น้องสาวท้อง มาขอคำปรึกษาค่ะ น้องไม่เคยมีแฟนเลย คนนี้คือแฟนคนแรก น้องรัก และ เชื่อแฟนคนนี้มาก
คือน้องเราบอกว่าคนนี้น่าจะเป็นคนที่ใช่ และคิดว่าจะดูแลกันไปตลอด กับคนนี้ เพราะมีหลายๆอย่างที่เขากับน้องเราเหมือนกัน
จริงๆ ส่วนตัวเราคิดว่าเพราะน้องเราเองยังอ่อนประสบการณ์เลยหลงเชื่อตามความรักวัยรุ่นทั่วไปอะค่ะ
เราก็ถามน้องนะคะ ว่าได้คุยกับแฟนหรือยัง น้องไม่กล้าบอกค่ะ กลัวว่าถ้าบอกไป แล้วแฟนจะบอกเลิก
(เราก็เองก็คิดในใจว่าถ้ารักกันมากจะกลัวทำไม)
เบื้องต้นเราเองก็แนะนำให้ บอกพ่อกับแม่ แต่น้องเราก็ไม่กล้าบอกพ่อกับแม่ เอาจริงๆตอนนี้แม้แต่เราเอง ก็ไม่กล้าบอกเหมือนกัน
คือน้องเป็นคนหัวดีมาก แม่กับพ่อ ก็เคยเปรยๆว่าหัวดีแบบนี้เรียนเป็นหมอได้เลยนะเนี่ย
เราคิดว่าพ่อกับแม่ น่าจะตั้งความหวังกับน้องไว้สูง น้องเป็นคนเรียนเก่ง ขยันเรียน มาก ตั้งแต่มอต้น จนถึงมอสาม น้องไม่เคยมีแฟนเลย
เพิ่งมามีและ ท้องเนี่ยแหละค่ะ
เราเองก็กลุ้มใจ ไม่รู้จะให้คำปรึกษาน้อง ยังไง แต่ก็สัญญากับน้องไว้ว่ายังไงเราจะเป็นเพื่อนไปบอกพ่อกับแม่
แต่คงต้องให้พ้นช่วงนี้ไปก่อนเพราะ พ่อกับแม่ เครียด เรื่องกิจการที่บ้านมากๆ ยังหาโอกาสบอกไม่ได้เลย
ส่วนเรื่องแฟนเค้า เราก็แนะนำให้น้องบอกเหมือนกัน แต่เอาจริงๆ เชื่อว่าน้องคงไม่กล้าบอกแฟน เพราะกลัวคำตอบที่ได้จากแฟน.....
อ่อถ้าให้เราเดาผู้ชายน่าจะแค่รักสนุก ตอนนี้เรากลุ้มใจมาก เป็นห่วงน้อง เป็นห่วงพ่อแม่ แต่ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี
ยังไงพี่ๆ น้าๆอาๆ ทั้งหลาย ใครเคยผ่านประสบการณ์หรือร่วมอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้ขอคำแนะนำทีนะคะ
หนูเองไม่รู้จะหาทางช่วยน้องและพ่อแม่ยังไงดี แค่คิดว่า ถ้าพ่อแม่รู้จะเจ็บขนาดไหน
แล้วน้องจะรับได้ไหมกับความรู้สึก ที่ทำให้พ่อแม่ผิดหวัง ยังไง รบกวนด้วยนะคะ
. . . .
