สวัสดีค่ะ ตอนนี้หนูท้องได้ 8 เดือนแล้ว พ่อแม่ยังไม่รู้ ทั้งที่อยู่บ้านเดียวกันด้วยซ้ำค่ะ ที่บอกว่าชีวิตตัวเองรันทดเพราะเหมือนชีวิตเกิดมามีกรรมมากค่ะ เจอแต่เรื่องเลวร้ายแบบว่าไม่ผ่านพ้นไปสักที
เริ่มเล่าเลยนะค่ะ คือว่าหนูท้องเพราะถูกแฟนตัวเองขืดใจเพราะยังเด็กจึงไม่ได้ป้องกันอะไรด้วย พอท้องมาคุณแม่ผิดสังเกตุ เลยไปซื้อที่ตรวจมาตรวจเลยคะ แล้วก็ตั้งครรภ์จริงๆ พ่อแม่ผิดหวังมากค่ะ เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นน้ำตาของพ่อ มันเป็นอะไรที่เลวร้ายมาก พูดกับพ่อมาตลอดว่าจะไม่ทำให้ผิดหวังอีกแล้ว "จะไม่ทำให้ผิดหวังอีกแล้ว"
คลอดออกมาลูกน่ารักมากคะรักเขามาก ดูแลอย่างดี แฟนยังอยู่นะค่ะ อยุ่ดูแลช่วยเลี้ยงลูก คุณพ่อคุณแม่เขาก็รักลูกเรามากค่ะ พ่อแม่เราก็รักหลานคนนี้มาก กลับมาเรียนต่อ ผ่านไปปีหนึ่ง มีอะไรกับแฟนป้องกันตลอดค่ะ แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้พลาดมีอีกคน ..
ซึ่งตอนนี้ยังไม่กล้าบอกพ่อแม่เลยค่ะ ตอนแรกที่รู้ พูดกับตัวเองอย่างเดียวว่า เอาไว้ไม่ได้แล้วอยากเรียนต่อไม่อยากทำให้พ่อแม่เสียใจซ้ำซากแล้ว ท้อง2เดือนไปซื้อยาสตรีมากินทั้งที่รู้ว่ามันอันตราย ทั้งที่รู้ว่าไม่ออกแต่ก็อยากลองคะ แล้วก็ไม่ออกจริงๆ สั่งซื้อยาสอดมาตอน 3 เดือน 4,000บาท ถูกหลอกคะ ไม่ออกอีก แต่ทุกวันยังคงจะไป รร ท้องก็ใหญ่ขึ้น ต้องใส่กระโปรงรัดหน้าท้องทุกวัน หดหู่มากค่ะ มีลูกอยู่แร้วคนนึงซึ่งตอนนั้นเราดูแลอย่างดี ทานยาบำรุง ทานอาหารที่มีประโยชน์ ไม่ทำงานหนัก พวกงานบ้านอะไรพวกนี้คะ จนท้องได้ 6-7 เดือนตัดสินใจว่าจะซื้อยาสอดจาก รพ.คลองตันดูอีกครั้ง แต่ก็ไม่ได้ซื้อค่ะ เพราะสงสารลูก ยิ่งมองหน้าลูกคนแรกแล้วก็คิดว่า เราจะทำลงหราก็เป็นตัวมีอวัยวะครบ 32 แล้ว แฟนก็เคยพูดคำนึงว่า "ทำไมพี่ได้เกิด ทำไมหนูไม่ได้เกิด" ประโยคนี้จุกมากค่ะ
เหตุผลตอนแรกที่ไม่ให้เค้าเกิดเพราะ อยากเรียนต่อ ไม่อยากให้พ่อแม่เสียใจแล้ว และที่สำคัญไม่มีเงินเลี้ยงดูคะ คนนี้ที่เลี้ยงอยู่เหนื่อยมาก เงินก็ไม่มีเป้นส่วนตัวที่เลี้ยงมาส่วนมากก็มาจากพ่อแม่แฟน ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงค่ะ 8 เดือนแล้ว อีกแค่เดือนเดียวเค้าก็คลอดมาแล้ว แล้วพ่อแม่จะรู้ตอนไหน แล้วยังไม่ได้ไปฝากครรภ์เลย เค้าจะเกิดมาแข็งแรงไหม เพราะตอนน้อยๆเราทำร้ายเค้าไว้มาก เค้าจะสมประกอบหรือป่าว แล้วจะเอาเงินที่ไหนเลี้ยงดูเขา
เรื่องพ่อกับแม่ คงจะต้องบอกหรือเขาคงรู้ได้เองเร็วๆนี้คะ เตรียมใจไว้แล้ว ถึงเวลานั้นคงทำอะไรไม่ได้นอกใจกราบแทบเท้า ลูกคนนี้มันไม่ได้เรื่องเลย
เรื่องเงินทอง ไม่มีก็คงต้องอด ต้องทำงาน จนบางทีอาจจะเลิกเรียนเพื่อออกมาหาเลี้ยงลูก มันเป็นความผิดของเรา มันเกิดจากการกระทำของเราเองทั้งนั้น
เราต้องรับผิดชอบ เราต้องไม่เห็นแก่ตัวโดยการฆ่าลูกน้อยแล้วบอกว่าอยากเรียนต่อทั้งๆที่เขาก็แค่อยากเกิด เหมือนกัน
ประเด็นคือเค้าเกิดมาจะปกติแบบคนอื่นมั้ยเรากินยาสตรีไปมาก ตอนท้องอ่อนซึ่งมันอันตรายมาก ?
