ผู้ใหญ่ครับ ท่านอยากให้เด็กรุ่นใหม่ในที่ทำงานท่านเป็นอย่างไรครับ

กระทู้คำถาม
ตอนเรียนผมก็ใช้ชีวิตปกติของผมไปเรื่อยไม่ได้คิดอยากเปลี่ยนอะไร จนเมื่อเข้าสู่ชีวิตการทำงานก็เริ่มรู้สึกว่าผมคิดไม่ค่อยเหมือนใคร


- ผมชอบทำเองจนกว่าจะรู้ว่าสิ่งนี้ทำไปแล้วไม่ได้ผลผมจึงเปลี่ยนวิธี ทั้งๆที่รุ่นพี่บอกแล้วว่ามันทำไม่ได้นะ แต่ผมก็ขอลองให้รู้ก่อนครับ ผู้ใหญ่ก็มักจะตำหนิว่าผมเป็นเด็กดื้อ

- ผมชอบการแลกเปลี่ยนความเห็นครับ แต่ผู้ใหญ่ในองค์กรมักไม่ชอบให้คนที่เด็กกว่าโต้แย้ง ผมมองในเชิงdebate แต่เค้ามองในทำนองอวดฉลาด ข้อนี้ผมซีเรียสจริงๆครับ รุ่นพี่บอกว่าเราเป็นเด็กก็ยอมๆให้ผู้ใหญ่ถูกบ้าง แต่ผมไม่ชอบให้ใครเข้าใจอะไรผิดๆครับ หากว่าผมมีข้อมูลพอที่จะอธิบายอย่างถูกต้องได้ ก็เป็นเรื่องที่น่าจะทำรึป่าวครับ ...หรือผมอีโก้เยอะเกินไปรบกวนสอนผมด้วยครับ

- ผมไม่ชอบเล่าเรื่องส่วนตัวให้ใครฟัง แต่พี่ๆในที่ทำงานโดยเฉพาะผู้หญิงชอบซักครับ ผมไม่แน่ใจว่าบางอย่างเป็นเรื่องปกติที่เพื่อนร่วมงานเค้าต้องถามกัน หรือผมปิดกั้นตัวเองเกินไป

- ที่สำคัญคือผมคุยไม่เก่งครับ โดยเฉพาะกับผู้ใหญ่ ไม่รู้จะหาเรื่องอะไรมาคุยกลัวพูดอะไรไม่เข้าหูครับ


     ท่านที่มีประสบการณ์ทำงานมากๆหรือเจอปัญหากับเด็กใหม่ๆก็ยกตัวอย่างให้ผมฟังได้นะครับ เผื่อผมจะคิดได้ว่าบางอย่างผมก็ทำให้ผู้ใหญ่ไม่ชอบใจโดยที่ผมไม่ได้ตั้งใจเหมือนกัน ผมคงไม่เปลี่ยนตัวเองไปซะทุกอย่าง แต่ผมก็อยาก  ปรับตัว  ให้ผู้ใหญ่ไม่รู้สึกว่าเด็กสมัยนี้ดีแต่เถียงนะครับ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
- จะลองผิดลองถูก ก็ควรจะทำกับงานส่วนตัวครับ รวยเองเจ๊งเอง ถ้าทำกับองค์กร
มันอาจพาคนอื่นที่เขาทำถูกแล้วเจ๊งไปด้วย ถ้าไม่ใช่นศ.ฝึกงาน ก็พ้นระยะทดลอง
ไปแล้ว ถือว่าคุณได้รับผลตอบแทนเพื่อที่จะทำงานตามที่เขาสั่ง

- จะถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนที่เป็นธรรม ก็จะต้องทำกับคนเสมอกัน หรือยอมรับใน
เงื่อนไขเดียวกัน แต่นี่เขาจ้างคุณมารับคำสั่งของเขานะครับ ไม่ได้จ้างมาปรึกษา

- ดีแล้วครับ เล่าเรื่องส่วนตัวมากไป ซักวันมันอาจย้อนกลับมาให้คุณโทษแก่คุณได้
แต่ควรเปิดหูให้กว้าง อย่าถือว่าถ้าไม่ใช่เรื่องของฉัน ฉันก็จะไม่สนใจ ในบางครั้งข่าว
คราวชาวบ้านต่างๆก็อาจมีประโยชน์ แม้จะไม่ใช่ด้านการงานก็อาจจะเป็นด้านสังคม

- คุยไม่เก่งก็ก้าวหน้ายาก แต่ถ้าพูดมากจะพาลถอยหลังครับ

คุณจะอินดี้ หรือจะแนวจะเซอร์อะไรก็ตามสบายเลยครับ เอาไว้ถ้าบุคลิกแบบนี้มันพา
ให้คุณก้าวหน้าเติบโตในทางการงานได้จริง เมื่อเป็นระดับผู้ใหญ่แล้ว ค่อยคิดหาทาง
แก้ไขวัฒนธรรมองค์กรได้ตามใจของคุณเลยครับ
ความคิดเห็นที่ 11
- ผมชอบทำเองจนกว่าจะรู้ว่าสิ่งนี้ทำไปแล้วไม่ได้ผลผมจึงเปลี่ยนวิธี ทั้งๆที่รุ่นพี่บอกแล้วว่ามันทำไม่ได้นะ แต่ผมก็ขอลองให้รู้ก่อนครับ ผู้ใหญ่ก็มักจะตำหนิว่าผมเป็นเด็กดื้อ
ตอบ  เป็นสิ่งที่ดีครับ แต่เราจะร่นเวลาลงได้มาก ถ้าไปทางลัด หรือทางที่รุ่นพี่เขาทำสำเร็จมาแล้ว ข้อยกเว้นในกรณีนี้คือ หากได้รับมอบหมายให้ทำสิ่งใหม่ ที่ไม่เคยมีใครในหน่วยงานทำมาก่อนเลย คุณอยากลองผิดลองถูกก็ทำได้ ถ้าคุณลองแล้วผิด ก็จะเสียเวลา และถ้าเป็นงานด่วน คุณก็จะโดนตำหนิ ก็จำไว้ใช้ในครั้งต่อไป


