วันนี้เราขออนุญาต มาระบายความทุกข์ใจ กังวลใจ และอยากได้รับความคิดเห็น/คำแนะนำจากเพื่อนๆ พี่ๆ ชาว Pantip ด้วยค่ะ
คือเรื่องของเราอาจจะยาวนิดนึง นะคะ ตอนนี้เราอายุ 20 กว่าๆ เลยเบจญจเพสมาไม่กี่ปี(อายที่จะบอกอายุตรงๆ 555+)
เรากับแฟนคบกับมา 7 ปี 9 เดือน จากการเป็นเพื่อนของเพื่อน ตอนที่เขาจีบเราแรกๆ ก็ด้วยการโทรหา สมัยก่อนยังมีหรอกค่ะ พวก Social ต่างๆ หรือมีน้อยมากๆ เราผ่านเรื่องร้ายๆ เรื่องดีด้วยกันมาเยอะ ตั้งแต่ เรียน จนเรียนจบทำงาน
ช่วงที่เรียนก็มีทะเลาะกันบ่อยนะคะ เราค่อนข้างจะขี้น้อยใจ แต่ก็ไม่เคยรุนแรงมากมาย เรา งอนครึ่งวัน แฟนไม่มาง้อเราก็หายเอง
เป็นแบบนี้มาตลอด เพราะเขาเป็นพวกไม่โรแมนติค เอาใจก็ไม่เก่งเลย แต่เราก็พยายามเข้าใจค่ะ เพราะคิดว่ามันคือตัวตนของเขา เป็นผู้ใหญ่แล้วไม่อยากมานั่งทะเลาะ
ก่อนหน้านี้เรากับแฟนอยู่คนละจังหวัด เมื่อสัก 1 ปี ที่ผ่านมาเราย้ายมาทำงานในจังหวัดเดียวกับแฟนค่ะ เลยย้ายมาอยู่ด้วยกัน ซึ่งที่พักอ่ะ ห่างจากที่ทำงานเรานิดหน่อย แต่ห่างจากที่ทำงานแฟนเราประมาณ 25 กม.
อ๋อ ลืมบอกว่าเราทำงานอ็อฟฟิศ เข้า 8 โมงเลิก 5 โมงเย็นปกติ ส่วนแฟนเราเขาเป็น วิศวกรคุมงานที่ไซด์งานในมหาวิทยาลัยค่ะ เข้า 8 โมง เลิก 5-6 โมง บางวันก็ 2-3 ทุ่มค่ะ
ก่อนที่เราจะย้ายมาอยู่ด้วยกันเราก็เคยไปมาหาสู่ ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันบ้างนะคะ ไม่ใช่ เพิ่งมาปรับตัวอยู่ด้วยกัน ครั้งแรก
เรื่องมันเริ่มในช่วงที่เราย้ายมาอยู่ด้วยกันนี่แหละค่ะ บางวันเขามักจะมีสังสรรค์กับเพื่อนที่ทำงานบ้าง เดือนละ 1-2 ครั้ง แต่แฟนเราไม่ดื่มนะคะ แล้วเขามักจะส่งข้อความมาบอกว่าวันนี้กลับดึกนะ แต่ไม่โทรมาบอกนะคะ แล้วเวลาที่เราโทรไปเขาจะไม่ค่อยรับสาย บางทีรับแล้วก็บอกว่าจะกลับแล้ว ก็ตัดสายไปเลย บางทีที่โทรไปเราแค่อยากคุยกับเขา 2-3 คำแค่นั้นเอง แต่มักจะโดนดุ เราก็ไม่ว่าอะไร เพราะเราเข้าใจว่าเขาคงคิดว่าเราโทรตาม แต่เขาก็กลับห้องนะคะ ไม่มีว่าจะกลับเช้าหรือวันถัดไปเลย นอกจากเขามีงานต้องไปค้างที่อื่นจริงๆ
