เมื่อวานนี้ผมกับแฟนได้ทะเลาะกัน เพราะว่า ผมไม่จ่ายเงินค่างวดรถให้เธอครับ
คือเกริ่นก่อน ก่อนหน้านี้ผมเคยบอกว่า เดี๋ยวเดือนนี้ช่วยจ่ายค่ารถส่วนนึง แต่ผมก็บอกไว้ผมก็ไม่รู้ว่าต้องจ่ายวันไหนหรอก เธอก็โอเค
แต่มาเมื่อวาน เธอมาเหวี่ยงใส่ผม บอกว่าชอบทำเป็นเงียบ บอกว่าจะจ่ายทำไมไม่จ่าย ผมนี่งงเลยครับ แล้วผมจะรู้ไหมละครับว่าต้องจ่ายวันไหน
แล้วเธอบอว่า มันเลยกำหนดจ่ายมาสองวันแล้ว ผมนี่ก็งงอีก แล้วทำไมไม่บอก ไม่เตือนละ บอกมาผมก็ให้เงิน แค่นั้นเอง นี่ปล่อยให้เลยมาตั้งสองวัน เธอกลับบอกว่า ไม่อยากขอ มันรู้สึกแย่ อยากให้ผมเอาไปให้เอง แล้วเธอก็โกรธผมยกใหญ่เลยครับ หาว่าผมไม่ใส่ใจ ผมไม่สนใจ ผมนี่สับสนมากๆเลยครับ ผมทำอะไรผิด แต่ช่างมัน ไม่ว่าผมผิดหรือไม่ผิด แต่เรื่องแค่นี้เองมันคือไม่ใส่ใจหรือ คนเราก็ไม่ได้ใส่ใจรายละเอียดได้หมดทุกเรื่องนะ ผมไม่รู้ว่าเขาคาดหวังให้ผมทำขนาดไหน แต่ผมคงทำได้ไม่ถึงระดับนั้นแน่ๆ คือก็มีเหตุการณ์เกิดขึ้นในลักษณะหลายๆครั้งแล้วครับ ประมาณว่า เธอว่าผมไม่ใส่ใจ ผมก็คิดนะ ว่าเธอรักผมจริงๆหรือเปล่า ทำไมต้องชวนทะเลาะบ่อยขนาดนี้ และทุกครั้งที่ทะเลาะเธอจะบอกเลิกทุกครั้ง ผมคิดว่าเธอคงอยากเลิกกับผมจริงๆ
ถามว่าลองคุยลองเคลียร์ด้วยเหตุผลดูหรือยัง บอกเลยว่าลองแล้วทำแล้วครับ แต่เหตุผลใช้กับเธอไม่ได้เลย หาว่าผมด่าเธอซ้ำอีก เธอจะวนกลับเข้าเรื่องผมไม่ใส่ใจตลอด เรื่องมันนิดเดียวจริงๆนะครับ แต่เธอทำให้เป็นเรื่องใหญ่ คือไม่คิดจะอภัยให้กันบ้างเลยหรือ จะเอาแต่ได้ๆ
ผมลองคุยกับพี่สาวผม ก็บอกว่า ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้แหละ เขางอนอยู่ เดี๋ยวเขาหาย ผมไม่เห็นภาพนั้นเลย ตอนนี้คือเธอบอกเลิกกันไปแล้วครับ ที่ผ่านมาผมก็พยายามง้อ ขอโทษ แต่มาคราวนี้ก็ทำแล้ว แต่เธอบอกว่าไม่มีความสุข บอกเลยไม่รู้จะห้ามเธอยังไง ในเมื่อเธออยู่กับผมแล้วไม่มีความสุข
ถามว่าเสียใจมั้ย เสียใจแต่คงไม่นาน เพราะว่า คิดว่าทำดีที่สุดแล้ว หลายๆอย่าง ใส่ใจแล้วแต่เธอคงยังไม่พอใจ ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็มีทั้งสุขและทุกข์ แต่ถ้าลองมาวิเคราะห์ดูแล้ว ความสุขมันมีมากกว่า ทั้งปริมาณ คุณภาพและจำนวนครั้ง แต่ทำไมพอเรื่องทุกข์ เรื่องนิดเดียว กลับทำราวกับว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยมีความสุขกันเลย
