หลายท่านคงจะเห็นว่าผมชอบตอบอะไรแนวๆ ขวางโลก บางครั้งก็ตอบอะไรเกรียนๆ ไปเลย
สาเหตุก็อย่างที่เขียนบนหัวกระทู้ครับ ผมหงุดหงิดทุกครั้งที่มีพบเห็นความคิดแนวๆ เชิดชูอะไรที่เป็น "อุดมคตินิยม" ทั้งหลาย ( หรือภาษาจิกๆ กัดๆ ของชาวเน็ตยุคนี้ ก็คือ "โลกสวย" นี่แหละ )
- เมื่อผมเห็น คห. ประเภทคนเราควรยอมที่จะตายเพื่อรักษาความถูกต้อง ผมมักจะคิดเสมอ ( และจะพูดถ้าพูดได้ ) ว่าถ้าคุณอยู่ในภาวะบีบคั้น ถูกข่มขู่กดดัน มีดจ่อคอปืนจ่อหัว คุณยังจะปากเก่งแบบที่พูดอยู่ไหม?
- เมื่อผมเห็น คห. ประเภทที่คนเราควรจะยอมที่จะลำบาก ( หรือแม้แต่ยอมตาย ) อย่างมีเกียรติ ดีกว่ายอมขายวิญญาณให้ด้านมืด ทำอาชีพ "โทนสีเทา" ที่หมิ่นเหม่ต่อกฏหมายและศีลธรรมบางชนิด ( ตั้งแต่แผงลอยบนทางเท้า , ขายของละเมิดลิขสิทธิ์ เป็นเจ้ามือหวย ไปจนถึงขายบริการทางเพศ ) ผมมักจะย้อนเสมอว่า..อยากรู้เหลือเกิน ถ้าที่บ้านลำบาก ต้องส่งเงินให้ที่บ้านด้วย ( พ่อแม่ญาติพี่น้องรออยู่ ) แล้วตัวเองก็มีลูกกำลังเรียน ต้องจ่ายค่าเทอมค่านั่นนี่โน่นสารพัด คุณยังจะปากเก่งแบบที่เที่ยวไปว่าคนอื่นหรือเปล่า?
-เมื่อผมเห็น คห. พวกที่บอกว่าตัวเองไม่ดื่ม ไม่สูบ ไม่พนัน ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่เจ้าชู้ มาบอกว่าพวกตนน่ะ "ปกติ" ผมมักจะไปหาข้อมูลมาแย้งเสมอ ( พวกจำนวนร้านเหล้า ผับ บาร์ ยอดจำหน่ายเครื่องดื่มมึนเมา จำนวนสถานบริการทางเพศประเภทต่างๆ ที่ผุดเป็นดอกเห็ด ) เพื่อบอกว่าการสูบ ดื่ม พนัน เที่ยวกลางคืน เจ้าชู้มีกิ๊กมีบ้านเล็กบ้านน้อยนี่แหละปกติ คนที่ไม่ยุ่งกับของพวกนี้เลยสิแปลก ( แค่แปลกเฉยๆ นะครับ ไม่ได้ผิดอะไร เพียงแต่มี life style ที่ต่างจากคนส่วนใหญ่ )
- เมื่อผมเห็น คห. ประเภทที่คนเราควรเต็มที่กับงาน ไม่ควรอู้ แม้หลายครั้งเราจะถูกใช้งานเกินกว่าหน้าที่ประจำของเราไปมากก็ตาม ( คนเก่งๆ จะถูกใช้ไปทำโน่นทำนี่ ทั้งในและนอกแผนกตลอด แต่เงินเดือนเท่าเดิม ) ผมมักจะส่ายหัวแล้วบอกว่า..ทำไมต้องไปแบกภาระอะไรขนาดนั้น? สู้หลบบ้างอู้บ้าง ในระดับที่ไม่ทำให้หน้าที่ประจำเสียหายดีกว่า
- เมื่อผมเห็น คห. ที่เชื่อว่าสักวัน Utopia จะเกิดขึ้นจริง มนุษย์จะเลิกแบ่งเขาแบ่งเรา ไม่ดูหมิ่นเหยียดหยาม ข่มเหงรังแกกัน ทั้งในระดับปัจเจกและระดับสังคม ( สันติภาพแท้จริงแบบเพลง Imagine ของ John Lennon ) ผมนี่จะหงุดหงิดทุกครั้งแล้วบอกว่า..โลกจริงๆ มนุษย์เกิดมาเพื่อแก่งแย่งและเข่นฆ่ากันต่างหาก และคนเรามักจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้รู้สึกว่าได้อยู่เหนือคนอื่น
ฯลฯ
อะไรประมาณนี้แหละครับ พูดง่ายๆ ผมทนฟังทนอ่านความเห็นประเภทนี้ไม่ค่อยได้ อย่างเบาๆ ก็ส่ายหัวแล้วเดินหนี แต่อย่างหนักเข้าก็เถียงสวนออกมาเลย
ผมนี่ใกล้บ้าแล้วใช่ไหมครับ?
