ขอเล่า
เอาฮาละกันนะคะ
เพื่อนเราคนนี้ ปกติไม่เคยมีเรื่องกุ๊กกิ๊กอะไรแบบนี้กะใครเลย
ไม่ค่อยแอบชอบใคร ไม่มองสาวที่ไหน
วันๆมันเอาแต่เรียน กับคุยปรัชญา คุยวิชาการ
เป็นคนแบบ
จริงจังกะชีวิตมาก และเก่งมากด้วย
พอมีเรื่องรักๆใคร่ๆมาเพ้อ
เราเลยค่อนข้างแปลกใจค่ะ ที่อยู่ๆตาเนิร์ดนี่ ก็เกิดปิ๊งสาวขึ้นมา จนเราถึงกับต้องเอามาลงพันทิปให้
เรื่องก็คือ เรากับเพื่อน ไปกินข้าวดูหนัง ที่เมเจอร์รัชโยธินเมื่อวาน คือวันที่ 3 พฤษภา (เอ้ย พิมพ์ๆไปแล้วนึกขึ้นได้ งั้นวันนี้ก็ May the 4th เป็นวันสตาร์วอร์สินะ!!! 5555 May the 4th Be with you นะคะ ^^) ...ค่ะ
วันที่ 3 พฤษภา เวลาประมาณ หกโมงทุ่มไรงิ
เรากับเพื่อน เดินเข้าไป
ใน B2S แล้วก็ดูหนังสือกันอยู่ ซักพัก ก็มีผู้
หญิงคนนี้อะค่ะ น่าตาน่ารักมาก ผิวขาว ผมสีน้ำตาลแดงเข้มๆ ผมยาวนะคะ มัดไว้
ใส่เสื้อนิสิต น่าจะ ม.เกษตรนะคะ(ไม่ทันสังเกตุ)
ใส่เสื้อกันหนาวสีฟ้าอ่อนคลุม
"สาวเสื้อฟ้า"
...นางเดินเข้ามาเจอเพื่อนชายของเราพอดี นางชะงัก
แล้วก็เงยหน้าขึ้นมายิ้มนิดๆ ทำตาใสๆ (เพื่อนเราสูงกว่านาง) เพื่อนเราก็ยิ้ม แล้วก็หลีกทางให้ผ่าน
...นางก็พยักหน้านิดๆ ยิ้มหวาน แล้วเดินผ่านไป แบบ เป็นธรรมชาติมาก
คือดูดี 5555 > <
เชื่อมั้ย เหตุการณ์จบแค่นั้นค่ะ แค่นั้นเลย มีแค่นี้จริงๆ แต่เพื่อนเรามันบ้าค่ะมันไม่จบ 5555555
คือ ถ้าเป็นเพื่อนผู้ชายหื่นๆคนอื่น จะไม่แคร์เลยนะคะ เพราะปกติของมัน แต่คือเพื่อนคนนี้ไม่เคยเป็นมาก่อน แล้วจากนั้นมันฮามากเลย ^^
มันมองไปทางเค้าแบบ ไม่รู้ตัวอะค่ะ เราเรียกให้ดูหนังสือ มันก็เหม่อ จนเราเดินออกจากร้าน มันก็ยังหันไปมองแบบ ไม่อยากไป
แล้วเราก็เห็น ผู้หญิงเสื้อฟ้า เดินไปทางร้านเครื่องสำอาง เพื่อนเราก็เห็น เพื่อนเรามองตามเฉยเลย พอเราเรียก มันก็หันกลับมาคุยปกติ
แต่ซักพักก็หันไปอีก
เราเลยถามว่า "เห้ย มองไร สาวสวยยืนอยู่นี่ ไม่ต้องไปมองคนอื่น"
มันตอบว่า "ใช่ๆ อยู่ร้านนั้นไง"
เราบอก "เห้ยไม่ใช่ เราหมายถึงเราเอง"
มันก็ "อ๋อๆๆ เออ เราก็หมายถึงแกแหละ"
เราเลยถามว่า "อะ แกจะกินอะไร"
เพื่อนเราไม่ตอบค่ะ ดันถามกลับว่า "ส่วนใหญ่คนที่มาวันนี้ มาดูอเวนเจอร์แหละเนอะ"
เรา : "เออใช่มั้ง เรื่องนี้คนอยากดูเยอะ ได้ข่าวว่าวูฟเวอร์รีนตาย" (เราจะดูว่ามันฟังเรารึเปล่า)
เพื่อนเรา : "เหมือนเราเลย เราก็มาดูหนัง" (นั่นไง มันไม่ได้สนใจฟังเราเลยยยยยย TT)
เรานี่แบบ เห้ย เมิงเป็นไรมากปะเนี่ย เลยตอบไปว่า
"เออ เรารู้ว่าแกมาดูหนัง! เราก็มาดูกะแกนี่ไง -*-"
เพื่อนเรา : "อ๋อ เอ้อๆๆ"
เรา : "ละสรุปจะกินอะไร"
เพื่อนเราชี้ไปที่ร้านเครื่องสำอางค่ะ
"แกจะกินเครื่องสำอาง???"