แต่ก็ยังมีเรื่องให้ทะเลาะอยู่ดี แฟนเราเสียนิสัยอยู่อย่างนึงคือเขาชอบเล่นการพนันค่ะ ประเภทไพ่อ่ะ เขาเซียนเลยแหละ แต่พอมาคบกับเราเราก็ห้ามเลยค่ะ เราไม่ค่อยชอบ แต่เขาก็ยังแอบๆอยู่บ้าง(สาเหตุที่เราห้ามนะคะ เมื่อ2-3 ปีก่อน เราทำงานด้วยกันช่วงปิดเทอมของเขา เขาติดเล่นมากเลยค่ะ ไม่กลับห้องเลย แล้วที่สำคัญเขาเสียเงินไปกับเรื่องนั้นหลายหมื่นบาทค่ะ เราช่วยเขาใช้หนี้บางส่วน แล้วขอเลิกกับเขา แต่เขาขอโอกาสค่ะ ขอกลับมาคืนดีและสัญญาว่าจะไม่ทำอีก)
แล้วมีบางทีที่เขาโทรมาบอกว่างานไม่เรียบร้อยจะกลับดึกนะ เราก็งอแงนิดนึงแหละ แต่ก็โอเค เรามาทำงานที่ใหม่ได้ 1 ปีค่ะ แต่เราหนะไม่มีเพื่อนที่จังหวัดนี้เลยนะคะ มีพี่ที่ทำงานบ้างแต่ไม่สนิทกันเลยค่ะ เพราะส่วนใหญ่เขาจะ อายุเยอะๆ มีครอบครัว กันหมด เวลาจะไปไหนก็ไปกับแฟนตลอดเลย
พอเขาบอกว่าเลิกดึกมีอยู่ครั้งนึงเขา ไม่ยอมกลับห้องสักที 5 ทุ่มเที่ยงคืน ทั้งที่รับปากว่าจะออกไปหาไรกินกันตอน 2-3 ทุ่ม เราก็รอๆ เขา จนไม่ได้กินไรเลย โทรไปเขาก็ไม่ยอมรับสาย เกือบๆ ตี 2 ค่ะ เขาก็กลับห้อง
พอมาถึงเขาก็เอาเงินให้เราประมาณ 2 พัน (ปกติแฟนเราไม่พกเงินเยอะค่ะ ทำงานมาได้ให้เราเก็บ เขาจะเก็บไว้ใช้ของเขาแค่ 500-1000 บ.) บอกว่าขอโทษนะ วันนี้ไปเล่นไพ่มา ที่ทำงานเขาชวน เราก็โกรธสิคะ ต่อจะให้เรามากมายแค่ไหนเราก็เคยบอกไปแล้วว่าเราไม่อยากได้
ทุกวันนี้เรามีความสุขดี เขาต้องเสียเวลาไปเล่น แล้วทิ้งเราให้รอเก้อหรอ เราก็ร้องไห้ค่ะ เพราะเขาเคยรับปากแล้ว และเขาก็รู้ดีว่าเวลาที่เขาเล่น เขาจะลืมเราจริงๆนะคะ
เขาก็เลยสัญญาอีกแหละ ว่าต่อไปจะไม่กลับดึกถ้าไม่มีธุระเรื่องงานจริงๆ จะไม่ปล่อยเรานอนคนเดียวอีกแล้ว แล้วเขาก็ดีขึ้นมาค่ะ ไม่แอบเล่นแล้ว มีกลับค่ำบ้าง แต่ไม่ดึก
แล้วเรื่องก็เกิดเมื่อวันก่อนตอนเย็น เขาส่งข้อความมาบอกว่าเขาเลิกงานดึกนะสัก 2-3 ทุ่ม งานไม่เรียบร้อย เราก็เลยส่งข้อความตอบกลับขำๆไปว่า แล้วใครจะมาซักผ้าให้หละ วันนี้ขี้เกียจซักผ้า แล้วส่งติ๊กเกอร์น่ารักๆ กลับไป
เราก็ปกติ ทำนั่นนู้นนี่ดูทีวี สัก 3 ทุ่มเราก็ออนเฟส เจอเขาออนไลน์(ปกติแฟนเราไม่เล่นนะคะ มีแต่ไม่ค่อยเข้า) เราเลยส่งติ๊กเกอร์หวานๆไป มันก็ขึ้นว่าอ่านแล้ว แต่ไม่ตอบนะคะ เราก็ส่งอีก คิดว่าเขาคงทำงานแหละ 2-3 รูป ก็เหมือนเดิมอ่านแต่ไม่ตอบ
