ทำไมต้องจบความสัมพันธ์ระหว่างเรา
เราและเขาเป็นแฟนกันมา 5 ปีแล้ว ผ่านสุข ทุกข์ และอุปสรรคต่าง ๆ ด้วยกันมาตลอด
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ในวันจันทร์ (30 มีนาคม 2558) แฟนโทรเข้ามาหาในตอนเที่ยง บอกว่า เราทั้งสองคนคงต้องเลิกกัน เราสองคนคงคบกันต่อไปไม่ได้
เราจึงรวบรวมสติทั้งหมด แล้วถามว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร (ก่อนหน้านี้เราไม่ได้ทะเลาะกัน เราโทรคุยกันทุกวัน)
เขาตอบมาว่า ::: รู้สึกผิดมาโดยตลอด อยากบอกแต่ไม่กล้า ต้องขอโทษด้วย
เขาโกหกว่า "ได้คุยกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งในที่ทำงาน และได้มีความสัมพันธ์กันแล้ว ซึ่งไม่รู้ว่าท้องเหรือป่าว"
เราจึงวางสายไป เพราะอึ้งและเสียใจอย่างสุดซึ้ง (((ตลอดจนด้วยภาระหน้าที่ในช่วงบ่าย ที่ต้องเข้าประชุม พรีเซ็นงานให้ดีที่สุดตามหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ แต่ต้องฝืนยิ้มทั้ง ๆ ที่หัวใจของตนเองร้องไห้ )))
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ในที่สุด เมื่อเลิกงาน เรารีบไปหาแฟนซึ่งทำงานไกลจากเราประมาณ 50 กว่ากิโล เพื่อรอพบและคุยให้รู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้น
ไปถึงตอน 18.00 น. กว่าจะได้เจอกันและได้พูดคุยก็ 23.00 น.แล้ว เรายืนรอที่หน้าบ้าน ซึ่งไม่รู้เลยว่าเขาอยู่ที่ไหน ไปไหน โทรไปก็ไม่รับสาย กุญแจบ้านก็เปลี่ยน ชีวิตมันเศร้าขึ้นเรื่อย ๆ
เราก็เคลียดมาก เลยโทรหาน้องสาวเขาและแม่ของเขา ว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น
ซึ่งแม่และน้องของเขาต่างก็เห็นว่า ไม่น่าจะเป็นความจริง ที่เขาจะไปคบคนอื่นหรือมีความสัมพันธ์กับคนอื่น
เรารอเขา รอ รอ รอ จนเพื่อน รุ่นพี่ แม้กระทั้งคนข้างบ้าน ซึ่งเดิมไม่เคยคุยกันมาก่อน
ต่างก็บอกว่า ผู้ชาย เลิกงานก็กลับบ้าน หรือไม่ก็ไปเล่นกีฬา ไม่น่าไปไหนไกล
ทุกคนผ่านไปผ่านมา ต่างก็พยายามโทรหา "เขา"
ในที่สุดแม่ของเขาก็ติดต่อ และให้มาคุยกับเราที่บ้าน
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
23.00 น.
เมื่อเจอหน้าเขา เราก็ถามว่ามันเกิดอะไรขึ้น
เขาก็ได้แต่พูดว่า เราคบกันไม่ได้ เราคบกันไม่ได้ เราต่างกันทั้งชีวิตการทำงาน การศึกษา และครอบครัวที่แตกต่างกันมาก
เราก็ได้แต่พูดว่า เรารักเขา
เราไม่ต้องการผู้ชายที่รวยล้นฟ้า ขับรถหรูมารับ ไม่ต้องการบ้านใหญ่โต
เราขอแค่ผู้ชายคนคนหนึ่งที่ดูแลเราได้ เป็นเพื่อนเป็นคู่ชีวิต แม้จะลำบากหรือทุกข์เราก็จะผ่านด้วยกัน
แต่เขาก็ตอบว่า ไม่ ไม่ ไม่ เราทั้งสองคนคบกันไม่ได้ อย่างไรทางครอบครัวของเราก็คงไม่ยอมให้แต่งงานกัน เพราะไม่เหมาะสมกัน
เขาบอกว่า เขาเหนื่อยแล้ว เขาเบื่อแล้ว เขาอยากมีชีวิต ที่ไปเที่ยวไหนก็ได้คนเดียว
เลิกกันไม่ใช่เพราะมีคนอื่น แต่จะไม่มีใครเลย (เรื่องผู้หญิง สรุปไม่มี และไม่มีผู้หญิงคนไหนท้อง)
เขายังคงยืนยัน และให้เราเดินจากชีวิตเขาไป
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จน 03.00 น
ก็ยังไม่ได้ เขาบ้านเขาหรอกนะ
ไปคุยกันที่ร้านอาหาร
ได้แต่ร้องไห้ และพูดแต่สิ่งดีๆ ที่ทำให้ซึ่งกันและกัน
เราเลยถามว่า เราเลวเหรอ เราชั่วเหรอ เราไม่ดีตรงไหน เราไม่ค่อยมีเวลาให้หรือเปล่า เราไม่ค่อยดูแลหรือเปล่า เราแก่ไปแล้วใช่มั้ย