มาอัพเดทนะคะ หนูและน้อง บอกพ่อกับแม่เมื่อคืนแล้วค่ะ ก่อนอื่นต้องของคุณทุกความคิดเห็นและกำลังใจนะคะ
ทั้งพี่ๆน้าๆ อาๆทุกคน เมื่อคืน หนูและน้อง ได้ตัดสินใจเดินเข้าไปบอกพ่อและแม่ เรียบร้อยแล้วค่ะ
แต่กว่าจะพูดเริ่มต้นได้ หนูและน้อง ร้องไห้กันอยู่ในห้องนานมาก สงสารน้อง
พยามปลอบเค้า ว่าไม่ว่าจะเจออะไร หนูจะไม่ทิ้งเค้า
พอเข้าไปบอกพ่อกับแม่ โดยที่หนูเป็นคนเริ่มต้น บอกพ่อกับแม่ว่า น้องมีอะไรจะบอกและสารภาพ
แต่ก่อนที่น้องจะบอก หนูขอให้พ่อกับแม่ อย่าโกรธน้อง หากพ่อและแม่มีความคิดที่จะโกรธหรือเกลียดน้อง
ให้มาโกรธหรือเกลียดหนูแทน เพราะหนูเป็นพี่ที่ไม่ได้เรื่อง ดูแลน้องไม่ดี พ่อกับแม่ก็พยักหน้ารับ
หลังจากนั้นน้องก็เล่าทุกอย่างบอกทุกอย่างเหมือนที่บอกกับหนู ......นาทีนี้หนูกลัวมากว่าพ่อจะตีน้องและโวยวาย
แต่เปล่าเลย พ่อนั่งนิ่งและพูดเสียงสั่นๆว่า กี่เดือนแล้วรู้ไหม ส่วนแม่ ก็ไม่ได้พูดอะไรได้แต่ร้องไห้
และพูดแค่ว่าทำไมถึงทำแบบนี้ละลูก ทำไมถึงทำแบบนี้ละลูก พูดวนๆอยู่แบบนั้น พ่อกับแม่เสียใจมากๆ
แต่ก็รักน้องหนูมาก กอดน้องหนูร้องไห้ แม่กับพ่อ บอกว่าโกรธน้องหนูนะ โกรธมากๆ แต่ในเมื่อเรื่องมันเกิดแล้ว
ก็ต้องแก้ไขกันไปตามสถานการณ์
เช้าวันนี้ พ่อเรียกให้พ่อแม่ของฝั่งผู้ชายมาคุยว่าจะยังไงดี เพราะแน่นอนน้องหนูต้องดร็อปเรียน
ทางผู้ชายเค้าบอกว่าเค้ามีอะไรกับน้องหนูจริง แต่ป้องกันทุกครั้ง คือเอาจริงๆ จะไม่รับผิดชอบนั้นแหละค่ะ
พ่อโมโหมาก บอกว่างั้นเดี๋ยวให้ตำรวจคุยแทนแล้วกัน ตอนนี้ยังไม่รู้ยังไงต่อ คงเป็นเรื่องที่พ่อต้องจัดการ
ส่วนตอนนี้ตัวหนูเอง ก็พยามเป็นเพื่อนคุยกับน้อง คอยคุยกับแม่กับพ่อให้บรรยากาศในบ้านมันไม่เงียบเกินไป
ตอนนี้หนูทำได้แค่นี้จริงๆ ค่ะ
ขอบคุณอีกครั้ง สำหรับทุกคำแนะนำนะคะ
น้องสาวอยู่ ม.4 ท้อง ทำไงดีคะ
คือน้องเราบอกว่าคนนี้น่าจะเป็นคนที่ใช่ และคิดว่าจะดูแลกันไปตลอด กับคนนี้ เพราะมีหลายๆอย่างที่เขากับน้องเราเหมือนกัน
จริงๆ ส่วนตัวเราคิดว่าเพราะน้องเราเองยังอ่อนประสบการณ์เลยหลงเชื่อตามความรักวัยรุ่นทั่วไปอะค่ะ
เราก็ถามน้องนะคะ ว่าได้คุยกับแฟนหรือยัง น้องไม่กล้าบอกค่ะ กลัวว่าถ้าบอกไป แล้วแฟนจะบอกเลิก
(เราก็เองก็คิดในใจว่าถ้ารักกันมากจะกลัวทำไม)
เบื้องต้นเราเองก็แนะนำให้ บอกพ่อกับแม่ แต่น้องเราก็ไม่กล้าบอกพ่อกับแม่ เอาจริงๆตอนนี้แม้แต่เราเอง ก็ไม่กล้าบอกเหมือนกัน
คือน้องเป็นคนหัวดีมาก แม่กับพ่อ ก็เคยเปรยๆว่าหัวดีแบบนี้เรียนเป็นหมอได้เลยนะเนี่ย
เราคิดว่าพ่อกับแม่ น่าจะตั้งความหวังกับน้องไว้สูง น้องเป็นคนเรียนเก่ง ขยันเรียน มาก ตั้งแต่มอต้น จนถึงมอสาม น้องไม่เคยมีแฟนเลย
เพิ่งมามีและ ท้องเนี่ยแหละค่ะ
เราเองก็กลุ้มใจ ไม่รู้จะให้คำปรึกษาน้อง ยังไง แต่ก็สัญญากับน้องไว้ว่ายังไงเราจะเป็นเพื่อนไปบอกพ่อกับแม่
แต่คงต้องให้พ้นช่วงนี้ไปก่อนเพราะ พ่อกับแม่ เครียด เรื่องกิจการที่บ้านมากๆ ยังหาโอกาสบอกไม่ได้เลย
ส่วนเรื่องแฟนเค้า เราก็แนะนำให้น้องบอกเหมือนกัน แต่เอาจริงๆ เชื่อว่าน้องคงไม่กล้าบอกแฟน เพราะกลัวคำตอบที่ได้จากแฟน.....
