การเริ่มต้นทำความรุ้จักกับใครสักคน

มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่เราได้มาเจอกัน....
แต่ก่อนตอนเรียน เราก็เจอกันบ้าง เรียนคณะเดียวกัน แต่คนล่ะเอก
เดินผ่านกัน เจอหน้ากัน มองหน้ากัน เฉยๆ ไม่เคยมียิ้มทักทาย
แต่พอเมื่อสี่ห้าวันที่ผ่านมา ได้มาเจอกันอีกครั้ง ความรู้สึกมันยังไงก็ไม่รุ้
เรามมองหน้ากัน คือเราอาจคิดไปเองหรือเปล่าว่าเขาเหมือนจะยิ้มให้เรา
แต่เรามองหน้าเขานานมากนะ แต่ไม่ได้ยิ้ม(เป็นพวกไม่ชอบยิ้มให้ใครก่อน)
ครั้งต่อมาเราก็เจอกันบ่อยๆ เราอาจมโนไปเองมาเขาชอบมองมาที่เรา5555
แต่เราก็มองไปที่เขา คือไม่ไงทุกครั้งที่เรามองไปที่เขาจะเห็นเขามองมายุแล้ว
บางทีก็นึกสงสัย ว่าเขาทำไมชอบมองเรา เราก็เลยมองไปที่เขาบ่อยๆ
แต่พอมาวันนี้เท้านั้นล่ะ ชัดเลย เราหันไปเจอเขามองมาที่เราพอดีแล้วเขาก็หลบตาเรา
แล้วอีกจังหวะนึงที่เราเจอกัน เขาก็ยิ้มให้เรา แต่เราก็เฉยๆอ้ะ ไม่ค่อยชิน เราไม่ได้รุ้จักกันสักหน่อยอยู่ๆมายิ้มให้
แล้วเราก็หันหน้าไปทางอื่น 5555 คือ เราอยากรุ้อ้ะ ว่าการที่เราจะเริ่มต้นทำความรุ้จักกับใครสักคนนี่เราจะเริ่มยังไงเหรอ
ก็เหมือนรุ้นะ แต่มันไม่เคยทำอ้ะ แล้วก็ไม่ค่อยมั่นใจที่จะเริ่มต้นทำความรุ้จักกับคนใหม่ๆด้วย
เดี่ยวนี้นะ เรารุ้สึกว่าการที่เราจะเริ่มต้นรุ้จักใครใหม่สักคน คนคนนั้นต้องเป็นเพื่อนๆ หรือเพื่อนของญาติสนิทของเรา
คือเรารุ้สึกว่า อย่างน้อยคนพวกนี่คือรุ้จักกับคนที่เราสนิทด้วย แสดงว่านิสัยใจคอต้องโอเคในระดับนึงแหละ เราถึงทำความรุ้จักกับพวกเขา
คือบางครั้งเราก็อยากมีเพื่อน หรือใครสักคน ที่เรารู้จักเองและสามารถไว้ใจเขาได้โดยที่เรารุ้จักกับเขาเอง ไม่ต้องรุ้จักผ่านเพื่อนหรือญาติ

ปล.เรื่องหลังๆ กะหน้าๆอาจจะเป็นคนล่ะเรื่อง แต่มันก็มีส่วนเกี่ยวข้องกัน
...ยังไงก็ช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ.....