พอสักเกือบๆ 4 ทุ่มเขาส่งแชทเฟส มาว่า ฝนตก พายุ ลมแรง ยังกลับห้องไม่ได้นะ เราก็บอกว่า งั้นรอให้ฝนซาค่อยกลับนะ แลวก็ส่งติ๊กเกอร์เหมือนเดิม ก็อ่าน แต่ไม่ตอบ เราก็น้อยใจนิดนึงแหละ แต่ไม่ได้ว่าอะไรเขานะ พอ 5 ทุ่ม ฝนก็หยุดตก ทุกอย่างเงียบ เราก็ปิดไฟนอน รอเขา เพราะเชื่อในคำสัญญาว่าเขาจะกลับมาห้องแน่นอน เขาจะไม่ปล่อยเราอยู่คนเดียว เรานอนๆ ไปก็ไม่หลับ เพราะปกติเป็นคนนอนหลับยากอยู่แล้ว คิดมากไหม ก็หน่อยนึงแหละ แต่เราเชื่อใจเขา
เราเลยตัดสินใจโทรไป เกือบๆ เที่ยงคืนว่าเขาจะกลับมาได้ไหม ถ้าไม่ได้ก็ให้เขานอนที่ทำงาน เพราะ มันค่อนข้างดึกเราไม่อยากให้เขาขับรถไกล แต่เราโทรไป 2-3 สายเขาไม่รับ เราก็เลยไม่อยากกวนเขา ก็เลยนอน นานมากถึงจะหลับ
สรุปเขาก็ไม่กลับห้อง แต่ตอนนี้ไม่มีข้อความหรือการติดต่อมาเลยนะคะ เราก็ยังไม่คิดไรมาก แต่ก็ยังเป็นห่วง เพราะเขาเงียบเกินไปแล้ว อย่างน้อยน่าจะมีข้อความมาบอกบ้างก็ยังดีว่าไม่ได้เป็นยังไง ก่อนไปทำงานเราเลยส่งติ๊กเกอร์ไปหาเขาเป็นรูปการ์ตูนทำหน้างอน น่ารักๆ ไป (ซึ่งเขารู้ดีว่าแค่น้อยใจ เพราะถ้าเราโกรธจริง เราจะไม่ยอมติดต่อเขาเลยค่ะ จะไม่คุยกะเขาเลย )
พอมาทำงานเราก็ปกติ คิดว่ากลับห้องไปต้องเจอเขาอยู่แล้ว แต่พอสายๆเราก็คิดว่าแปลกใจทำไมยังไม่โทรมานะ น่าจะเห็นสายเราโทรไปน่าจะรู้ว่าเราเป็นห่วง เพราะเขาไม่ติดต่อมาเลย ก็ยังคงเงียบเราเลยตัดสินใจโทรไปหาเขาค่ะ กะจะถามว่าเป็นยังไง โอเคหรือเปล่า ก็เหมือนเดิมค่ะ ไม่มีการรับสายเลย ตอนนี้มันเริ่มเป็นห่วงสิคะ เพราะปกติเขาจะเปิดเสียงเรียกเข้าดังมากไม่น่าจะไม่ได้ยิน
เราก็ห่วงมาก แต่ก็ทำงานปกติ จนเกือบเที่ยงเราก็เล่นเฟส เห็นว่าเขาอ่านข้อความเฟสช่วง 9 โมงเช้า แต่ไม่ตอบ และตอนที่เราโทรไปช่วง 9 โมงครึ่งเขาก็ไม่รับสายเลย
เราก็ยังคงรอค่ะ แบบร้อนใจ ให้เขาติดต่อมา จากเป็นห่วงจนจะกลายเป็นโกรธแทนแล้ว แต่ก็ยังไม่วุ่นวายนะคะ รอให้เขาติดต่อกลับเท่านั้น พอถึงช่วงเย็นเราเลิกงานกลับห้องค่ะ หวังแค่ว่าเราจะได้เจอเขาที่ห้อง แต่ก็ไม่มีค่ะ เขายังไม่กลับห้องเลย เราก็รอเขาเหมือนเดิม 6 โมง 1 ทุ่ม 2 ทุ่ม เราก็โทรไปหาเขาค่ะ ติดแต่ไม่มีคนรับสาย
ถ้าเขาไม่ได้สนใจโทรศัพท์เราก็แปลกใจนะ เพราะปกติโทรศัพท์เขาไม่เล่นเกมส์ ไม่ Social อย่างมากก็แค่ 2 วัน แต่มันผ่านมา 2 วันแล้ว ต้องมีการชาร์ตแบตบ้างหละ แล้วทำไมเขาไม่ยอมรับสายเราเลย ไม่โทรกลับด้วย
