อย่างที่ถามนั่นละครับตอนนี้ผมบวชเณรอยู่คือเรื่องมันก็มีอยู่ว่าผมอยากจะบวชเณรมากครับในช่วงปิดเทอมนี้ เลยขอให้โยมพ่อเเม่ ให้พาไปบวชหน่อย "เรื่องเกิดวันที่ 25 เมษา 2558 นี้เอง"
โยมเเม่ก็เลยเเนะนำวัดที่อยู่ในสกลนคร ซึ่งตาของผมเป็นเหมือนเจ้าอาวาส ของวัดนั้นเเหละครับ ก็เลยตัดสินใจพาผมไปบวชที่นั่น (เห้อ วัดใกล้บ้านมีเยอะเเยะไม่เอา) ติดต่อจ้าวอาวาสเรียบร้อยทำไงใด้ก็ต้องไปละครับพอถึงวัน ปุ้บก็ออกเดินทาง บนรถมีกันสี่คนมีญาติมาจากบ้านอื่น ขอติดไปดูผมบวชด้วย
//บอกไว้ก่อนนะครับญาติผมคนนี้ชอบปฏิบัติธรรมมากคือเเกอยากเอาให้ใด้นิพพานเลยครับ//
เข้าเรื่อง คือว่าก็ต้องไปรับเเกก่อนออกเดินทางนั่นเเหละครับ พอรับเสร็จก็ออกเดินทาง
ผมตื่นเต้นมากละครับเพราะว่าเป็นการบวชครั้งแรกระหว่างทางผมก็เปิด GPS เเนะทางที่จะไปถึงวัดที่ผมบวช คือผมนี้ออกสไตล์เเบบทหาริยู่เเล้วครับ ไม่นอนตลอดเลยครับเอาเเต่บอกพิกัด จุดที่จะเป็นทางเลี้ยวอยู่นั่นเเหละ(GPS มันก็พูดบอกทางให้อยู่เเล้วฟายย) ก็มันตื่นเต้นอะ ผมก็ไม่ยอมหลับตลอดทาง กะว่าวันเดียวเอาให้ถึง สกลนครเลยครับ หืมม มันก็ใด้นะเเต่คนขับรถจะไม่ไหวอะดิ(เเก่555) ก็เลยบอกว่า
พักที่ กาละสิน ก่อนตีรอบเดียวคงไท่ไหว เพราะทางจากภาคกลางไปสกลนครตั้ง 700 กว่า กม.
พอไปถึงกาละสินก็ใกล้มืดเเล้วครับก็ว่าจะหาที่พักกัน ความจริงก็ใด้ที่พักเเล้วเป็นโรงแรมใหญ่ครับ(เลือกไว้ก่อนเเต่ไม่ถามตูสักคำ) ผมก็ดันเรื่องมากบอกว่าไม่เอามันโจ่งแจ้งเกินไป ข้าง่ายถูกข้าศึกโจมตีผมก็เลยเปิดดูเเอพหา
รีสอร์ต ระหว่างทางผมก็ย้ำเเล้วนะครับว่าต้องเป็น รีสอร์ต
พอหาไปเรื่อยก็อาศัย จ้าวถิ่น นั่นเเหละครับก็ถามมาตลอดทางจนมาเจอ คนสองคนยืนคุยหน้าหมู่บ้านหรูๆ เลยหละครับเเต่งตัวเเบบคนมีฐานะเเหละครับว่าง่ายๆ ก็เลยถามว่า รีสอร์ต ที่อยู่ที่สุดที่พอจะนำให้ใด้ เค้าก็เเนะให้
// ไอเราก็เห็นดูมีฐานะคิดว่าจะเป็นรีสอร์ตหรูอะครับพอไปถึงเท่านั่นเเหละ😫//
มันมีสองที่ก็ตัดสินใจเเวะที่เเรกก่อนพอไปถึงนี่ใช่เลยเเบบนี้เเหละลับดีจะใด้ไม่ถูกข้าศึกซุ่มโจมตีใด้55555 เเต่มันก็ลับเกิน เข้าไปประมาณ 20 เมตรรอบทางเนี่ยเป็นป่าหญ้าคา เต็มไปหมดเลยครับ
เป็นรีสอร์ต เเบบ เปิดเลยครับมีสองเเบบ ครับเเบบ ไม้กับปูน เเต่ผมเลือกเปิดห้องไม้ครับเพราะมันเข้ากับ บรรยากาศดี มันมีเเค่สองห้อง ผมก็เลือกอันนึงพอดีญาติที่ติดรถมาด้วยก็ชอบห้องไม้เหมือนกันครับ ท่านบอกว่าเหมาะเเก่การนั่ง วิปัสสนา ดีซึ่งผมก็คิดคล้ายกับท่านหละครับ
พอเข้าไปก็อาบนำ้เสร็จก็เล่นโทรศัพท์ไปสักพักก็หลับ(เเบบมีสติ)ก่อนจะโน้มตัวลงนอนก็ทำสมาธิก่อนครับให้จิตนิ่งเเล้วค่อย พอนอนก็ยังภาวนาอยู่ครับเเล้วก็หลับไปเเต่ตอนหลับยังใด้ยินเสียง ญาติๆคุยกันหน้าห้องอยู่ครับก็ทานมื้อเย็นกัน เเต่ผมไม่ครับเพราะตั้งใจจะฝึกก่อนบวช
ตื่นมาอีกทีสามทุ่มกว่า(ก่อนนอนเเค่ 1 ทุ่ม) ไม่เชิงตื่นเหมือนกับออกจากภวังค์ เพราะยังรู้ตัวตลอดหลับเเต่เวลาผ่านมาเร็วมากพอลืมตาขึ้นก็ใด้ยินเสียงเลื่อน ฉากกั้นจากในห้องนำ้ เเวปเเรกก็นึกว่าเริ่มเเล้วไง
// ขอบอกสไตล์ของผมนะครับ ผมเป็นคนชอบทำตัวเเบบลับๆ ชอบเป็นเเบบทหารลับอะครับคือเล่นเกมส์อ่าา เเต่ก็เป็นรอบคอบเกิน เเล้ว เซนซิทีฟ ดีอีก ชอบเรียนรู้อะไรเเปลกๆใหม่ๆ ก็เลยอยากบวชเพื่อฝึกอะไรหลายอย่าง//
ต่อๆๆ พอใด้ยินก็ขนลุกขึ้นมาทันทีเลย ก็ไม่ถือว่ากลัวเเค่หวั่นๆหน่อย เเต่มันครึ่งหลับครึ่งตื่นก็งงๆอยู่พอตื่นเต็มที่ก็ลุกไปเข้าห้องนำ้เลย ไปปัสสาวะ เอะฉากกั้นก็ปิดอยู่นี่หว่า
// นึกในใจอีกจะมีอะไรมาอีกมั้ยวะ//
ก็เลยไปเปิดไฟห้องหลักเเล้วก็นั่งเล่นโทรศัพท์เช่นเคยคราวนี้ก็หลับเเบบไม่ทำสมาธิละ555
ตื่นอีกทีก็.....เห้อช้าวเเล้วซินะก็หยิบนาฬิกาขึ้นมาดู เเเมร๋งงง 5 ทุ่ม 50 กว่า ผมนี่เงิบเลยเเล้วก็....ไม่ง่วงอีกเลย 😫 จะข่มตัวเองให้หลับก็ไม่หลับก็ลุกขึ้นมานั่งสมาธิต่อ
// คือบิดาของผมเคยกล่าวเอาใว้ว่า ประตูมิติระหว่าง มิติโลกมนุษย์กับมิติอื่นมันจะเปิดช่วง เที่ยงคืนถึงตีสาม(หลายคนคงทราบดีว่าหมายถึงอะไร)//
นั่งไปก็หวั่นๆไปในขณะนั่นก็มีเสียงดังตุปมาจากด้านหน้าระเบียง(ทางขึ้นด้านหน้า)ผมก็นึกขึ้นมาว่า "จะเคาะทำเ*ยอะไร"
//ลึกๆก็กลัวอยู่นะเเต่เป็นคนชอบลองของโดยเฉพาะกับสิ่งที่มองไม่เห็น//
เเล้วก็ตั้งจิตภาวนาเข้า-ออกต่อไปสักพักพอกำลังจะมีสมาธิก็ ตุ้ปป!! อีกครั้งเเต่ยังตั้งสติใด้ก็ภาวนาต่อ(จิตใจมุ่งมั่น)เป็นเเบบนี้ไปจนตี 1 มีดังตุ้ปเเบบดังกว่าเดิมมากเลยทนไม่ไหวเเล้ว