เขาก็บอกว่า เราดีทุกอย่าง แต่มันไม่ใช่ มันไม่ใช่ เราต้องจบ เราคงคบจนแต่งงานไม่ได้ ไม่มีทาง
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เราเริ่มเหนื่อยและหมดแรง
เขาและเราจึงเดิน เข้าบ้าน อาบน้ำ นอน
เมื่อเรานอนอยู่ข้างๆ เราแค่เอามือไปกอดเขาเบาๆ เขากลับปัดมือเราทิ้ง
เราได้แต่นอนร้องไห้ เสียใจ ทั้งๆที่ เขาไม่เคยปฏิเสธเรา เมื่อก่อนได้แต่หอมเมื่อเรา กอดเรา แต่คืนนั้นมันโหดร้ายมาก
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นอนไปนิดเดียว
05.00 น. ก็ตื่น มาทำงานที่กทม. ในชุดทำงานเดิม หน้าตามอมแมม เดินอย่างหมดแรง สายๆ ก็กลับบ้านไปอาบน้ำมาทำงานใหม่
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เที่ยงของอีกวัน
เราก็ โทรไปหาเขา
แต่เขา กลับบอกว่า ไม่อยากคุย และให้เราทำใจให้ได้ และไม่ต้องโทรมา
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
คือ.... เรารักเขา แต่เขาไม่เลือกที่จะรักเรา
ชีวิตจะเดินต่อไปทางไหน ยังไม่รู้เลยคะ
ทำไมต้องจบความสัมพันธ์ระหว่างเรา ? "เลิกกัน" เป็นคำตอบของเราทั้งสองเหรอ
เราและเขาเป็นแฟนกันมา 5 ปีแล้ว ผ่านสุข ทุกข์ และอุปสรรคต่าง ๆ ด้วยกันมาตลอด
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ในวันจันทร์ (30 มีนาคม 2558) แฟนโทรเข้ามาหาในตอนเที่ยง บอกว่า เราทั้งสองคนคงต้องเลิกกัน เราสองคนคงคบกันต่อไปไม่ได้
เราจึงรวบรวมสติทั้งหมด แล้วถามว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร (ก่อนหน้านี้เราไม่ได้ทะเลาะกัน เราโทรคุยกันทุกวัน)
เขาตอบมาว่า ::: รู้สึกผิดมาโดยตลอด อยากบอกแต่ไม่กล้า ต้องขอโทษด้วย
เขาโกหกว่า "ได้คุยกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งในที่ทำงาน และได้มีความสัมพันธ์กันแล้ว ซึ่งไม่รู้ว่าท้องเหรือป่าว"
เราจึงวางสายไป เพราะอึ้งและเสียใจอย่างสุดซึ้ง (((ตลอดจนด้วยภาระหน้าที่ในช่วงบ่าย ที่ต้องเข้าประชุม พรีเซ็นงานให้ดีที่สุดตามหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ แต่ต้องฝืนยิ้มทั้ง ๆ ที่หัวใจของตนเองร้องไห้ )))
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ในที่สุด เมื่อเลิกงาน เรารีบไปหาแฟนซึ่งทำงานไกลจากเราประมาณ 50 กว่ากิโล เพื่อรอพบและคุยให้รู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้น
ไปถึงตอน 18.00 น. กว่าจะได้เจอกันและได้พูดคุยก็ 23.00 น.แล้ว เรายืนรอที่หน้าบ้าน ซึ่งไม่รู้เลยว่าเขาอยู่ที่ไหน ไปไหน โทรไปก็ไม่รับสาย กุญแจบ้านก็เปลี่ยน ชีวิตมันเศร้าขึ้นเรื่อย ๆ
เราก็เคลียดมาก เลยโทรหาน้องสาวเขาและแม่ของเขา ว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น
ซึ่งแม่และน้องของเขาต่างก็เห็นว่า ไม่น่าจะเป็นความจริง ที่เขาจะไปคบคนอื่นหรือมีความสัมพันธ์กับคนอื่น
เรารอเขา รอ รอ รอ จนเพื่อน รุ่นพี่ แม้กระทั้งคนข้างบ้าน ซึ่งเดิมไม่เคยคุยกันมาก่อน
ต่างก็บอกว่า ผู้ชาย เลิกงานก็กลับบ้าน หรือไม่ก็ไปเล่นกีฬา ไม่น่าไปไหนไกล
ทุกคนผ่านไปผ่านมา ต่างก็พยายามโทรหา "เขา"
ในที่สุดแม่ของเขาก็ติดต่อ และให้มาคุยกับเราที่บ้าน
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
23.00 น.