เพื่อนเรา : "ไม่ๆ เราจะกินเจฟเฟอร์" ...พอดีมันอยู่เลยร้านเครื่องสำอางไปนิดนึง เราเลยถามไปเลยว่า
"แกจะเดินไปมองสาวเสื้อฟ้าก็บอกดิวะ"
เพื่อนเราฮาเลยค่ะ มันหัวเราะ แล้วถามเราว่า "เห้ย บางทีก็ไม่ขนาดนั้นปะวะ อย่ามาทำเป็นหึง"
โอเค เราอาจจะคิดมากไป โตๆกันแล้ว จะไปชอบใครง่ายขนาดนั้น คงตลกตาย
เราเลยเปลี่ยนเรื่องคุย "เออ เราไม่อยากกินเจฟเฟอร์ กินอย่างอื่นได้ปะ"
เพื่อนเรา : "สีฟ้า"
เรา : "ห้ะ"
เพื่อนเรา : "อ๋อ เราหมายถึงร้านสีฟ้า ไปกินกัน"
สุดท้าย กินสีฟ้ากันค่ะ พนักงานใส่เสื้อสีฟ้าทุกคน เวลาที่มีคนใส่เสื้อฟ้าเดินผ่าน เพื่อนเราจะมองตามเลยค่ะ
เราว่ามันบ้าไปแล้ว เป็นเอามาก
ตอนหลังเราถามๆๆไป มันก็ยอมรับค่ะ มันบอกประมาณว่า
"อื้อ ไม่ได้อะไรมากหรอก
เรื่องไร้สาระแหละ แต่มองตากันเมื่อกี้แปปเดียว อยากรู้จักจริงๆ"
แล้วมันก็พูดต่อยาวเลยค่ะ ทำให้เราเข้าใจว่า นี่ไม่ใช่เรื่องไร้สาระหรอก นี่เป็นเรื่องจริงจังต่างหาก เพื่อนเราพูดว่า
"ตลอดชีวิตเราอะ ชอบคนมาเยอะแล้ว มองแล้วชอบ แต่ก็เดินผ่านกันไป ...นาทีที่เดินผ่านกันไป ก็รู้ตัวทันทีเลยว่า เราจะไม่ได้เจอคนๆนี้อีกแล้วในชีวิต หรือถ้าเจอก็จำไม่ได้ คงหมดโอกาสรู้จักกันแล้ว ...อย่างที่แกรู้แหละเรามันคนโรคเยอะ คงไม่อายุยืนเท่าพวกเพื่อนๆ ชีวิตคนเรามันก็สั้นอยู่แล้ว แล้วแม้แต่คนที่รู้จักกัน นานๆไป ชีวิตก็พาให้ห่างหายกันไปได้ง่ายเหลือเกิน เพราะฉะนั้น ถ้าเราเจอใครที่เราอยากคบหาไว้ในชีวิต อย่าปล่อยให้หลุดมือไป"
เราฟังแล้ว โอโห นี่ไม่ใช่วัยรุ่นปิ้งกันแบบโง่ๆนี่หว่า ก็ตามเคย ไอ้เพื่อนเรานี่มันจริงจังทุกเรื่อง ตั้งแต่เรียน ธุรกิจ แนวคิด เราเลยถามว่า
"แต่แกจะเสียดายอะไรขนาดนั้นว้า คนเพิ่งเจอกัน แกชอบเค้าเพราะเค้าสวยแค่นั้นเอง"
เพื่อนเราตอบว่า
"เราเบื่อตัวเองที่กลัวอะไรไม่เข้าเรื่อง คนเราดูกันที่หน้าตาก่อนอยู่แล้ว ไม่ใช่เรื่องผิด