คืนนั้นเรานอนร้องไห้ทั้งคืนเลย เราน้อยใจมากค่ะ ว่าคนรักกันเขาทำกันแบบนี้หรอ คบกันมาตั้งนานไม่น่าจะเป็นแบบนี้ได้เลยนะ เราผ่านเรื่องดีเรื่องร้ายด้วยกันมาตลอด แค่เรื่องแค่นี้ทำไมเขาไม่ยอมคุยกับเรา ก็นอนร้องไห้ รอเขาถึงเช้าเลยค่ะ แต่ก็เงียบไม่มีการติดต่อกลับมา เราไม่ยอมโทรไปเลยค่ะ เราโกรธจริง
ตอนนี้เราก็ยังไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร ไม่สบาย อยู่ยังไง ทั้งเป็นห่วงทั้งโกรธ จนถึงตอนนี้ที่พิมพ์อยู่เขาก็ยังไม่ติดต่อมาเลยค่ะ เราเฝ้ารอ เขาอยู่ ถ้าโทรศัพท์เขาหายหรือแบตหมด ก็ติดต่อเราได้เหมือนเดิมนะ เพราะเขาจำเบอร์โทรเราได้แน่นอน หรือถ้าเขาเป็นอะไร ทางบ้านเขาก็น่าจะติดต่อมาบ้าง เพราะเราสนิทกับที่บ้านเขามาก แต่นี่เงียบ หัวหน้างานของเขาถ้าเขาหายไปไม่ทำงานก็ต้องมีโทรมาหาเราบ้างแหละ เพราะเราก็รู้จักกับหัวหน้าเขาอยู่มีเบอร์ติดต่อกัน คือไม่สามารถอธิบายความรู้สึกตอนนี้ได้เลยค่ะ ทั้งห่วง ทั้งน้อยใจ และ งง มากๆ ว่ามันคืออะไร
ใครก็ได้ ช่วยหาคำตอบ คำแนะนำ หรือคำปลอบใจ เราหน่อย นอยด์มากค่ะ ทุกวันนี้แทบจะกินข้าวกับน้ำตาอยู่แล้ว(อันนี้มาแนวฮาซะงั้น)
*** แก้ไขคำผิด
ควรทำอย่างไรดี หากแฟนที่คบกันมานานอยู่ด้วยกัน อยู่ๆก็หายไป ไม่รับสาย ไม่ติดต่อกลับ ไม่กลับมาอีกเลย...
คือเรื่องของเราอาจจะยาวนิดนึง นะคะ ตอนนี้เราอายุ 20 กว่าๆ เลยเบจญจเพสมาไม่กี่ปี(อายที่จะบอกอายุตรงๆ 555+)
เรากับแฟนคบกับมา 7 ปี 9 เดือน จากการเป็นเพื่อนของเพื่อน ตอนที่เขาจีบเราแรกๆ ก็ด้วยการโทรหา สมัยก่อนยังมีหรอกค่ะ พวก Social ต่างๆ หรือมีน้อยมากๆ เราผ่านเรื่องร้ายๆ เรื่องดีด้วยกันมาเยอะ ตั้งแต่ เรียน จนเรียนจบทำงาน
ช่วงที่เรียนก็มีทะเลาะกันบ่อยนะคะ เราค่อนข้างจะขี้น้อยใจ แต่ก็ไม่เคยรุนแรงมากมาย เรา งอนครึ่งวัน แฟนไม่มาง้อเราก็หายเอง
เป็นแบบนี้มาตลอด เพราะเขาเป็นพวกไม่โรแมนติค เอาใจก็ไม่เก่งเลย แต่เราก็พยายามเข้าใจค่ะ เพราะคิดว่ามันคือตัวตนของเขา เป็นผู้ใหญ่แล้วไม่อยากมานั่งทะเลาะ
ก่อนหน้านี้เรากับแฟนอยู่คนละจังหวัด เมื่อสัก 1 ปี ที่ผ่านมาเราย้ายมาทำงานในจังหวัดเดียวกับแฟนค่ะ เลยย้ายมาอยู่ด้วยกัน ซึ่งที่พักอ่ะ ห่างจากที่ทำงานเรานิดหน่อย แต่ห่างจากที่ทำงานแฟนเราประมาณ 25 กม.