- ผมชอบการแลกเปลี่ยนความเห็นครับ แต่ผู้ใหญ่ในองค์กรมักไม่ชอบให้คนที่เด็กกว่าโต้แย้ง ผมมองในเชิงdebate แต่เค้ามองในทำนองอวดฉลาด ข้อนี้ผมซีเรียสจริงๆครับ รุ่นพี่บอกว่าเราเป็นเด็กก็ยอมๆให้ผู้ใหญ่ถูกบ้าง แต่ผมไม่ชอบให้ใครเข้าใจอะไรผิดๆครับ หากว่าผมมีข้อมูลพอที่จะอธิบายอย่างถูกต้องได้ ก็เป็นเรื่องที่น่าจะทำรึป่าวครับ ...หรือผมอีโก้เยอะเกินไปรบกวนสอนผมด้วยครับ
ตอบ เรื่องนี้เป็นสิ่งดี ถ้าคุณเป็นลูกน้องผม ๆ ยินดีจะฟังคุณว่าจนจบ หากว่าดี ก็จะโอเคด้วย แต่หากไม่เหมาะสม ก็จะอธิบายจนกว่าคุณจะเลิกสงสัย ยิ่งหากมีเวลาก็อาจจะยอมให้คุณด้นไปให้จบ จะได้รู้ว่าถูกเป็นอย่างไร ผิดเป็นอย่างไร เพราะถ้าคุณรู้ว่าผิดเป็นอย่างไร คราวหน้าผมก็จะได้ไม่ต้องมาอธิบายเรื่องราวที่มาที่ไปซ้ำอีก


- ผมไม่ชอบเล่าเรื่องส่วนตัวให้ใครฟัง แต่พี่ๆในที่ทำงานโดยเฉพาะผู้หญิงชอบซักครับ ผมไม่แน่ใจว่าบางอย่างเป็นเรื่องปกติที่เพื่อนร่วมงานเค้าต้องถามกัน หรือผมปิดกั้นตัวเองเกินไป
ตอบ สมัยตอนผมเริ่มงาน ผมมักจะแบ่งคลาสว่า นี่เป็น เพื่อนร่วมงาน นี่เป็น เพื่อนร่วมชั้น ฯลฯ ซึ่งพอเวลาผ่านพ้นไป คนที่หันแง่ดีดีมาหาคุณ และคุณหันด้านดีดีไปหาเขา ก็จะคบกันยาวนาน จนต้องตัดคำว่า "ร่วมงาน" ออกไป เพื่อนผู้หญิงที่ชอบซักคุณวันนี้ อาจจะเป็นเพื่อนคอยเยี่ยมคุณเวลาป่วยไข้เลือดออกในวันหนึ่ง หรือแม้กระทั่งไปร่วมงานแต่ง งานศพ งานสารพัดของคุณในวันหน้าก็เป็นได้  การเล่าเรื่องส่วนตัวนิดหน่อย ไม่น่าจะทำให้เราสูญเสียความเป็นตัวของตัวเองหรอก โดยเฉพาะ...ถ้าเล่าไปแล้ว มีคนฟังน่ะนะ


- ที่สำคัญคือผมคุยไม่เก่งครับ โดยเฉพาะกับผู้ใหญ่ ไม่รู้จะหาเรื่องอะไรมาคุยกลัวพูดอะไรไม่เข้าหูครับ
ตอบ ไม่มีปัญหาอะไร อาจดูเหมือนจะอึดอัดอยู่บ้าง ก็นิ่ง ๆ ไว้ ฟังให้มาก เดี๋ยววันหนึ่งคุณจะมีเรื่องพูดมาก จนเพื่อนหรือรุ่นน้องคุณเอาไปนินทาว่าคุณพูดมากก็เป็นได้ ตอนนี้ก็ฟังให้มากเข้าไว้
ความคิดเห็นที่ 6
ส่วนเรื่องการชอบลองผิดลองถูก ผมจะแนะนำอย่างนี้นะครับ

ที่คนลงจากต้นไม้ไปอยู่ในถ้ำ จนถึงกับไปเหยียบดวงจันทรืได้อย่างทุกวันนี้ ก้เพราะคนเรา
แต่ละรุ่น ไม่ต้องเริ่มต้นอะไรใหม่หมดทุกครั้ง คนรุ่นก่อนหน้าลองผิดลองถูกจนสรุปได้เป็น
ความรู้อันหนึ่ง พอถึงรุ่นเราก้ไม่ต้องเริ่มค้นคว้ากันตั้งแต่ต้น แต่เราก็เอาความรู้อันนั้นมาใช้
และต่อยอดกันไปเรื่อยๆ เปรียบว่าคนรุ่นก่อนทำ 1 2 3 ไว้ พอถึงรุ่นเราก็ไม่ต้องเริ่มนับ 1
กันใหม่ แต่เรานับในรุ่นของเรา 4 5 6 ไป แล้วคนรุ่นต่อจากเราเขาก็จะนับ 7 ต่อจากเราอีก

ช่วงอายุขัยของคนเราสั้นเกินกว่าจะมาลองผิดลองถูกกันทุกเรื่องครับ เราต้องรู้จักเรียนรู้
จากการสรุปความรู้ของคนในอดีต และความผิดพลาดของคนรอบๆตัวในสมัยของเราด้วย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่