ตัดสินกันที่หน้าตาต่างหากที่ผิด
...แต่คนเสื้อฟ้าเมื่อกี้
เราพบเค้า แล้วมันทำให้เราอยากรู้จักข้อดีข้อเสียของเค้า
...คนบางคน เหตุการณ์บางเหตุการณ์ ก็ทำให้เรารู้ตัว ว่าเราอยากจะเป็นผู้ชายแบบไหน"
ลิเกใช้ได้ค่ะ แต่เราก็จำคำมันได้ เพราะคิดๆไป ก็ค่อนข้างลึกอยู่เหมือนกัน
เพื่อนเราเล่าว่า "แกคงจำไม่ได้แล้ว ตอนสอบเข้า ม.1 ที่นั่งต่อแถวรายงานตัว แกตื่นเต้นใช่มั้ย... แล้วนาทีนั้น
คนที่นั่งอยู่ติดกับแกเป็นใคร ชื่ออะไร ...แกอาจจะเคยประกวดอะไรซักอย่าง แล้วมี
คนที่แข่งชนะแกตอนเด็กๆ แกรู้จักเค้ารึเปล่า ...คนในอดีตที่อยู่ในความทรงจำพวกนั้น แกไม่มีวันลืมเค้า บางทีแกจำได้ด้วยซ้ำว่าเค้าอ้วน ผอม หรือเสียงดังยังไง เค้าเป็นส่วนเล็กๆของชีวิต แต่ก็เป็นส่วนนึง ...ถ้าตอนนี้ แกได้กลับไปคุยกับเค้า มันคงจะดีนะ ที่พวกเด็ก ม.1 ในวันนั้น ได้มาย้อนคุยกันว่า ตอนนี้ต่างคนได้เป็นหมอ ได้เป็นวิศวะกันแล้ว ผ่านอะไรมามากมายเหลือเกินจากจุดนั้น ...มันทำให้เราได้อะไรหลายๆอย่าง ...เป็นความรู้สึกแสนพิเศษ ทีไ่ด้คุยกับคนสำคัญในความทรงจำ
...คนที่เหมือนไม่สำคัญอะไร แต่ในอีกมุมนึง พวกเค้าสำคัญที่สุด"
เพื่อนเราเคยไปออดิชั่น the star อยู่ปีนึง ประมาณว่าขำๆ (แต่มันร้องเพลงเพราะ) มันเล่าว่า ไปตั้งแต่ตีสี่ ต่อแถวรอกับคนที่ไม่รู้จัก
คนส่วนใหญ่ ที่ไป ไม่เคยติดต่อกับคนที่ต่อแถวติดกันอีกเลย แม้แต่คนที่ได้เป็นเดอะสตาร์ขึ้นมาจริงๆ ก็ไม่แน่ว่าจะได้ติดต่อกับคนที่ต่อแถวแข่งมาด้วยกัน
เพื่อนเรา ทำความรู้จักไว้หมด แม้ว่าเป็นปีๆ ที่ไม่ได้คุยกัน วันนึงก็พบว่า ได้เข้ามหาลัยเดียวกัน และที่ต่อแถวมาด้วยกันหลายปีก่อน
ไม่มีใครได้เป็นเดอะสตาร์เลย 555555 (แต่ยังคงจำกันได้ ยังคงจำได้ว่าผ่านประสบการณ์ครั้งนึงในชีวิตมาด้วยกันยังไง) แล้วก็ได้ย้อนคุยกัน ตอนนี้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันค่ะ
