ผมกับแฟนคบกันมาได้ปีกว่า (แต่คุยๆกันมาร่วมๆ3ปี)
ได้คบกันตอนแยกย้ายไปทำงานแล้ว แน่นอนว่าที่ทำงานเราคนละที่กัน เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ได้เจอกันทุกวันอีกแล้ว
ช่วงแรกๆผมไปหาเขาทุกอาทิตย์(บ้าพลัง) มีเรื่องอะไรผมก็ยอมตลอดถึงแม้ตอนแรกจะเถียงไปก่อนแต่สุดท้าย.. ผมก็ยอมง้อเธอ
ตอนนี้ผมเครียดมาก แต่ไม่รู้จะเรียกสถานการณ์ตอนนี้ว่าอะไร เราไม่ได้ทะเลาะกัน แต่เกิดความเปลี่ยนแปลงระหว่างผมกับเธอ..
1. ผมไม่ได้บ้าพลังเหมือนแต่ก่อน เราไม่ได้เจอกันทุกอาทิตย์
2. หลายครั้งที่เธองอน(เหมือนเคย) แต่ผม.. ไม่ได้รู้สึกอยากง้อเหมือนเคย รู้สึกเฉยๆมากขึ้น
3. ผมกล้าที่จะขัดใจเธอ กล้าที่จะพูดตรงๆในเรื่องของความรู้สึก
4. ผมเดาการกระทำ คำพูดของเธอออกมากขึ้นว่า ถ้าผมทำแบบนี้.. เธอจะต้องหน้าบูด จะต้องพูดว่าไม่เป็นไร(ทั้งๆที่จริงๆมันเป็น!!)
5. ผมไม่ได้อยากคอล(ไลน์)ครั้งละเป็นชั่วโมง แล้วไม่มีอะไรพูดกัน หรือให้ผมฟังเสียงทีวีจากฝั่งเธอ
มาว่าถึงความต่างกันบ้าง ผมพยายามคิดว่าจะทำยังไงให้มันเติมเต็มกันและกันอย่างที่เขาว่า
1. ผมเป็นคนเชยๆไม่ทันสมัย ไม่ติดโซเชียล เธอชอบอัพเดทสถานการณ์ประจำวัน(ของชาวบ้าน) ใครคบใคร เลิกใคร ใครทะเลาะใครไม่ชอบใคร บลา บลาา
2. ไม่ชอบดูทีวี ดูเฉพาะรายการที่สนใจจริงๆ เธอก็อาจจะเป็นเหมือนคนหลายๆคนที่ชอบเปิดทีวีไว้เป็นเพื่อน ไม่ได้ดูหรอกแต่เดี๋ยวห้องเงียบ
3. ผมชอบทำกิจวัตรประจำวันแบบเด็กๆที่โดนพ่อแม่บังคับ เช่น อาบน้ำหัวค่ำ อาบน้ำเสร็จค่อยมานอนเล่นบนเตียง จะหลับพับไปก่อนแล้วสักตีสามตื่นมาอาบน้ำนอนต่อนี่ไม่ได้ เรื่องนอนผมก็ชอบนอนเร็ว 4 ทุ่มก็อยากนอนแล้ว ส่วนเช้าก็ตื่นสายสุด(ไม่นับไปเมามา)สัก10โมง ส่วนเธอก็ตรงข้าม เรื่องนอนไม่ใช่เรื่องสำคัญ ตี 2 ตี 3 นี่สบายมาก (จริงๆน่ารับจ๊อบเป็นยามหมู่บ้าน 555)
4. เรื่องกิน !!! ผมกินง่าย อาหารทุกชาติ ทุกภาค เหนือ ใต้ ออก ตก ผมกินได้หมด ไม่เคยก็พร้อมลอง แล้วก็หิวตามนาฬิกาเป๊ะ เรียกว่าดูนาฬิกาแล้วหิวเลย 555 ส่วนเธอ.. ไม่กินเผ็ด ไม่กินผัก(กินได้สองสามอย่าง) ไม่กินอาหารไม่สุก พวกกับแกล้มเหล้า หรือตำปูปลาร้านี่สบายใจได้ (ทำหน้าเบ๊ะ) แล้วปัญหาใหญ่อีกหนึ่งคือ เมื่อถึงเวลามื้ออาหารเธอจะยังไม่หิว กะเพาะเธอหยุด เสาร์-อาทิตย์ ด้วยนะคับ แล้วถ้าสมมติว่าหิวแล้ว โอเค ผมรอดตาย แต่ช็อตต่อมาคือ.. กินอะไรดี?????? ซึ่งเดินดูทั้งห้างก็ไม่เข้าสักร้าน เซนทรัลเวิล สยามพารากอนยังไม่ได้ใจเธอเลยคับ คิดดู 5555 ผมนี่หิวตั้งแต่ร้านแรกแล้ว จัดเถอะที่รักกก
