ช่วยแชร์ประสบการณ์ขาแพลงจนต้องใส่เฝือก

สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิป
อยากให้เพื่อนๆคนไหนที่พอมีประสบการณ์ขาใส่เฝือกอ่อนบ้างค่ะ? พอดีขาแพลง เหตุเกิดจากลงทางต่างระดับแล้วจังหวะที่ลงเท้า ดันเท้าพลิกซะงั้น คือไม่ได้เดินใจลอยแต่อย่างใด  ความสูงแต่ 6 นิ้ว ตอนล้มลงไป เพื่อนกรี๊ดดังมาก ไอ้เราเลยไม่ได้กรี๊ด เพราะตกใจเพื่อนที่กรี๊ด หลังจากที่ลุกขึ้นมาเลยบอกเพื่อนว่าขาแพลงแน่ๆ พอถอดถุงเท้าเท่านั้นแหละ บวมปูดเลย นาทีนั้นเพื่อนสติแตกทำไงดีๆ กลายเป็นเราสติดีที่สุดเลยบอกเพื่อนว่าไปซื้อน้ำแข็งมาหน่อย ประคบเย็น  พอน้ำแข็งมาเพื่อนทำไม่ถูกสุดท้ายดีที่มีผ้าเช็ดหน้าติดตัว เลยเอาผ้ามาห่อน้ำแข็งประบเย็นด้วยตัวเอง ฮ่าาาา สรุปตอนนั้นภาพพจน์เป็นนางเอกสู้ชีวิตมาก แต่ที่น่ารันทดสุดๆือการอยู่หอชั้นสี่ ไม่มีลิฟท์ โอ๊ยยยย...เป็นอะไรที่เหนื่อยมากจริงๆกว่าจะรอดถึงห้อง  คืนนั้นทั้งคืนเลยนั่งประบเย็นไป คืนนั้นก็พยายามปฐมพยาบาลเองให้ดีที่สุด นอนก็เอาหมอนมารองทั้งคืน ตื่นเช้ามารีบมาดูเลยว่าขาเป็นไง บวมดูลด แต่ดูขยายมากกว่าเดิม ไหนๆก็ไหนๆไปหาหมอพอเป็นพิธีละกัน หมอเห็นตอนแรกก็ตกใจว่าทำไมบวมมากไปหน่อย หมอส่ง x-ray กลับมาเจอหมออีกรอบ หมอบอกว่าอืม...กระดูกไม่หักน่ะ ปกติดี แต่สักพัก เอ๊ะ...หมอว่าตรงนั้นมันแปลก ตำแหน่งการบวมก็แปลกๆ สรุปต้องไป x-ray ใหม่ แถมยังถูกส่งตัวไปคลีนิคกระดูกจร้า ไอ้เรากิดว่าไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไร สุดท้ายคุณหมอเลยให้ใส่ slab หรือเฝือกอ่อน หนึ่งสัปดาห์ อึ้งไปพักนึง เพราะเราคิดว่าไม่เป็นไรมาก
แต่การใส่เฝือก เป็นที่น่าจับตามองมาก ใครๆก็มองจนรู้สึกเขินหน่อยๆ แต่ปัญหาขึ้นลงบันไดนี่แหละ สี่ชั้นเป็นอะไรที่เหนื่อยมาก แถมใส่เฝือกแล้วยังรู้สึกหนัก แล้วชาเป็นบางช่วงอีก มีเช้าวันแรกที่ใส่เฝือกปรากฏว่าเจ็บนิ้วก้อยมาก คือปวดตุ๊บๆจนต้องตื่นมาเลย แต่สักพักพยายามบีบๆนิ้วก้อยก็หายไป
ตอนนี้ขาใส่เฝือก กลายเป็นว่า จังหวะการก้าวเดินเลยช้าลง ต้องใจเย็นมากขึ้น ต้องพึ่งพาคนรอบข้างมากขึ้น แต่การขอความช่วยเหลือคนอื่นก็ต้องช่วยเหลือตัวเองให้ได้มากที่สุดก่อน