เรื่องทั้งหมดที่กล่าวมาเพื่อจะเปลี่ยน แนวคิดของใครบางคนหรือพี่ๆอีกหลายคนได้ถ้ามีลูกหรือลูกกำลังเรียนอยู่นั้น เพราะนี่คือประวัติชีวิตจริงของผม อยาจจะใช้อักษรไม่ถูกต้องขออภัยไว้นะที่นี้ด้วยครับ และผมไม่ได้มีส่วนให้ร้ายสถาบันใดๆนะครับเพราะสังคมยุคใหม่มันไวมาก แถมบางคนอาจเลวร้ายกว่าผม
ผมเป็นวัยรุ่นที่กำลังทำงานในโรงเรียนต่างจังหวัด ทุกคนเรียนที่นั้นว่า ขนมหวานเมืองพระ ผม อายุ 22 ใกล้ 23 ซึ่งผมไม่คิดเลยว่ามันจะทำให้ผมไม่มีเวลาในการเรียนต่อ มหาลัยและชีวิตวัยรุ่นของผมจะจบไว้กว่าคนอื่นๆใรุ่นเดียวกัน ผมติดบุหรี่ตั้งแต่ อายุ 16 แบบเต็มตัวแรกเริ่ม ของการ ติดบุหรี่ ของผม คือสถานศึกษาตอนมัธยมต้น วันนั้นเป็นวันที่ผมเรียน พิเศษ วันเสาร์ ครั้งแรกที่ผมดูดมันไอ้สิ่งเล็กๆที่มีควันออกมาจากปากหรือจมูกคือห้องเรียน เริ่มจากเพื่อนช่วนดูด
ทุกวันนี้เพื่อนคนนั้นยังครบกันอยู่ครับเป็นทอม เอาละครับสิ่งเล็กๆที่ที่เรียกว่าบุหรี่ราคาตั้งแต่ 40 ถึง100กว่า มันเปลี่ยนชีวิตผมยังไง พอผมเริ่มดุดบหรี่ตั้งแต่ตอนมัธยม ต้น จบมา ผมต่อสายอาชีพ ปวช แถวพระราม 7 สิ่งที่ผมได้จากบุหรี่เลยนะครับ เพื่อนใหม่ คนรู้จักเยอะขึ้น มีสังคมอีกแบบที่เปลี่ยนไปพอดูไปสักพักชีวิตผม กลายเป็นอันธพาล เนื่องด้วยช่างสถาบันด้วยและสังคม ตอนนั้นผมจำได้ว่าผมสูง170 ผมติดบุหรี่เหล้าก็ตามมา ผมลืมบอกไปตอนมัธยมผมคอนค้างสมส่วนจากการเจริญเติบโต ทุกวันนี้มันไม่โตละครับ เนื่องจากดูดบหรี่แล้วขี้เกรียดออกกำลังกาย แถบนอนดึกจากเข้าสังคมเด็กช่าง จนเพื่อนบางคนที่ผมรู้จักกันเมื่อก่อนผมเรียนกมันไอ้เตี้ย ตอนนี้มันสูงกว่าผมละ และ ยังใช้ชีวิตวัยรุ่นคุ้มมีความสุข มากว่าผมซะอีก อยู่ไปสักพัก จากบุหรี่ เพิ่มมาเหล้าเบียร์ และพิ่มมาอีกหนึ่ง ยาเม็ดสีแดงออกส้มกลิ่นคล้ายช๊อกโกแลต แต่ผมไม่ได้เล่นประจำแค่เข้าสังคมเพื่อนให้ก็ไม่เคยขัด แต่ที่ติดหนักคือบุหรี่ จำได้ว่าเงินกู้เรียนนี่หมดไป พวกเวรนี้เยอะมากจนกระทั้งผม ขึ้น ปวช 2 ผมออกจากโรงเรียนเพราะแหวนรุ่น เกือบตายเพราะมันจริงๆ ผมจึกออกมาจากกรุงเทพมเรียนต่อกลางคันที่ต่างจังหวัด เหมือนเดิมละครับวิธีรู้จักเพื่อนใหม่และง่ายสุดๆคือกาสูบบหรี่ ไอ้บหรี่กับไฟแช๊กนี่มันวิเศษมากตอนนี้ ผมกลายเป็นที่รู้จักในสังคม เด็กเทกนิคจังหวัดนั้นเพราะไฟแช๊กอันเดียว เช่นผมดูดบหรี่ี่ห้องน้ำจะมีคนเดินเข้ามาถามว่ามีไฟไหม เท่านั้นเราก็เป็นเพื่อนกันแล้ว งงไหมครับ
ผมยากจะบอกว่าไม่จำเป็นต้องเป็นสถานศึกษา สถานที่เที่ยวกลางวันกลางคืนก็เป็น แค่คุณมีไฟแช๊กกับบุหรี่ คุณแบ่งให้คนที่คุณไม่รู้จักคุณก็เป็นเพื่อนเค้าได้ บ่างคนเจอกันบ่อยมากสนิดกันมากแต่ไม่เคยถามชื่อเลย แถมมีเรื่องชกต๋อยกันแถบจะยกพวกมาพังบ้าน แต่กลับมีเพื่อนที่เคยดุดบุหรี่ด้วยกันหรือให้บุหรี่ดูดช่วยผมไว้อย่าไม่หน้าเชื่อ ถึงผมจะย้ายมาเรียนต่างจังหวัดแต่เพื่อนที่กรุงเทพก้ยังไม่เลิกครบก็ยังไปมาหาสุ่กันเพราะผมต้องกลับไปหาพ่อแม่ที่กรุงเทพ ตอนนั้นอายุ ผม 17ใกล้ 18 ผมมีเพื่อนที่เรียนตอนมันธยมต้นคนหนึ่ง อยู่แถวตลาดเขมา แต่พ่อมันทำงานที่ลาดกระบัง บังเอินผม ไปหามัน ยังคงคอนเส็ปเดิม คุยไปดูดบหรี่ไป มันกลายเป็นเหมือนโทรศัพท์ที่อยู่ติดตัวตลอด ขาดมันไม่ได้เลย อดีตเมียผมที่แก่กว่าผมถึงเจ็ดปี กำลังเข้ามาหาผมโดยที่ผมไม่รู้ตัว มันมาได้ไงนั้นเริ่มจากเพื่อนผมจะไปหาพ่อมันที่ลาดกระบัง ผมขอตามไปด้วยเนื่องจากมันว่างวันนั้นไม่มีอะไรทำ พอไปถึงเพื่อนผมมันมีคนรู้จักในที่ทำงานพ่อมัน ซึงเป็นผู้หญิง อายุ24 เป็นรุ่นพี่หุ่นดีมากแต่หน้าไม่ให้ส่วนตัวผมชอบหมวยๆขาวๆ แต่พี่เมียผมไม่ใช้คนนี้ แต่เป็นเพื่อนของเธอ เหมือนเดิมครับผมดูดบหรี่กับเพื่อน แต่รุ่นพีเพื่อนผมไม่ได้ดุดเราคุยกันอย่างสนุกจู่ๆก็มีพี่สาวคนหนึ่งนั่งวินมอไซย์มาหาพี่ที่ผมคุยอยู่ เวลา ตอนนั้นช่วงเย็นวันเสา ผมยกมือไหว้เธอเพราะเธอเป็นเพื่อนของพี่เพื่อน เราแนะนำตัวกัน นั้นละครับคนนี้ละไม่น่าเชื่อจะมาอยู่กินกับผมถึง 5 ปี และมีลูกด้วยกันจนตอนนี้ลูกผม 2ขวบครึ่งแล้วสุดท้ายเราก็เลิกกันด้วยความไม่พร้อม ต่อๆเทอขอบุหรี่จากผมเราเลยรู้จักกันมากขึ้น พอค่ำหน่อย เราก้ไปดื่มยาดองกันหน้าปากซอย ถนนเส้นนั้นเขตประเวศอยู่ใเขตลาดกระบัง เพื่อนคิดเอานะครับ จะเจอกันทีนี่นั่งรถตู้จากต่างจังหวัดมา หาพี่สาวสุดสวยคนนั้นเกือบ 4 ชม แต่ผมชินละ ไปกลับประจำ จากเราต่อกันด้วยของมึนเมา
เสร็จได้ที่ เราก็ไปสถานบังเทิงต่อ ผมได้กับเค้าในห้องน้ำ และ เราก็เริ่มเปลี่ยนความสัมพันจากพี่น้องเป้นแฟนกัน เราใช้ชีวิตอย่างทิ้งไปวันจนผมเรียนจบปวช และต่อ ปวส ยังครับยังไม่เลิกบุหรี่ เออผมลืมบอกไปเมียผมคนนี้จบแค่ ม.6 จ้างสอนรำและเป็นนางรำตามงานศพและรับแต่งหน้าเต็นหางเครื่อง เด้กเชียร์เบีย โคโยตี้ด้วยแถมเป็นผู้หญิงเที่ยวกลางคืนเธอรักสนุกไม่ผุกพันธ์ แบบว่าเมาแล้วนอนกับใครก็ได้ แต่เธอยังครบผมอยู่ ซึงผมก้ไม่ได้ว่าอะไร เพราะเราอยู่ห่างกันผมก้ไม่ได้มีเธอคนเดี่ยว เหมือนกัน เธอค่อยค้างสวยหาเงินเก่ง ผมเหมือนแมลงดาเลยตอนนั้น เธอซื้อมอไซย์ให้ผม 1 คัน เพื่อนรุ่นเดียวกันอิฉาผมมาก บอกว่าผมเล่นของ แต่ป่าวเลย มันเริ่มจากควันมะเร็งทั้งนั้น ผมเรียน ปวส เทอมหนึ่งได้ไม่นานผมขอของแฟนให้ทำงานโรงงานเธอก็ทำงานในนิคม ผมบอกได้คำเดี่ยวเลยว่านิคมนี้แม้งยาบ้าเยอะมาก มันส่งผลให้ครอบครัวผมแตกแยกเลยละครับและจากเมียคนสวยของผมโทรมลงด้วย มีหนุ่มๆมาติดมากมายเลยคับ เธอเข้ากับสังคมง่ายยิ่งกว่าผม และเธอเป็นทุกอย่างในสิ่งเสพติด แต่จุดแรกเริ่มเราเหมือนกันแต่คนละสถานที่ เธอติดบุหรี่จากพิธีไหว้ครูก่อนรำงงไหมครับผมพึงเคยเจอเธอบอกว่าเป็นการับของต่อจากครูหรือพ่อแก่ แต่เธอดูดตั้งแต่อายุ 18 เธอ เกิด ปี2529 ผม 2536 คิดเอานะครับ เด็กเริ่มเข้าสังคมบุหรี่ช่วงไหน เมียผม อายุ18 ผมตอนอายุ 15-16 แล้วเด้กรุ่นใหม่จะยังไง เอาละครับเธอเริ่มต้องตอนผมขึ้นเทอม2 ปวส 1 พอผมรุ้ว่ามีลุก ผมไม่เอาออกนะครับผมเลี้ยงลูกครับแต่ผมต้องเรียนให้จบและเปลี่ยนตัวเองใหม่เมียผมออกจากงาน มาอยู่หอกับผมจนเธอท้อง 3 เดือน เธอยังดูดบุหรี่อยู่ เชื่อไหมครับผมเลิกบุหรี่ตั้งแต่เมียผมท้อง 2 เดือนห้าๆไม่ใช้ว่าทำเพื่อลูกนะครับแต่เรื่องนั้นผมคิดจะทำอยู่แล้วผมเลิกเพราะปอดติดเชื้อครับ