แบบนี้ถือว่าใกล้บ้าหรือยังครับ? เมื่อผมหงุดหงิดทุกครั้งเมื่อพบพวก "อุดมคตินิยม"
สาเหตุก็อย่างที่เขียนบนหัวกระทู้ครับ ผมหงุดหงิดทุกครั้งที่มีพบเห็นความคิดแนวๆ เชิดชูอะไรที่เป็น "อุดมคตินิยม" ทั้งหลาย ( หรือภาษาจิกๆ กัดๆ ของชาวเน็ตยุคนี้ ก็คือ "โลกสวย" นี่แหละ )
- เมื่อผมเห็น คห. ประเภทคนเราควรยอมที่จะตายเพื่อรักษาความถูกต้อง ผมมักจะคิดเสมอ ( และจะพูดถ้าพูดได้ ) ว่าถ้าคุณอยู่ในภาวะบีบคั้น ถูกข่มขู่กดดัน มีดจ่อคอปืนจ่อหัว คุณยังจะปากเก่งแบบที่พูดอยู่ไหม?
- เมื่อผมเห็น คห. ประเภทที่คนเราควรจะยอมที่จะลำบาก ( หรือแม้แต่ยอมตาย ) อย่างมีเกียรติ ดีกว่ายอมขายวิญญาณให้ด้านมืด ทำอาชีพ "โทนสีเทา" ที่หมิ่นเหม่ต่อกฏหมายและศีลธรรมบางชนิด ( ตั้งแต่แผงลอยบนทางเท้า , ขายของละเมิดลิขสิทธิ์ เป็นเจ้ามือหวย ไปจนถึงขายบริการทางเพศ ) ผมมักจะย้อนเสมอว่า..อยากรู้เหลือเกิน ถ้าที่บ้านลำบาก ต้องส่งเงินให้ที่บ้านด้วย ( พ่อแม่ญาติพี่น้องรออยู่ ) แล้วตัวเองก็มีลูกกำลังเรียน ต้องจ่ายค่าเทอมค่านั่นนี่โน่นสารพัด คุณยังจะปากเก่งแบบที่เที่ยวไปว่าคนอื่นหรือเปล่า?
-เมื่อผมเห็น คห. พวกที่บอกว่าตัวเองไม่ดื่ม ไม่สูบ ไม่พนัน ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่เจ้าชู้ มาบอกว่าพวกตนน่ะ "ปกติ" ผมมักจะไปหาข้อมูลมาแย้งเสมอ ( พวกจำนวนร้านเหล้า ผับ บาร์ ยอดจำหน่ายเครื่องดื่มมึนเมา จำนวนสถานบริการทางเพศประเภทต่างๆ ที่ผุดเป็นดอกเห็ด ) เพื่อบอกว่าการสูบ ดื่ม พนัน เที่ยวกลางคืน เจ้าชู้มีกิ๊กมีบ้านเล็กบ้านน้อยนี่แหละปกติ คนที่ไม่ยุ่งกับของพวกนี้เลยสิแปลก ( แค่แปลกเฉยๆ นะครับ ไม่ได้ผิดอะไร เพียงแต่มี life style ที่ต่างจากคนส่วนใหญ่ )
- เมื่อผมเห็น คห. ประเภทที่คนเราควรเต็มที่กับงาน ไม่ควรอู้ แม้หลายครั้งเราจะถูกใช้งานเกินกว่าหน้าที่ประจำของเราไปมากก็ตาม ( คนเก่งๆ จะถูกใช้ไปทำโน่นทำนี่ ทั้งในและนอกแผนกตลอด แต่เงินเดือนเท่าเดิม ) ผมมักจะส่ายหัวแล้วบอกว่า..ทำไมต้องไปแบกภาระอะไรขนาดนั้น? สู้หลบบ้างอู้บ้าง ในระดับที่ไม่ทำให้หน้าที่ประจำเสียหายดีกว่า
- เมื่อผมเห็น คห. ที่เชื่อว่าสักวัน Utopia จะเกิดขึ้นจริง มนุษย์จะเลิกแบ่งเขาแบ่งเรา ไม่ดูหมิ่นเหยียดหยาม ข่มเหงรังแกกัน ทั้งในระดับปัจเจกและระดับสังคม ( สันติภาพแท้จริงแบบเพลง Imagine ของ John Lennon ) ผมนี่จะหงุดหงิดทุกครั้งแล้วบอกว่า..โลกจริงๆ มนุษย์เกิดมาเพื่อแก่งแย่งและเข่นฆ่ากันต่างหาก และคนเรามักจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้รู้สึกว่าได้อยู่เหนือคนอื่น
ฯลฯ
อะไรประมาณนี้แหละครับ พูดง่ายๆ ผมทนฟังทนอ่านความเห็นประเภทนี้ไม่ค่อยได้ อย่างเบาๆ ก็ส่ายหัวแล้วเดินหนี แต่อย่างหนักเข้าก็เถียงสวนออกมาเลย
ผมนี่ใกล้บ้าแล้วใช่ไหมครับ?