คือเรื่องนี้ค่อยข้างจะซับซ้อนอยู่พอสมควรนะครับ และทั้งหมดนี้ก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น แต่อยากขอความคิดเห็นจากทุกๆคน ว่าผมควรจะเอายังไงต่อดี……..
เรื่องก็มีอยู่ว่า ย้อนกลับไปเมื่อตอนผม ม.ต้น ตอนนั้นก็ยังเป็นเด็กน้อย น่ารัก ใสๆ ไม่รู้ประสีประสาอะไร(สักเท่าไหร่) หลังก่อนปิดภาคเรียนที่สอง ทางโรงเรียนได้จัดทัศนศึกษาให้นัเรียนม.1 โดยให้รุ่นพี่ม.6ไปช่วยคุมและดูแลน้องๆ ยังก๊ะพรหมลิลิต เมื่อจู่ๆเด็กน้อยคนนี้ได้เผอิญไปสบตากับพี่ผู้ชายคนหนึ่งเข้า อาจจะมีพลังงานบางอย่างที่ทำให้คนสองคนนี้ ต่างก็รู้สึกตั้งแต่ครั้งแรกที่พบ(ฟังดูอาจเพ้อเจ้อไปนิส 555) แล้วหลังจากนั้นเด็กน้อยก็ได้ทำความรู้สึกกับพี่เขามากขึ้น จนกระทั่งสิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น เพียงไม่นานพี่คนนั้นขอน้องเป็นแฟน!!! ซึ่งน้องก็ตอบตกลงด้วยอาการเขินอายเล็กน้อย(แรดแต่เด็ก 555) อาจเพราะเป็นรักแรกของเด็กคนนี้ จึงแทบจะพลีชีวีให้พี่เขาไป พี่เขาก็เป็นที่ดีมาก คอยดูแลเด็กน้อยคนนั้นอย่างดี แถมยังเคยพูดเอาไว้ด้วยว่า”มันไม่เกี่ยวหร๊อกว่าเราจะต่างกันแค่ไหน แต่พี่สัญญาว่าจะรักแมวเสมอ” (นามสมมุตินะ) นั้นแหละยิ่งทำให้เด็กน้อยคนนี้นี่เทให้หมดใจไปเลย ตามประสาผู้ชายที่ไม่ใช่ผู้ชายอ่านะ ก็มีเรื่องเรท(100+)กันบ้างพอสมควร และในที่สุดจนวันหนึ่ง เด็กน้อยก็ไปนั่งเล่นบ้านพี่เขาตามปกติ แต่วันนี้ไม่ปกติเพราะพี่เขา...ขอน้อง”ข้างหลัง” ด้วยความกลัวก็ยังไม่กล้า ปฏิเสธลูกเดียวเลย พี่เขาก็โมโห ถามว่าจะเก็บไว้ให้ไอ้นั้นรึไง (คือตอนนั้นเด็กน้อยเผอิญไปปลื้มรุ่นพี่อีกคนที่โรงเรียนเพราะพี่เขาก็ค่อยข้างจะขี้อ่อยพอตัว) เด็กน้อยก็ยืนยันว่าจะไม่ยอมและขอกลับบ้าน นับตั้งแต่นั้นทั้งสองก็กลับเริ่มห่างเหินกันมากขึ้น จู่พี่เขาก็หายไปโดยติดต่อไม่ได้เลยอยู่ 2-3 วัน และกลับมาพร้อมกลับคำว่า “พี่ขอโทษ” พี่เขาส่งข้อความมาทางแชทว่าขอโทษที่ทำไป เขาก็บอกว่ารู้สึกผิดแหละ ทั้งๆที่น้องก็ยังเด็กอยู่เลยด้วยซ้ำ พี่ไม่ควรทำให้น้อยเสียการเรียนในตอนนี้ แล้วขอกลับไปเป็นพี่น้องกันอย่างเดิม น้องคนนั้นนี่แทบจะเป็นจะตายกันเลยทีเดียว คือไม่คิดจะเผื่อใจไว้บ้างไง