ยังไม่พร้อมจะจริงใจกับไคร ทำยังไงดี

"ผมชอบรอยยิ้มของคุณ" "ผมว่าผมคงตกหลุมรักคุณเข้าแหล้ว". คำพูดเหล่านี้มักออกจากปากหมาๆ ของผมเสมอ ไม่เข้าใจตัวเองเวลาเมาชอบหยอกผู้หญิงไปทั่ว หรืออาจเป็นเพราะ เคยเลิกกับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เคยใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน เข้าใจและ ใจตรงกันเสมอ หลังจากเลิกกันทำให้ผมเวลาคุยกับคนอื่นแล้วจะมีความคิดอยู่เป็นประจำว่า ทำไมไม่เปนยังงี้ ทำไมไม่เปนยังงู้น เงื่อนใขเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้เริ่มมากขึ้น ผมจึงตัดปัญหา เวลาทำความรุ้จัก ด้วยการพูดสิ่งที่พวก เขานั้นอยากได้ยิน  แต่สิ่งเหล่านั้นมักจะไม่ยั่งยืนเสมอ เพราะ ผมนั้นทำได้แค่ stage แรกเท่านั้น ผมมิอาจสานต่อ ความรักกับผู้หญิงคนไหนได้ อาจจะไม่ไช่ไม่ได้เสียทีเดียว เรียกได้ว่า "ไม่ทำ" ดีกว่า เพราะหลังจากคืนเมามาย (ไม่ได้หมายถึงone nightนะครับ) ซึ่งผมได้แสดงความพริ้วของฝีปาก ในการหยอกล้อหญิงสาว หลังจากนั้นผมเลือกที่จะหายไปจากชีวิต เธอ ทันทีหลังจากตื่นนอน โดยหลอกตัวเองว่า เมา ทั้งๆที่ก็จำได้แทบทุกประโยค  

               อันที้จริงแล้ว หลังจากเลิกกับแฟนคนนั้นผมก็ จับพลัดจับพลูมีแฟน เหมือนกัน แต่ความรู้สึกตอนโดนบอกเลิก กลับแทบ ไม่รู้สึกอะไร ไม่เสียใจ ไม่ร้องให้ ใช้ชีวิตตามปกติ ไปดื่มฟังเพลงเศร้าก็ไม่ เฮิรตเท่าไหร ทั้งๆที่มันควรจะ แสบๆคันๆมันๆ ให้พอคั่นเวลาสักหน่อย

ผมอยากจะเจอความรู้สึกยังงี้อีกครั้งจังครับ คนที่ผมจะถอดหน้ากากนี้ออกไปได้ คนที่ผมไม่ต้องพยายาม คนที่จะพาผมกลับไปเปนคน คนเดิมได้


ท่าไครอ่านจบก็ ช่วยๆแนะนำผมหน่อยนะครับ ถือว่าช่วยๆกัน หรือท่าผมควรไปพบจิตแพตย์ ก็ช่วยบอกด้วยนะครับ