อ่อถ้าให้เราเดาผู้ชายน่าจะแค่รักสนุก ตอนนี้เรากลุ้มใจมาก เป็นห่วงน้อง เป็นห่วงพ่อแม่ แต่ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี
ยังไงพี่ๆ น้าๆอาๆ ทั้งหลาย ใครเคยผ่านประสบการณ์หรือร่วมอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้ขอคำแนะนำทีนะคะ
หนูเองไม่รู้จะหาทางช่วยน้องและพ่อแม่ยังไงดี แค่คิดว่า ถ้าพ่อแม่รู้จะเจ็บขนาดไหน
แล้วน้องจะรับได้ไหมกับความรู้สึก ที่ทำให้พ่อแม่ผิดหวัง ยังไง รบกวนด้วยนะคะ
. . . .
มาอัพเดทนะคะ หนูและน้อง บอกพ่อกับแม่เมื่อคืนแล้วค่ะ ก่อนอื่นต้องของคุณทุกความคิดเห็นและกำลังใจนะคะ
ทั้งพี่ๆน้าๆ อาๆทุกคน เมื่อคืน หนูและน้อง ได้ตัดสินใจเดินเข้าไปบอกพ่อและแม่ เรียบร้อยแล้วค่ะ
แต่กว่าจะพูดเริ่มต้นได้ หนูและน้อง ร้องไห้กันอยู่ในห้องนานมาก สงสารน้อง
พยามปลอบเค้า ว่าไม่ว่าจะเจออะไร หนูจะไม่ทิ้งเค้า
พอเข้าไปบอกพ่อกับแม่ โดยที่หนูเป็นคนเริ่มต้น บอกพ่อกับแม่ว่า น้องมีอะไรจะบอกและสารภาพ
แต่ก่อนที่น้องจะบอก หนูขอให้พ่อกับแม่ อย่าโกรธน้อง หากพ่อและแม่มีความคิดที่จะโกรธหรือเกลียดน้อง
ให้มาโกรธหรือเกลียดหนูแทน เพราะหนูเป็นพี่ที่ไม่ได้เรื่อง ดูแลน้องไม่ดี พ่อกับแม่ก็พยักหน้ารับ
หลังจากนั้นน้องก็เล่าทุกอย่างบอกทุกอย่างเหมือนที่บอกกับหนู ......นาทีนี้หนูกลัวมากว่าพ่อจะตีน้องและโวยวาย
แต่เปล่าเลย พ่อนั่งนิ่งและพูดเสียงสั่นๆว่า กี่เดือนแล้วรู้ไหม ส่วนแม่ ก็ไม่ได้พูดอะไรได้แต่ร้องไห้
และพูดแค่ว่าทำไมถึงทำแบบนี้ละลูก ทำไมถึงทำแบบนี้ละลูก พูดวนๆอยู่แบบนั้น พ่อกับแม่เสียใจมากๆ
แต่ก็รักน้องหนูมาก กอดน้องหนูร้องไห้ แม่กับพ่อ บอกว่าโกรธน้องหนูนะ โกรธมากๆ แต่ในเมื่อเรื่องมันเกิดแล้ว
ก็ต้องแก้ไขกันไปตามสถานการณ์
เช้าวันนี้ พ่อเรียกให้พ่อแม่ของฝั่งผู้ชายมาคุยว่าจะยังไงดี เพราะแน่นอนน้องหนูต้องดร็อปเรียน
ทางผู้ชายเค้าบอกว่าเค้ามีอะไรกับน้องหนูจริง แต่ป้องกันทุกครั้ง คือเอาจริงๆ จะไม่รับผิดชอบนั้นแหละค่ะ
พ่อโมโหมาก บอกว่างั้นเดี๋ยวให้ตำรวจคุยแทนแล้วกัน ตอนนี้ยังไม่รู้ยังไงต่อ คงเป็นเรื่องที่พ่อต้องจัดการ
ส่วนตอนนี้ตัวหนูเอง ก็พยามเป็นเพื่อนคุยกับน้อง คอยคุยกับแม่กับพ่อให้บรรยากาศในบ้านมันไม่เงียบเกินไป
ตอนนี้หนูทำได้แค่นี้จริงๆ ค่ะ
ขอบคุณอีกครั้ง สำหรับทุกคำแนะนำนะคะ