รถไฟรางคู่ ช่วยเร่งวิกฤติ...

อีกไม่นานประเทศเราจะมีระบบรางที่ทันสมัย .....หลายคนมองโลกในแง่ดี ในขณะเดียวกันมีมุมมองที่น่าคิดไม่น้อย ประเทศเรามีความสามารถในการแข่งขันเพียงใด เด็กนักเรียนทำข้อสอบเก่งแต่พอเรียนยิ่งสูงขาดการสนันสนุนจากรัฐ โตขึ้นมา กลายเป็นนักบริโภคนิยม....คนได้ประโยชน์เมื่อระบบสาธารณูโภคมีหลายประเทศ เวียดนาม ลาว พม่า ไทย มาเล...อะไรจะเกิดขึ้น gdp ของไทยเป็นของใครกัน japan+usa เกินครึ่ง? อัตราการเกิดน้อยลง การขาดแคลนปัจจัยการผลิต แรงงาน ที่ดิน หายากต้นทุนสูง นายทุนตัวจริงเหล่านี้คงไปแล้ว เหลือเพียงประเทศเกษตรกรรมแบบไทย กับแหล่งที่พักพิงของคนต่างชาติ เช่นหัวหิน ภูเก็ต เชียงใหม่ เช่าที่ดินปลูกที่พักคนต่างชาต หลานสิบปี เรามีอะไรบ้างเป็นของคนไทย พลังงานไฟฟ้าเกือบครึ่งมาจาก ลาว /พม่า/เขมร สินค้าเกษตรราคาตกต่ำ ข้าวต้นทุนสูงแพ้เวียดนามทั้งที่เขามาที่หลัง อ้อยเจออินเดีย ดั้มตลาด เราเหลือเพียงการท่องเที่ยว(เงินเข้าคนไทยเพียงกลุ่มเดียว)การบินก็เปิดน่านฟ้าเสรี จน ใกล้จะเจ๊งกันทั่วหน้า รัฐบาลทุกสมัยแก้ปัญหาแบบลูปหน้าไปวันๆ ประชานิยมจนคนไทยชิน..ต้องการแต่gdp ขยายตัว อยากบอกน้องๆมือใหม่ที่อยู่ในห้องนี้ว่าอย่ามองภาพในด้านบวกมากไป ผมฟันธงว่าประเทศเรากำลังป่วยแบบเรื้อรังรอแค่เวลาเท่านั้น สมัยก่อนตอนผมเรียนหนังสือใน กทม อยู่หอพัก เดือนละ 800 บาท ตอนนี้condo ตรม/เกินแสน ยังมีคนซื้อ ทั้งที่อยู่ไปก็แย่เรื่องสุขภาพ ทุกอย่างอัดเข้ามาใน กทม...บนดินแน่นก็ขึ้นทางสูง ตอนนี้ภูมิใจกันมากจะมีรถไฟฟ้ามุด ม. เจ้าพระยา คือลงใต้ดินแล้ว น่าขำมากที่คนต่างจังหวัดมีความสุขเหลือล้นถ้าเทียบกับคน เมือง คนเดียวนี้ใช้อารมณ์ดำเนินชีวิตมากกว่าเหตุผล ....
ไม่มีอะไรครับแค่อยากระบาย...