สวัสดีค่ะ ขอเกริ่นก่อน คือเมื่อวาน เรามีปากเสียงเล็กน้อยกับแม่ เนื่องจากปัจจุบันเราอายุ 23 ปี รายได้ 5 หมื่นบาทต่อเดือน (เราทำ 2 งาน) หลายๆคนมองว่าเราเป็นคนขยัน แต่เพราะฐานะทางครอบครัวเราเลยต้องขยัน ซึ่ง ทุกวันนี้เราเหลือเงินไว้ใช้จ่ายส่วนตัวน้อย เพราะต้องแบ่งให้ทางบ้าน ทั้งนี้ เราเพิ่งจะได้มีเงินเดือนแตะ 5 หมื่น เรายังต้องเมเนจให้มันคงที่ก่อน เลยยังไม่ได้มีเงินเก็บไว้ใช้ยามฉุกเฉิน
แต่แม่เรา เมื่อวานจู่ๆก็มาบอกว่า ของขวัญวันเกิดแม่ไม่อยากได้อะไรหรอก แต่ช่วยแม่ออกเครื่องกรองน้ำหมื่นนึงได้ไหม แล้วคือ ติดตั้งเรียบร้อย ต้องจ่ายอีก 3 วันข้างหน้า เราเหนื่อยมาก เราไม่เข้าใจว่าแม่ทำไมทำอะไรไม่ปรึกษาเราก่อน อันเก่ายังไม่พัง เงินเดือนเราออกวันที่ 5 แล้วอีก 3 วันข้างหน้าเราจะหามาจากไหนหมื่นนึง ทำไมไม่รอวันที่ 5 ก่อน < เราจึงไประบายกับแฟน แฟนก็ฟังแต่ไม่ได้ออกความเห็นอะไรค่ะ
จนกระทั่งเราถามแฟนว่า เราเป็นแม่คนได้ไหมนะ อนาคตเรามีลูกเธอคิดว่าเราจะเป็นแม่ที่ดีให้ลูกได้ไหม ?
คำตอบเขาคือ คิดว่าไม่ เพราะเราชอบอวดฉลาด
เราก็งง
1. มันเกี่ยวอะไรกับคุณสมบัติความเป็นแม่ < พอถาม เขาบอกช่างมันเถอะ เดี๋ยวทะเลาะกัน (ถามกี่ครั้งก็ไม่ตอบ)
2. เลยถามว่าเราอวดฉลาดตอนไหน ยังไง < เขาตอบว่า เธอชอบพูดอะไรที่เธอรู้ไม่จริง แล้วพอเค้ารู้ เธอก็ไม่ฟัง
เราทะเลาะกันเรื่องนี้เยอะมาก และบ่อยมากค่ะ คือเราเป็นคนชอบดีเบต ชอบยกเหตุผลมาคุย เช่น อันนี้เหตุการณ์สมมตินะคะ ไม่ได้เกิดขึ้นจริง ถ้าเราเกิดมาแล้วเรารู้มาตลอดว่าพัดลมใช้ไฟฟ้าได้อย่างเดียว ไม่เห็นพัดลมที่ใช้พลังงานแบบอื่น
เรา: พัดลมมันใช้ไฟฟ้าได้อย่างเดียวนี่นา
แต่แฟนเราที่รู้ว่ามันมีแบบโซล่าเซลล์ด้วย ก็จะบอกว่า: มันมีแบบอื่นอีกไม่ได้มีแค่นี้
เรา: แล้วอะไรล่ะ
เขา: ก็โซล่า
เรา: แล้วอะไรขายดีกว่ากัน น่าจะไฟฟ้าปะเห็นคนใช้เยอะ แล้วโซล่ามันใช้แล้วดีหรอมันอยู่ในบ้านไม่ค่อยได้รับแสงอาทิตย์
เขา: ไม่รู้ ก็มันมีคนใช้ มันผลิตออกมาได้ก็น่าจะดีแล้วรึเปล่า
เรา: แต่มันแทบไม่มีแสงอาทิตย์นะ
เขา: ช่างมันเถอะเธอ
= ประมาณนี้ อะไรแบบนี้ค่ะ ที่เขามองว่าเราอวดฉลาด ทั้งที่ เราแค่อยากรู้เหตุผล คือมันแย่ขนาดที่เราไม่สมควรจะเป็นแม่คนเลยหรอคะ
แล้วการบอกเหตุผลนี้มาหลังจากเราระบายปัญหาครอบครัวฟัง มันสมควรจริงๆไหมคะ คือเราคิดหยุมหยิมไปไหมไม่รู้ แต่เราว่ามันไม่ควรทำเลย อาจจะว่าว่ารับความจริงไม่ได้ก็ได้ค่ะ แต่ในบริบทของคนที่กำลังหนักใจ/เครียดกับอะไรสักอย่างอยู่ เราว่ามันไม่สมควรได้รับคำพูดเชิงลบแบบนี้กลับมาเลย และเราก็ยังคงไม่เข้าใจ ว่าการที่เราอวดฉลาดในสายตาเขามันทำให้เราเป็นแม่คนไม่ได้เลยใช่ไหม
โดนแฟนบอกว่าไม่สมควรเป็นแม่คน?