ทรมารมาก ไอทั้งวันเหมือนวันโรค นอนโรงบาล2 วันบวกอาการลงแดง จากนันเหล้าผมก็เลิกตามมา และเลิกทุกอย่างมาดูแลตัวเองมากขึ้น แต่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดคือ แฟนผมยังเลิกอะไรไม่ได้เลย เธอร้องไห้บอกจะเอาเงินที่ไหนกินเที่ยวตอนเธอท้อง 3 เดือนผมทะเราะกับเธอแรงมากๆเทอไม่แคร์ เพราะเธอสวย เธอตัดสิ้นใจไปทำงานที่มาเล กับเพื่อไปเป็นโคโยตี้เด็กเชียร์ตามผับบาร์ สิ่งที่เธอทำก้เหมือนผู้หญิงต่างด้าวที่เข้ามาทำงานในไทยตามผับบาร์ย้านแหล่งที่เที่ยวจน กระทั้ง ท้องเธอใหญ่ตัวเริ่มอ้วนขึ้นจนมาม่าซังหรือบอสของเธอส่งเธอกลับมา เธอไม่มีที่ไป จึงกลับมาหาผม เนื่องจากเธอหน้าตาดีและเธออายที่จะกลับบ้าน พ่อเธอทำงานรัฐวิสาหกิจ เกี่ยวกับจานดาวเทียม แต่แม่เธอขายส้มตำพ่อ เธอค้อนข้างมีเมียเยอะ เพราะเธอเองก็เป้นลุกเมียน้อย
พอเธอกลับมา เชื่อไหมเธอมาหาผม ที่ห้องเรียนสภาพตัวผอม แต่ท้องใหญ่นิสๆ ห้าๆเพื่อนผม ที่เคยอิฉาผม ตอนนี้เริ่มสงสารผมละครับ วันนั้นผมลา อาจาร์กลับหอพัก และ วันรุ่งขึ้นผมโดดเรียนพาเธอไปฝากครรภ์ ต่อ หมอจับตรวจนั้นนี้ สิ่งไม่ขาดขวัญเกิดขึ้น หมอบอกเธอติดเชื้อ HIV แต่เด้กปลอภัย ผมแทบล้มทั้งยืน ผมกัดฟัดมองหน้าเธอ และขอ หมอตรวจเลือดผม แต่ไม่พบ หมอบอกเชื้อจะพบก้ต่อเมื่อ90 วันถ้าจำไม่ผิด แต่นี่เมียผมไปแค่ 2 เดือน ผมคิดในใจ ท้องยังจะไปมีอารมณ์กับคนอื่นอีกหรอแถมไม่ป้องกันอีก มาคิดได้ทีหลังสวยแต่เห็นแก่ตัวแบบนี้ก็ไม่ไหวและหมอก็ให้เซ็นยินยอมรับการรักษา หมอก็จัดยา และ บอกว่าถ้าคลอดออกมาห้ามให้เด็กดื่มนมแม่ เธอสภาพทุกอย่างแต่บางเรื่องผมถึงกับอึง ตอนเธออยู่มาเลเธอบอกว่าเธอเล่นยาเล่นทุกอย่างนอนกับลูกค้า เธอทำทุกอย่างก่อนเธอมาหาผม เธอบอกว่าในกระห้องนอนเธอยังมีที่เล่นยาไอย์เลย เห้อ เธอ อายุ 28 ยังคิดไม่ได้เลยและสังคมเธอเป้นแบบนี้อีกหลายคน ผมตัดสินใจส่งเธอไปมูลนิธีที่รับคนติดเชื้อ และกำลังตั้งครรภ์แถวดินแดง และผมหวังว่าเธอจะเลิกสิ่งเสพติดทั้งหลายเธอเปลี่ยนตัวได้ ปรัดตัวได้ดี เหมือนเธอจะปลงกับชีวิตที่เหลืออยู่และเลี้ยงดูลูกเทอเธออยู่ในมูลนิธิยังคลอดเจ้า ตัวเล็กตอนนั้นผมใกล้เรียนจบแล้ว เออคือผมยังไม่ได้บอกที่บ้านรู้เรื่องเลย ส่วนบ้านแฟนเค้าเลี้ยงลูกปล่อยมาก ไม่สงสัยอะไร เออมีอีกอย่างครับช่วงเธอไม่กลับบ้านพ่อของเธอเริ่มป่วยเป็นอัมพฤกษ์ เริ่มจากนิวชามาแขน ขาและทั้งตัว ฐานะทางบ้านเธอเริ่มแย่ลง พอตัวเล้กออกมาผมตัดสินใจบอกพ่อแม่ โดนด่าพักใหญ่ แต่ทุกคนก็รับได้ แต่ไม่มีใครรู้ว่า เมียผมเป็นอะไร เธอออกจากมูลนิธิออกมาเลี้ยงลูกได้ไม่กี่เดือนพ่อเธอก็ปวยหนักเธอเริ่ม กลับไปหาสิ่งเดิม กลับมาสูบบุหรี่อีก บ้านผมที่กรุงเทพเป็นตึกแถวเธอมาอยู่กับครอบครัวผม แต่ผมยังคงเรียนอยู่ต่างจังหวัด ผมขึ้น ปวส 2 ไกลจะปิดเทอมเล็กพ่อเธอก็เสีย แม่ผมเห็นก้นบหรี่บนดาดฟ้าเยอะมากจึงสั่งผมห้ามจดทะเบียนกับเทอ ผมก็ทำตาม และผมไม่คิดว่ามันจะกิดเรื่องใหญ่อีก ในใจผมก็สงสารเธอไหนจะเป็นโรค HIV ไหนจะต้องเลี้ยงลูกไหนพ่อจะเสีย แถมต้องแต่งงานหรือไปขอตามพิธีก็ไม่มี เพราะเธอเลิกบุหรี่ไม่ได้ เธอยังหาที่ระบายความเครียดกับสิ่งเสพติดจนที่บ้านและตัวผมไม่ยอมรับ พอพ่อเธอเสียเธอได้มรดก จากการใช้นามสกุล ของพ่อแต่แม่เธอไม่ได้เพราะเป็นเมียน้อย เธอได้บ้านหนึ่งหลัง ในเคหะฉลองกรุง แถวมีนบุรี กับเงินสองแสน เธอตัดสินใจพาลุกไปให้แม่เธอเลี้ยง เนื่องจากเธออายเรื่องโรคกับการจบวุฒิการศึกษาแค่ ม . 6 เธอจึงไปขับสองแถว แถวนั้น เหมือนเธอจะช่วยหาเลี้ยงครอบครัว ซึงตอนนั้นผมอยู่ ปวส 2 ใกล้จบ พอเสาอาทิ ผมก็ไปช่วยเธอขับรถบ้างเก็บเงินบ้างโดยมีตัวเล็กไปด้วย แรกๆก็เหมือนจะไปได้สวยครับ แม่ยายผมแรกๆก็ไปกับลูกสาวตัวเองบ่อยพอนานเข้าลูกผมตัวขึ้นเริ่มซนแม่ยายก้แยกตัวออกมาเลี้ยงหลาน และปล่อยให้เมียผมทำงานคนเดี่ยว จนเธอกลับมาเล่นยาอีกครั้ง แรกๆเธอดูดแค่บุหรีผมไม่ว่า ผมรู้ได้ไงหรอว่าเธอกลับมาเล่นอีกเพราะคนในวินมันตะโกนมาที่รถผมเวลาทักกันบอกกับเมียผมว่าเล่นน้ำแข้งป่าว(คือยาไอซ์)เท่านั้นละครับเราแตกกันอีก เธอ ใช้เงิน แสน หมดภายใน 3 เดือน เธอขายรถ 2แถว และกลับไปมาเลอีกตามเคย เธอวนไปที่เดิมหลายครั้งและกลับมาอีกผมให้โอกาศเธอหลายรอบเพราะลุก จนผมจบปวส และขึ้นมาทำงานที่กรุงเทพ เธอมาอยู่กับผม หก เดือน ทำงานโรงงานเธอก็เจอสังคมสิ่งเสพติดอีก ใจแตกกลับไปที่เดิม อีกจนผมทนไม่ไหว เลิกของจริงละกลับมาทำงานต่างจังวหวัดที่เคยเรียนหนังสือ ตอน ปวส ผมแอนตี้สังคมกรุงเทพ มาก เพราะไปที่ไหนก้เจอสิ่งเสพติด แต่ที่ผมาทำงานจะมีน้อยหน่อย ตอนนี้เธอทิ้งลูกทิ้งแม่ของเธอไปอยู่ที่มาเล และมีแฟนใหม่ อีกหลายคน และเธอก็ไม่แคร์เรื่องโรคที่เธอเป็น หน้ากลัวไหมครับ ทุกวันนี้ ผมเลิกบุหรี่ แต่มีบ่างเมื่อเข้าสังคม เดือนหนึ่งผม จะเที่บวผับสักครั้ง หนึ่ง และสิ่งที่ผมกัวจนทุกวันนี้ ผู้หญิงดูดบุหรี่ ยังมีผู้หญิงสวยๆอีกมากมาย ที่พวกท่านเจอกันใน เฟรสบุ๊กทำงานต่างไปเทศเที่ยวรอบโลกแต่งตัวเซ็กซี่ สวย เป็นโคโยตี้ ดูดี มีระดับความงามเหมือนนางฟ้า ดื่มเก่งสูบบุหรี่จัดเที่ยเก่ง ดูร่าเริ่ง ไม่สงสัยบ้างหรอครับ วันๆเธอทำอะไรได้บ้าง เป็นแม่ของลุกได้หรือป่าว เข้าใจนะครับงานสบายเงินดีมันก้เป็นแค่ที่ระบาย ของ ผู้ชาย ที่ต้องการแค่ SEX เท่านั้นละครับ เป็นไง ครับ แค่บุหรี่ตัวเล็กๆจะส่งผลไปถึง เหล้าเบียร์ ยา บ้า ,ไอซ์ ทำให้ผมอดเรียนต่อ และกลายเป็นพ่อหม้ายอายุ 22 กว่า อันนี้ผมเล่าแบบย่อนะครับไว้วันหลังผมจะมาเล่นประวัติเมียผมแบบเต็มตัว แล้วคุณจะไม่เชื่อว่าแค่บุหรี่เนี่ยนะ บายครับ
พ่อหม้ายกับบุหรี่
ผมเป็นวัยรุ่นที่กำลังทำงานในโรงเรียนต่างจังหวัด ทุกคนเรียนที่นั้นว่า ขนมหวานเมืองพระ ผม อายุ 22 ใกล้ 23 ซึ่งผมไม่คิดเลยว่ามันจะทำให้ผมไม่มีเวลาในการเรียนต่อ มหาลัยและชีวิตวัยรุ่นของผมจะจบไว้กว่าคนอื่นๆใรุ่นเดียวกัน ผมติดบุหรี่ตั้งแต่ อายุ 16 แบบเต็มตัวแรกเริ่ม ของการ ติดบุหรี่ ของผม คือสถานศึกษาตอนมัธยมต้น วันนั้นเป็นวันที่ผมเรียน พิเศษ วันเสาร์ ครั้งแรกที่ผมดูดมันไอ้สิ่งเล็กๆที่มีควันออกมาจากปากหรือจมูกคือห้องเรียน เริ่มจากเพื่อนช่วนดูด
ทุกวันนี้เพื่อนคนนั้นยังครบกันอยู่ครับเป็นทอม เอาละครับสิ่งเล็กๆที่ที่เรียกว่าบุหรี่ราคาตั้งแต่ 40 ถึง100กว่า มันเปลี่ยนชีวิตผมยังไง พอผมเริ่มดุดบหรี่ตั้งแต่ตอนมัธยม ต้น จบมา ผมต่อสายอาชีพ ปวช แถวพระราม 7 สิ่งที่ผมได้จากบุหรี่เลยนะครับ เพื่อนใหม่ คนรู้จักเยอะขึ้น มีสังคมอีกแบบที่เปลี่ยนไปพอดูไปสักพักชีวิตผม กลายเป็นอันธพาล เนื่องด้วยช่างสถาบันด้วยและสังคม ตอนนั้นผมจำได้ว่าผมสูง170 ผมติดบุหรี่เหล้าก็ตามมา ผมลืมบอกไปตอนมัธยมผมคอนค้างสมส่วนจากการเจริญเติบโต ทุกวันนี้มันไม่โตละครับ เนื่องจากดูดบหรี่แล้วขี้เกรียดออกกำลังกาย แถบนอนดึกจากเข้าสังคมเด็กช่าง จนเพื่อนบางคนที่ผมรู้จักกันเมื่อก่อนผมเรียนกมันไอ้เตี้ย ตอนนี้มันสูงกว่าผมละ และ ยังใช้ชีวิตวัยรุ่นคุ้มมีความสุข มากว่าผมซะอีก อยู่ไปสักพัก จากบุหรี่ เพิ่มมาเหล้าเบียร์ และพิ่มมาอีกหนึ่ง ยาเม็ดสีแดงออกส้มกลิ่นคล้ายช๊อกโกแลต แต่ผมไม่ได้เล่นประจำแค่เข้าสังคมเพื่อนให้ก็ไม่เคยขัด แต่ที่ติดหนักคือบุหรี่ จำได้ว่าเงินกู้เรียนนี่หมดไป พวกเวรนี้เยอะมากจนกระทั้งผม ขึ้น ปวช 2 ผมออกจากโรงเรียนเพราะแหวนรุ่น เกือบตายเพราะมันจริงๆ ผมจึกออกมาจากกรุงเทพมเรียนต่อกลางคันที่ต่างจังหวัด เหมือนเดิมละครับวิธีรู้จักเพื่อนใหม่และง่ายสุดๆคือกาสูบบหรี่ ไอ้บหรี่กับไฟแช๊กนี่มันวิเศษมากตอนนี้ ผมกลายเป็นที่รู้จักในสังคม เด็กเทกนิคจังหวัดนั้นเพราะไฟแช๊กอันเดียว เช่นผมดูดบหรี่ี่ห้องน้ำจะมีคนเดินเข้ามาถามว่ามีไฟไหม เท่านั้นเราก็เป็นเพื่อนกันแล้ว งงไหมครับ
ผมยากจะบอกว่าไม่จำเป็นต้องเป็นสถานศึกษา สถานที่เที่ยวกลางวันกลางคืนก็เป็น แค่คุณมีไฟแช๊กกับบุหรี่ คุณแบ่งให้คนที่คุณไม่รู้จักคุณก็เป็นเพื่อนเค้าได้ บ่างคนเจอกันบ่อยมากสนิดกันมากแต่ไม่เคยถามชื่อเลย แถมมีเรื่องชกต๋อยกันแถบจะยกพวกมาพังบ้าน แต่กลับมีเพื่อนที่เคยดุดบุหรี่ด้วยกันหรือให้บุหรี่ดูดช่วยผมไว้อย่าไม่หน้าเชื่อ ถึงผมจะย้ายมาเรียนต่างจังหวัดแต่เพื่อนที่กรุงเทพก้ยังไม่เลิกครบก็ยังไปมาหาสุ่กันเพราะผมต้องกลับไปหาพ่อแม่ที่กรุงเทพ ตอนนั้นอายุ ผม 17ใกล้ 18 ผมมีเพื่อนที่เรียนตอนมันธยมต้นคนหนึ่ง อยู่แถวตลาดเขมา