บอกก่อนนะคะว่านี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของอ้นนะคะ ถ้าผิดพลาดประการใด อ่านแล้วงงๆ อ่านแล้วไม่รู้เรื่อง ต้องขออภัยด้วยคะ อ้นเป็น ผญ ค่อนข้าง ท้วม ออกไปในทางอ้วน น้ำหนัก 75 หาเสื้อผ้าใส่ลำบากมาก คนอ้วนด้วยกันน่าจะเข้าใจ แล้วร้านคนอ้วนส่วนใหญ่ เสื้อผ้าก็จะไปในแนวผู้ใหญ่หน่อยๆ ซึ่งโดยส่วนตัวยังติดเสื้อผ้าแบบวัยรุ่นหรือแบบสาวOfficeอยู่ (อายุ 25 นะคะ) ถ้าอ้นไปเดินที่ไหน แล้วบังเอิญเจอตัวที่ถูกใจมากๆ อ้นต้องรีบซื้อเลยคะ เพราะถ้ากลับมาอีกครั้งนึงหรือมัวแต่ลังเล อาจจะไม่อยู่คอยเราแล้วก็ได้ อ้นทำงานOiffice อยู่แถวฝั่งธน แต่ชอบไปเดินที่ตลาดครูหวีมาก ส่วนใหญ่จะไปเดือนละครั้งคะ นั่งแท็กซี่กันไปกับพี่ที่ทำงาน แล้วหารกัน
เข้าเรื่องเลยนะคะ อ้นได้เข้าไปดูเสื้อผ้าร้านคนอ้วนร้านนึงมาคะ อยู่ในตลาดครูหวี (ครูหวีน่าจะมีอยู่ร้านเดียว ถ้าเข้าใจผิดขอโทษด้วยนะคะ) ชื่อร้านว่า "ตุ่ม" ร้านนี้คนขายมี 2 คนนะคะ เหมือนเป็นแฟนกัน แต่ท่าทางฝ่ายหญิงจะมีบทบาทมากกว่า เมื่อเดือนกุมภา 2558 ที่ผ่านมา อ้นก็เข้าไปดูเสื้อผ้ากับพี่ที่ทำงานคนนึงคะ ขอใช้ชื่อว่าพี่แนนนะคะ ก็เข้าไปเลือกกันได้สักพัก อ้นไม่เจอตัวที่ถูกใจ แต่พี่แนนกำลังเลือกอยู่ ประกอบกับมีลูกค้าคนอื่นเข้ามาในร้านอีก 2-3 คน อ้นเลยบอกพี่แนนว่า "เดี่ยวอ้นออกไปรอข้างนอกนะ" แต่พี่แนนเขาก็ไม่มีตัวที่ถูกใจเหมือนกันก็เลยออกมาพร้อมกัน 2 คน พี่แนนเป็นคนปิดประตูให้เขานะคะ พอปิดประตูเสร็จ อ้นกับพี่แนนเดินมาจากร้านเขา ได้ประมาณ 2ก้าวได้ อ้นก็เห็นเจ้าของร้านเดินมาแล้วเปิดประตู ที่พี่แนนพึ่งปิดไป แล้วก็ปิดประตูใหม่
ดัง
ปัง !!!!!!!!!!