นี่เป็นสาเหตุที่ เพื่อนเรา เกิดความรู้สึกอย่างรุนแรง ที่น่าเสียดายว่าไม่ได้รู้จักกับสาวเสื้อฟ้า คนที่ได้มองตากับเค้า ยิ้มให้กันในเวลาวินาทีเดียว แล้วเดินจากกันไปตลอดกาล ถ้าหากว่าย้อนกลับไปได้ เพื่อนเราคงเลือกจะทำอะไรเปิ่นๆ บ๊องๆ แค่อย่างน้อย ขอให้ได้เฟสบุ๊ก หรือรู้ชื่อกันซักหน่อย ก็คงพอแล้ว
เรารู้ว่าสาวเสื้อฟ้าคนนี้ จะเป็นคนนึงที่เพื่อนเราจำได้ไปอีกนานทีเดียว ไม่ใช่ในเชิงรักๆใคร่ๆ หรืออะไรน้ำเน่าแบบนั้น แต่เป็นความรู้สึกดีๆ ความทรงจำดีๆต่อกัน
เราจึงมาโพสกระทู้นี้ (ขอมันละ มันจำได้ทุกเม็ด บรรยายมาอย่างกะเปิดหนังดู 555) เพื่อหาตัวสาวเสื้อฟ้าคนนั้น
ถ้าได้มาอ่าน ขอเฟสบุ๊คให้เราใน PM หน่อยนะคะ เพื่อนของเราต้องดีใจมากแน่ๆ ขอบคุณค่าาาา 


ปล.เพื่อนเราใส่เสื้อสีดำ ที่มีลาย Arc reactor ของ Tony Stark อยู่บนหน้าอก แต่ใส่เสื้อกันหนาวคลุม (เห็นลายเสื้อแค่นิดเดียว บนๆ) ตัวสูง ขาวตี๋ ผอมๆ หน้าจืดๆ 5555
กระทู้หาคน นิสิตสาวเสื้อฟ้า ที่เพื่อนเราเพ้อถึง หลังดู Avengers 2 (ก็ฮานะ แต่แอบลึกซึ้ง > <)
เพื่อนเราคนนี้ ปกติไม่เคยมีเรื่องกุ๊กกิ๊กอะไรแบบนี้กะใครเลย
ไม่ค่อยแอบชอบใคร ไม่มองสาวที่ไหน
วันๆมันเอาแต่เรียน กับคุยปรัชญา คุยวิชาการ
เป็นคนแบบ จริงจังกะชีวิตมาก และเก่งมากด้วย
พอมีเรื่องรักๆใคร่ๆมาเพ้อ เราเลยค่อนข้างแปลกใจค่ะ ที่อยู่ๆตาเนิร์ดนี่ ก็เกิดปิ๊งสาวขึ้นมา จนเราถึงกับต้องเอามาลงพันทิปให้
เรื่องก็คือ เรากับเพื่อน ไปกินข้าวดูหนัง ที่เมเจอร์รัชโยธินเมื่อวาน คือวันที่ 3 พฤษภา (เอ้ย พิมพ์ๆไปแล้วนึกขึ้นได้ งั้นวันนี้ก็ May the 4th เป็นวันสตาร์วอร์สินะ!!! 5555 May the 4th Be with you นะคะ ^^) ...ค่ะ วันที่ 3 พฤษภา เวลาประมาณ หกโมงทุ่มไรงิ