ก็หยุดภาวนาเเล้วไปเปิดประตูมองออกไปด้านนอกปรากฏว่าไม่อะไรคราวนี้ใจเต้นเเรงมากเเล้วกลับมานั่งนิ่งเเล้วก็คิด "จะให้เเผ่เมตตาให้หลอไม่มีทางหรอกพวกไอ้พวกสัมภเวสีคิดว่าจะเหนือกว่ากูหลอ"
//ความเชื่อส่วนตัวของผมคือสัมภเวสีที่มาหลอกคนเพื่อต้องการบุญ เเล้วถ้าใด้ก็จะใด้ใจไปทำอย่างนี้อีก//
สักพักบ้านพักของก็มีเสียงดังตุ้ปพร้อมกับกระเทือนเบาๆ นึกในใจอีก "ทำใด้เเค่นี้เองหลอเเน่จริงก็ออกมาให้กูเห็นดิ"
//พระองค์นึง สำนักสงฆ์ถ้ำผาปล่อง กร่าวไว้ว่า"ถ้าเจอพวกสัมภเวสีให้เพ่งไปที่มันอย่ากลัวเพ่งจนทะลุเเล้วมันก็จะหายไปเอง" ฟังมาจากบิดาอีกทีครับ//
ถ้าออกมาเสร็จกูเเน่ สุดท้ายก็บ่ออกมาเเงงงง่
เเล้วด้านนอกก็มีเสียงเดินไปมาอย่างเบาๆจนผมนึกบอกให้มันเคาะประปรากฏว่าไม่เเค่เคาะประตู เเต่มันเคาะบ้านทั้งหลังเบยย ตุปป. คราวนี้มั่นใจ 1000% ชัวปาปใช่เลยย ผมก็ลุกไปเปิดประตูเเล้วก็โชงกหน้าออกไปดู ทั้งเสียงเดินเสียงอะไรต่างก็เงียบไปหมด จนผม มากูเวลาตี4ครับท่านก็เลยว่าจะไม่นอนเพราะ จะออกเดินทางเเต่ช้าวอยู่เเล้ว พอนั่งไปสักพักก็เอนหลังลงเเล้วก็เผลอวูป หลับไป
2 ชั่วโมง ผ่านไปตื่นอย่างงุนงงเหมือนจำอะไรไม่ใด้เลย ดูเวลาในที่สุดก็ 6 โมงช้าวสักที ฟริ้ววว(ถอนหายใจ) ผมก็ไปอาปนำ้ตามปกติก็เริ่มนึกเรื่องเมื่อคืนขึ้นมาใด้ ก็เฉยๆปล่อยมันไปๆ
พอเเต่งตัวเสร็จพ่อดก็ Line บอกให้มากินอาหารหน้าห้องก็เลยออกไปกินอาหารก็งั้นๆพอรับประทานเสร็จ ก็เริ่มเล่าให้ญาติคนท่ตามมาด้วยฟัง เเล้วก็ถามเขาว่าเมื่อคืนมีอะไรบ้างมั้ย
เค้าตอบว่า"หลับสบายยันช้าวเลย" ผมก็ตาค้างเเล้วก็ถามพ่อผมเเบบเดียวกันบอกว่าหรับสบายมาก ทันใดนั้นก็ปรี้ดดขึ้นทันที" ทำไมต้องเป็นกรูด้วย!!!(ในความคิด)" ญาติคนนั้นก็เลยชี้ ไปตรงหน้าเขา ผมก็ค่อยๆหันตามที่เค้าชี้ ปรากฏว่า สิ่งที่ผมค่อยๆจะเห็นมันคือ....... สารพระภูมิ
(นั่นไงกูว่าเเล้ว) เขาก็บอกต่อว่า "เราไม่ยอมไปไหว้เข้าใช่มั้ย " มันก็เเน่อยู่เเล้วเพราะผมไม่ใด้สนใจ
เเล้วไม่เเผ่เมตตาให้เข้าหละ ผมก็ตอบตามทิฏฐิของผม พวกนี้ยิ่งเเผ่ให้ยิ่งใด้ใจ ญาติผมก็เลยบอกว่า สมควรละ