เมื่อเจอหน้าเขา เราก็ถามว่ามันเกิดอะไรขึ้น
เขาก็ได้แต่พูดว่า เราคบกันไม่ได้ เราคบกันไม่ได้ เราต่างกันทั้งชีวิตการทำงาน การศึกษา และครอบครัวที่แตกต่างกันมาก
เราก็ได้แต่พูดว่า เรารักเขา
เราไม่ต้องการผู้ชายที่รวยล้นฟ้า ขับรถหรูมารับ ไม่ต้องการบ้านใหญ่โต
เราขอแค่ผู้ชายคนคนหนึ่งที่ดูแลเราได้ เป็นเพื่อนเป็นคู่ชีวิต แม้จะลำบากหรือทุกข์เราก็จะผ่านด้วยกัน
แต่เขาก็ตอบว่า ไม่ ไม่ ไม่ เราทั้งสองคนคบกันไม่ได้ อย่างไรทางครอบครัวของเราก็คงไม่ยอมให้แต่งงานกัน เพราะไม่เหมาะสมกัน
เขาบอกว่า เขาเหนื่อยแล้ว เขาเบื่อแล้ว เขาอยากมีชีวิต ที่ไปเที่ยวไหนก็ได้คนเดียว
เลิกกันไม่ใช่เพราะมีคนอื่น แต่จะไม่มีใครเลย (เรื่องผู้หญิง สรุปไม่มี และไม่มีผู้หญิงคนไหนท้อง)
เขายังคงยืนยัน และให้เราเดินจากชีวิตเขาไป
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จน 03.00 น
ก็ยังไม่ได้ เขาบ้านเขาหรอกนะ
ไปคุยกันที่ร้านอาหาร
ได้แต่ร้องไห้ และพูดแต่สิ่งดีๆ ที่ทำให้ซึ่งกันและกัน
เราเลยถามว่า เราเลวเหรอ เราชั่วเหรอ เราไม่ดีตรงไหน เราไม่ค่อยมีเวลาให้หรือเปล่า เราไม่ค่อยดูแลหรือเปล่า เราแก่ไปแล้วใช่มั้ย
เขาก็บอกว่า เราดีทุกอย่าง แต่มันไม่ใช่ มันไม่ใช่ เราต้องจบ เราคงคบจนแต่งงานไม่ได้ ไม่มีทาง
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เราเริ่มเหนื่อยและหมดแรง
เขาและเราจึงเดิน เข้าบ้าน อาบน้ำ นอน
เมื่อเรานอนอยู่ข้างๆ เราแค่เอามือไปกอดเขาเบาๆ เขากลับปัดมือเราทิ้ง
เราได้แต่นอนร้องไห้ เสียใจ ทั้งๆที่ เขาไม่เคยปฏิเสธเรา เมื่อก่อนได้แต่หอมเมื่อเรา กอดเรา แต่คืนนั้นมันโหดร้ายมาก
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นอนไปนิดเดียว
05.00 น. ก็ตื่น มาทำงานที่กทม. ในชุดทำงานเดิม หน้าตามอมแมม เดินอย่างหมดแรง สายๆ ก็กลับบ้านไปอาบน้ำมาทำงานใหม่
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เที่ยงของอีกวัน
เราก็ โทรไปหาเขา
แต่เขา กลับบอกว่า ไม่อยากคุย และให้เราทำใจให้ได้ และไม่ต้องโทรมา
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
คือ.... เรารักเขา แต่เขาไม่เลือกที่จะรักเรา
ชีวิตจะเดินต่อไปทางไหน ยังไม่รู้เลยคะ