เรากับเพื่อน เดินเข้าไปใน B2S แล้วก็ดูหนังสือกันอยู่ ซักพัก ก็มีผู้หญิงคนนี้อะค่ะ น่าตาน่ารักมาก ผิวขาว ผมสีน้ำตาลแดงเข้มๆ ผมยาวนะคะ มัดไว้
ใส่เสื้อนิสิต น่าจะ ม.เกษตรนะคะ(ไม่ทันสังเกตุ)
ใส่เสื้อกันหนาวสีฟ้าอ่อนคลุม
"สาวเสื้อฟ้า"
...นางเดินเข้ามาเจอเพื่อนชายของเราพอดี นางชะงัก
แล้วก็เงยหน้าขึ้นมายิ้มนิดๆ ทำตาใสๆ (เพื่อนเราสูงกว่านาง) เพื่อนเราก็ยิ้ม แล้วก็หลีกทางให้ผ่าน
...นางก็พยักหน้านิดๆ ยิ้มหวาน แล้วเดินผ่านไป แบบ เป็นธรรมชาติมาก คือดูดี 5555 > <
เชื่อมั้ย เหตุการณ์จบแค่นั้นค่ะ แค่นั้นเลย มีแค่นี้จริงๆ แต่เพื่อนเรามันบ้าค่ะมันไม่จบ 5555555
คือ ถ้าเป็นเพื่อนผู้ชายหื่นๆคนอื่น จะไม่แคร์เลยนะคะ เพราะปกติของมัน แต่คือเพื่อนคนนี้ไม่เคยเป็นมาก่อน แล้วจากนั้นมันฮามากเลย ^^
มันมองไปทางเค้าแบบ ไม่รู้ตัวอะค่ะ เราเรียกให้ดูหนังสือ มันก็เหม่อ จนเราเดินออกจากร้าน มันก็ยังหันไปมองแบบ ไม่อยากไป
แล้วเราก็เห็น ผู้หญิงเสื้อฟ้า เดินไปทางร้านเครื่องสำอาง เพื่อนเราก็เห็น เพื่อนเรามองตามเฉยเลย พอเราเรียก มันก็หันกลับมาคุยปกติ
แต่ซักพักก็หันไปอีก
เราเลยถามว่า "เห้ย มองไร สาวสวยยืนอยู่นี่ ไม่ต้องไปมองคนอื่น"
มันตอบว่า "ใช่ๆ อยู่ร้านนั้นไง"
เราบอก "เห้ยไม่ใช่ เราหมายถึงเราเอง"
มันก็ "อ๋อๆๆ เออ เราก็หมายถึงแกแหละ"
เราเลยถามว่า "อะ แกจะกินอะไร"
เพื่อนเราไม่ตอบค่ะ ดันถามกลับว่า "ส่วนใหญ่คนที่มาวันนี้ มาดูอเวนเจอร์แหละเนอะ"
เรา : "เออใช่มั้ง เรื่องนี้คนอยากดูเยอะ ได้ข่าวว่าวูฟเวอร์รีนตาย" (เราจะดูว่ามันฟังเรารึเปล่า)
เพื่อนเรา : "เหมือนเราเลย เราก็มาดูหนัง" (นั่นไง มันไม่ได้สนใจฟังเราเลยยยยยย TT)
เรานี่แบบ เห้ย เมิงเป็นไรมากปะเนี่ย เลยตอบไปว่า
"เออ เรารู้ว่าแกมาดูหนัง! เราก็มาดูกะแกนี่ไง -*-"
เพื่อนเรา : "อ๋อ เอ้อๆๆ"
เรา : "ละสรุปจะกินอะไร"
เพื่อนเราชี้ไปที่ร้านเครื่องสำอางค่ะ
"แกจะกินเครื่องสำอาง???"
