เชื่อว่าหลายคนมีความฝันที่จะเป็นเจ้าของกิจการ
แต่....ใช้คำว่า "ไม่ได้มีทุนเหมือนพวกคนรวยๆนี่" มาเป็นข้ออ้างในการดับฝันของตัวเอง
ผมก็เป็นคนนึงที่ไม่ได้มีทุนมาตั้งแต่เกิด แต่อาศัยคำว่า "ได้ครับ" "เดี๋ยวจะลองทำดูครับ" ในการทำงาน ใครใช้อะไรทำหมด ไม่มีเกี่ยง คอยศึกษาความรู้ใหม่ๆ เก็บเงินเรียนคอร์สสั้นๆเพิ่มเติม จนเงินเดือนขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้ผมอายุ 24 มีเงินเก็บอยู่ก้อนนึง
จึงมาลงทุนเปิดร้านขนมเล็กๆ ตามความฝัน และออกจากงานประจำ...
เหตุผลที่ตัดสินใจก้าวออกมาเปิดร้านเอง ก็เพราะอยากจะลองใช้ความคิดของตัวเองให้ได้ 100% เพราะถ้าทำงานประจำ เวลาเรามีความคิด ไอเดียใหม่ๆ ก็มักจะถูกเบรคให้กลับมาคิดในรูปแบบเดิมๆ เก่าๆ อยู่อย่างนั้น
ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะอยากให้หลายๆคน ได้ปรับเปลี่ยนมุมมองในการที่จะทำตามฝันของตนเอง แทนที่จะนั่งน้อยใจว่า ไม่ได้เกิดมารวย พ่อแม่ไม่มีทุนให้ ได้ลองคิดใหม่ครับ ว่าหนทางยังมี
ถึงแม้ว่าวันนี้ผมยังไม่ใช่คนที่ประสบความสำเร็จ แต่ผมเชื่อว่าถ้าผมพยายามมากพอ ซักวัน...มันจะต้องสำเร็จ
จากเดิม ตึกเล็กๆนี้ เคยเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวมาก่อน ซึ่งมีแต่คนบอกว่า ยากนะ ทำตรงนี้ ,แน่ใจแล้วหรอ , ที่ปราบเซียนเลยนะ แต่ผมก็ยังไม่หยุดที่จะทำตามฝัน
ขอออกตัวก่อนเลยนะครับว่าภาพยนต์เรื่องนี้ เพิ่งดำเนินไปได้เพียงช่วงแรกเท่านั้นครับ ผมก็ยังไม่รู้ว่า เนื้อเรื่องต่อไปจะเป็นอย่างไร จะจบลงอย่างแฮปปี้เอ็นดิ้ง ฟรุ้งฟริ้งกระดิ่งแมว หรือว่าจะดับอนาถแหกโค้งตั้งแต่กลางเรื่อง
แต่ที่อยากแชร์เพราะว่า....อยากให้ข้อคิดในการ "เริ่มต้น" สำหรับผู้ที่มีความฝันครับ
Edited : เพิ่มข้อชี้แจ้งครับ
ขอบคุณทุกๆคำแนะนำ และคำติชมนะครับ แน่นอนว่าทุกๆ คอมเม้น ทุกๆความคิดเห็น มีค่าสำหรับผมมากรวมทั้งผู้อ่านทุกท่านด้วย ในการที่จะพัฒนาตัวร้าน หรือตัวผลิตภัณฑ์ หรือแม้แต่ตัวเอง
อย่างไรก็ตาม ผมขอชี้แจงให้ทุกท่านที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ เพื่อให้เกิดการเข้าใจที่ตรงกันตามนี้ครับ
1. กระทู้นี้ผมตั้งใจที่จะแชร์ทัศนคติ และความคิด ประสบการณ์ต่างๆ ครับ ผมจึงไม่อยากที่จะเปิดเผยชื่อร้านและตำแหน่งร้านครับ (แต่เมื่อคืนก็ดันเผลอลงรูปที่มีชื่อร้านไป >.< แต่ตอนนี้ลบแล้วครับ) เกรงว่าจะกลายเป็นกระทู้โฆษณาไป ตามที่หลายท่านได้แนะนำครับ
2. ที่ผมสร้างกระทู้นี้ขึ้นมา ไม่ได้มีเจตนาที่จะบอกว่า ทุกท่านต้องลาออกมาเปิดร้านไวๆนะ แต่...อยากให้ทุกได้ทัศนคติในการทำความฝัน อยากให้ทุกท่านมีกำลังใจที่จะทำงาน มุ่งมั่นในสิ่งที่ทำอยู่ และพัฒนาศักยภาพของตนเอง ให้สามารถบรรลุเป้าหมายครับ
ขอขอบพระคุณด้วยใจจริงสำหรับทุกคำแนะนำติชม และทุกกำลังใจนะครับ หากผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ครับ -/\-
เริ่มต้นด้วยการเปลี่ยนฝ้า และถอดพัดลมอันน่าสะพรึง ที่จินตนาการไว้เสมอว่า มันจะหล่นลงมาสะบั้นคอ
ติดไฟ เพื่อเพิ่มความสว่าง
ใส่คานใหม่ เพื่อความปลอดภัย
เก็บสี บริเวณเคาท์เตอร์ ที่เห็นยืนเท้าสะเอวเก๊กหล่ออยู่ นั่นคือท่านพ่อของผมเองครับ ซุปเปอร์ฮีโร่ของผมเลยครับ คนนี้
เกรงว่าด้านหลังจะน่ากลัวเกินไป สำหรับคนที่ไม่ค่อยชอบสิ่งลี้ลับ เลยต้องทำฉากกั้นซักหน่อย
เดี๋ยวมาต่อนะครับ ^^
เมื่อตัดสินใจลาออกจากงานประจำในวัย 24ปี
แต่....ใช้คำว่า "ไม่ได้มีทุนเหมือนพวกคนรวยๆนี่" มาเป็นข้ออ้างในการดับฝันของตัวเอง
ผมก็เป็นคนนึงที่ไม่ได้มีทุนมาตั้งแต่เกิด แต่อาศัยคำว่า "ได้ครับ" "เดี๋ยวจะลองทำดูครับ" ในการทำงาน ใครใช้อะไรทำหมด ไม่มีเกี่ยง คอยศึกษาความรู้ใหม่ๆ เก็บเงินเรียนคอร์สสั้นๆเพิ่มเติม จนเงินเดือนขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้ผมอายุ 24 มีเงินเก็บอยู่ก้อนนึง
จึงมาลงทุนเปิดร้านขนมเล็กๆ ตามความฝัน และออกจากงานประจำ...