เลยต้องแอบร้องไห้ในห้องน้ำแทบทุกวัน(ตอนนั้นไม่มีใครรู้เลย ที่บ้าน เพื่อน ก็ไม่มีใครรู้) แล้วมันปิดเทอมพอดี จะหันไปพึ่งใครก็ไม่ได้ แซดครับ แซดมากที่พูดเลย คิดอยู่อย่างเดียวว่าตกลงที่พี่เขาเลิกไปเพราะแค่เราไม่”ให้”หรืออย่างไร? ก็นานอยู่นะกว่าจะหายเฮิร์ท จนขึ้นม.3 ก็ไปเริ่มต้นความรักครั้งใหม่กับรุ่นพี่ที่ห่างกันสองปี เด็กผู้ไม่อยากต้องเสียใจอะไรอีกครั้ง จึงยอมหมดทุกอย่าง(.....อ่านะ) ก็ผ่านไปจนเกือบปีกว่ามั้ง กว่าที่จะรู้ตัวว่าเป็นควายมาตลอดเลย ขณะที่คบกันแท้ๆ พี่คนนี้กลับไปบอกชอบเพื่อนของน้องเองซะงั้น ความอดทนมันก็มีขีดจำกัด สุดท้ายก็ต้องจบความรักครั้งนี้ไปอีก ยิ่งตอกย้ำเด็กน้อย ทำให้เขาคิดว่า แค่เรื่องอย่างว่ามันคงไม่สำคัญแล้วหล่ะมั้ง จึงเริ่มทำตัวแย่ๆ ไม่แคร์อะไรทั้งนั้น ทั้งคนรู้จัก ไม่รู้จัก รุ่นพี่ ครู ฯลฯ ...ก็ลองมาหมดและ จนถึงจุดๆนึง ก็คิดได้ว่า(ตรงๆนะครับ) “สุดท้ายก็แค่แตก แล้วก็แยกกันไป” เฮ๊ย! ความจริงใจแมร่งอยู่ไหนว่ะ? พอๆๆ ......แต่ก็ไม่วาย ขนาดไปค่ายก็ยังได้กลับมาอีกคน แต่พอกลับจากค่าย แยกย้าย(ติดปัญหาตรงที่ระยะทาง) ต่างคนต่างก็เริ่มเปลี่ยน เพราะคบกันเพราะแค่เรื่องอย่างว่า เอาอีกแล้วจู่ๆฟ้าก็เล่นตลก พี่ทูนหัวของเด็กน้อย(รักแรกนั้นแหละ) ขึ้นพี่4แล้วเผอิญได้มาฝึกสอนที่โรงเรียนเด็กน้อยอีกครั้ง! (ตอนนั้นเด็กน้อยอยู่ม.5) พอเด็กน้อยเริ่มหวนกลับไปคิดถึงความหลัง ทักพี่เขาไป ถ่านไฟเหมือนจะร้อนอีกครั้ง เด็กน้อยจึงตัดสินใจ เลิกทำตัว

แล้วบอกเลิกคนที่คบอยู่ ก็ไม่มีอาลัยอาวรณ์อะไรเลยนิด จบกันง่ายมาก ชีวิตก็เหมือนกำลังจะไปได้สวย เพราะต่างคนต่างก็มีวุฒิภาวะขึ้น รู้อะไรควรไม่ควร แต่แล้ว...ก็กลับไม่เป็นอย่างฝัน เพราะมีบางเหตุการณ์ที่ทำให้ทั้งสองคนต้องห่างกันอีกครั้ง วาเลนไทน์ปีนี้เด็กน้อยเผอิญไปค่ายร.ด. แล้วพี่สาวกลับมาบ้าน อะร๊ายจะบังเอิญขนาดนั้น พี่สาวดันไปเข้าเฟสตอนที่พี่คนนี้ส่งติ๊กเกอร์รูปหัวใจมาพอดี พอเด็กน้อยกลับมาก็เป็นเรื่องเลย (คือพี่เขาคงโกรธ อยากให้รู้กันแค่สองคน เพราะเขาก็จะจบแล้ว ออกมาก็เป็นครู คงกลัวว่าจะเสียหายเพราะเรา) สุดท้าย พี่เขาก็ออกห่างอีกครั้ง ทั้งๆที่มันไม่น่าจะใช่เรื่องเลยด้วยซ้ำ แล้วเทอมหน้า เด็กน้อยคนนี้ก็จะขึ้นม.6แล้ว พี่เขาก็ขึ้นปี 5 แล้วต้องมาสอนเต็มรูปที่โรงเรียนเด็กน้อยนั้นแหละ (ทั้งสองเทอมเลยด้วย) คือแซดจริงอะไรจริง ปกติเป็นใครก็น่าจะดีใจนะ ถ้าได้เจอคนที่ชอบทุกวัน แต่ถ้าเจอกันทุกวันแต่ไม่มีโอกาสได้คุยอะไรกันเลย ... คือมันไม่ใช่อ้า พี่เขาก็ใจร้ายเหลือเกิน บล็อกทั้งเฟส ทั้ง IG เบอร์หาไม่ได้ขอไว้ แล้วพอแอดไลน์ไป ทักอะไรไปพี่เขาก็ไม่สนใจเลย TT (แถมไม่กดเพิ่มเพื่อนซะด้วย)
อีกแค่สองเดินก็จะเปิดเทอมแล้ว ไม่อยากให้เวลาผ่านไปเฉยๆแบบนี้เลย ผมควรทำยังไงดีครับ ใครก็ได้แนะนำผมหน่อยเถอะครับ //กราบขอบพระคุณทุกความเห็นล่วงหน้าครับ
(ช-ช) อยากกลับไปคืนดีกับแฟนเก่า แต่เขาไม่เอาทำไงดีครับ TT
เรื่องก็มีอยู่ว่า ย้อนกลับไปเมื่อตอนผม ม.ต้น ตอนนั้นก็ยังเป็นเด็กน้อย น่ารัก ใสๆ ไม่รู้ประสีประสาอะไร(สักเท่าไหร่) หลังก่อนปิดภาคเรียนที่สอง ทางโรงเรียนได้จัดทัศนศึกษาให้นัเรียนม.1 โดยให้รุ่นพี่ม.6ไปช่วยคุมและดูแลน้องๆ ยังก๊ะพรหมลิลิต เมื่อจู่ๆเด็กน้อยคนนี้ได้เผอิญไปสบตากับพี่ผู้ชายคนหนึ่งเข้า อาจจะมีพลังงานบางอย่างที่ทำให้คนสองคนนี้ ต่างก็รู้สึกตั้งแต่ครั้งแรกที่พบ(ฟังดูอาจเพ้อเจ้อไปนิส 555) แล้วหลังจากนั้นเด็กน้อยก็ได้ทำความรู้สึกกับพี่เขามากขึ้น จนกระทั่งสิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น เพียงไม่นานพี่คนนั้นขอน้องเป็นแฟน!!! ซึ่งน้องก็ตอบตกลงด้วยอาการเขินอายเล็กน้อย(แรดแต่เด็ก 555) อาจเพราะเป็นรักแรกของเด็กคนนี้ จึงแทบจะพลีชีวีให้พี่เขาไป พี่เขาก็เป็นที่ดีมาก คอยดูแลเด็กน้อยคนนั้นอย่างดี แถมยังเคยพูดเอาไว้ด้วยว่า”มันไม่เกี่ยวหร๊อกว่าเราจะต่างกันแค่ไหน แต่พี่สัญญาว่าจะรักแมวเสมอ” (นามสมมุตินะ) นั้นแหละยิ่งทำให้เด็กน้อยคนนี้นี่เทให้หมดใจไปเลย ตามประสาผู้ชายที่ไม่ใช่ผู้ชายอ่านะ ก็มีเรื่องเรท(100+)กันบ้างพอสมควร และในที่สุดจนวันหนึ่ง เด็กน้อยก็ไปนั่งเล่นบ้านพี่เขาตามปกติ แต่วันนี้ไม่ปกติเพราะพี่เขา...