เพื่อนเรา : "ไม่ๆ เราจะกินเจฟเฟอร์" ...พอดีมันอยู่เลยร้านเครื่องสำอางไปนิดนึง เราเลยถามไปเลยว่า
"แกจะเดินไปมองสาวเสื้อฟ้าก็บอกดิวะ"
เพื่อนเราฮาเลยค่ะ มันหัวเราะ แล้วถามเราว่า "เห้ย บางทีก็ไม่ขนาดนั้นปะวะ อย่ามาทำเป็นหึง"
โอเค เราอาจจะคิดมากไป โตๆกันแล้ว จะไปชอบใครง่ายขนาดนั้น คงตลกตาย
เราเลยเปลี่ยนเรื่องคุย "เออ เราไม่อยากกินเจฟเฟอร์ กินอย่างอื่นได้ปะ"
เพื่อนเรา : "สีฟ้า"
เรา : "ห้ะ"
เพื่อนเรา : "อ๋อ เราหมายถึงร้านสีฟ้า ไปกินกัน"
สุดท้าย กินสีฟ้ากันค่ะ พนักงานใส่เสื้อสีฟ้าทุกคน เวลาที่มีคนใส่เสื้อฟ้าเดินผ่าน เพื่อนเราจะมองตามเลยค่ะ
เราว่ามันบ้าไปแล้ว เป็นเอามาก
ตอนหลังเราถามๆๆไป มันก็ยอมรับค่ะ มันบอกประมาณว่า
"อื้อ ไม่ได้อะไรมากหรอก เรื่องไร้สาระแหละ แต่มองตากันเมื่อกี้แปปเดียว อยากรู้จักจริงๆ"
แล้วมันก็พูดต่อยาวเลยค่ะ ทำให้เราเข้าใจว่า นี่ไม่ใช่เรื่องไร้สาระหรอก นี่เป็นเรื่องจริงจังต่างหาก เพื่อนเราพูดว่า
"ตลอดชีวิตเราอะ ชอบคนมาเยอะแล้ว มองแล้วชอบ แต่ก็เดินผ่านกันไป ...นาทีที่เดินผ่านกันไป ก็รู้ตัวทันทีเลยว่า เราจะไม่ได้เจอคนๆนี้อีกแล้วในชีวิต หรือถ้าเจอก็จำไม่ได้ คงหมดโอกาสรู้จักกันแล้ว ...อย่างที่แกรู้แหละเรามันคนโรคเยอะ คงไม่อายุยืนเท่าพวกเพื่อนๆ ชีวิตคนเรามันก็สั้นอยู่แล้ว แล้วแม้แต่คนที่รู้จักกัน นานๆไป ชีวิตก็พาให้ห่างหายกันไปได้ง่ายเหลือเกิน เพราะฉะนั้น ถ้าเราเจอใครที่เราอยากคบหาไว้ในชีวิต อย่าปล่อยให้หลุดมือไป"
เราฟังแล้ว โอโห นี่ไม่ใช่วัยรุ่นปิ้งกันแบบโง่ๆนี่หว่า ก็ตามเคย ไอ้เพื่อนเรานี่มันจริงจังทุกเรื่อง ตั้งแต่เรียน ธุรกิจ แนวคิด เราเลยถามว่า
"แต่แกจะเสียดายอะไรขนาดนั้นว้า คนเพิ่งเจอกัน แกชอบเค้าเพราะเค้าสวยแค่นั้นเอง"
เพื่อนเราตอบว่า
"เราเบื่อตัวเองที่กลัวอะไรไม่เข้าเรื่อง คนเราดูกันที่หน้าตาก่อนอยู่แล้ว ไม่ใช่เรื่องผิด
ตัดสินกันที่หน้าตาต่างหากที่ผิด
...แต่คนเสื้อฟ้าเมื่อกี้ เราพบเค้า แล้วมันทำให้เราอยากรู้จักข้อดีข้อเสียของเค้า
...คนบางคน เหตุการณ์บางเหตุการณ์ ก็ทำให้เรารู้ตัว ว่าเราอยากจะเป็นผู้ชายแบบไหน"
ลิเกใช้ได้ค่ะ แต่เราก็จำคำมันได้ เพราะคิดๆไป ก็ค่อนข้างลึกอยู่เหมือนกัน