ผมนี้งิดดเลย
ข้ามไปจนออกเดินทางไปถึงวัดก็ครอบครัวผมให้เจ้าอาวาส ก็คุยกันไปสักพักเค้าก็พาไปสำรวจวัดเเล้วก็ผลงานต่างๆของท่าน เเล่วก็พาไปที่กุฏิผม เเล้วผมก็ทำความคุ้นเคยสถานที่จน คำ่ชาวบ้านก็ทำความรู้จักครอบครัวผมเเล้วก็นั่งทานอาหารเย็นกันตามเคยผมก็ไม่ทานมื้อเย็น เเต่ไปนั่งคุยกับจ้าวอาวาส ลืมบอกไปท่านชื่อ พระอาจารย์ อธิวโนภุกขุ อยู่วัดป่าสถิตธาราราม พอเล่าให้ท่านฟังท่าน ก็บอกว่า"บางทีอาจจะเป็นนิมิต หลอกก็ได้เพราะจิตใต้สำนึกเรากลัวมากมันเลยเเต่งขึ้นมา"
ผมว่าไม่ใช่นิมิตเเล้วนะครับเเรงสะขนาดนี้ เเต่ท่านอาจารย์ก็ ย้ำเเบบเดิมอีกจนผมก็ขี้เกียจเถียง ตอนพูดท่านก็ยิ้มเเบบขำๆเหมือนกับกำลังพูดเพื่อไม่ให้ผมกลัวท่านดูเป็นคนมีเมตตาสูงมาก
//ตอนผมมาถึงตอนเเรกๆก็ตรงไปกราบจ้าวที่ก่อนอันหลังจากดูกุฏิเสร็จ//
เอาจริงๆเเค่อยากรู้ว่าใครเคยเจอปัญหาคล้ายๆกันหรือพอจะเเนะนำอะไรใด้บ้างเพราะสงสัยอะครับบ
ไปสถานที่อื่นถ้าไม่ไหว้ จ้าวที่ จะมีปัญหาอะไรมั้ย?(ประสบการณ์ก่อนบวชที่จำไปตลอดชีวิต)
โยมเเม่ก็เลยเเนะนำวัดที่อยู่ในสกลนคร ซึ่งตาของผมเป็นเหมือนเจ้าอาวาส ของวัดนั้นเเหละครับ ก็เลยตัดสินใจพาผมไปบวชที่นั่น (เห้อ วัดใกล้บ้านมีเยอะเเยะไม่เอา) ติดต่อจ้าวอาวาสเรียบร้อยทำไงใด้ก็ต้องไปละครับพอถึงวัน ปุ้บก็ออกเดินทาง บนรถมีกันสี่คนมีญาติมาจากบ้านอื่น ขอติดไปดูผมบวชด้วย
//บอกไว้ก่อนนะครับญาติผมคนนี้ชอบปฏิบัติธรรมมากคือเเกอยากเอาให้ใด้นิพพานเลยครับ//
เข้าเรื่อง คือว่าก็ต้องไปรับเเกก่อนออกเดินทางนั่นเเหละครับ พอรับเสร็จก็ออกเดินทาง
ผมตื่นเต้นมากละครับเพราะว่าเป็นการบวชครั้งแรกระหว่างทางผมก็เปิด GPS เเนะทางที่จะไปถึงวัดที่ผมบวช คือผมนี้ออกสไตล์เเบบทหาริยู่เเล้วครับ ไม่นอนตลอดเลยครับเอาเเต่บอกพิกัด จุดที่จะเป็นทางเลี้ยวอยู่นั่นเเหละ(GPS มันก็พูดบอกทางให้อยู่เเล้วฟายย) ก็มันตื่นเต้นอะ ผมก็ไม่ยอมหลับตลอดทาง กะว่าวันเดียวเอาให้ถึง สกลนครเลยครับ หืมม มันก็ใด้นะเเต่คนขับรถจะไม่ไหวอะดิ(เเก่555) ก็เลยบอกว่า
พักที่ กาละสิน ก่อนตีรอบเดียวคงไท่ไหว เพราะทางจากภาคกลางไปสกลนครตั้ง 700 กว่า กม.