ตอนนี้ยังไม่ได้ฝากท้องเค้าจะทำคลอดมั้ยค่ะ แล้วมันจะมีปัญหาอะไรตามมามั้ย ?
ปล.เราคิดอยากฆ่าตัวตายเพราะคิดว่าอยู่ไปก็มีแต่ให้พ่อแม่ผิดหวัง ทำตัวเลวๆซ้ำซาก แต่มันก็จะมีอีกความคิดผุดขึ้นเสมอว่า บางทีพ่อแม่เค้าอาจจะอยากให้เราอยู่มากกว่าให้เราตาย พ่อเคยบอกว่า ไม่ว่าหนูก็เป็นยังไงพ่อก็รักหนูเสมอเพราะหนูคือลูกสาวที่น่ารัก ถ้ามีโอกาสดีๆสักครั้ง อยากพูดกับพ่อว่า หนูจะเรียนให้จบไม่ว่าจะมีอุปสรรค์มากมายเท่าไหร่ ไม่ว่าจะจบตอนไหน หนูจะเอาความสำเร็จมาให้พ่อดู เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่พ่อหวังจากลูกสาวคนนี้
และหนูเชื่อว่าพ่อกับแม่ให้อภัยหนูได้เสมอ หนูแค่ไม่อยากเห็นน้ำตาของพ่ออีก
ขอบคุณทุกคนนะค่ะที่อ่านมาจนจบนี้ มันยังไม่หมดแค่นี้นะค่ะ แล้วหนูจะมาต่อ
ชีวิตที่รันทด จนคิดฆ่าตัวตาย ท้อง 8 เดือนแต่พ่อแม่ยังไม่รู้ ขอคำปรึกษาหน่อยนะค่ะ
เริ่มเล่าเลยนะค่ะ คือว่าหนูท้องเพราะถูกแฟนตัวเองขืดใจเพราะยังเด็กจึงไม่ได้ป้องกันอะไรด้วย พอท้องมาคุณแม่ผิดสังเกตุ เลยไปซื้อที่ตรวจมาตรวจเลยคะ แล้วก็ตั้งครรภ์จริงๆ พ่อแม่ผิดหวังมากค่ะ เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นน้ำตาของพ่อ มันเป็นอะไรที่เลวร้ายมาก พูดกับพ่อมาตลอดว่าจะไม่ทำให้ผิดหวังอีกแล้ว "จะไม่ทำให้ผิดหวังอีกแล้ว"
คลอดออกมาลูกน่ารักมากคะรักเขามาก ดูแลอย่างดี แฟนยังอยู่นะค่ะ อยุ่ดูแลช่วยเลี้ยงลูก คุณพ่อคุณแม่เขาก็รักลูกเรามากค่ะ พ่อแม่เราก็รักหลานคนนี้มาก กลับมาเรียนต่อ ผ่านไปปีหนึ่ง มีอะไรกับแฟนป้องกันตลอดค่ะ แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้พลาดมีอีกคน ..