อ๋อ ลืมบอกว่าเราทำงานอ็อฟฟิศ เข้า 8 โมงเลิก 5 โมงเย็นปกติ ส่วนแฟนเราเขาเป็น วิศวกรคุมงานที่ไซด์งานในมหาวิทยาลัยค่ะ เข้า 8 โมง เลิก 5-6 โมง บางวันก็ 2-3 ทุ่มค่ะ
ก่อนที่เราจะย้ายมาอยู่ด้วยกันเราก็เคยไปมาหาสู่ ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันบ้างนะคะ ไม่ใช่ เพิ่งมาปรับตัวอยู่ด้วยกัน ครั้งแรก
เรื่องมันเริ่มในช่วงที่เราย้ายมาอยู่ด้วยกันนี่แหละค่ะ บางวันเขามักจะมีสังสรรค์กับเพื่อนที่ทำงานบ้าง เดือนละ 1-2 ครั้ง แต่แฟนเราไม่ดื่มนะคะ แล้วเขามักจะส่งข้อความมาบอกว่าวันนี้กลับดึกนะ แต่ไม่โทรมาบอกนะคะ แล้วเวลาที่เราโทรไปเขาจะไม่ค่อยรับสาย บางทีรับแล้วก็บอกว่าจะกลับแล้ว ก็ตัดสายไปเลย บางทีที่โทรไปเราแค่อยากคุยกับเขา 2-3 คำแค่นั้นเอง แต่มักจะโดนดุ เราก็ไม่ว่าอะไร เพราะเราเข้าใจว่าเขาคงคิดว่าเราโทรตาม แต่เขาก็กลับห้องนะคะ ไม่มีว่าจะกลับเช้าหรือวันถัดไปเลย นอกจากเขามีงานต้องไปค้างที่อื่นจริงๆ
แต่ก็ยังมีเรื่องให้ทะเลาะอยู่ดี แฟนเราเสียนิสัยอยู่อย่างนึงคือเขาชอบเล่นการพนันค่ะ ประเภทไพ่อ่ะ เขาเซียนเลยแหละ แต่พอมาคบกับเราเราก็ห้ามเลยค่ะ เราไม่ค่อยชอบ แต่เขาก็ยังแอบๆอยู่บ้าง(สาเหตุที่เราห้ามนะคะ เมื่อ2-3 ปีก่อน เราทำงานด้วยกันช่วงปิดเทอมของเขา เขาติดเล่นมากเลยค่ะ ไม่กลับห้องเลย แล้วที่สำคัญเขาเสียเงินไปกับเรื่องนั้นหลายหมื่นบาทค่ะ เราช่วยเขาใช้หนี้บางส่วน แล้วขอเลิกกับเขา แต่เขาขอโอกาสค่ะ ขอกลับมาคืนดีและสัญญาว่าจะไม่ทำอีก)
แล้วมีบางทีที่เขาโทรมาบอกว่างานไม่เรียบร้อยจะกลับดึกนะ เราก็งอแงนิดนึงแหละ แต่ก็โอเค เรามาทำงานที่ใหม่ได้ 1 ปีค่ะ แต่เราหนะไม่มีเพื่อนที่จังหวัดนี้เลยนะคะ มีพี่ที่ทำงานบ้างแต่ไม่สนิทกันเลยค่ะ เพราะส่วนใหญ่เขาจะ อายุเยอะๆ มีครอบครัว กันหมด เวลาจะไปไหนก็ไปกับแฟนตลอดเลย
พอเขาบอกว่าเลิกดึกมีอยู่ครั้งนึงเขา ไม่ยอมกลับห้องสักที 5 ทุ่มเที่ยงคืน ทั้งที่รับปากว่าจะออกไปหาไรกินกันตอน 2-3 ทุ่ม เราก็รอๆ เขา จนไม่ได้กินไรเลย โทรไปเขาก็ไม่ยอมรับสาย เกือบๆ ตี 2 ค่ะ เขาก็กลับห้อง
พอมาถึงเขาก็เอาเงินให้เราประมาณ 2 พัน (ปกติแฟนเราไม่พกเงินเยอะค่ะ ทำงานมาได้ให้เราเก็บ เขาจะเก็บไว้ใช้ของเขาแค่ 500-1000 บ.) บอกว่าขอโทษนะ วันนี้ไปเล่นไพ่มา ที่ทำงานเขาชวน เราก็โกรธสิคะ ต่อจะให้เรามากมายแค่ไหนเราก็เคยบอกไปแล้วว่าเราไม่อยากได้