พอไปถึงกาละสินก็ใกล้มืดเเล้วครับก็ว่าจะหาที่พักกัน ความจริงก็ใด้ที่พักเเล้วเป็นโรงแรมใหญ่ครับ(เลือกไว้ก่อนเเต่ไม่ถามตูสักคำ) ผมก็ดันเรื่องมากบอกว่าไม่เอามันโจ่งแจ้งเกินไป ข้าง่ายถูกข้าศึกโจมตีผมก็เลยเปิดดูเเอพหา
รีสอร์ต ระหว่างทางผมก็ย้ำเเล้วนะครับว่าต้องเป็น รีสอร์ต
พอหาไปเรื่อยก็อาศัย จ้าวถิ่น นั่นเเหละครับก็ถามมาตลอดทางจนมาเจอ คนสองคนยืนคุยหน้าหมู่บ้านหรูๆ เลยหละครับเเต่งตัวเเบบคนมีฐานะเเหละครับว่าง่ายๆ ก็เลยถามว่า รีสอร์ต ที่อยู่ที่สุดที่พอจะนำให้ใด้ เค้าก็เเนะให้
// ไอเราก็เห็นดูมีฐานะคิดว่าจะเป็นรีสอร์ตหรูอะครับพอไปถึงเท่านั่นเเหละ😫//
มันมีสองที่ก็ตัดสินใจเเวะที่เเรกก่อนพอไปถึงนี่ใช่เลยเเบบนี้เเหละลับดีจะใด้ไม่ถูกข้าศึกซุ่มโจมตีใด้55555 เเต่มันก็ลับเกิน เข้าไปประมาณ 20 เมตรรอบทางเนี่ยเป็นป่าหญ้าคา เต็มไปหมดเลยครับ
เป็นรีสอร์ต เเบบ เปิดเลยครับมีสองเเบบ ครับเเบบ ไม้กับปูน เเต่ผมเลือกเปิดห้องไม้ครับเพราะมันเข้ากับ บรรยากาศดี มันมีเเค่สองห้อง ผมก็เลือกอันนึงพอดีญาติที่ติดรถมาด้วยก็ชอบห้องไม้เหมือนกันครับ ท่านบอกว่าเหมาะเเก่การนั่ง วิปัสสนา ดีซึ่งผมก็คิดคล้ายกับท่านหละครับ
พอเข้าไปก็อาบนำ้เสร็จก็เล่นโทรศัพท์ไปสักพักก็หลับ(เเบบมีสติ)ก่อนจะโน้มตัวลงนอนก็ทำสมาธิก่อนครับให้จิตนิ่งเเล้วค่อย พอนอนก็ยังภาวนาอยู่ครับเเล้วก็หลับไปเเต่ตอนหลับยังใด้ยินเสียง ญาติๆคุยกันหน้าห้องอยู่ครับก็ทานมื้อเย็นกัน เเต่ผมไม่ครับเพราะตั้งใจจะฝึกก่อนบวช
ตื่นมาอีกทีสามทุ่มกว่า(ก่อนนอนเเค่ 1 ทุ่ม) ไม่เชิงตื่นเหมือนกับออกจากภวังค์ เพราะยังรู้ตัวตลอดหลับเเต่เวลาผ่านมาเร็วมากพอลืมตาขึ้นก็ใด้ยินเสียงเลื่อน ฉากกั้นจากในห้องนำ้ เเวปเเรกก็นึกว่าเริ่มเเล้วไง
// ขอบอกสไตล์ของผมนะครับ ผมเป็นคนชอบทำตัวเเบบลับๆ ชอบเป็นเเบบทหารลับอะครับคือเล่นเกมส์อ่าา เเต่ก็เป็นรอบคอบเกิน เเล้ว เซนซิทีฟ ดีอีก ชอบเรียนรู้อะไรเเปลกๆใหม่ๆ ก็เลยอยากบวชเพื่อฝึกอะไรหลายอย่าง//
