ความรัก

หน้าแรกเลือกห้อง

ก้นครัว

กรีนโซน

กล้อง

การ์ตูน

แกลเลอรี่

ไกลบ้าน

จตุจักร

เฉลิมกรุง

เฉลิมไทย

ชานเรือน

ชายคา

ซิลิคอนวัลเลย์

โต๊ะเครื่องแป้ง

ถนนนักเขียน

บลูแพลนเน็ต

บางขุนพรหม

บางรัก

พรหมชาติ

พันทิป

ภูมิภาค

มาบุญครอง

รวมมิตร

รัชดา

ราชดำเนิน

ไร้สังกัด

ศาลาประชาคม

ศาสนา

ศุภชลาศัย

สยามสแควร์

สวนลุมพินี

สินธร

สีลม

หว้ากอ

ห้องสมุด

หอศิลป์

ปรึกษาความรัก

กระทู้คำถาม

คือ ช่วงหนึ่งตอนปิดเทอมเดือนเมษาเราไปทำงานกับแม่ค่ะ แล้วมีผู้ชายคนหนึ่งไปทำเหมือนกัน เขาจะแอบมองเราตลอดแล้วยิ้มให้เสมอเวลาเราหันไปเราก็ไม่ได้คิดไรมาก เพราะเรามีคนที่แอบชอบยุแล้วเรียนที่เดียวกัน และตอนเรามาทำงานทุกครั้งพี่เขาก็ยิ้มให้ตลอดแต่เราไม่เคยยิ้มให้เลย(ใจร้าย) แต่ความรู้สึกเราก็เปลี่ยนไปอยู่ เหมือนจะชอบพี่เขาเข้าแล้ว เพราะไม่เคยมีผู้ชายคนไหนมาสนใจเราเท่าพี่เขา แล้วพอตอนใกล้เปิดเทอมเราก็จะไปทำงานวันสุดท้ายแล้ว ไปทำงานโครตใกล้กันพี่เขาก็ยิ้มให้อีก เราก็คิดในใจ เฮ้ย วันสุดท้ายแล้วยิ้มให้คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง เราก็ยิ้มให้พี่เขา เราก็ยิ้มให้กัน โครตฟิน แล้วเราก็นั่งรถกลับบ้านคิดไปด้วยเราจะได้เจอกันอีกไหม พี่เขาคงไม่รู้หรอกว่าเรามาทำงานวันสุดท้าย แล้วเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย เราก็เพิ่งรู้ว่าเราชอบพี่เขาจริงๆตอนเราไม่ได้เจอกันแล้ว เราก็ตามหาเฟสบุ๊คพี่เขามาตลอดแต่ก็ไม่เจอ จนเวลาล่วงเลยมาเป็นปี เราก็ยังไม่ลืมพี่เขา แล้วก็มาถึงเดือนเมษาอีกครั้ง เราก็มาทำงานที่เดิมแต่ยังไม่เห็นพี่เลย เราก็เลยคิดว่าเราคงไม่เจอกันอีกแล้วแหละ แล้วเราก็ทำงานได้ประมาณห้าหกวันพี่เขามาทำงานอะค่ะ หันไปเจอพี่เขาลงจากรถ หน้าแดงเลย เขินมาก เราก็ได้แต่หันหลังให้เขา เพราะเขิน ก็พยายามรอมาเป็นปีสุดท้ายก็ได้เจอแล้วโครตดีใจ แล้วตอนเราเจอกันเราหันไปมองพี่เขา พี่เขาไม่มองเราเลย เราโครตเจ็บ เราเลยบอกตัวเองว่าพี่เขาคงมีแฟนแล้วแหละ ไม่เป็นไรหรอกบอกเลยว่าเจ็บมากทำใจเหอะ เราเราก็พยายามทำใจ แล้วเราก็มาทำงานได้อีกประมาณห้าวันวันนี้พี่เขายิ้มให้เหมือนเดิม งงเลย พี่เขาทำเหมือนเดิมทุกอย่าง เราก็มาชอบพี่เหมือนเดิม แล้ววันนึงแม่เราอะค่ะเห็นผู้ชายคนนึงแม่เราก็ติดต่อผู้ชายคนนั้นให้ เราก็เจ็บอีกเพราะเรามีคนที่เราชอบยุแล้วแต่ไม่กล้าบอกแม่ เขาก็แซวเราทักวัน เรายิ่งกลัวพี่เขาได้ยินยุ เดี๋ยวพี่เขาจะไม่ยิ้มให้เหมือนเดิม แล้วในที่สุดเราก็ตัดสินใจบอกแม่ไปว่า เรามีคนที่ชอบยุแล้ว แม่ถามว่าใคร เราเลยไม่ตอบแม่ก็ถามเรายุยังงั้น สุดท้ายเราก็เลยบอกว่ามีผู้ชายคนนึงยิ้มให้ยิ้มให้ตลอดเลยตั้งแต่ปีที่แล้วโน่น แม่เราก็เลยบอกว่าชอบคนนั้นหรอ เราก็บอกว่าก็ดูยุ ไม่กล้าบอกอ่ะ แล้วบอกแม่ได้ไม่กี่วันเราก็เจอเฟสบุ๊คพี่เขา เราเปิดเข้าไปดูใช่จริงๆด้วย หามาตั้งนานเจอเอาง่ายๆเนาะ เปิดเข้าไปรูปภาพหน้าปกพี่เป็นรูปแฟนพี่ วินาทีนั้นโครตเจ็บแถมคบกันตั้งแต่ปีทีแล้วโน่น เราอยากรู้ที่ผ่านมาคืออะไร พี่ทำแบบนี้ทำไม มีแฟนยุแล้วมาให้ความหวังคนอื่นทำไม เราไม่น่าบอกแม่เลยว่าเราชอบพี่ ถ้าแม่รู้เข้าว่าไปรีกคนมีเจ้าของจะว่าไง
ตอนนี้เรายังไม่กล้าบอกแม่เลย มั่นใจแล้วว่าเธอคือคนที่ใช่ แต่ทำไมเธอไม่ว่าง เราก็แกล้งทำเป็นเข้มแข็งตลอด พยายามห้ามใจตัวเองไม่ให้หวั่นไหว บางครั้งก็ทำได้แต่บางครั้งก็ทำไม่ได้ พี่เขาคงไม่รุ้หรอกว่าเราเจอเฟสพี่และรุ้ว่ามีแฟนแล้ว เพราะพี่ก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไร พี่ก็ยิ้มให้ทุกๆครั้งเหมือนเดิม เราควรทำยังไงดี ก้มันรักไปแล้วและมั่นใจตั้งแต่แรกว่าเธอคือคนที่ใช่ ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้
#เราควรทำยังไงดีค่ะ บอกหน่อย คือไม่รุ้จะเอายังไงดี(คนแรกอะค่ะ)

สมาชิกหมายเลข 2296446
30 เมษายน 2558 เวลา 13:24:06 น.

Desktop Site |  ติดต่อลงโฆษณา

แบ่งปัน  Desktop Version  










ไกลบ้าน



เฉลิมกรุง
ถนนนักเขียน

บลูแพลนเน็ต

บางขุนพรหม

บางรัก

พรหมชาติ

พันทิป

ภูมิภาค

มาบุญครอง

รวมมิตร

รัชดา

ราชดำเนิน

ไร้สังกัด

ศาลาประชาคม

ศาสนา

ศุภชลาศัย

สยามสแควร์

สวนลุมพินี

สินธร

สีลม

หว้ากอ

ห้องสมุด

หอศิลป์

ปรึกษาความรัก

กระทู้คำถาม

คือ ช่วงหนึ่งตอนปิดเทอมเดือนเมษาเราไปทำงานกับแม่ค่ะ แล้วมีผู้ชายคนหนึ่งไปทำเหมือนกัน เขาจะแอบมองเราตลอดแล้วยิ้มให้เสมอเวลาเราหันไปเราก็ไม่ได้คิดไรมาก เพราะเรามีคนที่แอบชอบยุแล้วเรียนที่เดียวกัน และตอนเรามาทำงานทุกครั้งพี่เขาก็ยิ้มให้ตลอดแต่เราไม่เคยยิ้มให้เลย(ใจร้าย) แต่ความรู้สึกเราก็เปลี่ยนไปอยู่ เหมือนจะชอบพี่เขาเข้าแล้ว เพราะไม่เคยมีผู้ชายคนไหนมาสนใจเราเท่าพี่เขา แล้วพอตอนใกล้เปิดเทอมเราก็จะไปทำงานวันสุดท้ายแล้ว ไปทำงานโครตใกล้กันพี่เขาก็ยิ้มให้อีก เราก็คิดในใจ เฮ้ย วันสุดท้ายแล้วยิ้มให้คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง เราก็ยิ้มให้พี่เขา เราก็ยิ้มให้กัน โครตฟิน แล้วเราก็นั่งรถกลับบ้านคิดไปด้วยเราจะได้เจอกันอีกไหม พี่เขาคงไม่รู้หรอกว่าเรามาทำงานวันสุดท้าย แล้วเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย เราก็เพิ่งรู้ว่าเราชอบพี่เขาจริงๆตอนเราไม่ได้เจอกันแล้ว เราก็ตามหาเฟสบุ๊คพี่เขามาตลอดแต่ก็ไม่เจอ จนเวลาล่วงเลยมาเป็นปี เราก็ยังไม่ลืมพี่เขา แล้วก็มาถึงเดือนเมษาอีกครั้ง เราก็มาทำงานที่เดิมแต่ยังไม่เห็นพี่เลย เราก็เลยคิดว่าเราคงไม่เจอกันอีกแล้วแหละ แล้วเราก็ทำงานได้ประมาณห้าหกวันพี่เขามาทำงานอะค่ะ หันไปเจอพี่เขาลงจากรถ หน้าแดงเลย เขินมาก เราก็ได้แต่หันหลังให้เขา เพราะเขิน ก็พยายามรอมาเป็นปีสุดท้ายก็ได้เจอแล้วโครตดีใจ แล้วตอนเราเจอกันเราหันไปมองพี่เขา พี่เขาไม่มองเราเลย เราโครตเจ็บ เราเลยบอกตัวเองว่าพี่เขาคงมีแฟนแล้วแหละ ไม่เป็นไรหรอกบอกเลยว่าเจ็บมากทำใจเหอะ เราเราก็พยายามทำใจ แล้วเราก็มาทำงานได้อีกประมาณห้าวันวันนี้พี่เขายิ้มให้เหมือนเดิม งงเลย พี่เขาทำเหมือนเดิมทุกอย่าง เราก็มาชอบพี่เหมือนเดิม แล้ววันนึงแม่เราอะค่ะเห็นผู้ชายคนนึงแม่เราก็ติดต่อผู้ชายคนนั้นให้ เราก็เจ็บอีกเพราะเรามีคนที่เราชอบยุแล้วแต่ไม่กล้าบอกแม่ เขาก็แซวเราทักวัน เรายิ่งกลัวพี่เขาได้ยินยุ เดี๋ยวพี่เขาจะไม่ยิ้มให้เหมือนเดิม แล้วในที่สุดเราก็ตัดสินใจบอกแม่ไปว่า เรามีคนที่ชอบยุแล้ว แม่ถามว่าใคร เราเลยไม่ตอบแม่ก็ถามเรายุยังงั้น สุดท้ายเราก็เลยบอกว่ามีผู้ชายคนนึงยิ้มให้ยิ้มให้ตลอดเลยตั้งแต่ปีที่แล้วโน่น แม่เราก็เลยบอกว่าชอบคนนั้นหรอ เราก็บอกว่าก็ดูยุ ไม่กล้าบอกอ่ะ แล้วบอกแม่ได้ไม่กี่วันเราก็เจอเฟสบุ๊คพี่เขา เราเปิดเข้าไปดูใช่จริงๆด้วย หามาตั้งนานเจอเอาง่ายๆเนาะ เปิดเข้าไปรูปภาพหน้าปกพี่เป็นรูปแฟนพี่ วินาทีนั้นโครตเจ็บแถมคบกันตั้งแต่ปีทีแล้วโน่น เราอยากรู้ที่ผ่านมาคืออะไร พี่ทำแบบนี้ทำไม มีแฟนยุแล้วมาให้ความหวังคนอื่นทำไม เราไม่น่าบอกแม่เลยว่าเราชอบพี่ ถ้าแม่รู้เข้าว่าไปรีกคนมีเจ้าของจะว่าไง
ตอนนี้เรายังไม่กล้าบอกแม่เลย มั่นใจแล้วว่าเธอคือคนที่ใช่ แต่ทำไมเธอไม่ว่าง เราก็แกล้งทำเป็นเข้มแข็งตลอด พยายามห้ามใจตัวเองไม่ให้หวั่นไหว บางครั้งก็ทำได้แต่บางครั้งก็ทำไม่ได้ พี่เขาคงไม่รุ้หรอกว่าเราเจอเฟสพี่และรุ้ว่ามีแฟนแล้ว เพราะพี่ก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไร พี่ก็ยิ้มให้ทุกๆครั้งเหมือนเดิม เราควรทำยังไงดี ก้มันรักไปแล้วและมั่นใจตั้งแต่แรกว่าเธอคือคนที่ใช่ ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้
#เราควรทำยังไงดีค่ะ บอกหน่อย คือไม่รุ้จะเอายังไงดี(คนแรกอะค่ะ)