แต่พ่อมันทำงานที่ลาดกระบัง บังเอินผม ไปหามัน ยังคงคอนเส็ปเดิม คุยไปดูดบหรี่ไป มันกลายเป็นเหมือนโทรศัพท์ที่อยู่ติดตัวตลอด ขาดมันไม่ได้เลย อดีตเมียผมที่แก่กว่าผมถึงเจ็ดปี กำลังเข้ามาหาผมโดยที่ผมไม่รู้ตัว มันมาได้ไงนั้นเริ่มจากเพื่อนผมจะไปหาพ่อมันที่ลาดกระบัง ผมขอตามไปด้วยเนื่องจากมันว่างวันนั้นไม่มีอะไรทำ พอไปถึงเพื่อนผมมันมีคนรู้จักในที่ทำงานพ่อมัน ซึงเป็นผู้หญิง อายุ24 เป็นรุ่นพี่หุ่นดีมากแต่หน้าไม่ให้ส่วนตัวผมชอบหมวยๆขาวๆ แต่พี่เมียผมไม่ใช้คนนี้ แต่เป็นเพื่อนของเธอ เหมือนเดิมครับผมดูดบหรี่กับเพื่อน แต่รุ่นพีเพื่อนผมไม่ได้ดุดเราคุยกันอย่างสนุกจู่ๆก็มีพี่สาวคนหนึ่งนั่งวินมอไซย์มาหาพี่ที่ผมคุยอยู่ เวลา ตอนนั้นช่วงเย็นวันเสา ผมยกมือไหว้เธอเพราะเธอเป็นเพื่อนของพี่เพื่อน เราแนะนำตัวกัน นั้นละครับคนนี้ละไม่น่าเชื่อจะมาอยู่กินกับผมถึง 5 ปี และมีลูกด้วยกันจนตอนนี้ลูกผม 2ขวบครึ่งแล้วสุดท้ายเราก็เลิกกันด้วยความไม่พร้อม ต่อๆเทอขอบุหรี่จากผมเราเลยรู้จักกันมากขึ้น พอค่ำหน่อย เราก้ไปดื่มยาดองกันหน้าปากซอย ถนนเส้นนั้นเขตประเวศอยู่ใเขตลาดกระบัง เพื่อนคิดเอานะครับ จะเจอกันทีนี่นั่งรถตู้จากต่างจังหวัดมา หาพี่สาวสุดสวยคนนั้นเกือบ 4 ชม แต่ผมชินละ ไปกลับประจำ จากเราต่อกันด้วยของมึนเมา
เสร็จได้ที่ เราก็ไปสถานบังเทิงต่อ ผมได้กับเค้าในห้องน้ำ และ เราก็เริ่มเปลี่ยนความสัมพันจากพี่น้องเป้นแฟนกัน เราใช้ชีวิตอย่างทิ้งไปวันจนผมเรียนจบปวช และต่อ ปวส ยังครับยังไม่เลิกบุหรี่ เออผมลืมบอกไปเมียผมคนนี้จบแค่ ม.6 จ้างสอนรำและเป็นนางรำตามงานศพและรับแต่งหน้าเต็นหางเครื่อง เด้กเชียร์เบีย โคโยตี้ด้วยแถมเป็นผู้หญิงเที่ยวกลางคืนเธอรักสนุกไม่ผุกพันธ์ แบบว่าเมาแล้วนอนกับใครก็ได้ แต่เธอยังครบผมอยู่ ซึงผมก้ไม่ได้ว่าอะไร เพราะเราอยู่ห่างกันผมก้ไม่ได้มีเธอคนเดี่ยว เหมือนกัน เธอค่อยค้างสวยหาเงินเก่ง ผมเหมือนแมลงดาเลยตอนนั้น เธอซื้อมอไซย์ให้ผม 1 คัน เพื่อนรุ่นเดียวกันอิฉาผมมาก บอกว่าผมเล่นของ แต่ป่าวเลย มันเริ่มจากควันมะเร็งทั้งนั้น ผมเรียน ปวส เทอมหนึ่งได้ไม่นานผมขอของแฟนให้ทำงานโรงงานเธอก็ทำงานในนิคม ผมบอกได้คำเดี่ยวเลยว่านิคมนี้แม้งยาบ้าเยอะมาก มันส่งผลให้ครอบครัวผมแตกแยกเลยละครับและจากเมียคนสวยของผมโทรมลงด้วย มีหนุ่มๆมาติดมากมายเลยคับ เธอเข้ากับสังคมง่ายยิ่งกว่าผม และเธอเป็นทุกอย่างในสิ่งเสพติด แต่จุดแรกเริ่มเราเหมือนกันแต่คนละสถานที่ เธอติดบุหรี่จากพิธีไหว้ครูก่อนรำงงไหมครับผมพึงเคยเจอเธอบอกว่าเป็นการับของต่อจากครูหรือพ่อแก่ แต่เธอดูดตั้งแต่อายุ 18 เธอ เกิด ปี2529 ผม 2536 คิดเอานะครับ เด็กเริ่มเข้าสังคมบุหรี่ช่วงไหน เมียผม อายุ18 ผมตอนอายุ 15-16 แล้วเด้กรุ่นใหม่จะยังไง เอาละครับเธอเริ่มต้องตอนผมขึ้นเทอม2 ปวส 1 พอผมรุ้ว่ามีลุก ผมไม่เอาออกนะครับผมเลี้ยงลูกครับแต่ผมต้องเรียนให้จบและเปลี่ยนตัวเองใหม่เมียผมออกจากงาน มาอยู่หอกับผมจนเธอท้อง 3 เดือน เธอยังดูดบุหรี่อยู่ เชื่อไหมครับผมเลิกบุหรี่ตั้งแต่เมียผมท้อง 2 เดือนห้าๆไม่ใช้ว่าทำเพื่อลูกนะครับแต่เรื่องนั้นผมคิดจะทำอยู่แล้วผมเลิกเพราะปอดติดเชื้อครับ