บอกตามตรงว่าตอนนั้นอ้นรู้สึกแย่มาก ไม่เข้าใจ ว่าเราเข้าไปเลือกเสื้อผ้าในร้านเขา ในเมื่อเราไม่เจอตัวที่ถูกใจ เราจำเป็นต้องซื้อเหรอ ??? ไม่เจอตัวที่ถูกใจแล้วจะซื้อไปทำไม แล้วอีกอย่างที่เสียความรู้สึกคือ อย่างที่อ้นบอกว่าอ้นมาครูหวีประมาณ เดือนละครั้ง เมื่อเดือนมกรา 2558ที่ผ่านมา (ห่างกันแค่ 1 เดือนนะคะ) อ้นก็มาซื้อเสื้อร้านพี่เขาเหมือนกัน ร้าน"ตุ่ม" ร้านเดียวกันนี่แหละ ตอนนั้นอ้นซื้อเสื้อไป 3ตัว พี่แนนก็มาด้วยกันซื้อ อีก 1 ตัว เพราะว่าวันนั้นที่เข้ามาดูร้านพี่เขา อ้นเจอแต่ตัวที่สวยๆถูกใจทั้งนั้นเลย เสื้อคนอ้วน ราคาไม่เหมือนกับเสื้อผ้าคนธรรมดานะคะ ราคาจะแพงกว่า มาคิดๆดูอีกที ดีแล้วแหละคะที่แม่ค้าเขาจำอ้นกับพี่แนนไม่ได้ ว่าเดือนที่แล้วอ้นกับพี่แนน ก็ซื้อเขาไปหลายตัว ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้เห็นนิสัยจริงๆ ของแม่ค้าว่าเป็นแบบนี้
ลืมเล่าเรื่องก่อนหน้านี้นะคะ
จะว่าเรื่องนี้เป็นความผิดของอ้นก็ว่าได้ เพราะมันเคยเกิด เคสแบบนี้มาแล้ว อ้นแหละ ที่ไม่จำเอง ไม่ยอมเข็ด ว่างั้นเถอะ (เกิดเป็น คนอ้วนตัวเลือกเลยน้อย555+) เมื่อประมาณปีที่แล้ว เดือนไหนอ้นจำไม่ได้แล้ว น่าจะประมาณกลางๆปี อ้นเคยมาซื้อร้านพี่เขา ร้าน"ตุ่ม"นี้แหละคะ ตอนนั้นอ้นมาซื้อกระโปรง อ้นคิดว่า คนเราจะซื้อของ เราก็ต้องลองต่อราคาเขาดู อ้นว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาของคนซื้อเสื้อผ้าอยู่แล้ว อ้นไม่ได้เป็นคนตื้อนะคะ ปกติไม่ค่อยชอบง้อใครมากๆอยู่แล้ว ต่อราคาเป็นพิธีเฉยๆ ให้ก็ดี ไม่ให้ก็ไม่เซ้าซี้ แต่จะลองต่อไว้ก่อน สุดท้ายแล้ว จะเอาหรือไม่เอามันขึ้นอยู่กับเลเวลความชอบของเราต่อตัวสินค้ามากกว่า พออ้นเลือกกระโปรงได้แล้ว อ้นก็ถามพี่เขาว่า "พี่คะ ลดได้เท่าไหร่"
คำตอบที่อ้นได้กลับมา คือ
"ปกติเนี้ย ถ้าเป็นลูกค้าประจำเขาจะไม่ต่อกันหรอกนะน้อง"
อ้าว !!!
(-_-;) เงิบสิคับพี่น้อง ฟิวตอนนั้นแบบ งงอ่ะ ???
อ้าวเฮ้ย คือเมิงจะรับแต่ลูกค้าประจำเลย ลูกค้าประปลายไม่รับ อ้นไม่เชื่อหรอกว่าลูกค้าประจำเขาจะไม่ต่อราคากัน คำถามคือ แล้วได้กระโปรงตัวนั้นมาไหม ??? ได้สิคะ กลัวโดนแม่ค้าด่า แต่ทุกวันนี้กระโปรงตัวนั้นยังไม่เคยใส่เลย เพราะใส่แล้วไม่สวย แถมต้องมานั่งนึกถึงคำตอบของแม่ค้าด้วยอีก ปวดจิตป่าวๆ
อย่างที่อ้นบอกแหละคะ ผิดที่อ้นด้วยที่อ้นไม่จำ ว่าแม่ค้าเขาเคยพูดกับเราไว้ว่ายังไง เราเคยรู้สึกแย่ยังไง คิดแต่ว่า ชั่งมันเหอะ เราคงคิดมากไปเองมั้ง แล้วก็กลับไปซื้อใหม่ แล้วก็ได้ความรู้สึกแย่ๆกลับมาเหมือนเดิม(มากกว่าด้วย)