ต่อๆๆ พอใด้ยินก็ขนลุกขึ้นมาทันทีเลย ก็ไม่ถือว่ากลัวเเค่หวั่นๆหน่อย เเต่มันครึ่งหลับครึ่งตื่นก็งงๆอยู่พอตื่นเต็มที่ก็ลุกไปเข้าห้องนำ้เลย ไปปัสสาวะ เอะฉากกั้นก็ปิดอยู่นี่หว่า
// นึกในใจอีกจะมีอะไรมาอีกมั้ยวะ//
ก็เลยไปเปิดไฟห้องหลักเเล้วก็นั่งเล่นโทรศัพท์เช่นเคยคราวนี้ก็หลับเเบบไม่ทำสมาธิละ555
ตื่นอีกทีก็.....เห้อช้าวเเล้วซินะก็หยิบนาฬิกาขึ้นมาดู เเเมร๋งงง 5 ทุ่ม 50 กว่า ผมนี่เงิบเลยเเล้วก็....ไม่ง่วงอีกเลย 😫 จะข่มตัวเองให้หลับก็ไม่หลับก็ลุกขึ้นมานั่งสมาธิต่อ
// คือบิดาของผมเคยกล่าวเอาใว้ว่า ประตูมิติระหว่าง มิติโลกมนุษย์กับมิติอื่นมันจะเปิดช่วง เที่ยงคืนถึงตีสาม(หลายคนคงทราบดีว่าหมายถึงอะไร)//
นั่งไปก็หวั่นๆไปในขณะนั่นก็มีเสียงดังตุปมาจากด้านหน้าระเบียง(ทางขึ้นด้านหน้า)ผมก็นึกขึ้นมาว่า "จะเคาะทำเ*ยอะไร"
//ลึกๆก็กลัวอยู่นะเเต่เป็นคนชอบลองของโดยเฉพาะกับสิ่งที่มองไม่เห็น//
เเล้วก็ตั้งจิตภาวนาเข้า-ออกต่อไปสักพักพอกำลังจะมีสมาธิก็ ตุ้ปป!! อีกครั้งเเต่ยังตั้งสติใด้ก็ภาวนาต่อ(จิตใจมุ่งมั่น)เป็นเเบบนี้ไปจนตี 1 มีดังตุ้ปเเบบดังกว่าเดิมมากเลยทนไม่ไหวเเล้ว
ก็หยุดภาวนาเเล้วไปเปิดประตูมองออกไปด้านนอกปรากฏว่าไม่อะไรคราวนี้ใจเต้นเเรงมากเเล้วกลับมานั่งนิ่งเเล้วก็คิด "จะให้เเผ่เมตตาให้หลอไม่มีทางหรอกพวกไอ้พวกสัมภเวสีคิดว่าจะเหนือกว่ากูหลอ"
//ความเชื่อส่วนตัวของผมคือสัมภเวสีที่มาหลอกคนเพื่อต้องการบุญ เเล้วถ้าใด้ก็จะใด้ใจไปทำอย่างนี้อีก//
สักพักบ้านพักของก็มีเสียงดังตุ้ปพร้อมกับกระเทือนเบาๆ นึกในใจอีก "ทำใด้เเค่นี้เองหลอเเน่จริงก็ออกมาให้กูเห็นดิ"
//พระองค์นึง สำนักสงฆ์ถ้ำผาปล่อง กร่าวไว้ว่า"ถ้าเจอพวกสัมภเวสีให้เพ่งไปที่มันอย่ากลัวเพ่งจนทะลุเเล้วมันก็จะหายไปเอง" ฟังมาจากบิดาอีกทีครับ//
ถ้าออกมาเสร็จกูเเน่ สุดท้ายก็บ่ออกมาเเงงงง่
เเล้วด้านนอกก็มีเสียงเดินไปมาอย่างเบาๆจนผมนึกบอกให้มันเคาะประปรากฏว่าไม่เเค่เคาะประตู เเต่มันเคาะบ้านทั้งหลังเบยย ตุปป. คราวนี้มั่นใจ 1000% ชัวปาปใช่เลยย ผมก็ลุกไปเปิดประตูเเล้วก็โชงกหน้าออกไปดู ทั้งเสียงเดินเสียงอะไรต่างก็เงียบไปหมด จนผม มากูเวลาตี4ครับท่านก็เลยว่าจะไม่นอนเพราะ จะออกเดินทางเเต่ช้าวอยู่เเล้ว พอนั่งไปสักพักก็เอนหลังลงเเล้วก็เผลอวูป หลับไป
