อยากมีคนคุยแต่ก็รำคาญ

มีผู้หญิงคนนึงที่ผมคุยด้วย  เขายังไม่ลืมแฟนเก่าเลย เขาไม่ได้บอกผมนะ แต่ผมสัมผัสได้ เพราะเขาเคยเล่าให้ฟัง และบางครั้งข้าวจะหลุดพูดคิดถึง แต่ผมทำเป็ไม่ได้ยิน ผมยอมมากๆ จนตอนนี้ผมไม่มีตัวตนกับคนรอบข

เรามีความคิดที่ว่า อยากหายไป อยากลาจากความเหนื่อยล้า อดทน ขี้สงสาร จนตัวเองต้องเครียด และกลับมาคิด แบบนี้เราควรทำยังไงดี

โดนลบพันทิปจนท้อ555

ได้คำตอบแล้วค่ะ

คือผมแยกไม่ออกเลยว่า คนเฟรนลี่กับมีใจ

คือเรามีเฟรนส์สนิทอยู่คนนึงเราคบกับมันมานาน,เวลาเรามีปัญหาเราก็จะไปปรึกษามันอย่างเรื่องเวลาทะเลาะกับแฟน,เราก็จะไปปรึกษามันแฟนเราก็จะไปปรึกษามันด้วย,เลยทำให้มันเริ่มสนิทกับแฟนเราและมันเป็นคนที่เข้ากับค

เหนื่อยกับการพยามยามใช้ชีวิต ที่ไม่รู้ว่าทำไปเพื่ออะไร ปรึกษาใครก็คิดแต่ว่าจะไปรบกวนเค้ามั้ย ทุกคนมีภาระหน้าที่ของตัวเองกันหมด จนบางทีรู้สึกว่ามันโดดเดี่ยวมากอ่ะ555 เศร้า เบื่อ ทำไมต้องทนอยู่ด้วยนะ

อยากเป็นผญที่เลิกงี่เง่าต้องทำไงคะ

→ สะท้อนตัวตนและประสบการณ์ชีวิต

ตามที่ถามเลยค่ะ ถ้าเกิดว่าทุกคนติดเฟรนด์โซน แต่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตามทำให้คงจะไม่ได้เจอเขาแล้ว จะบอกความรู้สึกที่มีต่อเขา หรือจะเก็บความรู้สึกนี้ไว้ให้มันตายไปกับเราดีคะ