เรื่องของเรื่องวันนี้ผมไปดู ฟาส 7 มา รอรถตู้หน้าบ้าน รอนานม๊วกกกกก ประมาณ ชั่วโมงครึ่งได้ ทำให้ผมพลาดรอบแรกไป
ผมได้โทรไปหาเพื่อนว่า มีรอบไหนอีก ก็มี 11.30 ซึ่งผมไปไม่ทันแน่ๆ เพราะตอนนั้นรถยังไม่มาเลย (จิงๆๆก็มีรถตลอด แต่ไม่จอด คงเต็ม)
เลยจองไปรอบบ่ายโมงครึ่ง คือมันร้อนมาก ผมว่าจะเดินไปกินข้าว และชาต์แบต เพราะ มันมีเวลาเหลืออีกนาน แต่พอที่ผมจะเดินไป พระเจ้ารถตู้มาพอดี
ก็เลยได้ขึ้น แต่ก็นั้นแหละครับ ได้ยืน ซึ่งมีป้า 2 คนนั่งอยู่ ถามผมมานั่นกับป้าก็ได้ แต่ผม บอก "ไม่เป็นไร ครับผมยืนได้ ขอบคุณนะคับ"
และคนข้างๆ ของป้าเค้า คือจุดเริ่มต้นแหละครับ คือเค้าเป็นคนเชื้อสายจีนแน่ๆ ตาตี๋ๆ ขาวๆ เค้าก็ยิ้ม ผมก็ยิ้ม เพราะผมยืนหันหน้าไปทางเค้า
ธรรมดาที่สายตาผมจะไปจับจอง วาปป พอถึงที่หมาย สุขอนัตน์ สระบุรีครับ บอกให้เลย ผมก็ลงภาวานาให้เค้าลงมาด้วย นั้นแหละครับ เค้าก็มา สุขอนันต์-
เหมือนกัน แล้วผมมั่นใจว่า เค้าเดินจากสุขอนัต แล้วไปต่อไหนไม่รู้ แล้วผมก็รีบ เดินหาเพื่อนที่นัดไว้ วาปมาต่อเข้าโรงหนัง ที่เวลา บ่ายโมง ครึ่ง ผมก็
แอบลุ้นว่าเค้าจะมาดูมั้ยหนัง แต่ไม่มีวี่แววครับ เค้าคงไปที่อื่น วาปอีกทีหนังจบ "บอกเลย มัน และตอนจบซึ่งมากกับ พอล เว็กเกอร์ "
หนังจบเวลา 16.00 ประมาณนั้นครับ แล้วผมก็เดิน จากสุขอนันต์ ไปยัง บขส ซึ่งใช้เวลา นานหน่อย เพราะไกลนิดๆ อิอิ เดินไปท่ารถ นครนายก
เดินมา โอ้ !! ผมเจอเธออีกแล้ว แล้วมีรถ นครนายก อีกคันกำลังออก ผมคิดว่าเค้าคงขึ้นไปแล้วแน่ๆ จังหวะนั้น มีรถตู้นครนายก เข้ามาอีกคัน ผมก็เลย
เดินไปนั่ง ที่ไหนได้ เธอก็เดินขึ้นมารถคันที่ผมจะกลับเหมือนกัน ผมก็ไม่รู้ว่า เวลามา กับ เวลากลับ เราจะตรงกัน แล้วได้นั่งรถคันเดียวกัน (ผมนั่งเบาะหลัง)
พยายามแอบมองเฟชบุค แต่แหม่ ไม่เห็นเลย สายตาไม่ดี ฮ่าๆๆๆ (แอบชั่ว) ถ้าผมตัดสินใจไปกินข้าว ผมจะได้เจอกับเธอมั้ย เพราะอะไรถึงได้กลับบ้านคัน
เดียวกันอีก ผมสัญญาไว้ว่า ถ้าผมเจอเธออีกครั้งนึงผมจะเข้าไปทำความรู้จักกันแน่นอน ^_^