ทรมารมาก ไอทั้งวันเหมือนวันโรค นอนโรงบาล2 วันบวกอาการลงแดง จากนันเหล้าผมก็เลิกตามมา และเลิกทุกอย่างมาดูแลตัวเองมากขึ้น แต่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดคือ แฟนผมยังเลิกอะไรไม่ได้เลย เธอร้องไห้บอกจะเอาเงินที่ไหนกินเที่ยวตอนเธอท้อง 3 เดือนผมทะเราะกับเธอแรงมากๆเทอไม่แคร์ เพราะเธอสวย เธอตัดสิ้นใจไปทำงานที่มาเล กับเพื่อไปเป็นโคโยตี้เด็กเชียร์ตามผับบาร์ สิ่งที่เธอทำก้เหมือนผู้หญิงต่างด้าวที่เข้ามาทำงานในไทยตามผับบาร์ย้านแหล่งที่เที่ยวจน กระทั้ง ท้องเธอใหญ่ตัวเริ่มอ้วนขึ้นจนมาม่าซังหรือบอสของเธอส่งเธอกลับมา เธอไม่มีที่ไป จึงกลับมาหาผม เนื่องจากเธอหน้าตาดีและเธออายที่จะกลับบ้าน พ่อเธอทำงานรัฐวิสาหกิจ เกี่ยวกับจานดาวเทียม แต่แม่เธอขายส้มตำพ่อ เธอค้อนข้างมีเมียเยอะ เพราะเธอเองก็เป้นลุกเมียน้อย
พอเธอกลับมา เชื่อไหมเธอมาหาผม ที่ห้องเรียนสภาพตัวผอม แต่ท้องใหญ่นิสๆ ห้าๆเพื่อนผม ที่เคยอิฉาผม ตอนนี้เริ่มสงสารผมละครับ วันนั้นผมลา อาจาร์กลับหอพัก และ วันรุ่งขึ้นผมโดดเรียนพาเธอไปฝากครรภ์ ต่อ หมอจับตรวจนั้นนี้ สิ่งไม่ขาดขวัญเกิดขึ้น หมอบอกเธอติดเชื้อ HIV แต่เด้กปลอภัย ผมแทบล้มทั้งยืน ผมกัดฟัดมองหน้าเธอ และขอ หมอตรวจเลือดผม แต่ไม่พบ หมอบอกเชื้อจะพบก้ต่อเมื่อ90 วันถ้าจำไม่ผิด แต่นี่เมียผมไปแค่ 2 เดือน ผมคิดในใจ ท้องยังจะไปมีอารมณ์กับคนอื่นอีกหรอแถมไม่ป้องกันอีก มาคิดได้ทีหลังสวยแต่เห็นแก่ตัวแบบนี้ก็ไม่ไหวและหมอก็ให้เซ็นยินยอมรับการรักษา หมอก็จัดยา และ บอกว่าถ้าคลอดออกมาห้ามให้เด็กดื่มนมแม่ เธอสภาพทุกอย่างแต่บางเรื่องผมถึงกับอึง ตอนเธออยู่มาเลเธอบอกว่าเธอเล่นยาเล่นทุกอย่างนอนกับลูกค้า เธอทำทุกอย่างก่อนเธอมาหาผม เธอบอกว่าในกระห้องนอนเธอยังมีที่เล่นยาไอย์เลย เห้อ เธอ อายุ 28 ยังคิดไม่ได้เลยและสังคมเธอเป้นแบบนี้อีกหลายคน ผมตัดสินใจส่งเธอไปมูลนิธีที่รับคนติดเชื้อ และกำลังตั้งครรภ์แถวดินแดง และผมหวังว่าเธอจะเลิกสิ่งเสพติดทั้งหลายเธอเปลี่ยนตัวได้ ปรัดตัวได้ดี เหมือนเธอจะปลงกับชีวิตที่เหลืออยู่และเลี้ยงดูลูกเทอเธออยู่ในมูลนิธิยังคลอดเจ้า ตัวเล็กตอนนั้นผมใกล้เรียนจบแล้ว เออคือผมยังไม่ได้บอกที่บ้านรู้เรื่องเลย ส่วนบ้านแฟนเค้าเลี้ยงลูกปล่อยมาก ไม่สงสัยอะไร เออมีอีกอย่างครับช่วงเธอไม่กลับบ้านพ่อของเธอเริ่มป่วยเป็นอัมพฤกษ์ เริ่มจากนิวชามาแขน ขาและทั้งตัว ฐานะทางบ้านเธอเริ่มแย่ลง พอตัวเล้กออกมาผมตัดสินใจบอกพ่อแม่ โดนด่าพักใหญ่ แต่ทุกคนก็รับได้ แต่ไม่มีใครรู้ว่า เมียผมเป็นอะไร เธอออกจากมูลนิธิออกมาเลี้ยงลูกได้ไม่กี่เดือนพ่อเธอก็ปวยหนักเธอเริ่ม กลับไปหาสิ่งเดิม