อยากฝากถึงแม่ค้าทุกๆคนนะคะ อ้นก็เคยขายของ อ้นก็เคยเป็นแม่ค้า อ้นก็รู้ว่ามันเหนื่อยแค่ไหน ลำบากแค่ไหน แต่เวลาที่ลูกค้ามาซื้อคุณเนี้ย เขาก็หวังที่จะเจอสินค้าที่ถูกใจ บริการที่ถูกใจ เหมือนกับการที่คุณก็หวังที่จะเจอลูกค้าที่ดีเหมือนกัน แต่การที่เขาไม่เจอสินค้าที่ถูกใจ มันไม่ได้หมายความว่า เขาจะไม่มาซื้อที่ร้านคุณอีกนี่คะ ไม่ว่าลูกค้าจะซื้อหรือไม่ซื้อ ต่อให้เขาไม่ได้รับสินค้ากลับไป แต่ถ้าเขาได้รับความรู้สึกดีๆและบริการดีๆจากแม่ค้า พ่อค้า เขาก็จะกลับมาซื้อคุณเรื่อยๆในครั้งหน้าหรือครั้งต่อๆไป ลองคิดถึงใจเขาใจเรานะคะ ถ้าคุณเข้าไปซื้อของ แล้วไม่เจอของถูกใจ คุณจะซื้อกลับมาไหม อ้นก็ไม่รู้ว่าแม่ค้าร้าน"ตุ่ม" นะตอนนั้นเขาคิดยังไงกับอ้น คิดว่าอ้นไม่มีปัญญาซื้อหรือเปล่า ถ้าคุณแม่ค้าได้มาอ่าน บอกไว้ตรงนี้เลยนะคะ ว่าเสื้อผ้า คุณอ่ะ อ้นมีปัญญาซื้อ แพงกว่านี้ สวยกว่านี้ เริ่ดกว่านี้ อ้นก็ซื้อมาแล้ว อ้นไม่ได้อวดรวยนะคะ แต่สิ่งที่คุณแม่ค้าร้าน"ตุ่ม" ทำ มันคือการดูถูกลูกค้าอย่างชัดเจน อ้นคงไม่ได้ไปซื้อร้านคุณอีก อย่าหวังว่าจะได้เงินจากฉัน ต่อให้เสื้อผ้าคุณดีแค่ไหนสวยแค่ไหน แต่มารยาทคุณเป็นแบบนี้ ดูถูกลูกค้าแบบนี้ ก็ไม่ต้องหวังที่จะขายดิบขายดีเลยคะ เพราะคงต้องรอแต่ลูกค้าประจำ ส่วนลูกค้าประปรายอย่างอ้นขอsay goodbye ละกัน ไม่เอาแล้ว
ปล.แม่ค้าอยากเจอลูกค้าที่ดียังไง
ลูกค้าก็อยากเจอแม่ค้าที่ดีเช่นนั้นเหมือนกันนะคะ ^^
อ้อลืมบอกไปว่าร้านนี้ เปิดสาขาแรกอยู่ที่ Big Cบางประกอก แม่ค้าคนเดียวกัน
ขอบคุณนะคะที่อ่าน ^^
เมื่อแม่ค้าตลาดครูหวี ปิดประตูใส่หน้าฉัน "ปัง !!!!"
เข้าเรื่องเลยนะคะ อ้นได้เข้าไปดูเสื้อผ้าร้านคนอ้วนร้านนึงมาคะ อยู่ในตลาดครูหวี (ครูหวีน่าจะมีอยู่ร้านเดียว ถ้าเข้าใจผิดขอโทษด้วยนะคะ) ชื่อร้านว่า "ตุ่ม" ร้านนี้คนขายมี 2 คนนะคะ เหมือนเป็นแฟนกัน แต่ท่าทางฝ่ายหญิงจะมีบทบาทมากกว่า เมื่อเดือนกุมภา 2558 ที่ผ่านมา อ้นก็เข้าไปดูเสื้อผ้ากับพี่ที่ทำงานคนนึงคะ ขอใช้ชื่อว่าพี่แนนนะคะ ก็เข้าไปเลือกกันได้สักพัก อ้นไม่เจอตัวที่ถูกใจ แต่พี่แนนกำลังเลือกอยู่ ประกอบกับมีลูกค้าคนอื่นเข้ามาในร้านอีก 2-3 คน อ้นเลยบอกพี่แนนว่า "เดี่ยวอ้นออกไปรอข้างนอกนะ" แต่พี่แนนเขาก็ไม่มีตัวที่ถูกใจเหมือนกันก็เลยออกมาพร้อมกัน 2 คน พี่แนนเป็นคนปิดประตูให้เขานะคะ พอปิดประตูเสร็จ อ้นกับพี่แนนเดินมาจากร้านเขา ได้ประมาณ 2ก้าวได้ อ้นก็เห็นเจ้าของร้านเดินมาแล้วเปิดประตู ที่พี่แนนพึ่งปิดไป แล้วก็ปิดประตูใหม่
ดัง
ปัง !!!!!!!!!!