ปล. เรื่องนี้ผมไม่ได้แต่งขึ้นมานะครับ เป็นเรื่องจิง ล้วนๆ
ถ้าผมเจอเธออีกเป็นครั้งที่ 3 ผมจะไปทัก
ผมได้โทรไปหาเพื่อนว่า มีรอบไหนอีก ก็มี 11.30 ซึ่งผมไปไม่ทันแน่ๆ เพราะตอนนั้นรถยังไม่มาเลย (จิงๆๆก็มีรถตลอด แต่ไม่จอด คงเต็ม)
เลยจองไปรอบบ่ายโมงครึ่ง คือมันร้อนมาก ผมว่าจะเดินไปกินข้าว และชาต์แบต เพราะ มันมีเวลาเหลืออีกนาน แต่พอที่ผมจะเดินไป พระเจ้ารถตู้มาพอดี
ก็เลยได้ขึ้น แต่ก็นั้นแหละครับ ได้ยืน ซึ่งมีป้า 2 คนนั่งอยู่ ถามผมมานั่นกับป้าก็ได้ แต่ผม บอก "ไม่เป็นไร ครับผมยืนได้ ขอบคุณนะคับ"
และคนข้างๆ ของป้าเค้า คือจุดเริ่มต้นแหละครับ คือเค้าเป็นคนเชื้อสายจีนแน่ๆ ตาตี๋ๆ ขาวๆ เค้าก็ยิ้ม ผมก็ยิ้ม เพราะผมยืนหันหน้าไปทางเค้า
ธรรมดาที่สายตาผมจะไปจับจอง วาปป พอถึงที่หมาย สุขอนัตน์ สระบุรีครับ บอกให้เลย ผมก็ลงภาวานาให้เค้าลงมาด้วย นั้นแหละครับ เค้าก็มา สุขอนันต์-
เหมือนกัน แล้วผมมั่นใจว่า เค้าเดินจากสุขอนัต แล้วไปต่อไหนไม่รู้ แล้วผมก็รีบ เดินหาเพื่อนที่นัดไว้ วาปมาต่อเข้าโรงหนัง ที่เวลา บ่ายโมง ครึ่ง ผมก็
แอบลุ้นว่าเค้าจะมาดูมั้ยหนัง แต่ไม่มีวี่แววครับ เค้าคงไปที่อื่น วาปอีกทีหนังจบ "บอกเลย มัน และตอนจบซึ่งมากกับ พอล เว็กเกอร์ "
หนังจบเวลา 16.00 ประมาณนั้นครับ แล้วผมก็เดิน จากสุขอนันต์ ไปยัง บขส ซึ่งใช้เวลา นานหน่อย เพราะไกลนิดๆ อิอิ เดินไปท่ารถ นครนายก
เดินมา โอ้ !! ผมเจอเธออีกแล้ว แล้วมีรถ นครนายก อีกคันกำลังออก ผมคิดว่าเค้าคงขึ้นไปแล้วแน่ๆ จังหวะนั้น มีรถตู้นครนายก เข้ามาอีกคัน ผมก็เลย
เดินไปนั่ง ที่ไหนได้ เธอก็เดินขึ้นมารถคันที่ผมจะกลับเหมือนกัน ผมก็ไม่รู้ว่า เวลามา กับ เวลากลับ เราจะตรงกัน แล้วได้นั่งรถคันเดียวกัน (ผมนั่งเบาะหลัง)
พยายามแอบมองเฟชบุค แต่แหม่ ไม่เห็นเลย สายตาไม่ดี ฮ่าๆๆๆ (แอบชั่ว) ถ้าผมตัดสินใจไปกินข้าว ผมจะได้เจอกับเธอมั้ย เพราะอะไรถึงได้กลับบ้านคัน
เดียวกันอีก ผมสัญญาไว้ว่า ถ้าผมเจอเธออีกครั้งนึงผมจะเข้าไปทำความรู้จักกันแน่นอน ^_^
ปล. เรื่องนี้ผมไม่ได้แต่งขึ้นมานะครับ เป็นเรื่องจิง ล้วนๆ