทุกคนที่อ่านมันจนจบแต่มันอาจจะสับสนบ้างเพราะร้องไห้ไปด้วยพิมไปด้วย ขอบคุณมากๆนะค่ะ