ทุกวันนี้เรามีความสุขดี เขาต้องเสียเวลาไปเล่น แล้วทิ้งเราให้รอเก้อหรอ เราก็ร้องไห้ค่ะ เพราะเขาเคยรับปากแล้ว และเขาก็รู้ดีว่าเวลาที่เขาเล่น เขาจะลืมเราจริงๆนะคะ
เขาก็เลยสัญญาอีกแหละ ว่าต่อไปจะไม่กลับดึกถ้าไม่มีธุระเรื่องงานจริงๆ จะไม่ปล่อยเรานอนคนเดียวอีกแล้ว แล้วเขาก็ดีขึ้นมาค่ะ ไม่แอบเล่นแล้ว มีกลับค่ำบ้าง แต่ไม่ดึก
แล้วเรื่องก็เกิดเมื่อวันก่อนตอนเย็น เขาส่งข้อความมาบอกว่าเขาเลิกงานดึกนะสัก 2-3 ทุ่ม งานไม่เรียบร้อย เราก็เลยส่งข้อความตอบกลับขำๆไปว่า แล้วใครจะมาซักผ้าให้หละ วันนี้ขี้เกียจซักผ้า แล้วส่งติ๊กเกอร์น่ารักๆ กลับไป
เราก็ปกติ ทำนั่นนู้นนี่ดูทีวี สัก 3 ทุ่มเราก็ออนเฟส เจอเขาออนไลน์(ปกติแฟนเราไม่เล่นนะคะ มีแต่ไม่ค่อยเข้า) เราเลยส่งติ๊กเกอร์หวานๆไป มันก็ขึ้นว่าอ่านแล้ว แต่ไม่ตอบนะคะ เราก็ส่งอีก คิดว่าเขาคงทำงานแหละ 2-3 รูป ก็เหมือนเดิมอ่านแต่ไม่ตอบ
พอสักเกือบๆ 4 ทุ่มเขาส่งแชทเฟส มาว่า ฝนตก พายุ ลมแรง ยังกลับห้องไม่ได้นะ เราก็บอกว่า งั้นรอให้ฝนซาค่อยกลับนะ แลวก็ส่งติ๊กเกอร์เหมือนเดิม ก็อ่าน แต่ไม่ตอบ เราก็น้อยใจนิดนึงแหละ แต่ไม่ได้ว่าอะไรเขานะ พอ 5 ทุ่ม ฝนก็หยุดตก ทุกอย่างเงียบ เราก็ปิดไฟนอน รอเขา เพราะเชื่อในคำสัญญาว่าเขาจะกลับมาห้องแน่นอน เขาจะไม่ปล่อยเราอยู่คนเดียว เรานอนๆ ไปก็ไม่หลับ เพราะปกติเป็นคนนอนหลับยากอยู่แล้ว คิดมากไหม ก็หน่อยนึงแหละ แต่เราเชื่อใจเขา
เราเลยตัดสินใจโทรไป เกือบๆ เที่ยงคืนว่าเขาจะกลับมาได้ไหม ถ้าไม่ได้ก็ให้เขานอนที่ทำงาน เพราะ มันค่อนข้างดึกเราไม่อยากให้เขาขับรถไกล แต่เราโทรไป 2-3 สายเขาไม่รับ เราก็เลยไม่อยากกวนเขา ก็เลยนอน นานมากถึงจะหลับ
สรุปเขาก็ไม่กลับห้อง แต่ตอนนี้ไม่มีข้อความหรือการติดต่อมาเลยนะคะ เราก็ยังไม่คิดไรมาก แต่ก็ยังเป็นห่วง เพราะเขาเงียบเกินไปแล้ว อย่างน้อยน่าจะมีข้อความมาบอกบ้างก็ยังดีว่าไม่ได้เป็นยังไง ก่อนไปทำงานเราเลยส่งติ๊กเกอร์ไปหาเขาเป็นรูปการ์ตูนทำหน้างอน น่ารักๆ ไป (ซึ่งเขารู้ดีว่าแค่น้อยใจ เพราะถ้าเราโกรธจริง เราจะไม่ยอมติดต่อเขาเลยค่ะ จะไม่คุยกะเขาเลย )