เพื่อนเราเล่าว่า "แกคงจำไม่ได้แล้ว ตอนสอบเข้า ม.1 ที่นั่งต่อแถวรายงานตัว แกตื่นเต้นใช่มั้ย... แล้วนาทีนั้น คนที่นั่งอยู่ติดกับแกเป็นใคร ชื่ออะไร ...แกอาจจะเคยประกวดอะไรซักอย่าง แล้วมีคนที่แข่งชนะแกตอนเด็กๆ แกรู้จักเค้ารึเปล่า ...คนในอดีตที่อยู่ในความทรงจำพวกนั้น แกไม่มีวันลืมเค้า บางทีแกจำได้ด้วยซ้ำว่าเค้าอ้วน ผอม หรือเสียงดังยังไง เค้าเป็นส่วนเล็กๆของชีวิต แต่ก็เป็นส่วนนึง ...ถ้าตอนนี้ แกได้กลับไปคุยกับเค้า มันคงจะดีนะ ที่พวกเด็ก ม.1 ในวันนั้น ได้มาย้อนคุยกันว่า ตอนนี้ต่างคนได้เป็นหมอ ได้เป็นวิศวะกันแล้ว ผ่านอะไรมามากมายเหลือเกินจากจุดนั้น ...มันทำให้เราได้อะไรหลายๆอย่าง ...เป็นความรู้สึกแสนพิเศษ ทีไ่ด้คุยกับคนสำคัญในความทรงจำ ...คนที่เหมือนไม่สำคัญอะไร แต่ในอีกมุมนึง พวกเค้าสำคัญที่สุด"
เพื่อนเราเคยไปออดิชั่น the star อยู่ปีนึง ประมาณว่าขำๆ (แต่มันร้องเพลงเพราะ) มันเล่าว่า ไปตั้งแต่ตีสี่ ต่อแถวรอกับคนที่ไม่รู้จัก
คนส่วนใหญ่ ที่ไป ไม่เคยติดต่อกับคนที่ต่อแถวติดกันอีกเลย แม้แต่คนที่ได้เป็นเดอะสตาร์ขึ้นมาจริงๆ ก็ไม่แน่ว่าจะได้ติดต่อกับคนที่ต่อแถวแข่งมาด้วยกัน
เพื่อนเรา ทำความรู้จักไว้หมด แม้ว่าเป็นปีๆ ที่ไม่ได้คุยกัน วันนึงก็พบว่า ได้เข้ามหาลัยเดียวกัน และที่ต่อแถวมาด้วยกันหลายปีก่อน ไม่มีใครได้เป็นเดอะสตาร์เลย 555555 (แต่ยังคงจำกันได้ ยังคงจำได้ว่าผ่านประสบการณ์ครั้งนึงในชีวิตมาด้วยกันยังไง) แล้วก็ได้ย้อนคุยกัน ตอนนี้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันค่ะ
นี่เป็นสาเหตุที่ เพื่อนเรา เกิดความรู้สึกอย่างรุนแรง ที่น่าเสียดายว่าไม่ได้รู้จักกับสาวเสื้อฟ้า คนที่ได้มองตากับเค้า ยิ้มให้กันในเวลาวินาทีเดียว แล้วเดินจากกันไปตลอดกาล ถ้าหากว่าย้อนกลับไปได้ เพื่อนเราคงเลือกจะทำอะไรเปิ่นๆ บ๊องๆ แค่อย่างน้อย ขอให้ได้เฟสบุ๊ก หรือรู้ชื่อกันซักหน่อย ก็คงพอแล้ว
เรารู้ว่าสาวเสื้อฟ้าคนนี้ จะเป็นคนนึงที่เพื่อนเราจำได้ไปอีกนานทีเดียว ไม่ใช่ในเชิงรักๆใคร่ๆ หรืออะไรน้ำเน่าแบบนั้น แต่เป็นความรู้สึกดีๆ ความทรงจำดีๆต่อกัน
เราจึงมาโพสกระทู้นี้ (ขอมันละ มันจำได้ทุกเม็ด บรรยายมาอย่างกะเปิดหนังดู 555) เพื่อหาตัวสาวเสื้อฟ้าคนนั้น
ถ้าได้มาอ่าน ขอเฟสบุ๊คให้เราใน PM หน่อยนะคะ เพื่อนของเราต้องดีใจมากแน่ๆ ขอบคุณค่าาาา
ปล.เพื่อนเราใส่เสื้อสีดำ ที่มีลาย Arc reactor ของ Tony Stark อยู่บนหน้าอก แต่ใส่เสื้อกันหนาวคลุม (เห็นลายเสื้อแค่นิดเดียว บนๆ) ตัวสูง ขาวตี๋ ผอมๆ หน้าจืดๆ 5555