5. เวลาทะเลาะกันหรืองอนผม เธอจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น ส่วนผมก็พูดมันไปคนเดียว(ก็กลัวไม่หายโกดนี่นา..) ซึ่งมันอาจจะเป็นสาเหตุทำให้เธอไม่อยากพูดก็เป็นได้ ผมเลยลองไม่พูดดูบ้าง เป็นยังไงหรอคับ ก็จบเห่ เงียบกริบบบ.... ผมเอาตัวรอดมาหลายครั้งกับการทำเป็นลืมๆเรื่องที่ทะเลาะกันไปซะ แล้วเธอก็หาย ไม่ช้าก็เร็ว ก็ต้องหายคับ ผมดีใจนะที่เธอหายแต่ผมไม่ดีใจเลยที่การทะเลาะกันของเราไม่ได้ทำให้เราเข้าใจกันมากขึ้นเลย มันเป็นแค่การยอมกันไป ซึ่งแน่นอนการทะเลาะกันทุกๆครั้งมันบั่นทอนหัวใจของเรา ซึ่งผมไม่รู้เลยว่าผมจะยอมๆเพื่อให้เรื่องมันจบและผ่านไปได้อีกกี่ครั้ง(รู้สึกตอนนี้ก็ไม่ได้แล้ว)
จริงๆมันยังมีเรื่องราวอีกมากมายแต่ตอนนี้เท่าที่นึกออกและอยากระบายก็มีเพียงเท่านี้ เท่านี้ก็ยาวมากแล้ว
ปล.ตอนนี้ต้องการคำปรึกษา ประสบการณ์จากคู่อื่นมาก แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ได้ระบาย
ปลล.ขอบคุณพันทิพจริงๆที่มีพื้นที่ให้คนอึดอัดได้ระบาย ขอบคุณจริงๆเท่านี้ก็โล่งไปได้บ้างแล้ว ^^
คนที่ต่างกันมากๆเติมเต็มกันยังไง ใครมีประสบการณ์บ้างครับ เล่าสู่กันฟังที(ผมเครียดมาก เลยบ่นยาวๆ ขอโทษด้วย-/\-)
ได้คบกันตอนแยกย้ายไปทำงานแล้ว แน่นอนว่าที่ทำงานเราคนละที่กัน เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ได้เจอกันทุกวันอีกแล้ว
ช่วงแรกๆผมไปหาเขาทุกอาทิตย์(บ้าพลัง) มีเรื่องอะไรผมก็ยอมตลอดถึงแม้ตอนแรกจะเถียงไปก่อนแต่สุดท้าย.. ผมก็ยอมง้อเธอ
ตอนนี้ผมเครียดมาก แต่ไม่รู้จะเรียกสถานการณ์ตอนนี้ว่าอะไร เราไม่ได้ทะเลาะกัน แต่เกิดความเปลี่ยนแปลงระหว่างผมกับเธอ..
1. ผมไม่ได้บ้าพลังเหมือนแต่ก่อน เราไม่ได้เจอกันทุกอาทิตย์
2. หลายครั้งที่เธองอน(เหมือนเคย) แต่ผม.. ไม่ได้รู้สึกอยากง้อเหมือนเคย รู้สึกเฉยๆมากขึ้น
3. ผมกล้าที่จะขัดใจเธอ กล้าที่จะพูดตรงๆในเรื่องของความรู้สึก
4. ผมเดาการกระทำ คำพูดของเธอออกมากขึ้นว่า ถ้าผมทำแบบนี้.. เธอจะต้องหน้าบูด จะต้องพูดว่าไม่เป็นไร(ทั้งๆที่จริงๆมันเป็น!!)
