ตอนนี้ผมคบกัยแฟนได้ 4 เดือนแล้ว แต่เราก้รู้จักกันมานานหลายปีแล้วหล่ะคับ เลยรู้สึกว่าไม่ใช่แค่พึ่งคบกัน ผมพูดได้เลยว่าผมตามใจ ดูแล เอาใจใส่ตัวทึกๆอย่างจริงๆ เพราะเรารู้จักกันมานานแล้วเลยทำให้เข้ากันได้ง่ายมาก จนทำให้รู้สึกเลยว่าโชคดีมากที่มีเค้าเปนแฟน พอมาช่วงนี้ที่ต่างฝ่ายต่างอยู่บ้าน คนละ จังหวัด ความคิดถึงก้โหยหาเข้ามาก ผมคิดถึงเธอมากๆๆๆจริงๆ จนต้องโกหกพ่อแม่เพื่อจะไปพบเธอให้ได้ในช่วงสงกรานที่ผ่านมา หลังจากผมกลับมาเธอก้ตอบไลน์ผมเรวมากตอบตลอดเหมือนไม่วางโทสับเลยบอกคิดถึงมากๆจะคุยให้ได้ แต่หลังจากวันนั่นก้กลับมาเปนเหมือนเดิม ตอบช้าบ้าง ทำนู่นนี่บ้าง ผมเปนคนที่เอาใจใส่ ดูแลเธอไม่เคยขาดตกบกพร่องจริงๆ จนเกิดการเปรียบเทียบในหัวว่า ช่วงแรกเค้าดูดีใจและมีความสุขมาก แต่พักหลังๆ เหมือนทำแบบนี้จนเค้าชิน จนเหมือนไม่ได้สนใจอะไร แต่ผมซึ้งเปนคนที่คอยมีเซอไพร คอยดูแลกลับมาน้อยใจ หลังๆดูเหมือนเธอจะหงุดหงิดง่ายมาก ผมพูดเล่น ขัดเล่นๆไม่ได้เลย แล้วว่าผมงอนไรงี้ เค้าจะชอบตัดพ้อ แล้วจริงจังมากโทดตัวเองโน้นนี่ ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง ผม งง กับอาการแลบนั้นบ้าง พยายามจะอ้อนๆ ส่งคลิปแต่ก้ดีอยู่แปปเดียว ถึงอย่างวั้นผมก็ยังรู้สึกรักเธอคนนี้ไม่เคยเปลี่ยนและผมก้ยังรู้สึกว่าเค้ารักผมแต่อาจน้อยลงนิดๆ ที่ผมตั้งกระทู้เพราะผมอยากรู้ว่าแบบนี้เรียกว่าเปนแฟนที่น่าเบื่อแล้วยัง ผมอยากปรับปรุงตัวให้ดีขึ้นครับ
ตอนนี้ผมเป็นแฟนที่น่าเบื่อแล้วรึยัง ? 😢