ผมมีความคิดที่จะฆ่าตัวตายอยู่บ่อย ตั้งแต่เด็กแล้วครับ
ผมรู้สึกเบื่อโลกนี้ ผมเกลียดการแก่งแย่งชิงดี ชิงเด่น สังคมคนเห็นแก่ตัว ทำเพื่อตัวเองไม่มีความยุติธรรม
มีแต่คนกระหายอำนาจ ตัดสินคนจากภายนอก  ผมเกลียดเรื่องพวกนี้มาก แต่มันคือความจิงของสังคม

ผมคิดเสมอว่า ผมคงอ่อนแอเกินไปที่จะอยู่บนโลกนี้ ผมอยากได้โลกที่มีแต่ความสงบ ใช้ชีวิตอย่างสันติ

พ่อ แม่ ผมก็เป็นคนดีนะสอนผมให้เป็นคนดี แต่บางเรื่องก็สอนผมในแง่ไม่ดี อาจจะเป็นเรื่องปกติของคนทั่วไป
เช่น  เราต้องเรียนให้ชนะเพื่อน  เรียนให้ไดเกรดนิยมนะ แม่จะเอาไปอวดเพื่อน  ผมก็เข้าใจว่าพ่อ แม่หวังดี  
แต่ผมรู้สึกไม่ชอบทำไมต้องมา แข่งกัน แทนที่จะช่วยกัน ทำไมต้องได้เกียรตินิยม ใช้ชีวิตให้มีความสุข ช่วยเหลือกันไม่ดีกว่าหรอ

ความคิดในหัวผมตอนนี้มีแต่ เกิดมาทำไม ตายแล้วจะเหมือนตอนนอนหลับไหม  

ผมมีความคิดแปลกแยกตั้งแต่เด็ก ทะเลาะกับพ่อ แม่ประจำเกี่ยวกับปรัชญาชีวิต

ส่วนเรื่องให้ผมไปปฏิบัติธรรม ผมก็บอกว่าแทบจะไม่เชื่อเลย เพราะถ้า สวรรค์นรกมีจริง ทำไมเขาไม่ทำให้เราจำได้คนจะไเ้กลัวทำดีจะได้ขึ้นสวรรค์ให้หมด
ถึงแม้ปฏิบัติจนเห็น  หรือ นิพพาน เราก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริง หรือเป็นภาพหลอนหรือคิดไปเอง