บอกตามตรงว่าตอนนั้นอ้นรู้สึกแย่มาก ไม่เข้าใจ ว่าเราเข้าไปเลือกเสื้อผ้าในร้านเขา ในเมื่อเราไม่เจอตัวที่ถูกใจ เราจำเป็นต้องซื้อเหรอ ??? ไม่เจอตัวที่ถูกใจแล้วจะซื้อไปทำไม แล้วอีกอย่างที่เสียความรู้สึกคือ อย่างที่อ้นบอกว่าอ้นมาครูหวีประมาณ เดือนละครั้ง เมื่อเดือนมกรา 2558ที่ผ่านมา (ห่างกันแค่ 1 เดือนนะคะ) อ้นก็มาซื้อเสื้อร้านพี่เขาเหมือนกัน ร้าน"ตุ่ม" ร้านเดียวกันนี่แหละ ตอนนั้นอ้นซื้อเสื้อไป 3ตัว พี่แนนก็มาด้วยกันซื้อ อีก 1 ตัว เพราะว่าวันนั้นที่เข้ามาดูร้านพี่เขา อ้นเจอแต่ตัวที่สวยๆถูกใจทั้งนั้นเลย เสื้อคนอ้วน ราคาไม่เหมือนกับเสื้อผ้าคนธรรมดานะคะ ราคาจะแพงกว่า มาคิดๆดูอีกที ดีแล้วแหละคะที่แม่ค้าเขาจำอ้นกับพี่แนนไม่ได้ ว่าเดือนที่แล้วอ้นกับพี่แนน ก็ซื้อเขาไปหลายตัว ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้เห็นนิสัยจริงๆ ของแม่ค้าว่าเป็นแบบนี้
ลืมเล่าเรื่องก่อนหน้านี้นะคะ
จะว่าเรื่องนี้เป็นความผิดของอ้นก็ว่าได้ เพราะมันเคยเกิด เคสแบบนี้มาแล้ว อ้นแหละ ที่ไม่จำเอง ไม่ยอมเข็ด ว่างั้นเถอะ (เกิดเป็น คนอ้วนตัวเลือกเลยน้อย555+) เมื่อประมาณปีที่แล้ว เดือนไหนอ้นจำไม่ได้แล้ว น่าจะประมาณกลางๆปี อ้นเคยมาซื้อร้านพี่เขา ร้าน"ตุ่ม"นี้แหละคะ ตอนนั้นอ้นมาซื้อกระโปรง อ้นคิดว่า คนเราจะซื้อของ เราก็ต้องลองต่อราคาเขาดู อ้นว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาของคนซื้อเสื้อผ้าอยู่แล้ว อ้นไม่ได้เป็นคนตื้อนะคะ ปกติไม่ค่อยชอบง้อใครมากๆอยู่แล้ว ต่อราคาเป็นพิธีเฉยๆ ให้ก็ดี ไม่ให้ก็ไม่เซ้าซี้ แต่จะลองต่อไว้ก่อน สุดท้ายแล้ว จะเอาหรือไม่เอามันขึ้นอยู่กับเลเวลความชอบของเราต่อตัวสินค้ามากกว่า พออ้นเลือกกระโปรงได้แล้ว อ้นก็ถามพี่เขาว่า "พี่คะ ลดได้เท่าไหร่"
คำตอบที่อ้นได้กลับมา คือ
"ปกติเนี้ย ถ้าเป็นลูกค้าประจำเขาจะไม่ต่อกันหรอกนะน้อง"
อ้าว !!!
(-_-;) เงิบสิคับพี่น้อง ฟิวตอนนั้นแบบ งงอ่ะ ???