พอมาทำงานเราก็ปกติ คิดว่ากลับห้องไปต้องเจอเขาอยู่แล้ว แต่พอสายๆเราก็คิดว่าแปลกใจทำไมยังไม่โทรมานะ น่าจะเห็นสายเราโทรไปน่าจะรู้ว่าเราเป็นห่วง เพราะเขาไม่ติดต่อมาเลย ก็ยังคงเงียบเราเลยตัดสินใจโทรไปหาเขาค่ะ กะจะถามว่าเป็นยังไง โอเคหรือเปล่า ก็เหมือนเดิมค่ะ ไม่มีการรับสายเลย ตอนนี้มันเริ่มเป็นห่วงสิคะ เพราะปกติเขาจะเปิดเสียงเรียกเข้าดังมากไม่น่าจะไม่ได้ยิน
เราก็ห่วงมาก แต่ก็ทำงานปกติ จนเกือบเที่ยงเราก็เล่นเฟส เห็นว่าเขาอ่านข้อความเฟสช่วง 9 โมงเช้า แต่ไม่ตอบ และตอนที่เราโทรไปช่วง 9 โมงครึ่งเขาก็ไม่รับสายเลย
เราก็ยังคงรอค่ะ แบบร้อนใจ ให้เขาติดต่อมา จากเป็นห่วงจนจะกลายเป็นโกรธแทนแล้ว แต่ก็ยังไม่วุ่นวายนะคะ รอให้เขาติดต่อกลับเท่านั้น พอถึงช่วงเย็นเราเลิกงานกลับห้องค่ะ หวังแค่ว่าเราจะได้เจอเขาที่ห้อง แต่ก็ไม่มีค่ะ เขายังไม่กลับห้องเลย เราก็รอเขาเหมือนเดิม 6 โมง 1 ทุ่ม 2 ทุ่ม เราก็โทรไปหาเขาค่ะ ติดแต่ไม่มีคนรับสาย
ถ้าเขาไม่ได้สนใจโทรศัพท์เราก็แปลกใจนะ เพราะปกติโทรศัพท์เขาไม่เล่นเกมส์ ไม่ Social อย่างมากก็แค่ 2 วัน แต่มันผ่านมา 2 วันแล้ว ต้องมีการชาร์ตแบตบ้างหละ แล้วทำไมเขาไม่ยอมรับสายเราเลย ไม่โทรกลับด้วย
คืนนั้นเรานอนร้องไห้ทั้งคืนเลย เราน้อยใจมากค่ะ ว่าคนรักกันเขาทำกันแบบนี้หรอ คบกันมาตั้งนานไม่น่าจะเป็นแบบนี้ได้เลยนะ เราผ่านเรื่องดีเรื่องร้ายด้วยกันมาตลอด แค่เรื่องแค่นี้ทำไมเขาไม่ยอมคุยกับเรา ก็นอนร้องไห้ รอเขาถึงเช้าเลยค่ะ แต่ก็เงียบไม่มีการติดต่อกลับมา เราไม่ยอมโทรไปเลยค่ะ เราโกรธจริง
ตอนนี้เราก็ยังไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร ไม่สบาย อยู่ยังไง ทั้งเป็นห่วงทั้งโกรธ จนถึงตอนนี้ที่พิมพ์อยู่เขาก็ยังไม่ติดต่อมาเลยค่ะ เราเฝ้ารอ เขาอยู่ ถ้าโทรศัพท์เขาหายหรือแบตหมด ก็ติดต่อเราได้เหมือนเดิมนะ เพราะเขาจำเบอร์โทรเราได้แน่นอน หรือถ้าเขาเป็นอะไร ทางบ้านเขาก็น่าจะติดต่อมาบ้าง เพราะเราสนิทกับที่บ้านเขามาก แต่นี่เงียบ หัวหน้างานของเขาถ้าเขาหายไปไม่ทำงานก็ต้องมีโทรมาหาเราบ้างแหละ เพราะเราก็รู้จักกับหัวหน้าเขาอยู่มีเบอร์ติดต่อกัน คือไม่สามารถอธิบายความรู้สึกตอนนี้ได้เลยค่ะ ทั้งห่วง ทั้งน้อยใจ และ งง มากๆ ว่ามันคืออะไร
ใครก็ได้ ช่วยหาคำตอบ คำแนะนำ หรือคำปลอบใจ เราหน่อย นอยด์มากค่ะ ทุกวันนี้แทบจะกินข้าวกับน้ำตาอยู่แล้ว(อันนี้มาแนวฮาซะงั้น)
*** แก้ไขคำผิด