ใครมีช่วงเวลาที่เหนื่อยใจกับความพยายาม เป็นฝ่ายเริ่มต้นและชวนคุยบ้างไหมคะ

คือผมเป็นคนๆนึงที่แบบเวลาชอบใครก็จะทักเขาไป แล้วเป็นฝ่ายชวนคุยด้วยตลอด แต่บางทีที่ผมคุยกับเขาเขาก็อ่านแล้วไม่ตอบก็มี ส่งมาแต่สติ๊กเกอร์บ้างก็มี จนบางทีผมก็เหนื่อย ผมเลยสงสัยว่าคนอื่นที่เป็นแบบผมเขาจะเ

คือผมเป็นคนๆนึงที่แบบว่าเวลาชอบใครก็จะทักเขาไป แล้วเป็นฝ่ายชวนเชาคุยด้วยตลอด แต่บางทีที่ผมคุยกับเขา เขาอ่านไปแล้วไม่ตอบก็มี ส่งมาแต่สติ้กเกอร์บ้างก็มี จนบางทีผมเหนื่อย ผมเคยสงสัยว่าคนอื่นที่เป็นแบบผม

เราเหนื่อยกับตัวเอง เหนื่อยกับการที่แอบชอบ เหนื่อยกับการที่รู้สึกอยู่ฝ่ายเดียว เหนื่อยกับการที่ต้องแอบน้อยใจ หนื่อยกับการที่แสดงออกว่าไม่เป็นอะไร ทั้งๆที่ เศร้าอยู่คนเดียว

รู้สึกเริ่มท้อ เริ่มเหนื่อยแล้ว กับการตาม การเป็นกระทำอยู่ฝ่ายเดียว โดยที่อีกฝ่ายนึงไม่ได้รู้สึกอะไรเลย

เฮ้อออก็ไม่มีอะไรมากค่ะ.เราแค่เหนื่อยกับคนๆหนึ่งซึ่งเป็นคนคอยตามอยู่ตลอดเวลา พยายามอยู่ฝ่ายเดียวตลอด จนท้อไปหมด ความรู้สึกก็ตันไปหมด มันทั้งเหนื่อย ทั้งยิ่งพยายามจะเดินออกมาแต่มันก็ทำไม่ได้เลยสักครั้ง

มันอยู่ที่โชค พรหมลิขิต ศีลเสมอกันรึเปล่าครับ ส่วนตัวที่ผ่านมามักจะไม่สมหวังเลย พยายามสื่อให้อีกฝ่ายรู้ว่าผมชอบ ชวนคุย ช่วยงาน สื่อให้รู้ว่าเป็นห่วง แต่เขาดูเหมือนไม่รับรู้ ช่วงนี้รู้สึกเหนื่อยที่ต้

เราเป็นฝ่ายทักหาเขาก่อนเสมอ คอยถามว่าวันนี้เป็นยังไงบ้าง เป็นฝ่ายที่เริ่มเปิดประเด็นชวนคุยเสมอ  แต่เขาเฉยกับเรามากๆเลยฟีลแบบถามคำตอบคำ เราใส่ใจแสดงออกว่ารักและเป็นห่วงเขามาตลอด เขาก็รับรู้ว่าเราร

อยากคุยกับใครแต่ก็เหนื่อยชวนคุยเป็นคนเฟรนลี่แต่ก็มีโลกส่วนตัวเป็นคนยิ้มเยอะแต่ก็เศร้า 555 อากการนี้แก้ยังไงดี

รู้สึกนอยด์ เหนื่อย อยากได้รับความใส่ใจ สนใจมากกว่านี้ เป็นเราที่ต้องทักเขาไปก่อนเกือบตลอด เป็นเราที่ต้องเป็นฝ่ายชวนคุย เพราะเขาบอกว่าชวนคุยไม่เป็น ถ้าเราไม่ชวนคุยก็คงไม่ได้คุยกัน เป็นเราที่ต้องเป็นฝ