อ้าวเฮ้ย คือเมิงจะรับแต่ลูกค้าประจำเลย ลูกค้าประปลายไม่รับ อ้นไม่เชื่อหรอกว่าลูกค้าประจำเขาจะไม่ต่อราคากัน คำถามคือ แล้วได้กระโปรงตัวนั้นมาไหม ??? ได้สิคะ กลัวโดนแม่ค้าด่า แต่ทุกวันนี้กระโปรงตัวนั้นยังไม่เคยใส่เลย เพราะใส่แล้วไม่สวย แถมต้องมานั่งนึกถึงคำตอบของแม่ค้าด้วยอีก ปวดจิตป่าวๆ
อย่างที่อ้นบอกแหละคะ ผิดที่อ้นด้วยที่อ้นไม่จำ ว่าแม่ค้าเขาเคยพูดกับเราไว้ว่ายังไง เราเคยรู้สึกแย่ยังไง คิดแต่ว่า ชั่งมันเหอะ เราคงคิดมากไปเองมั้ง แล้วก็กลับไปซื้อใหม่ แล้วก็ได้ความรู้สึกแย่ๆกลับมาเหมือนเดิม(มากกว่าด้วย)
อยากฝากถึงแม่ค้าทุกๆคนนะคะ อ้นก็เคยขายของ อ้นก็เคยเป็นแม่ค้า อ้นก็รู้ว่ามันเหนื่อยแค่ไหน ลำบากแค่ไหน แต่เวลาที่ลูกค้ามาซื้อคุณเนี้ย เขาก็หวังที่จะเจอสินค้าที่ถูกใจ บริการที่ถูกใจ เหมือนกับการที่คุณก็หวังที่จะเจอลูกค้าที่ดีเหมือนกัน แต่การที่เขาไม่เจอสินค้าที่ถูกใจ มันไม่ได้หมายความว่า เขาจะไม่มาซื้อที่ร้านคุณอีกนี่คะ ไม่ว่าลูกค้าจะซื้อหรือไม่ซื้อ ต่อให้เขาไม่ได้รับสินค้ากลับไป แต่ถ้าเขาได้รับความรู้สึกดีๆและบริการดีๆจากแม่ค้า พ่อค้า เขาก็จะกลับมาซื้อคุณเรื่อยๆในครั้งหน้าหรือครั้งต่อๆไป ลองคิดถึงใจเขาใจเรานะคะ ถ้าคุณเข้าไปซื้อของ แล้วไม่เจอของถูกใจ คุณจะซื้อกลับมาไหม อ้นก็ไม่รู้ว่าแม่ค้าร้าน"ตุ่ม" นะตอนนั้นเขาคิดยังไงกับอ้น คิดว่าอ้นไม่มีปัญญาซื้อหรือเปล่า ถ้าคุณแม่ค้าได้มาอ่าน บอกไว้ตรงนี้เลยนะคะ ว่าเสื้อผ้า คุณอ่ะ อ้นมีปัญญาซื้อ แพงกว่านี้ สวยกว่านี้ เริ่ดกว่านี้ อ้นก็ซื้อมาแล้ว อ้นไม่ได้อวดรวยนะคะ แต่สิ่งที่คุณแม่ค้าร้าน"ตุ่ม" ทำ มันคือการดูถูกลูกค้าอย่างชัดเจน อ้นคงไม่ได้ไปซื้อร้านคุณอีก อย่าหวังว่าจะได้เงินจากฉัน ต่อให้เสื้อผ้าคุณดีแค่ไหนสวยแค่ไหน แต่มารยาทคุณเป็นแบบนี้ ดูถูกลูกค้าแบบนี้ ก็ไม่ต้องหวังที่จะขายดิบขายดีเลยคะ เพราะคงต้องรอแต่ลูกค้าประจำ ส่วนลูกค้าประปรายอย่างอ้นขอsay goodbye ละกัน ไม่เอาแล้ว
ปล.แม่ค้าอยากเจอลูกค้าที่ดียังไง
ลูกค้าก็อยากเจอแม่ค้าที่ดีเช่นนั้นเหมือนกันนะคะ ^^
อ้อลืมบอกไปว่าร้านนี้ เปิดสาขาแรกอยู่ที่ Big Cบางประกอก แม่ค้าคนเดียวกัน
ขอบคุณนะคะที่อ่าน ^^