2 ชั่วโมง ผ่านไปตื่นอย่างงุนงงเหมือนจำอะไรไม่ใด้เลย ดูเวลาในที่สุดก็ 6 โมงช้าวสักที ฟริ้ววว(ถอนหายใจ) ผมก็ไปอาปนำ้ตามปกติก็เริ่มนึกเรื่องเมื่อคืนขึ้นมาใด้ ก็เฉยๆปล่อยมันไปๆ
พอเเต่งตัวเสร็จพ่อดก็ Line บอกให้มากินอาหารหน้าห้องก็เลยออกไปกินอาหารก็งั้นๆพอรับประทานเสร็จ ก็เริ่มเล่าให้ญาติคนท่ตามมาด้วยฟัง เเล้วก็ถามเขาว่าเมื่อคืนมีอะไรบ้างมั้ย
เค้าตอบว่า"หลับสบายยันช้าวเลย" ผมก็ตาค้างเเล้วก็ถามพ่อผมเเบบเดียวกันบอกว่าหรับสบายมาก ทันใดนั้นก็ปรี้ดดขึ้นทันที" ทำไมต้องเป็นกรูด้วย!!!(ในความคิด)" ญาติคนนั้นก็เลยชี้ ไปตรงหน้าเขา ผมก็ค่อยๆหันตามที่เค้าชี้ ปรากฏว่า สิ่งที่ผมค่อยๆจะเห็นมันคือ....... สารพระภูมิ
(นั่นไงกูว่าเเล้ว) เขาก็บอกต่อว่า "เราไม่ยอมไปไหว้เข้าใช่มั้ย " มันก็เเน่อยู่เเล้วเพราะผมไม่ใด้สนใจ
เเล้วไม่เเผ่เมตตาให้เข้าหละ ผมก็ตอบตามทิฏฐิของผม พวกนี้ยิ่งเเผ่ให้ยิ่งใด้ใจ ญาติผมก็เลยบอกว่า สมควรละ
ผมนี้งิดดเลย
ข้ามไปจนออกเดินทางไปถึงวัดก็ครอบครัวผมให้เจ้าอาวาส ก็คุยกันไปสักพักเค้าก็พาไปสำรวจวัดเเล้วก็ผลงานต่างๆของท่าน เเล่วก็พาไปที่กุฏิผม เเล้วผมก็ทำความคุ้นเคยสถานที่จน คำ่ชาวบ้านก็ทำความรู้จักครอบครัวผมเเล้วก็นั่งทานอาหารเย็นกันตามเคยผมก็ไม่ทานมื้อเย็น เเต่ไปนั่งคุยกับจ้าวอาวาส ลืมบอกไปท่านชื่อ พระอาจารย์ อธิวโนภุกขุ อยู่วัดป่าสถิตธาราราม พอเล่าให้ท่านฟังท่าน ก็บอกว่า"บางทีอาจจะเป็นนิมิต หลอกก็ได้เพราะจิตใต้สำนึกเรากลัวมากมันเลยเเต่งขึ้นมา"
ผมว่าไม่ใช่นิมิตเเล้วนะครับเเรงสะขนาดนี้ เเต่ท่านอาจารย์ก็ ย้ำเเบบเดิมอีกจนผมก็ขี้เกียจเถียง ตอนพูดท่านก็ยิ้มเเบบขำๆเหมือนกับกำลังพูดเพื่อไม่ให้ผมกลัวท่านดูเป็นคนมีเมตตาสูงมาก
//ตอนผมมาถึงตอนเเรกๆก็ตรงไปกราบจ้าวที่ก่อนอันหลังจากดูกุฏิเสร็จ//
เอาจริงๆเเค่อยากรู้ว่าใครเคยเจอปัญหาคล้ายๆกันหรือพอจะเเนะนำอะไรใด้บ้างเพราะสงสัยอะครับบ