โรคกลัวความรัก
เราเป็นคนนึงที่เคยมีแฟน และยอมรับว่ารักมาก เพราะเขาเป็นแฟนคนแรกของเรา เราทุ่มมาก อยากไปไหนเราพาไป เราออกเงินให้ทุกอย่าง อยากได้อะไรเราซื้อให้ อยากทำอะไรเราตามใจหมด ตอนเย็นเขาจะพาไปกินข้าวแต่เราจ่ายนะ พอตอนจะนอนก็จะสไกป์กัน แต่วันสำคัญต่างๆเขาไม่เคยทำอะไรให้เราเลยสักครั้ง วาเลนไทน์ วันเกิดเรา วันครบรอบซึ่งเป็นเราที่ทำให้หมด เราว่าเราดีกับเขามากละนะ แล้วเราก็ไม่คุยกับใครเลย ไม่คุยกับเพื่อน ไม่เที่ยวกับเพื่อน แต่สุดท้าย เขาก็ไปมีคนอื่น ไปคบกับรุ่นน้อง แล้วก็มาบอกเลิกเราด้วยเหตุผล หมาๆ ว่า "ทางบ้านให้เลิก" ซึ่งเราก็รู้อยู่แล้วว่าพ่อแม่เขาโอเคกับเรา แล้วเราก็รู้ว่าต้องมีคนอื่นแน่ แต่เราพยายามก็ยื้อทุกอย่าง หาวิธีทุกอย่าง เขาก็ไม่อยู่ เราเลยปล่อย ตั้งแต่วันนั้น ทำให้เราไม่กล้าอยากเริ่มกับใคร
แต่หลังจากตอนนั้น ก็มีคนเข้ามาในชีวิตเรื่อยๆ มีคนนึงดีกับเรามาก ทุกอย่างคือโอเคสุดๆ การงาน การเรียน การเงิน ครอบครัวแบบเพอร์เฟคมาก แต่เราเหมือนโรคจิต เวลาเรารู้สึกดีมากกับเขา เราจะดึงตัวเองกลับมา ให้เฉยๆ ทำไม่ลงลึกเกินไป จนตอนนี้ทำให้เราไม่รู้สึกอะไรมากกับเขา
แต่ความรู้สึกเราคือ
- เรายังอยากคุยไปเรื่อยๆ
- ไม่อยากผูกมัดกับใคร
- กลัวที่จะคบใคร
- กลัวเสียใจ
- ไม่อยากตามใครให้เหนื่อย
- ไม่กล้าให้ความรู้สึกกับใครมาก
- แต่อยากมีคนข้างๆ
- อยากมีคนไปเที่ยวด้วยกัน
ใครมีโมเม้นแบบเราบ้าง !! คือเราเป็นอะไร เง้อออ
โรคกลัวความรัก
เราเป็นคนนึงที่เคยมีแฟน และยอมรับว่ารักมาก เพราะเขาเป็นแฟนคนแรกของเรา เราทุ่มมาก อยากไปไหนเราพาไป เราออกเงินให้ทุกอย่าง อยากได้อะไรเราซื้อให้ อยากทำอะไรเราตามใจหมด ตอนเย็นเขาจะพาไปกินข้าวแต่เราจ่ายนะ พอตอนจะนอนก็จะสไกป์กัน แต่วันสำคัญต่างๆเขาไม่เคยทำอะไรให้เราเลยสักครั้ง วาเลนไทน์ วันเกิดเรา วันครบรอบซึ่งเป็นเราที่ทำให้หมด เราว่าเราดีกับเขามากละนะ แล้วเราก็ไม่คุยกับใครเลย ไม่คุยกับเพื่อน ไม่เที่ยวกับเพื่อน แต่สุดท้าย เขาก็ไปมีคนอื่น ไปคบกับรุ่นน้อง แล้วก็มาบอกเลิกเราด้วยเหตุผล หมาๆ ว่า "ทางบ้านให้เลิก" ซึ่งเราก็รู้อยู่แล้วว่าพ่อแม่เขาโอเคกับเรา แล้วเราก็รู้ว่าต้องมีคนอื่นแน่ แต่เราพยายามก็ยื้อทุกอย่าง หาวิธีทุกอย่าง เขาก็ไม่อยู่ เราเลยปล่อย ตั้งแต่วันนั้น ทำให้เราไม่กล้าอยากเริ่มกับใคร
แต่หลังจากตอนนั้น ก็มีคนเข้ามาในชีวิตเรื่อยๆ มีคนนึงดีกับเรามาก ทุกอย่างคือโอเคสุดๆ การงาน การเรียน การเงิน ครอบครัวแบบเพอร์เฟคมาก แต่เราเหมือนโรคจิต เวลาเรารู้สึกดีมากกับเขา เราจะดึงตัวเองกลับมา ให้เฉยๆ ทำไม่ลงลึกเกินไป จนตอนนี้ทำให้เราไม่รู้สึกอะไรมากกับเขา
แต่ความรู้สึกเราคือ
- เรายังอยากคุยไปเรื่อยๆ
- ไม่อยากผูกมัดกับใคร
- กลัวที่จะคบใคร
- กลัวเสียใจ
- ไม่อยากตามใครให้เหนื่อย
- ไม่กล้าให้ความรู้สึกกับใครมาก
- แต่อยากมีคนข้างๆ
- อยากมีคนไปเที่ยวด้วยกัน
ใครมีโมเม้นแบบเราบ้าง !! คือเราเป็นอะไร เง้อออ