ขอน้อง”ข้างหลัง” ด้วยความกลัวก็ยังไม่กล้า ปฏิเสธลูกเดียวเลย พี่เขาก็โมโห ถามว่าจะเก็บไว้ให้ไอ้นั้นรึไง (คือตอนนั้นเด็กน้อยเผอิญไปปลื้มรุ่นพี่อีกคนที่โรงเรียนเพราะพี่เขาก็ค่อยข้างจะขี้อ่อยพอตัว) เด็กน้อยก็ยืนยันว่าจะไม่ยอมและขอกลับบ้าน นับตั้งแต่นั้นทั้งสองก็กลับเริ่มห่างเหินกันมากขึ้น จู่พี่เขาก็หายไปโดยติดต่อไม่ได้เลยอยู่ 2-3 วัน และกลับมาพร้อมกลับคำว่า “พี่ขอโทษ” พี่เขาส่งข้อความมาทางแชทว่าขอโทษที่ทำไป เขาก็บอกว่ารู้สึกผิดแหละ ทั้งๆที่น้องก็ยังเด็กอยู่เลยด้วยซ้ำ พี่ไม่ควรทำให้น้อยเสียการเรียนในตอนนี้ แล้วขอกลับไปเป็นพี่น้องกันอย่างเดิม น้องคนนั้นนี่แทบจะเป็นจะตายกันเลยทีเดียว คือไม่คิดจะเผื่อใจไว้บ้างไง เลยต้องแอบร้องไห้ในห้องน้ำแทบทุกวัน(ตอนนั้นไม่มีใครรู้เลย ที่บ้าน เพื่อน ก็ไม่มีใครรู้) แล้วมันปิดเทอมพอดี จะหันไปพึ่งใครก็ไม่ได้ แซดครับ แซดมากที่พูดเลย คิดอยู่อย่างเดียวว่าตกลงที่พี่เขาเลิกไปเพราะแค่เราไม่”ให้”หรืออย่างไร? ก็นานอยู่นะกว่าจะหายเฮิร์ท จนขึ้นม.3 ก็ไปเริ่มต้นความรักครั้งใหม่กับรุ่นพี่ที่ห่างกันสองปี เด็กผู้ไม่อยากต้องเสียใจอะไรอีกครั้ง จึงยอมหมดทุกอย่าง(.....อ่านะ) ก็ผ่านไปจนเกือบปีกว่ามั้ง กว่าที่จะรู้ตัวว่าเป็นควายมาตลอดเลย ขณะที่คบกันแท้ๆ พี่คนนี้กลับไปบอกชอบเพื่อนของน้องเองซะงั้น ความอดทนมันก็มีขีดจำกัด สุดท้ายก็ต้องจบความรักครั้งนี้ไปอีก ยิ่งตอกย้ำเด็กน้อย ทำให้เขาคิดว่า แค่เรื่องอย่างว่ามันคงไม่สำคัญแล้วหล่ะมั้ง จึงเริ่มทำตัวแย่ๆ ไม่แคร์อะไรทั้งนั้น ทั้งคนรู้จัก ไม่รู้จัก รุ่นพี่ ครู ฯลฯ ...ก็ลองมาหมดและ จนถึงจุดๆนึง ก็คิดได้ว่า(ตรงๆนะครับ) “สุดท้ายก็แค่แตก แล้วก็แยกกันไป” เฮ๊ย! ความจริงใจแมร่งอยู่ไหนว่ะ? พอๆๆ ......แต่ก็ไม่วาย ขนาดไปค่ายก็ยังได้กลับมาอีกคน แต่พอกลับจากค่าย แยกย้าย(ติดปัญหาตรงที่ระยะทาง) ต่างคนต่างก็เริ่มเปลี่ยน เพราะคบกันเพราะแค่เรื่องอย่างว่า เอาอีกแล้วจู่ๆฟ้าก็เล่นตลก พี่ทูนหัวของเด็กน้อย(รักแรกนั้นแหละ) ขึ้นพี่4แล้วเผอิญได้มาฝึกสอนที่โรงเรียนเด็กน้อยอีกครั้ง! (ตอนนั้นเด็กน้อยอยู่ม.5) พอเด็กน้อยเริ่มหวนกลับไปคิดถึงความหลัง ทักพี่เขาไป ถ่านไฟเหมือนจะร้อนอีกครั้ง เด็กน้อยจึงตัดสินใจ เลิกทำตัว
อีกแค่สองเดินก็จะเปิดเทอมแล้ว ไม่อยากให้เวลาผ่านไปเฉยๆแบบนี้เลย ผมควรทำยังไงดีครับ ใครก็ได้แนะนำผมหน่อยเถอะครับ //กราบขอบพระคุณทุกความเห็นล่วงหน้าครับ