กลับมาสูบบุหรี่อีก บ้านผมที่กรุงเทพเป็นตึกแถวเธอมาอยู่กับครอบครัวผม แต่ผมยังคงเรียนอยู่ต่างจังหวัด ผมขึ้น ปวส 2 ไกลจะปิดเทอมเล็กพ่อเธอก็เสีย แม่ผมเห็นก้นบหรี่บนดาดฟ้าเยอะมากจึงสั่งผมห้ามจดทะเบียนกับเทอ ผมก็ทำตาม และผมไม่คิดว่ามันจะกิดเรื่องใหญ่อีก ในใจผมก็สงสารเธอไหนจะเป็นโรค HIV ไหนจะต้องเลี้ยงลูกไหนพ่อจะเสีย แถมต้องแต่งงานหรือไปขอตามพิธีก็ไม่มี เพราะเธอเลิกบุหรี่ไม่ได้ เธอยังหาที่ระบายความเครียดกับสิ่งเสพติดจนที่บ้านและตัวผมไม่ยอมรับ พอพ่อเธอเสียเธอได้มรดก จากการใช้นามสกุล ของพ่อแต่แม่เธอไม่ได้เพราะเป็นเมียน้อย เธอได้บ้านหนึ่งหลัง ในเคหะฉลองกรุง แถวมีนบุรี กับเงินสองแสน เธอตัดสินใจพาลุกไปให้แม่เธอเลี้ยง เนื่องจากเธออายเรื่องโรคกับการจบวุฒิการศึกษาแค่ ม . 6 เธอจึงไปขับสองแถว แถวนั้น เหมือนเธอจะช่วยหาเลี้ยงครอบครัว ซึงตอนนั้นผมอยู่ ปวส 2 ใกล้จบ พอเสาอาทิ ผมก็ไปช่วยเธอขับรถบ้างเก็บเงินบ้างโดยมีตัวเล็กไปด้วย แรกๆก็เหมือนจะไปได้สวยครับ แม่ยายผมแรกๆก็ไปกับลูกสาวตัวเองบ่อยพอนานเข้าลูกผมตัวขึ้นเริ่มซนแม่ยายก้แยกตัวออกมาเลี้ยงหลาน และปล่อยให้เมียผมทำงานคนเดี่ยว จนเธอกลับมาเล่นยาอีกครั้ง แรกๆเธอดูดแค่บุหรีผมไม่ว่า ผมรู้ได้ไงหรอว่าเธอกลับมาเล่นอีกเพราะคนในวินมันตะโกนมาที่รถผมเวลาทักกันบอกกับเมียผมว่าเล่นน้ำแข้งป่าว(คือยาไอซ์)เท่านั้นละครับเราแตกกันอีก เธอ ใช้เงิน แสน หมดภายใน 3 เดือน เธอขายรถ 2แถว และกลับไปมาเลอีกตามเคย เธอวนไปที่เดิมหลายครั้งและกลับมาอีกผมให้โอกาศเธอหลายรอบเพราะลุก จนผมจบปวส และขึ้นมาทำงานที่กรุงเทพ เธอมาอยู่กับผม หก เดือน ทำงานโรงงานเธอก็เจอสังคมสิ่งเสพติดอีก ใจแตกกลับไปที่เดิม อีกจนผมทนไม่ไหว เลิกของจริงละกลับมาทำงานต่างจังวหวัดที่เคยเรียนหนังสือ ตอน ปวส ผมแอนตี้สังคมกรุงเทพ มาก เพราะไปที่ไหนก้เจอสิ่งเสพติด แต่ที่ผมาทำงานจะมีน้อยหน่อย ตอนนี้เธอทิ้งลูกทิ้งแม่ของเธอไปอยู่ที่มาเล และมีแฟนใหม่ อีกหลายคน และเธอก็ไม่แคร์เรื่องโรคที่เธอเป็น หน้ากลัวไหมครับ ทุกวันนี้ ผมเลิกบุหรี่ แต่มีบ่างเมื่อเข้าสังคม เดือนหนึ่งผม จะเที่บวผับสักครั้ง หนึ่ง และสิ่งที่ผมกัวจนทุกวันนี้ ผู้หญิงดูดบุหรี่ ยังมีผู้หญิงสวยๆอีกมากมาย ที่พวกท่านเจอกันใน เฟรสบุ๊กทำงานต่างไปเทศเที่ยวรอบโลกแต่งตัวเซ็กซี่ สวย เป็นโคโยตี้ ดูดี มีระดับความงามเหมือนนางฟ้า ดื่มเก่งสูบบุหรี่จัดเที่ยเก่ง ดูร่าเริ่ง ไม่สงสัยบ้างหรอครับ วันๆเธอทำอะไรได้บ้าง เป็นแม่ของลุกได้หรือป่าว เข้าใจนะครับงานสบายเงินดีมันก้เป็นแค่ที่ระบาย ของ ผู้ชาย ที่ต้องการแค่ SEX เท่านั้นละครับ เป็นไง ครับ แค่บุหรี่ตัวเล็กๆจะส่งผลไปถึง เหล้าเบียร์ ยา บ้า ,ไอซ์ ทำให้ผมอดเรียนต่อ และกลายเป็นพ่อหม้ายอายุ 22 กว่า อันนี้ผมเล่าแบบย่อนะครับไว้วันหลังผมจะมาเล่นประวัติเมียผมแบบเต็มตัว แล้วคุณจะไม่เชื่อว่าแค่บุหรี่เนี่ยนะ บายครับ