ผมเห็นรีวิวเดี๋ยวนี้เยอะมากมากมาก ออกทริป ถ่ายรูป โพสเฟช แชร์ไลค์
หรือว่าฟังเพลง ดูหนังเรื่องนั้นเรื่องนี้แล้วทำให้ตัดสินใจเป็นนักเดินทางเลย
หรือบ้างก็มาบอกว่า ชีวิตคนเราต้องรู้จักเดินทาง นั่งทำงานซังกะตาย ชีวิตเฉาตายเลย
ออกมาตามฝัน ก้าวไปหาแสงเรืองรองของฟ้า  ...... ว่าไปนั่น

มาว่ากันตามความจริง แบบโลกไม่สวย
เรื่องการเดินทาง ผมเชื่อเลยว่ามนุษย์ 100 คน  95 คนรักการเดินทาง
มันอยู่ในDNA อยู่ในสัญชาตญาณทั้งชายหญิง ตั้งแต่บรรพกาล ที่ต้องออกเดินทางหากิน หาถิ่นฐาน
ยุคใกล้เข้ามาหน่อย ก็เดินทางล่าอาณานิคม เดินทางค้นโลก
ชีวิตมันคือการเดินทางจริงๆครับ เพราะมันเป็นโจทย์มาตั้งแต่เกิด ลืมตามาก็งงเลย ให้กุเกิดมาทำไมแว๊

แต่...ปัจจุบัน เงื่อนไขในชีวิตมันต่างกัน แค่ก้าวออกจากบ้าน ทุกอย่างคือเงิน
แม้กระทั่งอยู่ในบ้าน ก็ต้องใช้เงิน(น้ำ-ไฟ)

บางครั้งคุณดูหนังบางเรื่อง หรือหลายๆเรื่องที่เป็นแรงบันดาลใจให้ออกเดินทาง
คุณเก็บกระเป๋า จองตั๋วไปโผล่อีกทีอยู่ เชียงใหม่ หรืออยู่ ต่างประเทศ
คุณถ่ายรูป ท่องเที่ยว ช้อปปิ้ง 3 วัน 2 คืนแล้วขึ้นเครื่องกลับ แท็กซี่ถึงหน้าบ้าน
พร้อมกับบิลมากมายที่รอจ่อหัวอยู่ในตู้จดหมาย แล้วบอกว่าคุณคือนักเดินทาง
นั่นมันคือการท่องเที่ยวครับ คุณทำงานมาเหนื่อยเป็นปีๆแล้ว คุณไปเที่ยวพักสมอง 3 วัน ก็เท่านั้น


ถ้าคำว่า นักเดินทางในมุมมองผม
คือคนที่ เดินทางไปพร้อมใช้ชีวิตไปด้วย เช่นคนที่ไปล้างจานอยู่ต่างประเทศ
คนงานเรือขุดเจาะน้ำมันกลางทะเล นักการทูต ล่าม คนที่ไปเรียนต่อ
นักบิน คนขับรถส่งของ ฯลฯ

จะอธิบายยังไงดี
นักท่องเที่ยว คือ คนที่ stop ชีวิตตัวเองไว้ 3 วัน 2 คืน แล้วไปออกทริป มีรูปเต็มไปหมด แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมานั่งปั่นจ่อมทำงานเหมือนเดิม ณ ที่เดิม
แต่ได้ความสบายกายสบายใจกลับมาด้วย เพื่อเป็นพลังสู้งานไปอีกปี
นักเดินทาง คือ คนที่ใช้ชีวิตการทำงานไปกับการเดินทาง อาจจะไม่ได้เดินทางทุกวัน ไม่ได้มีรูปมากมาย เพราะต้องทำงาน หรือต้องเรียน อะไรก็แล้วแต่
แต่ชีวิตไหลไปกับการพบเจออะไรใหม่ๆตลอด ที่ไม่ได้มีในโปรแกรมทัวร์


ท่องเที่ยว เพื่อ การพักผ่อนสมองและกายใจ
เดินทาง เพื่อ ค้นหา เรียนรู้ โลกและตัวเรา


สมมุติมีสิ่งนึงมากระตุ้นให้คุณเกิดแรงบันดาลใจในการออกเดินทาง
**หากเงินในกระเป๋าน้อย**
หยุดคิดสักนิด ว่าคุณต้องการไปพักผ่อนกายใจ หรืออยากออกเดินทางค้นหาเรียนรู้ จริงๆ
ถ้าต้องการท่องเที่ยว มีเงินพร้อมก็ไปเลยครับ มีแต่ได้กับได้
แต่ถ้าอยากเป็นนักเดินทางจริงๆ อดทนสักนิด เอาสิ่งที่มากระตุ้นนั้นให้เป็นแรงบันดาลใจ
พัฒนาตัวเอง หาโอกาสให้ตัวเอง ให้ตัวเองได้ออกเดินทางด้วยความสามารถหรือโอกาสดีดี
เพื่อที่ว่า การเดินทางของคุณ จะได้ไม่ต้องจบลงเพียงเพราะเงินหมดไง

ผมรักการเดินทาง แต่ผมไปเที่ยวน้อยมากมาก ตรงๆคือเงินน้อย
ไปแต่ละครั้ง สุดท้ายก็ต้องกลับมาที่เดิม ตอนไปก็ตื่นเต้นได้เจออะไรใหม่ๆ กลับมาที่เดิมก็ห่อเหี่ยว
ผมรู้สึกว่ามันเติมเต็มไม่ได้เลย มันไม่ใช่ แบบนี้ไปหรือไม่ไป แทบไม่ต่าง
ผมอยากออกเดินทางจริงๆ ผมไม่ได้อยากไปเที่ยว

ผมจึงหาโอกาส ดูสายงานที่จะทำให้เราได้ไปอยู่จุดๆนั้น
เพื่อที่ว่าสักวัน ผมจะได้ไป แบบไม่ต้องกลัวว่าจะหมดทริปซะก่อน

เผื่อใคร มีความคิดคล้ายผมและตังน้อยเหมือนกัน (ไม่อยากย้ำบ่อยเลยคำนี้ เจ็บจัง)
ถ้าอยากออกไป ชั่งใจให้ดี อยากไปเที่ยวหรืออยากเดินทาง
ถ้าอยากเดินทางจริงๆ เอาเงินน้อยนิด(เจ็บอีกแล้ว) ที่มี มาเพิ่มให้มากขึ้นโดยเร็วที่สุด
หรือเอาไปเรียนเพิ่ม ในสิ่งที่คิดว่าจะทำให้เราได้ออกเดินทาง
ทำให้เร็วด้วยนะครับ เวลาไม่เคยรอใคร 40 ก็ปวดหลังแล้วนะเอ้อ มุขนะมุข อย่าดราม่า พรีส