ซึ่งตอนนี้ยังไม่กล้าบอกพ่อแม่เลยค่ะ ตอนแรกที่รู้ พูดกับตัวเองอย่างเดียวว่า เอาไว้ไม่ได้แล้วอยากเรียนต่อไม่อยากทำให้พ่อแม่เสียใจซ้ำซากแล้ว ท้อง2เดือนไปซื้อยาสตรีมากินทั้งที่รู้ว่ามันอันตราย ทั้งที่รู้ว่าไม่ออกแต่ก็อยากลองคะ แล้วก็ไม่ออกจริงๆ สั่งซื้อยาสอดมาตอน 3 เดือน 4,000บาท ถูกหลอกคะ ไม่ออกอีก แต่ทุกวันยังคงจะไป รร ท้องก็ใหญ่ขึ้น ต้องใส่กระโปรงรัดหน้าท้องทุกวัน หดหู่มากค่ะ มีลูกอยู่แร้วคนนึงซึ่งตอนนั้นเราดูแลอย่างดี ทานยาบำรุง ทานอาหารที่มีประโยชน์ ไม่ทำงานหนัก พวกงานบ้านอะไรพวกนี้คะ จนท้องได้ 6-7 เดือนตัดสินใจว่าจะซื้อยาสอดจาก รพ.คลองตันดูอีกครั้ง แต่ก็ไม่ได้ซื้อค่ะ เพราะสงสารลูก ยิ่งมองหน้าลูกคนแรกแล้วก็คิดว่า เราจะทำลงหราก็เป็นตัวมีอวัยวะครบ 32 แล้ว แฟนก็เคยพูดคำนึงว่า "ทำไมพี่ได้เกิด ทำไมหนูไม่ได้เกิด" ประโยคนี้จุกมากค่ะ
เหตุผลตอนแรกที่ไม่ให้เค้าเกิดเพราะ อยากเรียนต่อ ไม่อยากให้พ่อแม่เสียใจแล้ว และที่สำคัญไม่มีเงินเลี้ยงดูคะ คนนี้ที่เลี้ยงอยู่เหนื่อยมาก เงินก็ไม่มีเป้นส่วนตัวที่เลี้ยงมาส่วนมากก็มาจากพ่อแม่แฟน ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงค่ะ 8 เดือนแล้ว อีกแค่เดือนเดียวเค้าก็คลอดมาแล้ว แล้วพ่อแม่จะรู้ตอนไหน แล้วยังไม่ได้ไปฝากครรภ์เลย เค้าจะเกิดมาแข็งแรงไหม เพราะตอนน้อยๆเราทำร้ายเค้าไว้มาก เค้าจะสมประกอบหรือป่าว แล้วจะเอาเงินที่ไหนเลี้ยงดูเขา
เรื่องพ่อกับแม่ คงจะต้องบอกหรือเขาคงรู้ได้เองเร็วๆนี้คะ เตรียมใจไว้แล้ว ถึงเวลานั้นคงทำอะไรไม่ได้นอกใจกราบแทบเท้า ลูกคนนี้มันไม่ได้เรื่องเลย
เรื่องเงินทอง ไม่มีก็คงต้องอด ต้องทำงาน จนบางทีอาจจะเลิกเรียนเพื่อออกมาหาเลี้ยงลูก มันเป็นความผิดของเรา มันเกิดจากการกระทำของเราเองทั้งนั้น
เราต้องรับผิดชอบ เราต้องไม่เห็นแก่ตัวโดยการฆ่าลูกน้อยแล้วบอกว่าอยากเรียนต่อทั้งๆที่เขาก็แค่อยากเกิด เหมือนกัน
ประเด็นคือเค้าเกิดมาจะปกติแบบคนอื่นมั้ยเรากินยาสตรีไปมาก ตอนท้องอ่อนซึ่งมันอันตรายมาก ?
ตอนนี้ยังไม่ได้ฝากท้องเค้าจะทำคลอดมั้ยค่ะ แล้วมันจะมีปัญหาอะไรตามมามั้ย ?
ปล.เราคิดอยากฆ่าตัวตายเพราะคิดว่าอยู่ไปก็มีแต่ให้พ่อแม่ผิดหวัง ทำตัวเลวๆซ้ำซาก แต่มันก็จะมีอีกความคิดผุดขึ้นเสมอว่า บางทีพ่อแม่เค้าอาจจะอยากให้เราอยู่มากกว่าให้เราตาย พ่อเคยบอกว่า ไม่ว่าหนูก็เป็นยังไงพ่อก็รักหนูเสมอเพราะหนูคือลูกสาวที่น่ารัก ถ้ามีโอกาสดีๆสักครั้ง อยากพูดกับพ่อว่า หนูจะเรียนให้จบไม่ว่าจะมีอุปสรรค์มากมายเท่าไหร่ ไม่ว่าจะจบตอนไหน หนูจะเอาความสำเร็จมาให้พ่อดู เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่พ่อหวังจากลูกสาวคนนี้
และหนูเชื่อว่าพ่อกับแม่ให้อภัยหนูได้เสมอ หนูแค่ไม่อยากเห็นน้ำตาของพ่ออีก
ขอบคุณทุกคนนะค่ะที่อ่านมาจนจบนี้ มันยังไม่หมดแค่นี้นะค่ะ แล้วหนูจะมาต่อ