มีปัญหาอยากปรึกษาเรื่องแฟนครับ
คือเกริ่นก่อน ก่อนหน้านี้ผมเคยบอกว่า เดี๋ยวเดือนนี้ช่วยจ่ายค่ารถส่วนนึง แต่ผมก็บอกไว้ผมก็ไม่รู้ว่าต้องจ่ายวันไหนหรอก เธอก็โอเค
แต่มาเมื่อวาน เธอมาเหวี่ยงใส่ผม บอกว่าชอบทำเป็นเงียบ บอกว่าจะจ่ายทำไมไม่จ่าย ผมนี่งงเลยครับ แล้วผมจะรู้ไหมละครับว่าต้องจ่ายวันไหน
แล้วเธอบอว่า มันเลยกำหนดจ่ายมาสองวันแล้ว ผมนี่ก็งงอีก แล้วทำไมไม่บอก ไม่เตือนละ บอกมาผมก็ให้เงิน แค่นั้นเอง นี่ปล่อยให้เลยมาตั้งสองวัน เธอกลับบอกว่า ไม่อยากขอ มันรู้สึกแย่ อยากให้ผมเอาไปให้เอง แล้วเธอก็โกรธผมยกใหญ่เลยครับ หาว่าผมไม่ใส่ใจ ผมไม่สนใจ ผมนี่สับสนมากๆเลยครับ ผมทำอะไรผิด แต่ช่างมัน ไม่ว่าผมผิดหรือไม่ผิด แต่เรื่องแค่นี้เองมันคือไม่ใส่ใจหรือ คนเราก็ไม่ได้ใส่ใจรายละเอียดได้หมดทุกเรื่องนะ ผมไม่รู้ว่าเขาคาดหวังให้ผมทำขนาดไหน แต่ผมคงทำได้ไม่ถึงระดับนั้นแน่ๆ คือก็มีเหตุการณ์เกิดขึ้นในลักษณะหลายๆครั้งแล้วครับ ประมาณว่า เธอว่าผมไม่ใส่ใจ ผมก็คิดนะ ว่าเธอรักผมจริงๆหรือเปล่า ทำไมต้องชวนทะเลาะบ่อยขนาดนี้ และทุกครั้งที่ทะเลาะเธอจะบอกเลิกทุกครั้ง ผมคิดว่าเธอคงอยากเลิกกับผมจริงๆ
ถามว่าลองคุยลองเคลียร์ด้วยเหตุผลดูหรือยัง บอกเลยว่าลองแล้วทำแล้วครับ แต่เหตุผลใช้กับเธอไม่ได้เลย หาว่าผมด่าเธอซ้ำอีก เธอจะวนกลับเข้าเรื่องผมไม่ใส่ใจตลอด เรื่องมันนิดเดียวจริงๆนะครับ แต่เธอทำให้เป็นเรื่องใหญ่ คือไม่คิดจะอภัยให้กันบ้างเลยหรือ จะเอาแต่ได้ๆ
ผมลองคุยกับพี่สาวผม ก็บอกว่า ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้แหละ เขางอนอยู่ เดี๋ยวเขาหาย ผมไม่เห็นภาพนั้นเลย ตอนนี้คือเธอบอกเลิกกันไปแล้วครับ ที่ผ่านมาผมก็พยายามง้อ ขอโทษ แต่มาคราวนี้ก็ทำแล้ว แต่เธอบอกว่าไม่มีความสุข บอกเลยไม่รู้จะห้ามเธอยังไง ในเมื่อเธออยู่กับผมแล้วไม่มีความสุข
ถามว่าเสียใจมั้ย เสียใจแต่คงไม่นาน เพราะว่า คิดว่าทำดีที่สุดแล้ว หลายๆอย่าง ใส่ใจแล้วแต่เธอคงยังไม่พอใจ ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็มีทั้งสุขและทุกข์ แต่ถ้าลองมาวิเคราะห์ดูแล้ว ความสุขมันมีมากกว่า ทั้งปริมาณ คุณภาพและจำนวนครั้ง แต่ทำไมพอเรื่องทุกข์ เรื่องนิดเดียว กลับทำราวกับว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยมีความสุขกันเลย