วันนี้เป็นวันแรกที่ผมตั้งใจจะออกไปเล่นน้ำ สำหรับปีใหม่ไทย หรือ มหาสงกรานต์ เดย์
ผมแพลนไว้ว่าจะไปที่สีลม ต่อไปสยาม เลยไป เซนทรัลเวอล์ด จากนั้นก็ไป ปิดทริปที่ ข้าวสาว
(ผมอยู่ จอมทอง)
เริ่มออกจากที่พักประมาณเกือบเที่ยงนะ ไม่รู้เค้าเริ่มกันกี่โมง
นั่งรถกระป่องออกจากซอย เส้นเอกชัย ต่อไปยัง บิ๊กซี ดาวคะนอง
จากนั้นก็นั่งอีกเที่ยว จาก ดาวคะนองไป สีลม (รถเมล์คันสีขาว ปรับอากาศ แอร์เย็นมาก สะอาด แต่.... คนเยอะ)
ผมขึ้นไปบนรถเมล์ คนเยอะมาก ผมอยู่ส่วนหัวของรถ เบียดกันยืน กับพี่ผู้หญิงอีกคนหนึ่ง(ที่ค่อนข้างมีน้ำหนัก แฮ่ ๆ ๆ)
พอนั่งผ่านไปสักสองป้ายรถเมล์ มีป้าคนหนึ่ง (หน้าแกออก จีน หน่อย)
ขึ้นมาบนรถ(ที่แทบไม่มีที่ยืนละ) แกบอก พี่ผู้หญิงคนนั้นที่ยืนอยู่ขวางทาง (ข้างในมันเต็มหมดเลย)
"หนู หลีกทางหน่อย ขอขึ้นหน่อย"
"ขึ้นไม่ได้ค่ะ"
ป้าแกทำสีหน้าผิดหวัง
สักพักมีคนลงจากรถ (ป้าย BTS วงเวียนใหญ่)
"หนู ขอขึ้นหน่อย"
"ขึ้นไม่ได้ค่ะ"
"ก็บอกว่าขอทางหน่อยไง"
แล้วแกก็มุด ๆ ๆ ๆ ขนขึ้นไปยืนข้างบนได้ เริ่มมีคนหันมามองแก
"อีช้าง ไหนบอกขึ้นไม่ได้ไง นี่ไงกูขึ้นมาแล้วเนี่ย" เสียงป้าแกอย่างดัง ลั่นรถเมล์
"ขึ้นแล้วก็หุบปากไป อีแก่!!" พี่ผู้หญิงก็ไม่เบา
"แก่บ้านลื้อสิ กูบอกว่า ขอขึ้นหน่อย ขอขึ้นหน่อย
บอกว่า ขึ้นไม่ได้ แล้วนี่ทำไมกูถึงมายืนอยู่นี่ได้"
..........พี่ผู้หญิงเงียบ.........
"เห็นไม๊ มีเด็ก ๆ ยืนอยู่ด้วย เด่วก็ไม่ให้นั่งรถหรอก"
"กูยืนอยู่ต่างหาก อีแก่ แล้วนี่รถหรอก ถึงบอกจะไม่ให้กูนั่ง"
.......... ป้าเงียบบ้าง...........
"อีช้าง อย่าหวังจะได้คำอวยพรปีใหม่จากกูเลย คนอย่างอ่ะ"
"คนอย่างกูไม่เคยต้องการคำอวยพรจากอีแก่อย่างหรอก ไม่จำเป็น"
"เออ จำคำไว้นะ"
..................เงียบทั้งคัน.................
"มันพูดได้ไงว่า ขึ้นไม่ได้ ขึ้นไม่ได้ นี่กูก็ขึ้นมายืนได้แล้วเนี่ย มันไม่เห็นหรอกว่ามีเด็ก ๆ จะขึ้นมาด้วย อีห่า" ป้าแกไม่จบ
"อีแก่ ถ้าไม่หุบปาก อย่าคิดนะว่ากูไม่กล้าตบบนรถเมล์"
......................เงียบทั้งคัน................
"กรุณาอยู่ในความสงบด้วยนะครับผู้โดยสาร" พี่คนขับรถพูดด้วยน้ำเสียงอันเป็นมิตร
....................เงียบทั้งคัน.....................
"ก็เห็นว่ามันขึ้นได้ แต่ไม่ให้กูขึ้น เอาอะไรมาบอกว่าขึ้นไม่ได้"
"ใจเย็น ๆ นะน้อง ไม่ต้องตอบ" พี่คนขับรถกระซิบบอก
"ยังไม่จบ" เริ่มมีเสียงกระซิบ ทั่วทั้งคัน
"วันนี้มันปีใหม่ กูกะจะไม่โมโหแล้วเชียว อีช้างนี่ก็ทำให้กูโมโหจนได้ อย่าหวังว่ากูจะอวยพรให้" ป้าเริ่มพล่ามด้วยเสียงอันดังอีก
"ถ้าไม่หุบปาก กูจะตบปากบนรถเดี๋ยวนี้แหล่ะ อีกแก่หนังเหี่ยว ปัญญาอ่อนป่าวเนี่ย หุบปากได้แล้ว รำคาญ" พี่ผู้หญิงเริ่มรำคาญ
.............................เงียบทั้งคัน.................................
"อั้วลงป้ายหน้าแหล่ะ ............. นี่แหล่ะ อีช้าง ขอทางหน่อย"
"ปากนี่ รอดมาได้ไงว่ะ แก่จนปูนนี้ ยังไม่ตาย" พี่ผู้หญิงบ่นใส่
"กูจะไม่อวยพรให้ อีช้าง" ป้าแก่ตอบกลับแบบแสบ ๆ และหันหลังให้ ตรงป้าน ก่อนถึง ถนนสีลมที่โดนปิด เพราะรถจะเลี้ยวซ้าย ไม่ผ่านสีลม
เหตุเกิดเมื่อวันที่ ๑๕ เดือน ๔ พุทธศักราช ๒๕๕๘
ใครที่อยู่ในเหตุการณ์ ถ้าผ่านมาเจอ รบกวนแสดงความคิดเห็นหน่อยนะ ฮ่า ๆ ๆ
[CR] เมื่อมนุษย์ป้า vs มนุษย์สาว(มีน้ำหนัก) บนรถเมล์
ผมแพลนไว้ว่าจะไปที่สีลม ต่อไปสยาม เลยไป เซนทรัลเวอล์ด จากนั้นก็ไป ปิดทริปที่ ข้าวสาว
(ผมอยู่ จอมทอง)
เริ่มออกจากที่พักประมาณเกือบเที่ยงนะ ไม่รู้เค้าเริ่มกันกี่โมง
นั่งรถกระป่องออกจากซอย เส้นเอกชัย ต่อไปยัง บิ๊กซี ดาวคะนอง
จากนั้นก็นั่งอีกเที่ยว จาก ดาวคะนองไป สีลม (รถเมล์คันสีขาว ปรับอากาศ แอร์เย็นมาก สะอาด แต่.... คนเยอะ)
ผมขึ้นไปบนรถเมล์ คนเยอะมาก ผมอยู่ส่วนหัวของรถ เบียดกันยืน กับพี่ผู้หญิงอีกคนหนึ่ง(ที่ค่อนข้างมีน้ำหนัก แฮ่ ๆ ๆ)
พอนั่งผ่านไปสักสองป้ายรถเมล์ มีป้าคนหนึ่ง (หน้าแกออก จีน หน่อย)
ขึ้นมาบนรถ(ที่แทบไม่มีที่ยืนละ) แกบอก พี่ผู้หญิงคนนั้นที่ยืนอยู่ขวางทาง (ข้างในมันเต็มหมดเลย)
"หนู หลีกทางหน่อย ขอขึ้นหน่อย"
"ขึ้นไม่ได้ค่ะ"
ป้าแกทำสีหน้าผิดหวัง
สักพักมีคนลงจากรถ (ป้าย BTS วงเวียนใหญ่)
"หนู ขอขึ้นหน่อย"
"ขึ้นไม่ได้ค่ะ"
"ก็บอกว่าขอทางหน่อยไง"
แล้วแกก็มุด ๆ ๆ ๆ ขนขึ้นไปยืนข้างบนได้ เริ่มมีคนหันมามองแก
"อีช้าง ไหนบอกขึ้นไม่ได้ไง นี่ไงกูขึ้นมาแล้วเนี่ย" เสียงป้าแกอย่างดัง ลั่นรถเมล์
"ขึ้นแล้วก็หุบปากไป อีแก่!!" พี่ผู้หญิงก็ไม่เบา
"แก่บ้านลื้อสิ กูบอกว่า ขอขึ้นหน่อย ขอขึ้นหน่อย
..........พี่ผู้หญิงเงียบ.........
"เห็นไม๊ มีเด็ก ๆ ยืนอยู่ด้วย เด่วก็ไม่ให้นั่งรถหรอก"
"กูยืนอยู่ต่างหาก อีแก่ แล้วนี่รถหรอก ถึงบอกจะไม่ให้กูนั่ง"
.......... ป้าเงียบบ้าง...........
"อีช้าง อย่าหวังจะได้คำอวยพรปีใหม่จากกูเลย คนอย่างอ่ะ"
"คนอย่างกูไม่เคยต้องการคำอวยพรจากอีแก่อย่างหรอก ไม่จำเป็น"
"เออ จำคำไว้นะ"
..................เงียบทั้งคัน.................
"มันพูดได้ไงว่า ขึ้นไม่ได้ ขึ้นไม่ได้ นี่กูก็ขึ้นมายืนได้แล้วเนี่ย มันไม่เห็นหรอกว่ามีเด็ก ๆ จะขึ้นมาด้วย อีห่า" ป้าแกไม่จบ
"อีแก่ ถ้าไม่หุบปาก อย่าคิดนะว่ากูไม่กล้าตบบนรถเมล์"
......................เงียบทั้งคัน................
"กรุณาอยู่ในความสงบด้วยนะครับผู้โดยสาร" พี่คนขับรถพูดด้วยน้ำเสียงอันเป็นมิตร
....................เงียบทั้งคัน.....................
"ก็เห็นว่ามันขึ้นได้ แต่ไม่ให้กูขึ้น เอาอะไรมาบอกว่าขึ้นไม่ได้"
"ใจเย็น ๆ นะน้อง ไม่ต้องตอบ" พี่คนขับรถกระซิบบอก
"ยังไม่จบ" เริ่มมีเสียงกระซิบ ทั่วทั้งคัน
"วันนี้มันปีใหม่ กูกะจะไม่โมโหแล้วเชียว อีช้างนี่ก็ทำให้กูโมโหจนได้ อย่าหวังว่ากูจะอวยพรให้" ป้าเริ่มพล่ามด้วยเสียงอันดังอีก
"ถ้าไม่หุบปาก กูจะตบปากบนรถเดี๋ยวนี้แหล่ะ อีกแก่หนังเหี่ยว ปัญญาอ่อนป่าวเนี่ย หุบปากได้แล้ว รำคาญ" พี่ผู้หญิงเริ่มรำคาญ
.............................เงียบทั้งคัน.................................
"อั้วลงป้ายหน้าแหล่ะ ............. นี่แหล่ะ อีช้าง ขอทางหน่อย"
"ปากนี่ รอดมาได้ไงว่ะ แก่จนปูนนี้ ยังไม่ตาย" พี่ผู้หญิงบ่นใส่
"กูจะไม่อวยพรให้ อีช้าง" ป้าแก่ตอบกลับแบบแสบ ๆ และหันหลังให้ ตรงป้าน ก่อนถึง ถนนสีลมที่โดนปิด เพราะรถจะเลี้ยวซ้าย ไม่ผ่านสีลม
เหตุเกิดเมื่อวันที่ ๑๕ เดือน ๔ พุทธศักราช ๒๕๕๘
ใครที่อยู่ในเหตุการณ์ ถ้าผ่านมาเจอ รบกวนแสดงความคิดเห็นหน่อยนะ ฮ่า ๆ ๆ