อยากได้เเฟนกลับมา

ผม ชื่อ เชด คับ ผมเป็นเด็กธรรมดาที่ใครหลายๆคนรู้จักเเละใครหลายๆคนที่ไม่รู้จักผมเคยมีเเฟนคับเเละเเฟนผมเค้าเป็นคนดีมากเค้าดีกับผมเค้ารักผมเเละเค้าดูเเลผม ผมจะเล่าคราวๆนะคับ คือ ก่อนที่ผมกับเเฟนจะได้มาคบกันมันเป็นอะไรที่ไม่น่าเป็นไปได้คับเพราะเเฟนผมก่อนน่านี้เค้าเป็นเพื่อนของผมคับเเละผมได้เจอเค้าครั้งเเรกก็ตอนอยู่ ม.1 อ่ะคับผมก็ไม่รู้หรอกว่าทำไมถึงชอบเค้าเเต่ก็เจอครั้งเเรกก็ชอบเลย เพื่อนผมเค้าเป็นคนนิสัยดีมากเค้าเหมื่อนคนเอ๋อคับเเต่ก็น่ารักดีเป็นคนขี้เล่นน่ารักมาก เค้าเคยทำให้ผมประทับใจที่สุดก็ตอนที่ ผมไม่ได้ทำการบ้านมาเเล้วเค้าบอกอืมมาเด๋วเราช่วยกันทำตั้งเเต่นั้นมาผมก็เเอบชอบเค้าเลยคับผมก็เริ่มสนิทกับเค้าตั้งเเต่นั้นมา เเละเราก็เป๋นเพื่อนกัน เค้าเป็นคนที่ชอบปกป้องผมคับเพราะผมเป็นคนตุ้งติ้งมากเพื่อนก็ชอบล่ออ่ะคับว่า 'ตุ้ด' เเต่ผมไม่ค่อยโกดนะฮ่ะเวลาผมเห็นเพื่อนคนนี้ปกป้องความโกดก็หายเลย ตั้งเเต่นั้นมาเราก็สนิทกันมากขึ้น พอ มา ม.3 ตอนปิดเทอมจะขึ้น ม.4 เราก็ไปกินฉลองกันทั้งห้องคับ เราก็มีความสุขกันเเล้วเราก็กินเหล้ากันจนผมเมามากเพื่อนผมก็กินนะคับเเต่ไม่กินเยอะพอมีสติอยู่ ผมก็ไม่ค่อยรู้ตัวหลอกคับว่าตอนนั้นพูดอะไรไปบ้างเเต่พอจะรู้คราวๆว่าสารภาพบอกรักเค้าไปเพราะตอนจะกลับบ้านเพื่อนๆไม่มีใครขับรถยนต์ยังเด็กอยู่พวกเราก็เอามอไซตกันมาผมก็ได้ขึ้นคันเดียวกันอัด3คับเพื่อนของเพื่อนขับรถเเละผมนั่งกลางส่วนเค้านั่งหลังผมคับ ขับไปใกล้จะถึงบ้านผมล่ะผมก็เพ้อหลุดปากเพ้อไปบอก "ทำไมไม่สนใจกเลยทั้งที่กูก็รักก็ชอบ"เค้าก็เลยไม่พูดอะไรทำน่านิ่งๆ ตั้งเเต่นั้นมาเราก็คุยกันมากขึ้นมากขึ้น พอวันสงกรานผมขอเค้าคบคับเค้าก็บอกลองคบก็ได้ ตอนนั้นความรู้สึกคือ เหมื่อนมีระเบิดอยู่ข้างในตัวผมเเล้วระเบิดกระจายเป็นเสี่ยงๆ ผมก็ได้คบกับเค้าคับตั้งเเต่นั้นมาตอนเเรกเค้าก็ยอมผมนะคับเค้าดีมากเค้ายอมทุกอย่างอยากได้อะไรได้อยากกินอะไรหามาให้ผมคับเค้าดีมากอ่ะคับเเต่สุดท้ายพอถึงจุดๆหนึ่งเค้าก็เปลืยนไปเราก็เริ่มทะเลาะกันมากขึ้นผมไม่คิดว่าเค้าผิดนะคับเพราะว่าผมเป็นคนเอาเเต่ใจเองเเหละ 555 ก็เลยไม่ค่อยคิดอะไร พอวันต่อมาก่อนวาเลนไทน์2วันเค้าก็เริ่มเปลืยนไปเรื่อยๆทุกครั้งเค้าจะมาส่งผมที่บ้านทุกวันเเละซื้อหอยทอดให้ผมกินทุกครั้งเเต่ครั้งนี้เค้าบอกให้ผมกลับบ้านก่อนเเล้วเดี๋ยวซื้อหอยทอดไปให้ พอถึงบ้านผมก็ฟอมนอนอยู่บนเตียงเเละเค้าก็มานั่งตรงโซฟาเเละทำน่าเหนื่อยผมก็ถามตรงๆว่าจะยังไงเป็นไรทำไมไม่เหมื่อนเดิมเบื่อเค้าเเล้วหรอเค้าก็บอกว่าไม่รู้พี่คับคำว่าไม่รู้อ่ะก็หมายถึงเบื่ออ่ะเเหละผมก็ถามอีกว่ายังรักไหมเค้าก็บอกว่าไม่รุ้ผมก็ตัดใจเเล้วล่ะตอนนั้นเลิกเเนๆผมก็ถามเค้าไปอีกอยากเลิกไหมเค้าก็บอก "เลิก"ตอนนั้นที่ผมได้ยินคำตอบ "ระเบิดที่เคยระเบิดในใจผม"ก็กลายเป็นน้ำตาที่ไหลรินตามตาของผม ผมก็น้ำตาไหลเเต่ก็ด้วยอารมที่เสียใจ ก็กระฉากเค้าออกไปจากบ้าน ผมทำถูกเเล้วหรอหรือเค้าทำถูกเเล้วหรอ เเต่ก็คำว่าเบื่ออะเนาะทำไงได้ หลังจากนั้นเค้าก็หายไปจากชีวิตผม ปิดเทอม ม.4 ผมก็ยังคิดถึงเค้าจนทุกวันนี้ ทำไงดีคับผมอยากได้เค้ากลับมา ไม่ต้องรักมากเเค่ขออยู่ใกล้ๆเหมื่อนเมื่อก่อนผมควรทำยังไงดี