ขอแสดงความคิดเห็นนะครับ ถ้าเปรียบเทียบ จา เป็นนักฟุตบอลอาชีพ แล้ว สหมง เป็นสโมสรฟุตบอล ซึ่งทางสโมสรก็ต้องไปหานักฟุตบอลที่โนเนม ราคาถูกมาปั้น ถ้าปั้นแล้วเกิดเล่นไม่ได้เรื่อง ก็ขายทิ้งหรือไม่ต่อสัญญา แต่ถ้าเกิดเก่ง มีทีมอื่นสนใจ ก็โก่งค่าตัวเพื่ทำกำไร ซึ่งจะต้องขายภายในเวลาที่สัญญาเขียนไว้ แต่นักฟุตบอลก็มีสิทธิที่จะเลือกต่อ หรือไม่ต่อก็ได้ ขึ้นอยู่จะพอใจกับสัญญาฉบับใหม่ที่ทางสโมสร จะเพิ่มค่าตัวให้เท่าไหร่ หรืออาจไม่ต่อถ้ามีสโมสรอื่นให้ดีกว่า มากกว่า ไม่ใช่ เมื่อตอนโนเนมจ้างเดือนละ 50,000 บาท แต่พอดังแล้ว จะต่ออัตโนมัติ โดยให้ค่าตัวเท่าเดิมหรือไม่เป็นที่พอใจไม่ได้นะครับ มันเป็นการเอาเปรียบ ซึ่งถ้าสโมสรอื่น ให้เดือนละ 1,000,000 บาท
นักฟุตบอลก็มีสิทธิ เลือกสิ่งดีที่สุดให้ตัวเอง ไม่ใช่สัญญาทาส แต่ทุกอย่าง จะย้ายสโมสรได้ ก็ต่อเมื่อหมดสัญญา หรือ สโมสรยื่นข้อเสนอที่นักฟุตบอลรับได้ ยอมต่อสัญญา และสโมสรก็มีสิทธิขายต่อเพื่อทำกำไรได้ ภายในเวลาของสัญญาฉบับนั้น
ถ้าเปรียบ จาพนม เป็นนักฟุตบอล และ สหมงคล เป็นสโมสรฟุตบอล
นักฟุตบอลก็มีสิทธิ เลือกสิ่งดีที่สุดให้ตัวเอง ไม่ใช่สัญญาทาส แต่ทุกอย่าง จะย้ายสโมสรได้ ก็ต่อเมื่อหมดสัญญา หรือ สโมสรยื่นข้อเสนอที่นักฟุตบอลรับได้ ยอมต่อสัญญา และสโมสรก็มีสิทธิขายต่อเพื่อทำกำไรได้ ภายในเวลาของสัญญาฉบับนั้น