สถานการณ์คือกำลังนั่งกินข้าวในร้าน แบบเซ็งๆ แล้วบังเอิญมองไปเห็นคนที่เราไม่รู้จัก ย้ำว่าไม่รู้จักนะครับ คือได้แค่มองเฉยๆ
แต่สมองมันคิดไปไกลและประมวลผลออกมาประมาณว่า ดูจากหน่วยก้านถ้ามีแฟนแบบนี้ก็ดีนะ น่าจะเป็นแม่ของลูกเราได้
ความคิดมันไปต่างๆนาๆ สักพักนึงความคิดต่างๆ มันมาหยุด วาบ เหมือนกลับสู่โลกความเป็นจริง และสิ่งต่างๆก็ผุดขึ้นมามากมาย
- นี่เราไม่ได้รู้จักเขานะไปคิดอะไรแบบนั้น ชื่อก็ไม่รู้จัก ทำไมเขาต้องเลือกคนอย่างเราด้วย บางทีเขาอาจจะไม่ได้มาคนเดียวก็ได้
ความคิดที่ผุดขึ้นมาเยอะแยะมากมายตอนหลังนี่มันช่าง ลบล้าง ดับฝัน ความคิดก่อนหน้านี้ ไปจนหมดสิ้น อิ่มข้าวเลยครับทีนี้
เคยมีใครที่รู้สึกแบบนี้ และเดินหน้าต่อไปไหมครับ
เคยมีความรู้สึกแบบนี้กันไหมครับคนโสด เวลาเจอผู้หญิง
แต่สมองมันคิดไปไกลและประมวลผลออกมาประมาณว่า ดูจากหน่วยก้านถ้ามีแฟนแบบนี้ก็ดีนะ น่าจะเป็นแม่ของลูกเราได้
ความคิดมันไปต่างๆนาๆ สักพักนึงความคิดต่างๆ มันมาหยุด วาบ เหมือนกลับสู่โลกความเป็นจริง และสิ่งต่างๆก็ผุดขึ้นมามากมาย
- นี่เราไม่ได้รู้จักเขานะไปคิดอะไรแบบนั้น ชื่อก็ไม่รู้จัก ทำไมเขาต้องเลือกคนอย่างเราด้วย บางทีเขาอาจจะไม่ได้มาคนเดียวก็ได้
ความคิดที่ผุดขึ้นมาเยอะแยะมากมายตอนหลังนี่มันช่าง ลบล้าง ดับฝัน ความคิดก่อนหน้านี้ ไปจนหมดสิ้น อิ่มข้าวเลยครับทีนี้
เคยมีใครที่รู้สึกแบบนี้ และเดินหน้าต่อไปไหมครับ