5. ผมไม่ได้อยากคอล(ไลน์)ครั้งละเป็นชั่วโมง แล้วไม่มีอะไรพูดกัน หรือให้ผมฟังเสียงทีวีจากฝั่งเธอ
มาว่าถึงความต่างกันบ้าง ผมพยายามคิดว่าจะทำยังไงให้มันเติมเต็มกันและกันอย่างที่เขาว่า
1. ผมเป็นคนเชยๆไม่ทันสมัย ไม่ติดโซเชียล เธอชอบอัพเดทสถานการณ์ประจำวัน(ของชาวบ้าน) ใครคบใคร เลิกใคร ใครทะเลาะใครไม่ชอบใคร บลา บลาา
2. ไม่ชอบดูทีวี ดูเฉพาะรายการที่สนใจจริงๆ เธอก็อาจจะเป็นเหมือนคนหลายๆคนที่ชอบเปิดทีวีไว้เป็นเพื่อน ไม่ได้ดูหรอกแต่เดี๋ยวห้องเงียบ
3. ผมชอบทำกิจวัตรประจำวันแบบเด็กๆที่โดนพ่อแม่บังคับ เช่น อาบน้ำหัวค่ำ อาบน้ำเสร็จค่อยมานอนเล่นบนเตียง จะหลับพับไปก่อนแล้วสักตีสามตื่นมาอาบน้ำนอนต่อนี่ไม่ได้ เรื่องนอนผมก็ชอบนอนเร็ว 4 ทุ่มก็อยากนอนแล้ว ส่วนเช้าก็ตื่นสายสุด(ไม่นับไปเมามา)สัก10โมง ส่วนเธอก็ตรงข้าม เรื่องนอนไม่ใช่เรื่องสำคัญ ตี 2 ตี 3 นี่สบายมาก (จริงๆน่ารับจ๊อบเป็นยามหมู่บ้าน 555)
4. เรื่องกิน !!! ผมกินง่าย อาหารทุกชาติ ทุกภาค เหนือ ใต้ ออก ตก ผมกินได้หมด ไม่เคยก็พร้อมลอง แล้วก็หิวตามนาฬิกาเป๊ะ เรียกว่าดูนาฬิกาแล้วหิวเลย 555 ส่วนเธอ.. ไม่กินเผ็ด ไม่กินผัก(กินได้สองสามอย่าง) ไม่กินอาหารไม่สุก พวกกับแกล้มเหล้า หรือตำปูปลาร้านี่สบายใจได้ (ทำหน้าเบ๊ะ) แล้วปัญหาใหญ่อีกหนึ่งคือ เมื่อถึงเวลามื้ออาหารเธอจะยังไม่หิว กะเพาะเธอหยุด เสาร์-อาทิตย์ ด้วยนะคับ แล้วถ้าสมมติว่าหิวแล้ว โอเค ผมรอดตาย แต่ช็อตต่อมาคือ.. กินอะไรดี?????? ซึ่งเดินดูทั้งห้างก็ไม่เข้าสักร้าน เซนทรัลเวิล สยามพารากอนยังไม่ได้ใจเธอเลยคับ คิดดู 5555 ผมนี่หิวตั้งแต่ร้านแรกแล้ว จัดเถอะที่รักกก
5. เวลาทะเลาะกันหรืองอนผม เธอจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น ส่วนผมก็พูดมันไปคนเดียว(ก็กลัวไม่หายโกดนี่นา..) ซึ่งมันอาจจะเป็นสาเหตุทำให้เธอไม่อยากพูดก็เป็นได้ ผมเลยลองไม่พูดดูบ้าง เป็นยังไงหรอคับ ก็จบเห่ เงียบกริบบบ.... ผมเอาตัวรอดมาหลายครั้งกับการทำเป็นลืมๆเรื่องที่ทะเลาะกันไปซะ แล้วเธอก็หาย ไม่ช้าก็เร็ว ก็ต้องหายคับ ผมดีใจนะที่เธอหายแต่ผมไม่ดีใจเลยที่การทะเลาะกันของเราไม่ได้ทำให้เราเข้าใจกันมากขึ้นเลย มันเป็นแค่การยอมกันไป ซึ่งแน่นอนการทะเลาะกันทุกๆครั้งมันบั่นทอนหัวใจของเรา ซึ่งผมไม่รู้เลยว่าผมจะยอมๆเพื่อให้เรื่องมันจบและผ่านไปได้อีกกี่ครั้ง(รู้สึกตอนนี้ก็ไม่ได้แล้ว)
จริงๆมันยังมีเรื่องราวอีกมากมายแต่ตอนนี้เท่าที่นึกออกและอยากระบายก็มีเพียงเท่านี้ เท่านี้ก็ยาวมากแล้ว
ปล.ตอนนี้ต้องการคำปรึกษา ประสบการณ์จากคู่อื่นมาก แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ได้ระบาย
ปลล.ขอบคุณพันทิพจริงๆที่มีพื้นที่ให้คนอึดอัดได้ระบาย ขอบคุณจริงๆเท่านี้ก็โล่งไปได้บ้างแล้ว ^^