แต่แม่เรา เมื่อวานจู่ๆก็มาบอกว่า ของขวัญวันเกิดแม่ไม่อยากได้อะไรหรอก แต่ช่วยแม่ออกเครื่องกรองน้ำหมื่นนึงได้ไหม แล้วคือ ติดตั้งเรียบร้อย ต้องจ่ายอีก 3 วันข้างหน้า เราเหนื่อยมาก เราไม่เข้าใจว่าแม่ทำไมทำอะไรไม่ปรึกษาเราก่อน อันเก่ายังไม่พัง เงินเดือนเราออกวันที่ 5 แล้วอีก 3 วันข้างหน้าเราจะหามาจากไหนหมื่นนึง ทำไมไม่รอวันที่ 5 ก่อน < เราจึงไประบายกับแฟน แฟนก็ฟังแต่ไม่ได้ออกความเห็นอะไรค่ะ
จนกระทั่งเราถามแฟนว่า เราเป็นแม่คนได้ไหมนะ อนาคตเรามีลูกเธอคิดว่าเราจะเป็นแม่ที่ดีให้ลูกได้ไหม ?
คำตอบเขาคือ คิดว่าไม่ เพราะเราชอบอวดฉลาด
เราก็งง
1. มันเกี่ยวอะไรกับคุณสมบัติความเป็นแม่ < พอถาม เขาบอกช่างมันเถอะ เดี๋ยวทะเลาะกัน (ถามกี่ครั้งก็ไม่ตอบ)
2. เลยถามว่าเราอวดฉลาดตอนไหน ยังไง < เขาตอบว่า เธอชอบพูดอะไรที่เธอรู้ไม่จริง แล้วพอเค้ารู้ เธอก็ไม่ฟัง
เราทะเลาะกันเรื่องนี้เยอะมาก และบ่อยมากค่ะ คือเราเป็นคนชอบดีเบต ชอบยกเหตุผลมาคุย เช่น อันนี้เหตุการณ์สมมตินะคะ ไม่ได้เกิดขึ้นจริง ถ้าเราเกิดมาแล้วเรารู้มาตลอดว่าพัดลมใช้ไฟฟ้าได้อย่างเดียว ไม่เห็นพัดลมที่ใช้พลังงานแบบอื่น
เรา: พัดลมมันใช้ไฟฟ้าได้อย่างเดียวนี่นา
แต่แฟนเราที่รู้ว่ามันมีแบบโซล่าเซลล์ด้วย ก็จะบอกว่า: มันมีแบบอื่นอีกไม่ได้มีแค่นี้
เรา: แล้วอะไรล่ะ
เขา: ก็โซล่า
เรา: แล้วอะไรขายดีกว่ากัน น่าจะไฟฟ้าปะเห็นคนใช้เยอะ แล้วโซล่ามันใช้แล้วดีหรอมันอยู่ในบ้านไม่ค่อยได้รับแสงอาทิตย์
เขา: ไม่รู้ ก็มันมีคนใช้ มันผลิตออกมาได้ก็น่าจะดีแล้วรึเปล่า
เรา: แต่มันแทบไม่มีแสงอาทิตย์นะ
เขา: ช่างมันเถอะเธอ
= ประมาณนี้ อะไรแบบนี้ค่ะ ที่เขามองว่าเราอวดฉลาด ทั้งที่ เราแค่อยากรู้เหตุผล คือมันแย่ขนาดที่เราไม่สมควรจะเป็นแม่คนเลยหรอคะ
แล้วการบอกเหตุผลนี้มาหลังจากเราระบายปัญหาครอบครัวฟัง มันสมควรจริงๆไหมคะ คือเราคิดหยุมหยิมไปไหมไม่รู้ แต่เราว่ามันไม่ควรทำเลย อาจจะว่าว่ารับความจริงไม่ได้ก็ได้ค่ะ แต่ในบริบทของคนที่กำลังหนักใจ/เครียดกับอะไรสักอย่างอยู่ เราว่ามันไม่สมควรได้รับคำพูดเชิงลบแบบนี้กลับมาเลย และเราก็ยังคงไม่เข้าใจ ว่าการที่เราอวดฉลาดในสายตาเขามันทำให้เราเป็นแม่คนไม่ได้เลยใช่ไหม