เหตุผลที่ตัดสินใจก้าวออกมาเปิดร้านเอง ก็เพราะอยากจะลองใช้ความคิดของตัวเองให้ได้ 100% เพราะถ้าทำงานประจำ เวลาเรามีความคิด ไอเดียใหม่ๆ ก็มักจะถูกเบรคให้กลับมาคิดในรูปแบบเดิมๆ เก่าๆ อยู่อย่างนั้น
ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะอยากให้หลายๆคน ได้ปรับเปลี่ยนมุมมองในการที่จะทำตามฝันของตนเอง แทนที่จะนั่งน้อยใจว่า ไม่ได้เกิดมารวย พ่อแม่ไม่มีทุนให้ ได้ลองคิดใหม่ครับ ว่าหนทางยังมี
ถึงแม้ว่าวันนี้ผมยังไม่ใช่คนที่ประสบความสำเร็จ แต่ผมเชื่อว่าถ้าผมพยายามมากพอ ซักวัน...มันจะต้องสำเร็จ
จากเดิม ตึกเล็กๆนี้ เคยเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวมาก่อน ซึ่งมีแต่คนบอกว่า ยากนะ ทำตรงนี้ ,แน่ใจแล้วหรอ , ที่ปราบเซียนเลยนะ แต่ผมก็ยังไม่หยุดที่จะทำตามฝัน
ขอออกตัวก่อนเลยนะครับว่าภาพยนต์เรื่องนี้ เพิ่งดำเนินไปได้เพียงช่วงแรกเท่านั้นครับ ผมก็ยังไม่รู้ว่า เนื้อเรื่องต่อไปจะเป็นอย่างไร จะจบลงอย่างแฮปปี้เอ็นดิ้ง ฟรุ้งฟริ้งกระดิ่งแมว หรือว่าจะดับอนาถแหกโค้งตั้งแต่กลางเรื่อง
แต่ที่อยากแชร์เพราะว่า....อยากให้ข้อคิดในการ "เริ่มต้น" สำหรับผู้ที่มีความฝันครับ
Edited : เพิ่มข้อชี้แจ้งครับ
ขอบคุณทุกๆคำแนะนำ และคำติชมนะครับ แน่นอนว่าทุกๆ คอมเม้น ทุกๆความคิดเห็น มีค่าสำหรับผมมากรวมทั้งผู้อ่านทุกท่านด้วย ในการที่จะพัฒนาตัวร้าน หรือตัวผลิตภัณฑ์ หรือแม้แต่ตัวเอง
อย่างไรก็ตาม ผมขอชี้แจงให้ทุกท่านที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ เพื่อให้เกิดการเข้าใจที่ตรงกันตามนี้ครับ
1. กระทู้นี้ผมตั้งใจที่จะแชร์ทัศนคติ และความคิด ประสบการณ์ต่างๆ ครับ ผมจึงไม่อยากที่จะเปิดเผยชื่อร้านและตำแหน่งร้านครับ (แต่เมื่อคืนก็ดันเผลอลงรูปที่มีชื่อร้านไป >.< แต่ตอนนี้ลบแล้วครับ) เกรงว่าจะกลายเป็นกระทู้โฆษณาไป ตามที่หลายท่านได้แนะนำครับ
2. ที่ผมสร้างกระทู้นี้ขึ้นมา ไม่ได้มีเจตนาที่จะบอกว่า ทุกท่านต้องลาออกมาเปิดร้านไวๆนะ แต่...อยากให้ทุกได้ทัศนคติในการทำความฝัน อยากให้ทุกท่านมีกำลังใจที่จะทำงาน มุ่งมั่นในสิ่งที่ทำอยู่ และพัฒนาศักยภาพของตนเอง ให้สามารถบรรลุเป้าหมายครับ
ขอขอบพระคุณด้วยใจจริงสำหรับทุกคำแนะนำติชม และทุกกำลังใจนะครับ หากผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ครับ -/\-
เริ่มต้นด้วยการเปลี่ยนฝ้า และถอดพัดลมอันน่าสะพรึง ที่จินตนาการไว้เสมอว่า มันจะหล่นลงมาสะบั้นคอ
ติดไฟ เพื่อเพิ่มความสว่าง
ใส่คานใหม่ เพื่อความปลอดภัย
เก็บสี บริเวณเคาท์เตอร์ ที่เห็นยืนเท้าสะเอวเก๊กหล่ออยู่ นั่นคือท่านพ่อของผมเองครับ ซุปเปอร์ฮีโร่ของผมเลยครับ คนนี้
เกรงว่าด้านหลังจะน่ากลัวเกินไป สำหรับคนที่ไม่ค่อยชอบสิ่งลี้ลับ เลยต้องทำฉากกั้นซักหน่อย
เดี๋ยวมาต่อนะครับ ^^